Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Η ανεργία και η πείνα είναι επικίνδυνες.

Η ανεργία όμως και η πείνα είναι επικίνδυνες. Ο αντιευρωπαϊσμός θα εκδηλωθεί δυναμικά γιατί δεν αρκεί για να αναγεννηθεί το όραμα των λαών και των εργαζομένων, γι' αυτό και θα αναδειχθούν νέα κινήματα και δυνάμεις πολιτικές που δεν θα περιορίζονται σε δήθεν εκσυγχρονισμούς, μεταρρυθμίσεις και μπαλώματα. Οι ομάδες, οι κινήσεις, οι πρωτοβουλίες που δημιουργούνται με παλιά και ξεπερασμένα υλικά και στο επίπεδο της φιλοευρωπαϊκής ευρωζωνικής πολιτικής και σε πρόσωπα που φέρουν την ευθύνη που οδηγήθηκε η χώρα μας (που θέλανε να τη σώσουν) στο χείλος της καταστροφής, προετοιμάζονται να κατέβουν στον στίβο των ευρωεκλογών.
Η κρίση όμως δεν είναι οικονομική. Είναι κρίση πολιτισμική και υπαρξιακή. Επιδρά σε όλη την ανθρώπινη συγκρότηση. Είναι κρίση αξιών που μας βάζει να σκεφτούμε και να αναστοχαστούμε την ίδια τη ζωή, μια και το σύστημά τους στηρίζεται στον φόβο της καθημερινής ανάγκης και της θλιβερής επιβίωσης. Πέρα από τη μοναξιά, υπάρχει και ο ιμπεριαλισμός, όχι στο πλαίσιο ενός συνθήματος, αλλά στην ίδια τη σκληρή πραγματικότητα. Το 1% του πληθυσμού της Γης έχει συγκεντρώσει πάνω από το 50% του πλούτου που δεν τους ανήκει και τον έχουν ιδιοποιηθεί εκμεταλλευόμενοι με τη βία δισεκατομμύρια κολασμένους της Γης. Το καπιταλιστικό σύστημά τους έγινε αντιπαραγωγικό, δεν δημιουργεί απασχόληση, ανακυκλώνεται συσσωρεύοντας κέρδη χρηματιστηριακά, τη στιγμή που χρειάζεται το ψωμί, η παιδεία και η ελευθερία και ένας κόσμος που θα χωράει πολλούς κόσμους και ελεύθερους σκεπτόμενους ανθρώπους.