Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Δεκάδες εκατομμύρια αγανακτισμένοι και θυμωμένοι άνθρωποι ζητούν απαντήσεις που το πολιτικό σύστημα ...

Είναι προϊόν της απελπισίας των τέως «προνομιούχων» και αναζητά λύσεις ευκολίας. Ομως η κατάρρευση του ευρωπαϊκού κράτους πρόνοιας υπό την πίεση της συνεχούς λιτότητας σε συνδυασμό με την ύφεση γεννούν καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες υποψήφιους πελάτες για το νεο-κομμουνιστικό μέτωπο. Οταν βλέπεις να δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν το ίδιο κόμμα ο απελπισμένος καταστηματάρχης που βουλιάζει στις ακάλυπτες επιταγές με τον τρομοκράτη-ληστή της Πάρου, τότε προφανώς δεν φταίει το… κόμμα που εισπράττει τη διαμαρτυρία αλλά οι συνθήκες που τη δημιουργούν. Παλιά έλεγαν ότι οι εργάτες δεν έχουν να χάσουν τίποτ' άλλο από τις αλυσίδες τους. Ομως, το ότι οι τωρινοί μορφωμένοι άνεργοι, μισθωτοί, συνταξιούχοι έχουν να χάσουν και τα εφάπαξ και τα επιδόματά τους κάνει τα πράγματα ίσως πιο επικίνδυνα.

Γιατί έχουν ακόμη να χάσουν και τις διακοπές τους και τα σπίτια τους και τα Ι.Χ. τους και τις σπουδές των παιδιών τους - όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα και «κεκτημένα» μέχρι σήμερα. Δεκάδες εκατομμύρια αγανακτισμένοι και θυμωμένοι άνθρωποι ζητούν απαντήσεις που το πολιτικό σύστημα -εντός και εκτός Ελλάδος- δεν είναι σε θέση να δώσει. Ας αφήσουμε λίγο τη χώρα μας απ’ έξω, γιατί για μας είναι αυταπόδεικτο πια πως αν δεν τα καταφέρουν τελικά ο Σαμαράς και η τρικομματική, και κυβερνηθούμε από οιουδήποτε είδους «αριστερή συμμαχία» με νεο-κομμουνιστικά στοιχεία που λέει παλαβομάρες, θα ξεκοπούμε μια και καλή από τον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο. Η σημερινή κυβέρνηση -καλή, κακή ή μέτρια- είναι όντως ο τελευταίος κρίκος με τον Δυτικό Πολιτισμό και την Ε.Ε. Απαξ και πέσει και έρθουν… «οι άλλοι», αυτοί που δεν μπορούν να συμφωνήσουν ούτε μεταξύ τους για το αν είναι υπέρ ή κατά του ευρώ, θα αρχίσει ένας νέος κοινωνικοοικονομικός Μεσαίωνας για τον Ελληνισμό, τις φρικιαστικές διαστάσεις του οποίου δεν μπορούμε ούτε να φανταστούμε σήμερα. (Γιατί ο νεο-κομμουνισμός στην Ελλάδα έχει και κάποια κωμικοτραγικά στοιχεία: ο ηγέτης της Νέας Αριστεράς να διαμαρτύρεται από... τις διακοπές του γιατί δεν τον δέχεται ο Γιούνκερ! Ε, μάλλον ο πρόεδρος του Eurogroup δεν θα 'χε φέρει μαζί το μαγιό του! Στην περίπτωση του νεο-κομμουνισμού σίγουρα η ιστορία επαναλαμβάνεται και ως φάρσα.)