Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Ομως οι προφήτες της καταστροφής διαψεύδονται συνεχώς...

Ομως οι προφήτες της καταστροφής διαψεύδονται συνεχώς στις υπερβολές τους, δεν έχουν προτάσεις διεξόδων να προσφέρουν (όχι του τύπου «δεν πληρώνουμε τα χρέη μας στην Ε.Ε.» και βγαίνουν σιγά – σιγά έξω από το γενικό κλίμα του τόπου. Ποιο; Οχι αυτό που έκανε να εκφυλισθούν οι άγονες συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων» (όπως και της περιστασιακής οργής «για τον Γρηγόρη» πριν από 3 χρόνια), ούτε εκείνο των Χριστουγέννων και του νέου έτους που κυριαρχεί κάθε Δεκέμβριο. Κλίμα χαλαρότητας, ηρεμίας, λίγης χαράς και εκτόνωσης.
* Ομιλώ για κάποιο άλλο κλίμα. Εκείνο το οποίο αρχίζει να κυριαρχεί τον τελευταίο καιρό, που προκάλεσε η κρίση. Με φαινόμενα κοινωνικής αλληλεγγύης, φιλίας και συντροφικότητας (ανάμεσα σε παλαιούς φίλους, συγγενείς και συγκάτοικους ή συναδέλφους εργαζομένους) και το οποίο μετεξελίσσεται από τη συσπείρωση στην καλή ελπίδα, στη μικρή αισιοδοξία.
Πράγματι, διαπιστώνει κανείς ότι η διαρκής μιζέρια, κριτική και απραξία αρχίζει να προκαλεί αντίθετα συναισθήματα σε μεγάλες κατηγορίες κόσμου. Θέλει να ελπίζει, να προσπαθήσει περισσότερα, να μη γονατίσει τελείως, να δώσει και να πάρει ένα χέρι βοηθείας, έναν καλό λόγο.
Γι’ αυτό και τα διάφορα τηλεοπτικά ρεπορτάζ της μαυρίλας και της ψυχοπλάκωσης, της υπερβολής για πραγματικές καταστάσεις φτώχειας και στέρησης δημιουργούν συναισθήματα απώθησης και απαξίωσης. Ενας δήθεν «φιλόπτωχος κιτρινισμός», ο οποίος απωθεί.
* Δεν χειροτέρεψαν τα πράγματα στην προχθεσινή Σύνοδο της Ε.Ε. Θα έλεγα ότι πήγαν αρκετά καλά και για την Ελλάδα και για την Ευρωζώνη. Η Αγγλία απομονώθηκε. Οι 27 έγιναν τελικά 26 και εμείς σταθεροποιηθήκαμε για άλλη μια φορά στους 17. Με νέες, καλές ελπίδες.