Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Κάθε φορά που το οικονομικό σύστημα είχε τα ζόρια του η σοσιαλδημοκρατική συνιστώσα του αναλάμβανε τη βρώμικη δουλειά: Να πείσει τον κόσμο για την αναγκαιότητα των μέτρων, να του υποσχεθεί καλύτερες μέρες, να τον υπνωτίσει με το φως στο βάθος του τούνελ. Μια τέτοια συνηθισμένη δουλειά πίστεψε, αφελώς, ότι αναλαμβάνει και η σημερινή κυβέρνηση. Προφανώς έκανε λάθος. Οι απαιτήσεις για τη σημερινή διαχείριση της κοινωνικής οικονομικής πολιτικής κατάστασης της χώρας ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια και τις αντοχές ακόμη και του πιο ευέλικτου σοσιαλδημοκρατικού κόμματος ...

Το ΠΑΣΟΚ όπως κανείς δεν ξεχνά ήρθε στην εξουσία υποσχόμενο ήπιες πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης, αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού και (πράσινη) ανάπτυξη. Αντί αυτών των υποσχέσεων νομοθετεί με υπερβάλλοντα κάποιες φορές ζήλο τις εντολές του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων εκπροσώπων του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κατεστημένου. Ήδη το ΠΑΣΟΚ έχει εκχωρήσει στους υπαλλήλους του ΔΝΤ και της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας βασικούς τομείς της διακυβέρνησης της χώρας. Ολοι πια γνωρίζουν-- πολλοί περισσότεροι απ όσους κατέβηκαν στους δρόμους και τις κινητοποιήσεις -- ότι δεν ξοδεύεται ευρώ για την υγεία, την παιδεία, χωρίς την υπογραφή κάποιου εξειδικευμένου στελέχους της επιτροπείας. Ολοένα και περισσότεροι πολίτες της χώρας συνειδητοποιούν ότι αυτοί που εξέλεξαν για κυβέρνηση, κυβερνούνται από άλλες «υπέρτερες» αρχές.

Το πολιτικό πρόβλημα που έχει ανακύψει είναι προφανές και δε θα αργήσει να εκδηλωθεί: Το λογαριασμό για τα δεινά που την περιμένουν η ελληνική κοινωνία δε θα τον ζητήσει από το ΔΝΤ, αλλά από την κυβέρνηση που την εξαπάτησε...


Διαβάστε περισσότερα: http://politikiprotasi.blogspot.com/2010/06/blog-post_811.html#ixzz0sLZzSk1a

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Η πιο σοβαρή κουβέντα του πρωθυπουργού είναι ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο. Απέφυγε επιμελώς, όμως, να μιλήσει και για το είδος του συντελούμενου πειράματος και για τον δικό του ρόλο. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ευθύνεται για τη δημοσιονομική βόμβα που κληρονόμησε, αλλά έχει καταλυτικές ευθύνες για τον τρόπο που τη διαχειρίσθηκε, προκαλώντας την έκρηξή της με τις γνωστές συνέπειες.
Λογικά, η κρίση έπρεπε να λειτουργήσει σαν καταλύτης για την αντικατάσταση του ανορθολογικού, κλεπτοκρατικού και σπάταλου μοντέλου ανάπτυξης από ένα υγιές και παραγωγικό. Αντ’ αυτού, χρησιμοποιείται ως ευκαιρία για τον βίαιο μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας - κοινωνίας, σύμφωνα με....
τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες. Το Μνημόνιο περιέχει επιβεβλημένες διατάξεις, αλλά συνολικά λειτουργεί σαν προκρούστια κλίνη. Γι’ αυτό και εγκλωβίζει την οικονομία σε ανατροφοδοτούμενη ύφεση. Ακόμα κι αν η αποδοχή του συγκεκριμένου Μνημονίου ήταν ο μόνος τρόπος για να κρατήσει η Ελλάδα το κεφάλι έξω από το νερό, δεν συνεπάγεται ότι το Μνημόνιο συνιστά πράγματι αποτελεσματική θεραπεία.
Τα «αιματηρά» μέτρα δεν είναι καθαρτήριο. Το πραγματικό δίλημμα είναι παραγωγικά ή αντιπαραγωγικά μέτρα και όχι σκληρότερα ή ηπιότερα. Η ανάταξη της οικονομίας απαιτεί δέσμες στοχευμένων εξυγιαντικών και αναπτυξιακών παρεμβάσεων. Η Ελλάδα έχει περιέλθει σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Για να υπάρξει διέξοδος χρειάζονται νέα πολιτικά εργαλεία, νέες ευφάνταστες προσεγγίσεις και αποτελεσματικές πρακτικές. Εξυπνες και ρεαλιστικές προτάσεις παραμένουν στα συρτάρια. Η κρίση διευκολύνει την εφαρμογή τους. Λειτουργεί σαν καταλύτης, αλλάζοντας συμπεριφορές και νοοτροπίες στο επίπεδο της κοινωνίας. Καθιστά εφικτό ό,τι μέχρι πρότινος ήταν σχεδόν ανέφικτο.
Αντί, όμως, η κυβέρνηση Παπανδρέου να εφαρμόζει παραλλήλως ένα τέτοιο δικό της πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, έχει αφεθεί στον αυτόματο πιλότο του Μνημονίου. Ο λόγος είναι ότι έχει βολευθεί πολιτικά με τη συνταγή του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης. Λειτουργώντας ως εντολοδόχος της «τρόικας», κρύβει την ανικανότητά της να αντιμετωπίσει δραστικά την κρίση. Το ελληνικό πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό. Με κυβέρνηση που θυμίζει κάτι μεταξύ «παιδικής χαράς» και «μαθητευόμενων μάγων», η περιορισμένη, αλλά υπαρκτή δυνατότητα να αποφύγουμε τον γκρεμό τείνει να ακυρωθεί.

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Η μόνη ορθή ενέργεια που έκανε ποτέ η Νέα Δημοκρατία, ήταν η σοφή απόφαση του Κ. Καραμανλή να παραδώσει στον Γ. Παπανδρέου για να διαλύσει το κοινωνικό μοντέλο που έφτιαξε ο πατέρας του τελευταίου και όλοι αυτοί που τον ακολούθησαν και αποτέλεσαν το μόρφωμα που λέγεται ΠΑΣΟΚ. Η Νέα Δημοκρατία, στο λιγοστό χρονικό διάστημα που κλήθηκε να κυβερνήσει, απλά διαχειρίστηκε αυτό το μοντέλο και δεν τόλμησε να το αγγίξει.
Κανείς δεν θα μπορούσε να διαλύσει με ασφάλεια και χωρίς αντιδράσεις αυτό το κοινωνικό έκτρωμα που βιώσαμε και βιώνουμε. Το κοινωνικό έκτρωμα μέσα στο οποίο πορευτήκαμε «λάθρα βιώσαντες», από τον ίδιο το δημιουργό του,.....
το ΠΑΣΟΚ και τον γιό του ιδρυτή του.
Από πού να αρχίσουμε. Να αρχίσουμε από το Σύνταγμα, με την αναθεώρηση του οποίου ο Α. Παπανδρέου, μετέτρεψε το πολίτευμα της χώρας από ολιγαρχικό σε μοναρχικό; Να προχωρήσουμε στους ψηφισθέντες νόμους, που αποτέλεσαν οι πιο πολλοί παράθυρα τακτοποίησης συμφερόντων. Να πάμε στη Δικαιοσύνη στην οποία βασιλεύει η αρνησιδικία και η οποία υπάρχει μόνο κατά τίτλο και αποτελεί φόβητρο μόνο για τους απλούς και οικονομικά ασθενείς πολίτες, ενώ δεν ακουμπά καθόλου πολιτικούς και οικονομικά ισχυρούς. Να πάμε στο οικονομικό και ασφαλιστικό μοντέλο που στηρίχθηκε στον δανειοδοτούμενο κρατισμό. Ένα γιγάντιο κράτος με δανεικά. Και τελικά να καταλήξουμε στις σοσιαλιστικού τύπου συντεχνίες που είχαν μόνο απαιτήσεις, χωρίς να ενδιαφέρονται για το ποιος θα φέρει το οικονομικό βάρος των απαιτήσεών τους;
Επομένως: Δημοκρατία δεν έχουμε, Δικαιοσύνη δεν έχουμε, κοινωνική ασφάλιση δεν έχουμε, οικονομικές υποδομές και ανάπτυξη δεν έχουμε, πνεύμα εργασίας και παραγωγής δεν έχουμε.
Αυτό το κοινωνικό έκτρωμα πρέπει να διαλυθεί και να αντικατασταθεί, (δηλαδή να μετασχηματιστεί) με κάτι άλλο που θα βασίζεται στον πλούτο που θα παράγει η ίδια η κοινωνία και όχι στα δανεικά των άλλων.
Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν διαλύει το κοινωνικό μοντέλο που έφτιαξε το ίδιο, αλλά φυσικά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ανατεθεί στο ίδιο να φτιάξει το καινούργιο. Γιατί αυτή τη διάλυση που κάνει τώρα το ΠΑΣΟΚ δεν την κάνει επειδή είδε την αλήθεια, ούτε με κάποια νέα φιλελεύθερη αναπτυξιακή ιδεολογία, αλλά την κάνει εξαναγκαζόμενο, από τα συμφέροντα των νταβατζήδων τοκογλύφων που το στηρίζουν και που θέλουν να πάρουν πίσω τα χρήματά τους, προσδοκώντας να παραμείνει στην εξουσία για να πάμε σε νέα δανεικά και μια από τα ίδια μετά την
Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση πολύ μικρά περιθώρια έχει πλέον να κυβερνήσει· οι πράξεις της υπαγορεύονται λεπτομερώς και ασφυκτικά από το Μνημόνιο της τρόικας, που αποδέχτηκε η κυβέρνηση και ψηφίστηκε στη Βουλή από το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ. Ο κόσμος όμως μόλις τώρα το συνειδητοποιεί· τώρα που η κυβέρνηση περιορισμένης ευθύνης αναμορφώνει θεμελιώδεις κοινωνικούς θεσμούς με εξπρές προεδρικά διατάγματα και κατεπείγοντα νομοσχέδια.

Το ασφαλιστικό και οι εργασιακές σχέσεις αλλάζουν δραματικά, διαμορφώνοντας ένα περιβάλλον δυσβάστακτο, επώδυνο για πολλές και ποικίλες ομάδες εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι, νεοεισερχόμενοι ή πλησιάζοντες στη σύνταξη, αντιμετωπίζουν μέλλον δυσοίωνο και επισφαλές. Στους δρόμους ζούμε καθημερινά τον θάνατο του εμποράκου: τα ενοικιαστήρια και τα πωλητήρια κοκκινίζουν τις άδειες βιτρίνες, σαν αγγελτήρια θανάτου. Μεσαίες και μεγαλύτερες επιχειρήσεις ανακοινώνουν διαρκώς περικοπές και απολύσεις - ή περιμένουν τον νέο νόμο ώστε να κοστίσουν φτηνότερα οι απολύσεις.

Το εκπληκτικό ελληνικό καλοκαίρι δεν μπορεί να απαλύνει τη βαριά πραγματικότητα: η κοινωνία βουλιάζει με ταχύ ρυθμό στην ύφεση και στον φόβο· τα νοικοκυριά αδυνατούν να προγραμματίσουν τα στοιχειώδη της καθημερινότητας, περιστέλλουν και συστέλλονται, πασχίζουν να καταρτίσουν στρατηγικές επιβίωσης.

Και η κυβέρνηση βουλιάζει κι αυτή... Ο υπουργός Εργασίας θεατρινίζει και αυτοδιασύρεται, η υπουργός Υγείας αγορεύει για το κοινωνικό κράτος επί των ερειπίων των νοσοκομείων, η υπουργός Παιδείας ιδρώνει να ολοκληρώσει τις πανελλαδικές εξετάσεις, οι περισσότεροι υπουργοί κρύβονται ή ψελλίζουν. Για τον ίδιο τον πρωθυπουργό και πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, οι Νew York Times έγραψαν χαρακτηριστικά την 15η Ιουνίου: «Τώρα αντιμετωπίζει τον άθλο του διαμελισμού του διογκωμένου συστήματος κοινωνικής πρόνοιας το οποίο βοήθησε να οικοδομηθεί ο πατέρας του, Ανδρέας, όταν ήταν πρωθυπουργός, τη δεκαετία του '80».

Το κοινωνικό κράτος χρειάζεται πολύ χρόνο για να οικοδομηθεί, και ελάχιστο για να καταστραφεί. Ιστορική μοίρα της παρούσας κυβέρνησης (σοσιαλιστικής, ας μην ξεχνάμε) έλαχε να είναι η καταστροφή. Φοβόμαστε δε ότι δεν έχει καν επίγνωση του τεράστιου κλονισμού που προκαλεί στην κοινωνία.

Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Μπορούμε να προσφέρουμε ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης, με καινοτόμο, βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία θα υπερβαίνει τους παρελθόντες περιορισμούς. Ένα ακόμη παράδειγμα, συνεπεία των τελευταίων μηνών, το οποίο αναδεικνύει εκ νέου την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης και λύσεων παγκόσμιας κλίμακας, συνδέεται με το γεγονός ότι το 2008, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, οι κυβερνήσεις, ή η πολιτική, αν θέλετε, και το κράτος, αποτέλεσαν τον έσχατο εγγυητή για να σωθεί το σύστημα.(…)

Ποιος όμως είναι αυτή τη στιγμή ο εγγυητής, στον οποίο μπορεί να προστρέξει κανείς, ως έσχατη λύση; Αν δεν είναι οι κυβερνήσεις, ούτε ο χρηματοπιστωτικός τομέας, τότε μόνον παγκόσμιοι θεσμοί και παγκόσμια όργανα, λύσεις παγκόσμιας, ή και περιφερειακής εμβέλειας, μπορεί να υπάρξουν, όπως έδειξε και η ελληνική κρίση, με τη δημιουργία του μηχανισμού στήριξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ. (…)»

«Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση, παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση και την χρειαζόμαστε γρήγορα», είχε βροντοφωνάξει ο ΓΑΠ στο συνέδριο του Economist στις 28-4-2010.

Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων; Γι’ αυτό εσείς οι αγνοί πράσινοι οπαδοί μην ξελιγώνεστε όταν ο Γιώργος μας μιλάει για την "πατρίδα". Τώρα ξέρετε ποια "πατρίδα" εννοεί… Ζήτησε παγκόσμια διακυβέρνηση και την πήρε! Και όπως είδατε, η παγκόσμια διακυβέρνηση, που μας φόρτωσε στην πλάτη ο Τζέφρυ χωρίς να μας ρωτήσει, δεν αστειεύεται, παίδες... Απεναντίας, μας πονάει πολύ, για το καλό μας, φυσικά...

Πείτε και κανένα "ευχαριστώ", βρε αχάριστοι, στο "σωτήρα" μας! Τι θα κάναμε χωρίς αυτόν;

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Ο ρόλος του αγρότη θα πρέπει ν' αναβαθμιστεί. Πρέπει ο αγρότης να προβληθεί ως ένα θετικό κοινωνικό πρότυπο, ώστε να "έλκει" ανθρώπους στη γεωργική παραγωγή. Ο αγρότης είναι κεφαλαιοκράτης. Έχει περιουσία και είναι επιχειρηματίας. Δεν είναι ο κακομοίρης, όπως τον προβάλει το σύστημα, για να μπορεί να τον "παραδίδει" στους εμπόρους. Ο κακομοίρης, που, παρ' όλο που έχει τεράστια περιουσία, θα στείλει το παιδί του να σπουδάσει κομμωτική, για να "σωθεί". Ο αγροτικός κόσμος είναι επιχειρηματικός κόσμος και θα πρέπει να αναβαθμιστεί η αγροτική μας κουλτούρα. Γνώση, η οποία αφορά την αγροτική παραγωγή, θα πρέπει να ενταχθεί στη βασική εκπαίδευση των συστημάτων παιδείας.

Στην Ευρώπη βλέπεις κτηματίες και δεν τολμάς να τους κοιτάξεις στα μάτια και στην Ελλάδα φτάσαμε στο σημείο να μην καταδεχόμαστε να τους μιλήσουμε. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα μιας εμετικής προπαγάνδας, η οποία είχε ως στόχο την υποβάθμιση της αγροτικής κοινωνίας, για να πλουτίζουν οι έμποροι. Μιας προπαγάνδας, που είχε συγκεκριμένο στόχο. Κάποιοι δεν ήθελαν ο αγροτικός κόσμος να βαστάει τα μορφωμένα παιδιά του στην αγροτική δραστηριότητα. Τα μορφωμένα παιδιά τα ήθελαν στην πόλη, για να τα εκμεταλλεύονται και όχι να τα βρίσκουν στα χωράφια και να τους εμποδίζουν στη λεηλασία. Αυτή η προπαγάνδα είχε ως στόχο να παραμένουν στην αγροτική παραγωγή γέροντες κι αγράμματοι νέοι, για να γίνονται εύκολη "λεία" των εμπόρων.

Όλα αυτά πρέπει ν' αλλάξουν. Είναι εθνική ανάγκη να γίνει αυτό. Γιατί; Διότι σήμερα το σύνολο της γεωργικής παραγωγής το παράγει μια ηλικιωμένη γενιά, η οποία σύντομα θα "φύγει" από την παραγωγή. Δεν την ακολουθούν νέοι. Δεν την ακολουθούν ούτε καν τα παιδιά της. Αυτά πήραν κάτι αστεία πτυχία και περιμένουν άνεργοι να διοριστούν. Δεν εργάζονται στα χωράφια κι ούτε τους ενδιαφέρουν τα χωράφια. Έχουν πειστεί από το σκουπιδαριό των ΜΜΕ ότι δεν πρέπει να "καταντήσουν" αγρότες. Έχουν πειστεί ότι πρέπει να γίνουν "μάνατζερ" επιχειρήσεων. Έχουν πειστεί για τη μεγάλη "επιτυχία" της πόλης, άσχετα αν δουλεύουν ως σερβιτόροι και κατοικούν στις τρώγλες των μεγαλουπόλεων.

Εκεί φτάσαμε. Κάποτε γίνονταν επαναστάσεις και χυνόταν αίμα για λίγα μέτρα γης και τώρα δεν τα θέλουν οι κληρονόμοι τους. Τα χωράφια θέλουν να τα πουλήσουν, για να πάρουν καινούργια αυτοκίνητα ή διαμερίσματα στην πόλη. Σταδιακά τα χωράφια θα περάσουν στα χέρια αυτών που μπορούν να τα δουλέψουν και είναι αλλοδαποί. Πακιστανοί και Ινδοί θα είναι στο άμεσο μέλλον οι αγρότες της Ελλάδας. Λαός όμως, που δεν έχει αγροτικό κόσμο, δεν επιβιώνει επί μακρόν. Ο αγροτικός κόσμος είναι οι "ρίζες" ενός λαού στην πατρίδα του. Όταν ένας λαός περιορίζεται στην αστική δραστηριότητα, είναι θέμα χρόνου να εξαφανιστεί. Αν δεν εξαφανιστεί μόνος του, τον εξαφανίζουν οι εχθροί του, γιατί δεν έχει δυνατότητες αντίδρασης. Τον βάζεις στα καράβια και τον διώχνεις από την πατρίδα του. Λίγο "συνωστισμός", όπως αυτός της Σμύρνης και τελείωσε. Οι αγρότες φυλάγουν Θερμοπύλες, γιατί αυτές οι Θερμοπύλες βρίσκονται πάνω στα χωράφια τους. Όταν πέφτουν τα σύνορα, πέφτουν και οι φράχτες τους και αυτοί έχουν μάθει να θυσιάζονται για την περιουσία τους.

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Τον υπουργό Εσωτερικών, εξαφανισμένο μέσα από ένα γραφείο στη Βασιλίσσης Σοφίας, να νομοθετεί και να υπογράφει τη θανατική καταδίκη, το τέλος της ελληνικής περιφέρειας, η οποία οδηγείται σε πλήρη μαρασμό και ερημοποίηση. Και ταυτόχρονα, να καταργεί κάθε δημοσιοϋπαλληλικό μέτρο επιβίωσης των οικογενειών των υπαλλήλων, οδηγώντας τους σε διάλυση του οικογενειακού θεσμού σε μια περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης κάνοντας ρεβανσιστικές μεταθέσεις και άρσεις δίκαιων αποσπάσεων με το πρόσχημα ότι αυτές θα σώσουν το δημόσιο τομέα, ενώ βοηθούσαν σε οικογενειακές συνενώσεις. Πρόκειται για ένα σύγχρονο κοινωνικό έγκλημα από ένα υπουργό που θέλει να εμφανίζεται με τον μανδύα του σοσιαλιστή, αλλά επί της ουσίας είναι απρόσιτος, άδικος κοινωνικά.

Την ώρα που ο τουρισμός εμφανίζεται μειωμένος και όσοι ήλπιζαν να διορθώσουν το εισόδημα τους το βλέπουν να καταποντίζεται, τα λιμάνια είναι κλειστά και η αρμόδιος υπουργός στην Κίνα, με αποτέλεσμα να χάνονται εκατομμύρια ευρώ από τις τσέπες των επιχειρηματιών. Η χώρα βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Ο Πρωθυπουργός συνεχίζει τα ταξίδια του. Θεωρεί ότι η χώρα θα σωθεί, αφού την έθεσε στον αυτόματο πιλότο της αδιαφορίας. Την ίδια ώρα που από την Αμερική κάνει λόγο περί «της ανάγκης παγκόσμιας διακυβέρνησης».

Μια θεωρία άκρως επικίνδυνη για την εθνική μας υπόσταση, την ώρα μάλιστα που ο ίδιος έχει παραδεχτεί με τις πράξεις του ότι η χώρα μας έχει απωλέσει την εθνική της ακεραιότητα. Αλλά η χώρα αυτές τις δύσκολες και δραματικές ώρες δεν χρειάζεται τουρίστα Πρωθυπουργό αλλά υπεύθυνο Πρωθυπουργό και υπουργούς.

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Γενικά, δεν είναι καλό σημάδι αυτή η αβουλία – παθητικότητα της κοινωνίας και του ΠΑΣΟΚ. Να κλάψεις ή να γελάσεις λυτρωτικά;

* Οχι μόνο δεν ωφελούν, αλλά βλάπτουν οι περατζάδες του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου σε διάφορα φόρα. Οπως εκείνα χωρίς ουσία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, τριτοκοσμικής ή χαώδους αντικειμένου, όπου δεν υπάρχει ούτε σοβαρή διεθνής εκπροσώπηση ούτε σοβαρή επεξεργασία θέσεων και προτάσεων. Μόνο κούφια λόγια, όπως με τη διεθνή οικονομική κρίση, τα πορίσματα της Επιτροπής Σοφών, την υποβολή τους στους «G 20» του κόσμου, στη βοήθεια της ελληνικής κρίσης. Χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα αυτός (και κάθε όμοιος) διεθνής τουρισμός.

Η νέα απουσία του πρωθυπουργού έδειξε όχι απλώς πόσο αναντικατάστατη – κρίσιμη είναι η απουσία του, αλλά πόσο προβληματικό αρχίζει να γίνεται το σύστημα διακυβέρνησης που έχει διαμορφώσει. Σιγά – σιγά αποκτά όλα τα ελαττώματα του συστήματος Καραμανλή. Το ’χει το Μαξίμου ή οι επίγονοι;
Πέρυσι, στην Ελλάδα της Κυβέρνησης Καραμανλή οι μισές και πλέον ελληνικές οικογένειες στερήθηκαν τις θερινές οικογενειακές διακοπές, όπως στερήθηκαν και μεμονωμένα άτομα και άλλα ερωτευμένα ζευγάρια που δεν είχαν ακόμη δεθεί με τα δεσμά του γάμου.

ΦΕΤΟΣ, στην Ελλάδα της Κυβέρνησης Παπανδρέου, στην Ελλάδα της τρόικας, και του Δ.Ν.Τ. που κάθε μέρα ζητά ολοένα και περισσότερες ΘΥΣΙΕΣ ο ελληνικός Λαός ΔΕΝ έχει πλέον ούτε την όρεξη να προσφέρει στο παραμύθι της ΣΩΤΗΡΙΑΣ της ΠΑΤΡΙΔΑΣ και της Εθνικής Οικονομίας αλλά ούτε καν την οικονομική δυνατότητα!

ΜΜΕ και δημοσιογράφοι, που ΔΕΝ στηρίζουν σχεδόν σε βαθμό «κακουργήματος» την Κυβερνητική πολιτική που ΕΠΕΒΑΛΕ η τρόικα και «διατείνεται» ότι διαμορφώνει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά οι λίγοι που σέβονται το λειτούργημα της ενημέρωσης του λαού και όχι της υστερόβουλης «διαμόρφωσης της κοινής γνώμης» ακόμη ΨΑΧΝΟΥΝ εκείνον τον συμπατριώτη μας που είχε σταματήσει στο δρόμο τον κ Παπανδρέου και του είχε πει (είναι πλέον ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ αυτή η πρόταση) «Κύριε Πρόεδρε για την Πατρίδα να θυσιάσω και τον μισθό μου!!!...»

Ο άνθρωπος αυτός εντοπίστηκε ή παραμένει…ΑΦΑΝΤΟΣ;



Διαβάστε περισσότερα: http://politikiprotasi.blogspot.com/2010/06/blog-post_1432.html#ixzz0rg6o9SsP

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Σύμφωνα με την αγοραία μετα-αξιολόγηση, η ζωή έχει σημασία όσο καιρό δουλεύεις, όσο η εργασία σου εκλαμβάνεται ως ανταλλακτικό προϊόν στη διαδικασία της κεφαλαιακής συσσώρευσης και του ασύδοτου κέρδους. Μετά την εργασία, η οποία παρατείνεται πλέον στο όριο της ανθρώπινης ζωής, ο «συνταξιούχος» δεν έχει ρόλο, δεν έχει αξία, θα πρέπει να αποσυρθεί και να σβήσει χωρίς να "ενοχλεί" τους λοιπούς συντελεστές της παραγωγής...
Η ελληνική κυβέρνηση αποδείχτηκε ανύπαρκτη ως πολιτική εξουσία που διαθέτει αυτόνομη βούληση και καθορίζει στόχους. Η διαπραγμάτευση απαιτεί την ύπαρξη δύο πόλων εξουσίας, οι οποίοι διαλέγονται και συμφωνούν ή συγκρούονται. Στην περίπτωση μας υπήρξε μόνον ένας πόλος, αυτός του ΔΝΤ και των κυρίαρχων χρηματοπιστωτικών δομών.Αυτός ο πόλος εξουσίας επέβαλε τις επιλογές του και η ελληνική κυβέρνηση απλώς συνηγόρησε, στο πλαίσιο μίας ευρύτερης συναλλαγής...
Αν η μια εκδοχή της εθνικής εκποίησης περιλαμβάνει το ξεπούλημα, μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, της δημόσιας-κρατικής περιουσίας, το έτερο πεδίο εκποίησης, αυτό του ανθρώπινου-κοινωνικού κεφαλαίου

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Η κυβέρνηση δεν δείχνει να πήρε το μάθημά της από τα τραγικά συμβάντα του περασμένου Μαΐου στην Αθήνα. Επιμένει δογματικά σε μια αποκρουστική νεοταξίτικη πολιτική, στο πλαίσιο των διεθνιστικών αντιλήψεων του πρωθυπουργού για την «παγκόσμια διακυβέρνηση».

Και δείχνει το Μαξίμου των καλοταϊσμένων μεγαλοαστών ότι δεν θα κάνει πίσω, παρά το κόστος που θα κληθεί να πληρώσει η κοινωνία.
Η τελευταία, πρέπει να «εξημερωθεί» κατά τα διεθνή κέντρα και την εδώ κυβέρνηση που επέβαλλαν και να πάψει να αντιδρά.

Μην έχετε αυταπάτες:
η καταστολή από Σεπτέμβριο και μετά, θα είναι σκληρή και αμείλικτη.
Σε λίγο καιρό, θα σας χτυπούν, αν διανοηθείτε να διαμαρτυρηθείτε, αλλοδαποί αστυνομικοί, που φυσικά δεν θα φέρουν εθνόσημο.
Θα έχει και αυτό καταργηθεί.

Με λίγα λόγια:
κάποιοι επιθυμούν, πατώντας πάνω στην «κρίση» και χρησιμοποιώντας την εθνομηδενιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να «ενσωματώσουν» την Ελλάδα στο corpus της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τους έδωσε το πάτημα, από την προεκλογική περίοδο κιόλας.
Τους παρείχε και τις εγγυήσεις, ότι θα μπορέσουν απρόσκοπτα να ελέγξουν την ελληνική οικονομία.

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Οι εργαζόμενοι σε απόγνωση και οργή. Οι νέοι στην ανεργία αλλά και στην εξαθλίωση του πεντακοσάρικου αν ποτέ βρουν δουλειά. Οι συνταξιούχοι στον Καιάδα. Ο κόσμος πανικόβλητος ξοδεύει διαρκώς λιγότερα, κρατώντας τα λεφτά του για να επιβιώσει στην άβυσσο του ΔΝΤ που μας έριξε η κυβέρνηση Παπανδρέου. Δεκάδες χιλιάδες μικρομάγαζα και επιχειρήσεις θα κλείνουν κάθε μήνα από το φθινόπωρο. Η οικοδομή στο ναδίρ. Δημόσια έργα μηδέν. Το κράτος δεν πληρώνει ούτε αυτά που χρωστάει. Η κυβέρνηση εμπαίζει τον ελληνικό λαό. Ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι αν ήταν εργαζόμενος θα διαδήλωνε κι αυτός κατά των μέτρων. Αυτή όμως η υποκριτική «κατανόηση» των εργαζομένων δεν τον αποτρέπει από την εφαρμογή ακόμη σκληρότερων την επόμενη μέρα. Διαρκείς οι κακόγουστες θεατρικές παραστάσεις του υπουργού Εργασίας, Ανδρέα Λοβέρδου. Εφτασε μέχρι του σημείου να δηλώσει ότι... διαφωνεί δήθεν με τα αντεργατικά μέτρα που αυτός κατάρτισε, αλλά φυσικά ούτε που πέρασε από το μυαλό του ότι σε τέτοιες περιπτώσεις οι υπουργοί ή παραιτούνται ή σιωπούν! Ποια συμφέροντα υπηρετούν τα μέτρα που προωθεί ο Γ. Παπανδρέου; Σίγουρα όχι των εργαζομένων, αυτό είναι αυτονόητο.
Βέβαια τα εκπληκτικά αποτελέσματα της δικαιολογίας αυτής δεν θα μπορούσαν να μη κέρδιζαν το ενδιαφέρον του κάθε παραπειστικού πολιτικού, οπότε εύλογα μετατράπηκε σε μέσο παραπλάνησης και χειραγώγησης. Έτσι λοιπόν την ενστερνίστηκαν με τη σειρά τους οι σύμμαχοι-χωρίς εισαγωγικά πλέον- των ακροδεξιών δηλαδή οι βουλευτές του Πασόκ, οι οποίοι χέρι-χέρι σύναψαν δάνειο και μαζί συνεχίζουν να υπερψηφίζουν το κάθε αντιλαϊκό νομοσχέδιο(για το καλό της πατρίδας πάντοτε!)
Εκεί που πρέπει όμως εμείς να επικεντρωθούμε και να δώσουμε βάση, είναι ότι πατρίδα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ο λαός αποτελεί τη πατρίδα και όταν ο λαός υποφέρει τότε υποφέρει και η πατρίδα. Όταν ο λαός παρακμάζει τότε παρακμάζει και η πατρίδα. Αυτή τη στιγμή έχουμε έναν πρωθυπουργό ο οποίος εκλέχτηκε λόγω ανεκπλήρωτων υποσχέσεων και στη συνέχεια κατάφερε να μας πείσει μάλιστα πως για να διασωθεί η πατρίδα πρέπει να στερηθούμε περαιτέρω! Δυστυχώς κάνουν λόγο για μια ακροδεξιά πατρίδα, μια πατρίδα που δεν έχει αληθινή υπόσταση γιατί δεν έχει να κάνει με το βιοτικό επίπεδο ζωής του λαού παρά μόνο με την ισορρόπηση του κατεστημένου οικονομικού συστήματος. Πατρίδα λοιπόν κυρίες και κύριοι-όπως την αναφέρουν κάποιοι- είναι οι εφοπλιστές, πατρίδα είναι ο καπιταλισμός, πατρίδα είναι οι τεράστιες επιχειρήσεις και αν τυχόν απεργήσετε ή διαμαρτυρηθείτε εναντίον τους σημαίνει πως εμποδίζεται τη ροή του κεφαλαίου στους λίγους δηλαδή στην πατρίδα. Έτσι λοιπόν γίνεστε "ανθέλληνες" και καταστρέφετε την οικονομία της χώρας.

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Τώρα ήρθε η στιγμή του λογαριασμού για όσα δεν κάναμε ή δεν επιτρέψαμε να γίνουν. Δεν υπάρχουν αθώοι γι’ αυτήν την κατάσταση, απλώς υπάρχουν διαφορετικοί βαθμοί ενοχής. Το να παίζουμε την κολοκυθιά των ενόχων μπορεί να είναι ψυχοθεραπευτικό, αλλά δεν φέρνει λεφτά. Εντάξει! Είναι εκνευριστικό να κλαίνε περισσότερο εκείνοι που μας οδήγησαν εδώ, αλλά θα το αντέξουμε κι αυτό. Κυρίως, πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά μας σε εκείνους που κινδυνολογούν για τον μηχανισμό στήριξης, διότι είναι οι ίδιοι οι οποίοι μας έφεραν στις αγκάλες του. Οι αλλαγές που θα μας επιβληθούν έπρεπε να γίνουν από καιρό κι έπρεπε να τις κάνουμε μόνοι μας. Τι να κάνουμε; Με ή χωρίς το ΔΝΤ δεν γίνεται να παίρνουν κάποιοι σύνταξη στα πενήντα. Δεν γίνεται η Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων να δαπανά σε φάρμακα 9 δισ. ετησίως, όταν η Ισπανία των 50 εκατομμυρίων ξοδεύει μόνο δώδεκα. Θα ξεβολευτούμε. Αλλά θα είναι για το καλύτερο. Αρκεί να σηκώσουμε τα μανίκια. Να αρχίσουμε να παράγουμε. Διότι το προβλημα δεν είναι ότι καταναλώνουμε πολλά, αλλά ότι παράγουμε λιγότερα. Και αυτό δεν λύνεται αποκλείοντας ξενοδοχεία και πλοία. Λύνεται με δουλειά. Εκτός αν φοβόμαστε ότι το ΔΝΤ θα μας βάλει να δουλέψουμε...
Είναι τόσο τρομακτικές οι πληροφορίες που διοχετεύονται στον ελληνικό λαό ώστε αφενός του προκαλούν έναν παραλυτικό τρόμο, αφετέρου τον σπρώχνουν στην αβάσιμη, αλλά εξίσου παραλυτική ελπίδα ότι μπορεί να ξυπνήσει κάποια μέρα και να διαπιστώσει ότι επρόκειτο για κακό όνειρο. Αυτό μεταφράζεται σε παράλυση του υποκειμένου και στροφή σε αναζήτηση βασικά ανύπαρκτων ατομικών λύσεων. Η επικοινωνιακή αυτή επίθεση έχει εξαπολυθεί από κέντρα που συντονίζονται με την κερδοσκοπία, η επικοινωνιακή αλληλοτροφοδοτήθηκε επί μήνες με την κερδοσκοπική επίθεση...

‘Όταν η κυβέρνηση έλεγε το φθινόπωρο ότι είμαστε στο κατώφλι της χρεωκοπίας, στην εντατική,ή στον Τιτανικό, οι πληροφορίες αυτές δεν ήταν μόνο εσωτερικής χρήσεως, ήταν και διεθνούς. Τροφοδοτούσαν με πυρομαχικά τον κερδοσκοπικό πόλεμο κατά της Ελλάδας, αλλά και ενέτειναν την απομόνωση της Αθήνας εντός της ΕΕ. Με τη σειρά τους, οι νέες τιμές των σπρεντς που προέκυπταν έδιναν αντικειμενική υπόσταση στον ισχυρισμό ότι έχουμε χρεωκοπήσει.

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Η κομματική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ συνεπικουρούμενη από την κυρία Ντόρα και λοιπούς συγγενείς ψήφισε στα τυφλά και με τρεις μόνο ενστάσεις το μνημόνιο της τρόικας και παρέδωσε ένα ολόκληρο λαό στη Σκύλα και στη Χάρυβδη.

Ένας λαός που δεν έκλεψε, δεν πήρε μίζες, ούτε καν δωράκια στην ονομαστική του εορτή, ένας λαός που κατέβαλε φόρους και εισφορές πριν ακόμα πάρει στα χέρια το μισθό του υποχρεούται τώρα να καλύψει τα κλεμμένα και των κυβερνώντων αλλά και των αφεντικών του ιδιωτικού τομέα που κι αυτά άρμεγαν κανονικότατα τα δημόσια ταμεία!

Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας ήρθε η ώρα σας, να δείξετε ότι υπάρχετε κι ότι αφουγκράζεστε τη λαϊκή αγανάκτηση. Να δείξετε ότι δεν είστε διακοσμητικό στοιχείο του πολιτεύματος για γιορτές και πανηγύρια μόνο. Γυρίστε πίσω ανυπόγραφα τα κατασκευάσματα της τρόικας και των ντόπιων υποτακτικών τους. Αναγκάστε τους να καταλάβουν τα εγκλήματα που σκαρώνουν στο όνομα δήθεν της σταθερότητας της Ελληνικής Οικονομίας. Υποχρεώστε τους να κατάσχουν τα χρήματα και τα ακίνητα από όλους αυτούς τους μεγαλόσχημους πρώην και νυν υπουργούς, παρατρεχάμενους, ημετέρους και κουμπάρους.

Κύριε Πρόεδρε είναι βέβαιον πως αυτά τα μέτρα θα οδηγήσουν τον κόσμο σε εξαθλίωση και ως εκ τούτου σε κοινωνικές αναταραχές.

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Σήμερα η Σύγχρονη μορφή δουλείας ανθεί στην Ελλάδα, αλλά κανείς δεν τολμάει να αντισταθεί! Δέκα εκατομμύρια Έλληνες πολίτες είναι δούλοι σε δέκα μόνο τραπεζίτες! Να γίνει αυτόματη ενοποίηση όλων των δάνειων που έχει ο κάθε πολίτης σε διάφορες τράπεζες, (άσχετα αν είναι στον Τειρεσία ή έχει δικαστική εντολή) σε ένα σε μία μόνο τράπεζα και μείωση της δόσης τουλάχιστον στο ένα τρίτο της σημερινής, που δεν ξεπερνά το ένα τρίτο του μηνιαίου μισθού του κάθε πολίτη!!. Το μέτρο αυτό θα συμβάλει τα μέγιστα στην αποσυμφόρηση των δανειοληπτών και στην παύση της συνεχούς νέας δανειοδότησης για να ξεπληρώσουν τις υπέρογκες μηνιαίες δόσεις. Επειδή ο κάθε πολίτης έχει μεγάλες μηνιαίες δόσεις αναγκάζεται να ξαναδανειστεί από άλλη τράπεζα για να καλύψει τα προηγούμενα...και πάλι ξαναγυρίζει ξαναδανείζεται και πέφτει σε ένα φαύλο κύκλο!! Στη συνέχεια εγγυάται ο συγγενής του, αρχίζουν οι υποθήκες και στο τέλος κατάσχεται το σπίτι. Στο τέλος έρχεται η υποδούλωση - σκλαβιά και τέλος η αυτοκτονία!.
Η Αμερικάνικη Επανάσταση απελευθέρωσε από τη δουλεία τους Αμερικάνους πολίτες. Η Ελληνική κυβέρνηση πότε θα απελευθερώσει τους πολίτες από τη δουλεία στους τραπεζίτες. Το σχέδιο σκλαβοποίησης του συνόλου των πολιτών στους ολιγάρχες, τραπεζίτες, φεουδάρχες, είναι σε πλήρη εξέλιξη! Επιτέλους, σώστε τον κοσμάκη από την αυτοκτονία! Λευτεριά στους νεο-σκλάβους υπερχρεωμένους δανειολήπτες, εδώ και τώρα!! Το « μέλλον άδηλον εστί!
Η αναγνώριση του κοινού εχθρού είναι πρώτο βασικό στάδιο συσπείρωσης του κόσμου. Στις μέρες μας όμως παρατηρείται πλήρης σύγχυση των Ελλήνων σε αυτό το ζήτημα. Για την απελπιστική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει αυτός ο τόπος άλλοι σκέφτονται ότι ευθύνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, άλλοι ότι ευθύνονται τα δύο μεγάλα κόμματα. Άλλοι πάλι, τα έχουν βάλει με το σύνολο των ελληνικών κομμάτων κατηγορώντας τη μεταπολίτευση, εγκωμιάζοντας έμμεσα την επταετία της δικτατορίας των στρατηγών. Μερικοί, θεωρούν υπαίτιους τους κερδοσκόπους και τους τραπεζίτες ανά τον κόσμο. Νομίζω, ότι είναι διάχυτη η θολούρα στην ελληνική κοινωνία. Πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε λοιπόν στον κοινό εχθρό ώστε να συσπειρωθούμε. Όσο αυτό δεν γίνεται τόσο θα ασελγούν πάνω μας καθώς θα είμαστε διαιρεμένοι και ατομικά ανίσχυροι να αντιδράσουμε. Είναι λοιπόν σκόπιμη η τακτική του εχθρού να θολώνει τα νερά και έτσι να δρα ανενόχλητος, χαρακτηρίζοντας αυτόματα όλους όσους τον σκιαγραφούν ως τρελό, ακραίο και γραφικό.

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Είναι δυνατόν η ίδια η Ε.Ε. οι δεξιούρες της Ευρώπης, να καταγγέλλουν, ν΄ αποκαλύπτουν και να «στολίζουν» τους Οίκους Αξιολόγησης κι εσύ, ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, να τους φέρεσαι με το γάντι ; Με τακτ ;
Τι φοβόμαστε ; Τι άλλο, χειρότερο, μπορεί να μας κάνουν ;

Ξέρεις πολύ καλά, τι ακριβώς συμβαίνει, τι παιχνίδια παίζονται κι από ποιους. ΄Εχουμε πόλεμο, η πατρίδα μας δέχεται επίθεση, απείρως μεγαλύτερη από εκείνη του φασισμού, το ΄40. Σήκω, μίλα στο λαό και ενημέρωσέ τον, δώσ’ του να καταλάβει, κάν’ τον ν΄ αντιληφθεί την κατάσταση, να συνειδητοποιήσει τους κινδύνους, να προσανατολιστεί και να ετοιμαστεί για την αντιμετώπιση του εχθρού !

Πήγαινε στην ΄Ενωση, προκάλεσε έκτακτη σύνοδο και βάλε το ζήτημα της επίθεσης κατά της χώρας μας. Κάν΄ τους να πάρουν θέση, να καταδικάσουν, να συμπαρασταθούν στην Ελλάδα, που χτυπιέται !...

Άσε την πολιτική του εξευμενισμού των αγορών, δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουμε σ΄ αυτές, πριν περάσουν πολλά – πολλά χρόνια κι αν γυρίσεις με καλοπιάσματα, θα σε υποδεχθούν με κωλοπιάσματα… Είναι η ώρα του «fuck off, ρε !...». Βγες και ρίξ΄ το, τώρα !...

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Απειλείται η κοινωνική συνοχή της πατρίδας μας με την “ειδική” κατανομή εθνικών πόρων ανά περιφέρεια. Απειλείται η ακεραιότητα της χώρας με την ανάπτυξη ειδικών περιφερειακών συμφερόντων, τα οποία είναι από τη φύση τους συγκρουόμενα μεταξύ τους …Από τη φύση τους, γιατί, όταν από ένα κοινό εθνικό “καζάνι” πλούτου προσπαθούν όλοι να γεμίζουν το περιφερειακό τους “πιάτο”, είναι θέμα χρόνου ν’ αρχίσουν να χτυπιούνται με τις “κουτάλες”.

Η σημερινή Κυβέρνηση έδειξε ότι είναι αδίστακτη και ότι δεν πρόκειται να σταματήσει πουθενά, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα αφεντικά της …Τα αφεντικά του Γιώργου, του Πάγκαλου, της Διαμαντοπούλου, του Παπακωνσταντίνου και όλων όσων συμμετέχουν φανερά ή μυστικά στους ανθελληνικούς σχεδιασμούς της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ …Η Κυβέρνηση, η οποία είπε άπειρα ψέματα, προκειμένου να κλέψει την ψήφο του λαού, αλλά ήταν απόλυτα ειλικρινής απέναντι στα αφεντικά της. Στα αφεντικά της, τα οποία, μέσω του ΔΝΤ, κατέκτησαν την πατρίδα μας. Στα αφεντικά, τα οποία έχουν ανάγκη σχέδια τύπου “Καλλικράτης”, ώστε μέσω των ενδοελληνικών συγκρούσεων να εκβιάζουν και να απειλούν τους Έλληνες, προκειμένου να παραμείνουν στην Ελλάδα ως δύναμη κατοχής
Χρεοκοπία σημαίνει η μη δυνατότητα μιας οντότητας να συνεχίσει να αποπληρώνει το χρέος της. Η Ελλάδα τον περασμένο Μάιο έπαψε να έχει αυτή την δυνατότητα και γι’ αυτό σύναψε το μνημόνιο με την Τρόικα (ή πιο σωστά, με τις Μεγάλες “προστάτιδες” Δυνάμεις). Επομένως η Ελλάδα ήδη βρίσκεται σε κατάσταση ελεγχόμενης χρεοκοπίας, η οποία δίνει την δυνατότητα στους πιστωτές της να ξεφορτωθούν τα σχεδόν άχρηστα πλέον ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους μέσα στα επόμενα 3 χρόνια. Το εκπληκτικό είναι πως όταν πάψει αυτό το ειδικό καθεστώς σε 3 χρόνια από τώρα, το δημόσιο χρέος θα έχει φτάσει το 150%, η αγοραστική δύναμη του Έλληνα θα έχει καταρρακωθεί, τα κοινωνικά κι εργατικά δικαιώματα των πολιτών θα βρίσκονται 60 χρόνια πίσω και η χώρα θα βρίσκεται περισσότερο από ποτέ αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. Οι διασπορείς ψευδών ειδήσεων εν τέλει είναι αυτοί που προσπαθούν με κάθε προπαγανδιστικό μέσο να μας πείσουν πως ό,τι κάνουν το κάνουν για το καλό μας.

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Αντιθέτως το πολιτικό σύστημα της προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, που ισχύει στη χώρα μας, ευνοεί τη δημιουργία μιας πολιτικοοικονομικής κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας η οποία επιδίδεται σε νομή της πολιτικής και κοινωνικής εξουσίας σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι σημερινό για τη χώρα μας. Είναι φαινόμενο διαχρονικό και έχει οδηγήσει κατ’ επανάληψη σε πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα τα οποία κλείνουν πάντα είτε με εθνικές καταστροφές, είτε με οικονομικές καταστροφές, είτε με δικτατορίες.

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που επιτέλους οι Έλληνες πολίτες αντιλαμβάνονται το γεγονός αυτό.

Ήδη η έρευνα του βαρόμετρου της Public Issue που δημοσίευσε την περασμένη Πέμπτη ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΙ αποδεικνύει αυτό ακριβώς που ισχυριζόμαστε πιο πάνω.
Συγκεκριμένα, το 84% των ερωτηθέντων θεωρούν ότι ……δεν λειτουργεί ικανοποιητικά η δημοκρατία στην χώρα και σε αυτό ευθύνονται εκτός από τα πολιτικά κόμματα και η δικαιοσύνη και το κράτος (Ελληνικό Δημόσιο) και οι Εκπαιδευτικοί και βεβαίως οι Δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ.
Θα χαιρόμασταν ακόμα πιο πολύ αν τελικά οι Έλληνες αντιλαμβάνονταν ότι θα πρέπει να αλλάξει το Σύνταγμα της χώρας και να αντικατασταθεί η προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία με προεδρική δημοκρατία.

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα, εμείς δηλαδή πρέπει τάχιστα να αποτινάξουμε τους εμπνευστές της μεγάλης ληστείας και να επιστρέψουμε τα λεφτά του ΔΝΤ μέχρι τελευταίας δεκάρας ώστε να τους ξεφορτωθούμε. Μπορεί να χρειαστεί να πεινάσουμε για 2-3 μήνες. Εκεί όμως θα φανεί εάν πραγματικά αξίζουμε να σωθούμε. Εάν μπορούμε να αφυπνίσουμε την συλλογική ηθική που μας κράτησε ζωντανούς για χιλιάδες χρόνια. Εάν μπορούμε να αποτινάξουμε την ελεεινή μετάλλαξη του χαρακτήρα μας που καλλιεργήθηκε έντεχνα στην μεταπολίτευση. Αυτή η μετάλλαξη που ανέδειξε τα άθλια στοιχεία του χαρακτήρα μας, τι μιζέρια και τον συμπλεγματισμό μας. Τώρα θα αποδείξουμε εάν αξίζουμε να λεγόμαστε Ελληνες και να είμαστε Ελεύθεροι.
Γιατί μας ΕΞΑΠΑΤΗΣΑΝ λέγοντας μας ότι …

“Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!”
Και οι μικροί αυτοί “ελληνες” φρόντισαν να την ξεπουλήσουν για να γεμίσουν τα προτοφόλια τους. Ενώ η Αλήθεια είναι τελείως διαφορετική, τελείως απλή, τεκμηριωμένη ιστορικά και φάρος για το μέλλον και την ελευθερία:

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Οσο περνούν οι μέρες τόσο η οργή του κόσμου μεγαλώνει καθώς βλέπει όχι μόνο να χειροτερεύει η οικονομική του κατάσταση αλλά είναι πλέον φανερό ότι οι ψεύτικες υποσχέσεις και τα μεγάλα λόγια των πολιτικών ήταν όπως άλλωστε το συνηθίζουν... προεκλογικά.

Η τραγική πραγματικότητα είναι πως η χώρα έχει μπεί σε μια κατάσταση που όμοια της δεν έχει ξαναδεί.
Πέρασαν ήδη 8 μήνες απο τις εκλογές και η ανεργία έχει εκτοξευτεί,το εισόδημα έχει δραματικά μειωθεί,τα λαμόγια και οι κλέφτες παρελαύνουν ελεύθεροι,τα καρτέλ ζούν και βασιλεύουν και οι τράπεζες συνεχίζουν το "νόμιμο" τοκογλυφικό τους έργο.
Απλός θεατής ο ελληνικός λαός που υφίσταται τις επιλογές μιας μικρής ψωροελίτ διαπλεκόμενων επιχειρηματιών,δημοσιογράφων και κυρίως πολιτικών.
Και το χειρότερο απο όλα είναι πως δεν υπάρχει ελπίδα που όπως φαίνεται αντι να πεθάνει τελευταία όπως λένε.Οι πολιτικοί πρόλαβαν και την σκότωσαν πρώτη πρώτη για να εξαθλιώσουν ακόμα περισσότερο τον ελληνικό λαό.
Λόγια και χαρτιά χωρίς ουσία απο χρεοκοπημένους κομματικούς σχηματισμούς που μόνο αηδία προκαλούν με τις τοποθετήσεις τους.
Χρεοκοπημένα κόμματα που θέλουν να σώσουν μια χρεοκοπημένη χώρα......
Η μόνη ελπίδα που είχε απομείνει στο λαο ήταν η δικαιοσύνη.Ομως και αυτή καθώς φαίνεται στην χώρα μας είναι όχι μόνο τυφλή αλλά και κουφή και κουτσή.
Ετσι εξηγείτε και η ατάκα απο όλους τους πολιτικάντιδες "έχουμε εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη"....Και πως να μην έχετε.ΑΦΟΥ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
Η εξέγερση των λαών, είναι καθήκον ιερό για να σωθεί η ανθρωπότητα από τους σατανικούς ιμπεριαλιστές της παγκόσμιας οικονομικής ολιγαρχίας. Ο πλούτος των εθνών έχει συγκεντρωθεί στα χέρια των ολίγων, ήτοι στους τραπεζίτες, στις πολυεθνικές εταιρίες, στις βιομηχανίες που παράγουν και πωλούν όπλα και «έξυπνα» σύγχρονα οπλικά συστήματα, καθώς επίσης και σ' εκείνες τις βιομηχανίες που παράγουν, εμπορεύονται και διακινούν ναρκωτικά και φάρμακα, τα οποία προκαλούν συστηματικά τον αργό θάνατο στην ανθρωπότητα. Δεν κυκλοφορεί ζεστό χρήμα στην αγορά, το έχουν στις τράπεζες οι τραπεζίτες. Οι αγορές έχουν στεγνώσει. Οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας κόβονται στο μισό μέχρι πλήρους κατάργησής τους. Η φτώχεια κτυπά την πόρτα στους λαούς, η παγκόσμια πείνα γίνεται καθημερινό βίωμα και ο θάνατος της ανθρωπότητας είναι αναπόφευκτο γεγονός.

Ας μην περιμένουμε άπραγοι το θάνατό μας, κατά λεγόμενο: «Σφάξε με, αγά μου, ν' αγιάσω». Μπορούμε να ζήσουμε, αν θέλουμε.

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα βρίσκεται προ ενός διλήμματος. Να κουκουλώσει τα σκάνδαλα ή όχι;
Φυσικά τέτοιο δίλημμα δεν θα έμπαινε καθόλου αν δεν υπήρχε η οικονομική κρίση και η εξαθλίωση στην οποία, με μαθηματική βεβαιότητα βαδίζουμε ως κοινωνία. Το κουκούλωμα ήταν πάντα ο κανόνας. Όμως τώρα κάτι θα πρέπει να γίνει. Ο λαός αναζητεί υπεύθυνους.
Βέβαια το πολιτικό σύστημα γνωρίζει πολύ καλά πως αν αποφασίσει να μην κουκουλώσει τα σκάνδαλα, αλλά να τα βγάλει όλα στη φόρα, θα καταρρεύσει αμέσως το ίδιο με πάταγο. Από την άλλη πάλι, αν προσπαθήσει....
να τα κουκουλώσει θα έχει σοβαρές παρενέργειες με κίνδυνο και πάλι την κατάρρευσή του, αλλά όχι τόσο άμεσο κίνδυνο και ίσως τελικά να τα καταφέρει και να ξεφύγει.

Εσείς τι λέτε ότι θα αποφασίσει;;

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Αποδοκιμάστηκε ο ενδοτισμός, ο ραγιαδισμός και η δουλοπρέπεια.

Αποδοκιμάστηκε η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και η ανάδειξη της υποτέλειας σε κυρίαρχη πολιτική επιλογή.

Αποδοκιμάστηκε το ξεπούλημα της εθνικής ταυτότητας στο …ελληνοπρεπέστατο Μπαγκλαντές. Αποδοκιμάστηκε ο διαμελισμός της πατρίδας μας με τον ανθελληνικό Καλλικράτη.
Αποδοκιμάστηκε η προθυμία του να εκχωρήσει την ίδια του τη χώρα στο δοκιμαστήρι των «νέων οικονομικών πολιτικών» της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Αποδοκιμάστηκε η προθυμία του να καταδικάσει τον Ελληνικό λαό στη δυστυχία και την απόγνωση.
Αποδοκιμάστηκε το πολιτικό ψεύδος και η πολιτική εξαπάτηση του λαού.

Αποδοκιμάστηκε ο αφελληνισμός της Θράκης, το ξεπούλημα της Μακεδονίας, τα καθηλωμένα μας αεροπλάνα στο Αιγαίο την ίδια στιγμή που η τουρκική αλητεία ασυδοτεί.
Αποδοκιμάστηκε συνολικά η προσκυνημένη του κυβέρνηση.

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Με συμπαραστάτες τα ΜΜΕ που του κάνουν πλάτες αλλά και ένα μεγάλο ακόμα μέρος του Ελληνικού λαού που έχει βολευτεί ή προσδοκά να βολευτεί από τα πράσινα αρπακτικά βυθίζουν τη χώρα κάθε μέρα και περισσότερο στην οικονομική καταστροφή.

Το κακό για όλους αυτούς που ακόμα υποστηρίζουν την κυβέρνηση των υπαλλήλων του ΔΝΤ είναι ότι δεν έχουν καταλάβει ότι αύριο μεθαύριο θα κινδυνεύσει να κλείσει και το δικό τους σπίτι.
Δεν έχουν καταλάβει όλοι αυτοί οι αφελής υποστηρικτές του ΠΑΣΟΚ ότι το νέο ασφαλιστικό που προβλέπει συντάξεις μετά θάνατον αφορά και τους ίδιους.
Οι κοντόφθαλμοι υποστηρικτές της κυβέρνησης των αρπακτικών αδυνατούν να αποδεχθούν τη σκληρή πραγματικότητα που ζουν και το βιασμό που υφίστανται από τα σαΐνια του Γιώργου, στρουθοκαμιλίζοντας.

Η κατάρρευση της αγοράς όμως δεν έχει χρώμα.
Η εγκληματική πολιτική του Γιώργου δεν κάνει διακρίσεις.
Η μόνη διάκριση που κάνει είναι να αφήνει στο απυρόβλητο τους γνωστούς άγνωστους φίλους που προκάλεσαν αυτό το κατάντημα της χώρας.

Η ώρα όμως που θα έρθει και γι΄αυτούς ο λογαριασμός πλησιάζει και το τίμημα θα είναι πολύ ακριβό

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Η Ελληνική κοινωνία χρειάζεται ένα ισχυρό σοκ για να συνέλθει και να αφυπνιστεί. Όλοι βλέπουν την βρώμα και την δυσωδία που αναδύεται καθημερινά, από τις, με μεγάλη δυσκολία, ομολογίες των επίορκων πρώην υπουργών, βουλευτών, παραγόντων του δημόσιου βίου και λοιπών συναλλασσόμενων ιδιωτών σε κάθε είδους βρωμιά, μόνο και μόνο για την απόκτηση πλούτου εις βάρος των υπολοίπων βλάκων μιας κοινωνίας σε αποσύνθεση που έχει ως πρότυπο ότι σκουπίδι της προσφέρει το ισχυρότερο μέσο προπαγάνδας και επιβολής συμπεριφορών, η τηλεόραση και το ραδιόφωνο και ο τύπος γενικότερα.
Είναι ντροπή για τα περήφανα γηρατειά, κατά τους κυβερνητικούς παλιούς ισχυρισμούς, να τους στέλνει στο περιθώριο της όποιας ζωής χωρίς αξιοπρέπεια.
Είναι ντροπή για τα νιάτα της Ελλάδας να μην έχουν προοπτική γιατί η διαστροφή του υπουργείου είναι να ρίχνει τα παιδιά σε άχρηστες γνώσεις χωρίς αντίκρισμα και να νομίζουν ότι σπουδάζουν.
Είναι ντροπή για την ανύπαρκτη ιδιωτική πρωτοβουλία να μην συμπράττει μεταξύ των ομοειδών επιχειρήσεων για δημιουργικές επιχειρήσεις και προσπάθεια εξόδου από την
Σήμερα βαδίζουμε ολοταχώς προς μια νέα επίσημη πτώχευση. Κι αυτό γιατί φαίνεται αδιανόητο στην κυβέρνηση της χώρας, όπως έγινε και σε ανάλογες εποχές παλιότερα, να αμφισβητήσει την εξάρτηση της χώρας από τους δανειστές και τις διεθνείς αγορές. Φαίνεται αδιανόητο στην κυβέρνηση να προτάξει το συμφέρον της χώρας και του λαού της, έναντι των συμφερόντων των αγορών, των τραπεζών και των ισχυρών της ΕΕ. Κι έτσι όλοι μαζί έχουν δρομολογήσει για τη χώρα μια ακόμη καταστροφική πτώχευση. Το βασικό πρόβλημα της κυβέρνησης είναι το πώς θα τεθεί η χώρα υπό κηδεμονία προκειμένου οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι αγορές να κατασχέσουν και να δημεύσουν ότι μπορούν. Οι συζητήσεις στην ΕΕ, οι κινήσεις της κυβέρνησης και τα πακέτα των μέτρων, αφορούν στην προετοιμασία του εδάφους και στην τελική μορφή που θα πάρει η επίσημη μετατροπή της χώρας σε αποικία του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Αυτό θα γίνει υπό την κηδεμονία της ΕΕ, του ΔΝΤ, ή ενός συνδυασμού και των δυό; Θα γίνει με το ευρώ, με την επιστροφή σ’ ένα ελεγχόμενο και πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, ή με την επιβολή διπλού νομίσματος; Όλα αυτά δεν είναι παρά λεπτομέρειες που υπηρετούν την ίδια βασική κατεύθυνση, την ίδια πορεία προς την επίσημη πτώχευση και δήμευση της χώρας.

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Κανείς δε διαφωνεί στό ότι επιβάλλεται να διατηρούμε αλώβητο το κύρος των θεσμών.ΜΕ τη διαφορά ότι αυτή την υποχρέωση τήν έχουμε όλοι μας , διοικουντες και διοικούμενοι, και ιδιαίτερα εκείνοι που συμβαίνει να είναι φορείς των θεσμών, Αλλά η νοοτροπία των ανθρώπων του πασοκ, κύριε πρόεδρε αποδεικνύεται κάπως διαφορετική... ((Η υπερηφανία τής καρδίας σου σε ηπάτησε. Κατοικείς εν οικία υψηλή, πλήν εν τοίς κοιλώμασι τών κρημνών. Οι άντρες της συμμαχίας σου σέ ηπάτησαν έβαλαν ενέδραν υποκάτω σου και θέλουν υπερισχύσει εναντίον σου.))

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Καταλήστευσαν και καταχρέωσαν τη χώρα για να έχουν μετά να αγωνίζονται για να την ξεχρεώσουν.. Μας βάλανε στο ΔΝΤ για να έχουν μετά να αγωνίζονται να μας βγάλουν.. Συνέταξαν το μνημόνιο των μέτρων για να έχουν μετά να αγωνίζονται εναντίον του μνημονίου.. Οι «αγορές» καταλύουν την εθνική ανεξαρτησία και τη δημοκρατία, αλλά ο πρωθυπουργεύων της χώρας την παραδίδει στις «αγορές» για να έχει μετά να αγωνίζεται για την ανεξαρτησία και τη δημοκρατία.. Παράλογο; Παρανοϊκό; Όχι. Απλώς ο πασοκισμός σε όλο του το μεγαλείο. Τα πάντα για την επικοινωνία. Δεν έχει σημασία τί κάνεις αλλά πώς το κάνεις.. Δεν έχει σημασία τί λες αλλά πώς το λες.. Μόνο που όσο απομακρύνονται από κάθε έννοια στοιχειώδους κοινωνικής δικαιοσύνης τόσο περισσότερο πλησιάζουν την επικοινωνιακή γελοιότητα και μεταλλάσσονται σε πολιτικούς καραγκιόζηδες.. Από χθες εμβρόντητη η Ευρώπη παρακολουθεί το νέο ελληνικό θαύμα. Σύμφωνα με την αγαπημένη επικοινωνιακή τακτική του πασοκισμού, που λέει πως όταν φταίει το πασόκ φταίνε όλοι, αλλά όταν φταίνε οι άλλοι φταίνε μόνο οι άλλοι, αναστάτωσαν τον κόσμο για μίζες σε γαλάζιο υπουργό το 2008, ως εξισορρόπηση του Μαντέλη και αποκαλύφθηκε ότι ο υπουργός ήταν ένας επιπλοποιός που έφτιαχνε ντουλάπια..(!!) Cabinet man δηλαδή πραγματικός ..καμπινές το κοινοβούλιο.. Ούτε να γελάσουμε πια δεν μπορούμε..

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Μειώθηκαν οι μισθοί, ο κόσμος φτωχαίνει καθημερινά, τα λεφτά που υπήρχαν και θα έπεφταν στην αγορά όπως είχε υποσχεθεί ο Γ. Παπανδρέου δεν υπάρχουν, οπότε τις έγινε; Βουτιά στο εμπόριο, λουκέτα στα καταστήματα, ο κόσμος δεν καταναλώνει παρά μόνο τα βασικά, οπότε πάλι άδεια τα ταμεία. Για να μην πούμε για τις συνεχείς ευνοϊκές ρυθμίσεις στην εφορία όπου γίνονται αλλά ο κόσμος δεν πάει διότι δεν υπάρχει ρευστό.

Και το τέταρτο και βασικότερο: Έδωσαν 28 δις ευρώ στις τράπεζες με πρόσχημα τη στήριξή τους προκειμένου να μην φουντάρουν και για να μπει ζεστό χρήμα στην αγορά. Οι τραπεζίτες έκλεισαν τις μαύρες τρύπες τους από τις επενδύσεις που έκαναν στα Βαλκάνια, δίνουν δάνεια με το σταγονόμετρο, βουλιάζουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά και η κυβέρνηση απλά παρακολουθεί.

Επομένως, όταν η αξιολόγηση γίνεται με πραγματικά κριτήρια κι όχι δημοσκοπήσεις και μετρήσεις πληρωμένων εταιρειών, καταλαβαίνει κανείς που πάει ο τόπος και η κυβέρνηση.
Ολοταχώς προς την πτώχευση βαδίζει η Ελλάδα, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον κόσμο που θα δει συρρίκνωση των εισοδημάτων του και… βουλγαροποίηση της ελληνικής οικονομίας. Όλα τα στοιχεία για τα οικονομικά μεγέθη είναι τόσο απογοητευτικά που είναι μάλλον χωρίς επιστροφή η χρεοκοπία. Και η κυβέρνηση δείχνει να μη συνειδητοποιεί που βρίσκεται. Χαμένη στους αριθμούς που λένε την αλήθεια και πιεζόμενη από την “απόβαση” των 50 στελεχών της Τρόικας που θα έλθουν από τις 15 του μήνα να πιουν το αίμα της χώρας.

Έτσι όπως δείχνουν τα στοιχεία αυτές τις ημέρες, είναι δύσκολο να πείσουμε το ΔΝΤ ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, άρα αξίζουμε μιας δεύτερης ευκαιρίας, δηλαδή να συνεχίσουν να εκταμιεύουν χρήματα οι ξένοι. Οπότε, όπως είχαμε γράψει και παλαιότερα, αν όχι στην αξιολόγηση του Ιουνίου, σίγουρα τον Οκτώβριο, θα βρεθούμε μπροστά σε πλήρες αδιέξοδο που θα οδηγήσει αναγκαστικά προς την αναδιάρθρωση του χρέους και στην έξοδο από την Ευρωζώνη, πιθανόν και μέσα στο 2010.