Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Για την κατάντια αυτήν ας αναλογισθούμε όλοι και ο καθένας χωριστά τις ευθύνες μας.

Δυστυχώς, αυτή την πορεία από το κακό στο χειρότερο φαίνεται πως τη συνηθίζουμε και αυτό είναι ακόμη πιο επικίνδυνο από τα ίδια τα έκτροπα που διαρκώς πολλαπλασιάζονται. Η ύβρις και η καπηλεία εκ μέρους των χυδαίων εκπροσώπων της Χρυσής Αυγής βρίσκει στη Βουλή τον χώρο για το θέατρο των μαύρων παραστάσεών της. Προφανής στόχος και σκοπός η πρόκληση δημοσιότητας πάση θυσία, προς άγραν πελατείας, από μια κοινωνία που βασανίζεται και αναζητεί κάπου να χρεώσει τα πάντα.
Η συνεχής πρόκληση είναι επιλογή και ακολουθείται προφανώς βάσει σχεδίου από τους λεβεντοτραμπούκους, που με τη χυδαιότητά τους θεωρούν ότι εξασφαλίζουν όλο και πιο μαζικό ακροατήριο. Το δυστύχημα είναι ότι τα καταφέρνουν και αποτελεί ντροπή πως όλο και δυναμώνουν τα ποσοστά τους, όπως τουλάχιστον καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις. Η κατάσταση αυτή μοιάζει να κινείται ανεξέλεγκτα καθώς στρατιές απελπισμένων προτιμούν την εύκολη λύση να φορτώνουν τις ευθύνες γενικώς στο πολιτικό σύστημα και να απολαμβάνουν χαιρέκακα τον χλευασμό του από τους ναζιστές του «κάτω κόσμου». Για την κατάντια αυτήν ας αναλογισθούμε όλοι και ο καθένας χωριστά τις ευθύνες μας, καθώς η συγκατάβαση και η απάθεια συνιστούν συνενοχή και συνευθύνη για το χάλι που προσλαμβάνει διαστάσεις επιδημίας. Ο λαός δεν μπορεί να είναι η ανεύθυνη «ιερή αγελάδα» που έχει μόνον δικαιώματα και διόλου υποχρεώσεις για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Αν ισχύουν μάλιστα οι φήμες για μυστικές χρηματοδοτήσεις πέραν της κρατικής επιχορήγησης από ιδιώτες νοσταλγούς θλιβερών εποχών, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.