Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

ΟΙ προεκλογικές υποσχέσεις «όχι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, όχι νέοι φόροι»

 Πράγματι, ο Α. Σαμαράς αποτελεί, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, ευχάριστη έκπληξη ως πρωθυπουργός. Ευνοϊκά τα σχόλια από ξένους διπλωμάτες και παράγοντες: «Είναι σταθερός και αξιόπιστος», «κινείται στα δύσκολα, παίρνει κόστος», «ξέρει να συνεργάζεται».
Καλές ημέρες και καλές εντυπώσεις, χωρίς μέχρι τώρα να έχουν κατορθωθεί ξεχωριστά αποτελέσματα από τα αναγκαία, όπως η δραστική περικοπή των δημόσιων δαπανών, οι αποκρατικοποιήσεις, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, το άνοιγμα των επαγγελμάτων.
* Δυόμισι μήνες μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου ο Ελληνας πρωθυπουργός δοκιμάζεται στο διεθνές πεδίο με τις επισκέψεις του στο Παρίσι και τη Βόννη. Μην περιμένετε θεαματικά αποτελέσματα είτε υπέρ είτε κατά. Δεν πρόκειται ούτε να μας ωθήσουν στην έξοδο του ευρώ ούτε να μας ανοίξουν νέες πόρτες και παροχές. Στα σίγουρα θα δημιουργήσει νέο καλύτερο κλίμα αναγνώρισης -και όχι άμεσης βοήθειας- για την Ελλάδα.
Θα δώσει σοβαρές διαβεβαιώσεις προκειμένου να πάρει, έπειτα, βοήθεια.
Ο ρεαλιστής Σαμαράς βρίσκεται πλέον στα πολύ δύσκολα και όχι εξαιτίας του. Γνωρίζει ότι καμιά ευεργετική λύση, νέα βοήθεια (νέο κούρεμα, ευρωομόλογα, επαναδιαπραγμάτευση, παράταση - επιμήκυνση έως το 2016), δεν μπορεί να υπάρξει, να συζητηθεί σοβαρά εάν δεν προϋπάρξει η δική μας αξιοπιστία. Εάν δεν υπάρξει πρώτα η συμμόρφωσή μας στους όρους του Μνημονίου ΙΙ, του Μεσοπρόθεσμου. Πρώτος όρος η εξοικονόμηση - αφαίμαξη των 11,7 δισ. με νέες περικοπές και στερήσεις, οι οποίες οφείλονται σε αδυναμίες, αποτυχίες και καθυστερήσεις των προηγούμενων μηνών, των προηγούμενων κυβερνήσεων.
* Είναι σαφές ότι οι ξένοι εταίροι δεν βρίσκουν κανένα ελαφρυντικό σε αλλαγές πρωθυπουργών, κυβερνήσεων και χρονικές καθυστερήσεις στους συμφωνημένους στόχους.
Κατανοεί κανείς τις δυσκολίες του όλου εγχειρήματος του Αντώνη Σαμαρά, που δεν φαίνεται να έχει καμιά σχέση με τον Γιώργο Παπανδρέου παρά το ότι κάποτε υπήρξαν συμμαθητές στις ΗΠΑ, για να διαψεύσει η ζωή, η διεκδίκηση της εξουσίας και η πρωθυπουργία όλα τα υπόλοιπα. Ποια σχέση μπορεί να έχει και με τον Κώστα Καραμανλή; Ισως ότι ο νέος πρωθυπουργός διαβεβαιώνει, με διαρροές πάντα, ότι «θα ψηφίσω τα αναγκαία μέτρα κι ας πέσω» (κάτι που δεν έκανε ο κ. Καραμανλής το 2009). Ομως το βαθύτερο κοινό στοιχείο τότε και σήμερα είναι ότι άλλες υπήρξαν οι προσδοκίες του λαού, οι βουλευτές βρίσκονται σε καθεστώς πίεσης, ενώ οι προεκλογικές υποσχέσεις «όχι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, όχι νέοι φόροι» δοκιμάζουν την αξιοπιστία της κυβέρνησης Σαμαρά.
Καλώς, που λέει ο λόγος, ο νέος πρωθυπουργός με αυτές τις διαρροές εκδηλώνει την αποφασιστικότητά του για τα νέα μέτρα τόσο προς τους έξω όσο και προς τους μέσα. Είναι όμως αυτές οι περικοπές οι τελευταίες του δυνατότητες.