Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

Όλοι συμφωνούν ότι η χώρα χρειαζόταν ένα σοβαρό νοικοκύρεμα.
Εγώ θα το πω ακόμα και εγχείριση για να βγουν κάποιοι όγκοι που επί δεκαετίες απομυζούν τον κόπο των εργαζομένων.
Έλα όμως που μόνο αυτοί οι όγκοι δεν πλήττονται.
Όλοι οι άλλοι πλην αυτών στενάζουν και όταν μια κοινωνική τάξη βγαίνει για να διαμαρτυρηθεί η απάντηση είναι πάντα ο μπαμπούλας της Τρόικας.Αν φτάσουμε στο χειρότερο και μας βγάλουν από το Ευρώ ποιος θα πληγεί περισσότερο?
Ο μικρομεσαίος και ο μισθωτός που έχει γίνει η ζωή του κόλαση ή ο βολεμένος?
Ποιοι επωφελούνται από όλα αυτά τα μέτρα για τα οποία παίρνει συνεχώς συγχαρητήρια η κυβέρνηση από το εξωτερικό?Και το πιο σημαντικό ερώτημα:
Αν υποθέσουμε ότι πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να μείνουμε στο Ευρώ, να μην χρεοκοπήσουμε κλπ κλπ, πόσο ακόμα πιστεύει το υπουργείο οικονομικών ότι μπορεί να ξεζουμίσει τον μικρομεσαίο και πόσα θα μαζέψει από το ξεζούμισμα?Η αγορά πεθαίνει.
Δεν χρειάζεται να το δικαιολογήσω αυτό γιατί όποιος είναι λίγο στην πιάτσα και δεν ζει σε περιφραγμένη βίλλα το ξέρει πολύ καλά.
Κάθε μαγαζί που κλείνει παρασέρνει τους προμηθευτές του και όσες εταιρίες συνεργάζονται στη ρουφήχτρα. Αυτό το ντόμινο έχει μόλις αρχίσει και επεκτείνεται.
Η ύφεση έχει μόλις αρχίσει.