Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Κανείς δεν προβλέπει νέα εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, μια δεύτερη τετραετία δηλαδή.

Δυστυχώς, η επανεμφάνισή του από προχθές με ομάδες βουλευτών του ΠΑΣΟΚ δεν βελτίωσε τα πράγματα. Προκάλεσε νέες αρνητικές εντυπώσεις, ότι είναι αμήχανος, κουρασμένος, υποτονικός. Δύσκολα πλέον ο πρωθυπουργός προκαλεί ενδιαφέρον και πείθει. Μονά - ζυγά χάνει.
* Κανείς δεν προβλέπει νέα εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, μια δεύτερη τετραετία δηλαδή. Ούτε καν εξάντληση της πρώτης τετραετίας. Σέρνοντας θα «γιορτάσει» σε 10 μέρες τα δύο χρόνια διακυβέρνησης. Θα υπάρχουν 3,5 χρόνια θητείας, όπως του Κων. Μητσοτάκη; Ο σημερινός πρωθυπουργός κινδυνεύει να μείνει στην ιστορία ως επικεφαλής της πιο βραχύβιας κυβέρνησης της Μεταπολίτευσης. Και μάλλον της πιο αποτυχημένης.
Ηδη, δεν είναι μόνο άνετη - εδραιωμένη η πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας και του Αντώνη Σαμαρά, αλλά σύντομα, όπως έχουμε γράψει, θα φτάσει τις δέκα μονάδες διαφορά με το ΠΑΣΟΚ. Μέχρι τέλος του χρόνου, με βέβαιη την αυτοδυναμία.
* Το πολιτικό ψυχόδραμα του πρωθυπουργού φαίνεται να είναι πιο άμεσο, πιο βαθύ. Οι σχέσεις του «περιβάλλοντος του πρωθυπουργού» με την «αντιπροεδρία Βενιζέλου», γνωρίζουν πλέον κραδασμούς, ανομολόγητους προς το παρόν, αλλά έντονους. «Δεν έχουμε πρωθυπουργό να διευθύνει και να αποφασίζει», λένε οι μεν. «Οι χειρισμοί Βενιζέλου επιδείνωσαν τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου», υποστηρίζουν οι δε. Η ρήξη δεν θα αργήσει να εκδηλωθεί δημόσια, γιατί ο σημερινός εναγκαλισμός των δυο είναι θανάσιμος. Παράλληλα, ο Γιώργος Παπανδρέου χάνει πολλά από τα διεθνή του ερείσματα, είτε στην ευρωπαϊκή Ενωση και τη Γαλλία είτε στη Σκανδιναβία και σε διεθνείς οικονομολόγους.
Οι τελευταίες απόψεις Τζ. Στίγκλιτς για τα αδιέξοδα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης Παπανδρέου δικαιώνουν απολύτως τον Α. Σαμαρά.
* Με εξαίρεση τις ΗΠΑ, δηλαδή την πολιτική Ομπάμα απέναντι στη διεθνή κρίση και ύφεση, ο Γ. Παπανδρέου φαίνεται να έχει σπαταλήσει κάθε άλλο απόθεμα εθνικής ή προσωπικής συμπάθειας – βοήθειας για το «ελληνικό πρόβλημα». Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει στο εσωτερικό. Μόνο έρεισμα της κυβέρνησης, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, από τους οποίους εξαρτάται η πολιτική της νομιμοποίηση και ύπαρξη. Αλλωστε, υπάρχουν ήδη υπουργοί (Λοβέρδος, Σκανδαλίδης) που εκφράζουν ενδοιασμούς για την πλήρη κοινωνική, λαϊκή απονομιμοποίηση της κυβέρνησης.
Το πολιτικό ψυχόδραμα του πρωθυπουργού περιλαμβάνει συμμετοχή σ’ ένα ρεπερτόριο που είχε γράψει και ανεβάσει με επιτυχία για άλλους. Για την αντικατάσταση Σημίτη, για τη διαρκή φθορά Καραμανλή, για τη δική του αξιοπιστία, ότι «λεφτά υπάρχουν».
Αυτό το ρεπερτόριο θα έχει τώρα αρνητικό πρωταγωνιστή τον ίδιο.