Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Εδώ και τώρα να σταματήσει το ανώφελο ξεπούλημα.

Εδώ και τώρα να σταματήσει το ανώφελο ξεπούλημα. Είναι καιρός πλέον να καταλάβει η κυβέρνηση ότι, παρά την καλή θέληση του πρωθυπουργού, η χώρα μας έχει γίνει μικρότερη σε ισχύ, πτωχότερη σε εισοδήματα και αδύναμη να παρακολουθήσει τις διεθνείς εξελίξεις. Ήδη, η άνοδος των spread μαρτυρά τόσο την αποτυχία της πολιτικής του μνημονίου όσο και την ανικανότητα των προσώπων να την εφαρμόσουν και να την διαχειριστούν. Απαιτείται ένα νέο ξεκίνημα με ικανά πρόσωπα που θα δουλεύουν πολύ και θα μιλάνε λίγο. Είναι ανάγκη η κυβέρνηση να αποκτήσει νέο πρόσωπο συνετό, φρόνιμο, σοβαρό και προπαντός με συλλογικό πνεύμα. Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για ολιγωρίες και πειραματισμούς για κανέναν. Η πατρίδα μας είναι πολύ ακριβή για να γίνεται παιχνίδι στα χέρια κάποιων αδέξιων αυταρχικών και μικρονόων πολιτικών που νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους».

»Η Αριστερή Πρωτοβουλία ΠΑ.ΣΟ.Κ για μια ακόμη φορά καλεί τον πρωθυπουργό της χώρας να αναλογιστεί πλέον τις ευθύνες που τον βαρύνουν και να αναλάβει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για να σταματήσει η πορεία της χώρας προς την φθορά και την παρακμή. Εσφαλμένες επιλογές κάνουν όλοι, ιδιαίτερα όσοι πασχίζουν για το καλό της πατρίδας, αρκεί να τις αναγνωρίσουν και να τις διορθώνουν. Η γενναιότητα αναγνώρισης του εσφαλμένου διακρίνει το σοβαρό πολιτικό και όχι η επιμονή σε αδόκιμες εμμονές».

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Γι αυτά μέχρι τώρα θα του δώσουν ΒΡΑΒΕΙΟ…

Ο Γ. Παπανδρέου, ο προδότης των Ελλήνων, ο άνθρωπος που εξαπάτησε έναν ολόκληρο λαό με το περιβόητο "λεφτά υπάρχουν", αυτός που υφάρπαξε την ψήφο του με τον πιο δόλιο τρόπο, ωθώντας τον να τον εκλέξουν Πρωθυπουργό.
Ο πολιτικός γραικύλος που γνώριζε ήδη 8-9 μήνες πριν αναλάβει Πρωθυπουργός το σχέδιο που θα εκτελούσε, συνεργαζόμενος με τα γεράκια-κοράκια που θα κατασπάραζαν την Ελλάδα! O άνθρωπος που δημοσίως αποκήρυσσε το ΔΝΤ αλλά υπογίως συνεργαζόταν μαζί του και που με το που εξελέγη Πρωθυπουγός συναντήθηκε με τον επικεφαλής του Οργανισμού Στρώς Κάν προκειμένου να θέσουν από κοινού το σχέδιο καθυπόταξης της χώρας και του λαού της στο άρμα του!ΔΝΤ! Την ίδια ώρα μιλούσε για "μειωμένη εθνική κυριαρχία", γνωρίζοντας ο ίδιος για το ξεπούλημα της χώρας, ενώ οι Έλληνες έμεναν εμβρόντητοι, αναρωτώμενοι τι εννούσε !
Αναρτήθηκε από ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ.

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Με ενδοκομματικά εμπόδια ξεκινά ...

Με ενδοκομματικά εμπόδια ξεκινά για τον πρωθυπουργό η προσπάθεια για την έγκαιρη προετοιμασία της κυβέρνησης εν όψει της κρίσιμης 16ης Μαΐου, όταν δηλαδή θα πρέπει να παρουσιαστεί με κάθε λεπτομέρεια το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο και οι αποκρατικοποιήσεις. Την πρώτη ηχηρή μετά το Πάσχα διαφωνία με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων εξέφρασε η κ. Τίνα Μπιρμπίλη, ενώ οι αποκρατικοποιήσεις εξακολουθούν να προκαλούν τριγμούς και στη συνοχή της Κ.Ο.

Το κλίμα αυτό αβεβαιότητας δεν διαφεύγει ούτε από τον κ. Γ. Παπανδρέου (ο οποίος τις αμέσως επόμενες ημέρες θα έχει συσκέψεις και συναντήσεις με τους υπουργούς του), ούτε φυσικά και από το περιβάλλον του. Σύμφωνα μάλιστα με ορισμένες πληροφορίες, υπουργός και πολύ στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού έχει προγραμματίσει για τις επόμενες ημέρες συναντήσεις με κομματικά στελέχη από διάφορους τομείς του ΠΑΣΟΚ, ανάμεσα στους οποίους και εκείνον του οργανωτικού. Οι επαφές αυτές δεν μπορεί βέβαια παρά να συνδέονται και με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και τη φημολογία περί πρόωρων εκλογών, εφόσον βέβαια το Μεσοπρόθεσμο δεν τύχει της έγκρισής του από σύσσωμη την Κ.Ο.

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Τώρα, κανείς δεν τον πιστεύει.

Στην Τουρκία, όμως – και αυτό δεν το φώτισε αποχρώντως ο κ. Θ. Πάγκαλος – οι κυβερνήσεις Ερντογάν (αντίθετα με την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου), δεν προσπαθεί να φτιάξει ομελέτα χωρίς να σπάσει αβγά, ούτε να φτιάξει σκορδαλιά χωρίς να χρησιμοποιήσει σκόρδο.
Στην Τουρκία, οι κυβερνήσεις Ερντογάν έσπασαν τα στεγανά (Στρατιωτικών, Δικαστών και Διπλωματών), μπάζωσαν το «βαθύ κράτος» ώστε να γίνει «ρηχό», παρέπεμψαν τους συνωμότες του «Εργκένεκον» και της «Βαριοπούλας» στη Δικαιοσύνη, χτύπησαν παρακρατικούς, επίορκους και φοροφυγάδες, εφάρμοσαν το νόμο και στους αξιωματούχους του κεμαλικού κατεστημένου, στύλωσαν τα πόδια στους Αμερικανούς, διαπραγματεύονται σκληρά με τους Ευρωπαίους, αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή και έκλεισαν συμφωνίες με τους Ρώσους ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ και δολαρίων.
Αντίθετα, στην Ελλάδα, η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, όχι μόνο δεν τόλμησε να βάλει χέρι στα κάστρα και στα φέουδα της Ολιγαρχίας, όχι μόνο περιόρισε τις επεμβάσεις της στο «να αρπάξει τον οβολό της χήρας και το ψωμί του ορφανού», - αλλά δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει:
* Τη δική της εσωτερική συνοχή
* Την ενιαία αντίληψη και γραμμή σε όλα τα σημαντικά θέματα…
* Τον στοιχειώδη συντονισμό κυβερνητικών λόγων και κυβερνητικών έργων… Και
* «Την έξωθεν καλή μαρτυρία» ότι δεν βρίσκεται σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου.
Με αυτή την κατάσταση δοσμένη, μέσα στο προσεχές δεκαπενθήμερο, ο κ. Γ. Παπανδρέου (και οι στενοί συνεργάτες του) θα είναι υποχρεωμένος: Να πείσει κομματικά και συνδικαλιστικά στελέχη του να αποδεχθούν πολιτικές που ισοδυναμούν με δημόσιο και εξευτελιστικό στριπ-τιζ. Να πείσει τους βουλευτές του ότι δεν υπάρχει άλλη πολιτική και, άρα, θα πρέπει να ψηφίσουν το γενικό ξεπούλημα και τη συνέχιση, άρα, της ύφεσης, χωρίς φυσικά καμιά προοπτική. Να πείσει, ακόμη και κυβερνητικά στελέχη του, ότι δίχως αυτή την πολιτική (της αδιέξοδης υποταγής), η χώρα κινδυνεύει να καταστραφεί ολοσχερώς…
Και τι θ’ απαντήσει σε όσα στελέχη του τον ρωτήσουν: «Γιατί ο Ερντογάν, κύριε πρόεδρε, έχει στείλει στη φυλακή δεκάδες επιφανείς τροχούς του βαθέως κράτους κι εμείς δεν στείλαμε ούτε ένα λαμόγιο;».
Ο,τι και ν’ απαντήσει θα είναι ήκιστα πειστικό. Όπως ήκιστα πειστικές θα είναι και οι αποφάσεις που θα λάβει.
Διότι, άφησε να συρθεί και σπατάλησε το όποιο πολιτικό κεφάλαιο διέθετε. Τώρα, κανείς δεν τον πιστεύει. Και αυτό δεν είναι τραγωδία μόνο για τον ίδιο!

Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

Η κυβέρνηση καλείται να «σηκώσει» τα μανίκια...

Σε κρίσιμο σταυροδρόμι εξακολουθεί να είναι η ελληνική οικονομία και οι έξωθεν πιέσεις παραμένουν ισχυρές αναφορικά με την διαχείριση του δημόσιου χρέους. Η κυβέρνηση καλείται να «σηκώσει» τα μανίκια, καθώς με την επιστροφή του οικονομικού επιτελείου έρχεται την Τρίτη και η ανακοίνωση της Eurostat για το αναθεωρημένο έλλειμμα.

Ο πρωθυπουργός, που σήμερα επιστρέφει από την ολιγοήμερη ανάπαυλα στην Ύδρα, από την Τρίτη ξεκινά κύκλο συναντήσεων με υπουργούς.

Από την προσεχή εβδομάδα η κυβέρνηση καλείται να ανοίξει το βήμα της και να εξειδικεύσει τα οικονομικά μέτρα ακουμπώντας και επώδυνα θέματα, όπως οι περικοπές των κοινωνικών επιδομάτων. Ακόμη πρέπει να μαζέψει παρά τις υπουργικές αντιδράσεις τους προϋπολογισμούς της κρατικής μηχανής, να υπερβεί τις «κίτρινες» κάρτες της τρόικας, να τρέξει τις αποκρατικοποιήσεις, να απαντήσει πειστικά στις πιέσεις των αγορών και να χειριστεί τα θέματα που πυροδότησαν υπουργικές κόντρες.

Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι η συνταγή της οικονομικής πολιτικής έχει αποτύχει.

Ο απολογισμός ενός χρόνου εφαρμογής του Μνημονίου βρίσκει την Ελλάδα σε πρωτοφανή ύφεση και τους πολίτες της να βιώνουν τον εφιάλτη των επιπτώσεων στην τσέπη και την καθημερινότητά τους από τα σκληρά, ακραία μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Οι οικονομικοί δείκτες επιδεινώνονται συνεχώς, αντί να βελτιώνονται, αφού καταγράφονται υστέρηση εσόδων και υπερβάσεις δαπανών και είναι πλέον αυταπόδεικτο ότι ο λογαριασμός δεν βγαίνει με τίποτα.

Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι η συνταγή της οικονομικής πολιτικής έχει αποτύχει. Το ψευτοδίλημμα «μνημόνιο ή χρεωκοπία» έχει καταρριφθεί, καθώς το λιανικό εμπόριο, οι κατασκευές, η βιομηχανία και ο χρηματοπιστωτικός τομέας βουλιάζουν στην ύφεση, ενώ η ανεργία σαρώνει και τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα.

Την ίδια στιγμή εντείνονται τα σενάρια περί αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους με συνέπεια τα spread να έχουν εκτιναχθεί πάνω από τις 1100 μονάδες δημιουργώντας ασφυκτικό τοπίο για τα ομόλογα. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και ο υπουργός Οικονομικών έχει εκφράσει τις αμφιβολίες του για το κατά πόσο η Ελλάδα θα μπορέσει να προσφύγει για δανεισμό στις αγορές το 2012.

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Από την οποία Ανάσταση έχουν ανάγκη όλοι.

Είναι πανανθρώπινη και διαχρονική ανάγκη η Ανάσταση. Από την οποία Ανάσταση έχουν ανάγκη όλοι. Οι θεοί, οι ημίθεοι, οι ήρωες και οι άνθρωποι - ολοι οι άνθρωποι: οι γνωστοί και οι άγνωστοι, οι ένδοξοι αλλά και οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι, οι ισχυροί και οι πλούσιοι, αλλά κι εκείνοι που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Και προπαντός οι τελευταίοι. Οι στρατιές της φτωχολογιάς, των λαϊκών στρωμάτων, οι απόμαχοι της εργασίας αλλά και οι πρωτεργάτες της παραγωγής εθνικού και κοινωνικού πλούτου. Οι αγωνιστές των συνδικαλιστικών αγώνων. Οι δημιουργικοί πολίτες. Εκείνοι που έδωσαν φτερά στη χώρα τους με το μόχθο και τον ιδρώτα τους. Ολοι όσοι και περιμένουν την Ανάσταση αλλά και τη δημιουργούν οι ίδιοι.
Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν εκατομμύρια από όλους αυτούς τους αγωνιστές, που όχι μόνο πιστεύουν στην Ανάσταση, αλλά που τη φέρνουν στη χώρα και στην κοινωνία μας. Πότε με τα καριοφίλια και τα γιαταγάνια το 1821, πότε με τους γκράδες και τις ξιφολόγχες στα 1912-13, πότε με τα μάλινχερ και τις αραβίδες στα 1940-1949, πότε με τους ξεσηκωμούς και τις επαναστάσεις και τις εξεγέρσεις και πότε αναρριπίζοντας στον αέρα το άρθρο 114 παλιότερα και 120 σήμερα του συντάγματος.
Οι μέρες είναι, πράγματι, εξαιρετικά δύσκολες. Αλλά, ως λαός, έχουμε περάσει παρόμοιες και δυσκολότερες ώρες. Και είναι, στην παρούσα συγκυρία, εξαιρετικά δύσκολες, διότι ο «εχθρός» είναι εσωτερικός. Διότι η Ελλάδα δεν υπέστη εισβολή αλλά άλωση από τα μέσα. Διότι σε όσα εγκλήματα διαπράχθηκαν και διαπράττονται κατά της χώρας και της κοινωνίας μας πρωταγωνίστησαν και πρωταγωνιστούν Ελληνες.
Και, μάλιστα, αιρετοί Ελληνες. Πρωθυπουργοί, υπουργοί, υφυπουργοί, βουλευτές, περιφερειάρχες (και μέχρι πρότινος νομάρχες), δήμαρχοι, συνδικαλιστές, πρυτανικές Αρχές, αιρετά Υπηρεσιακά Συμβούλια κ.λπ. κ.λπ.
Στο τέλος, θα νικήσουμε εμείς.
Και εκεί που η άρχουσα τάξη του τόπου έχει σπείρει την αγωνία, τη μελαγχολία, την ταπείνωση, τη μιζέρια, την εθνική ντροπή και την κοινωνικό ραχιτισμό, εμείς θα σπείρουμε το χαμόγελο, θα ευαγγελιστούμε το φως και τη δημιουργία και θα φέρουμε την Ανάσταση.
Ποιοι είμαστε εμείς;
Ο κόσμος της Μισθωτής Εργασίας. Ο κόσμος του μόχθου και της δημιουργίας. Οι παραγωγοί του πλούτου στο χωράφι, στο ορυχείο, στο ψαράδικο, στη φάμπρικα, στη βιοτεχνία, στο μικρομάγαζο, στις υπηρεσίες - τις παραγωγικές και κοινωνικές.
Εμείς, τα παιδιά των Αναστάσεων!

Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Η κοινοβουλευτική ομάδα έχει ανεβεί στα κάγκελα ...

Πιέζεται ο ΓΑΠ, σκέφτεται και ξανασκέφτεται ώστε να αποφασίσει έως και τη Δευτέρα του Θωμά αν θα προχωρήσει σε ανασχηματισμό ή όχι…. Το πόσο τον λυπάμαι δεν λέγεται, μαύρες μέρες θα περάσει την Μεγαλοβδομάδα στην Ύδρα!!!

Θέλει λέει, διακαώς να σώσει και αυτή την παρτίδα για το κόμμα των μεγάλων αλλαγών (!), αλλάζοντας όπως κάθε φορά απλά «τα ρούχα του Μανωλιού» (βλέπε Κυβέρνηση)…. Πληροφορίες δε υποστηρίζουν λόγο ότι όλο και πιο έντονα σκέφτεται για σαρωτικό ανασχηματισμό ώστε να καταφέρει να αντιστρέψει την αρνητική διάθεση των πολιτών εναντίον την κυβερνητικής του πολιτικής.

Ακούγεται ότι δεν θα διστάσει να καρατομήσει και υπουργούς του στενού περιβάλλοντός του ώστε να το πετύχει… Έτσι αρκετοί από τους «καρεκλοκένταυρους» κάθονται σε αναμμένα καρφιά!! Και είναι λογικό, δεν θα είναι ότι καλύτερο να χάσουν τον υπουργικό τους θώκο, την ώρα μάλιστα που η κοινοβουλευτική ομάδα έχει ανεβεί στα κάγκελα και εξαπολύει δριμύ κατηγορώ για την πολιτική που εφαρμόζουν και η οποία τους έχει φέρει σε σημείο να φοβούνται να κυκλοφορήσουν στο δρόμο !!!

Όπως και να έχει πάντως σε περίπτωση που ο Μεγάλος προχωρήσει σε ανασχηματισμό, η επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον…


--------------------------------------------------------------------------------

Ελλείψεις συντονισμού και συνεννόησης.

Το «αποτέλεσμα» δεν φαίνεται να ικανοποιεί κανέναν... Καταλογίζονται «καθυστερήσεις», ελλείψεις συντονισμού και συνεννόησης. Αποφασιστικότητα και τόλμη, λιγότερη απ' ό,τι απαιτούν οι συνθήκες. Ελλειψη πίστης σ' αυτό που έχουν αναλάβει να κάνουν. Και χαμηλή τεχνοκρατική επάρκεια σε αρκετά από τα πρόσωπα που στελεχώνουν την κυβέρνηση. Είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί για πολύ καιρό ακόμα να «αγνοεί» ο πρωθυπουργός. Χρειάζεται -κατά γενική εκτίμηση»- κυβερνητική ανασύνθεση, με προσέλκυση πιο ικανών, αποφασισμένων και έμπειρων προσώπων, πέρα από τον «στενό κύκλο» των πολιτικών φίλων...

Χρειάζεται άλλου τύπου ενεργοποίηση προσώπων που σηματοδοτούν κάτι, με παράλληλη ενεργοποίηση ευρύτατων κοινωνικών δυνάμεων. Δεν γίνεται τίποτα αν η κυβέρνηση (φύρδην - μίγδην) τους βάζει «όλους απέναντί της». Το δεύτερο, όχι όμως λιγότερο μείζον θέμα, είναι το «εργαλείο» του κρατικού μηχανισμού. Εάν είναι διαλυμένο, τίποτα δεν μπορεί να γίνει. Πρέπει η Δημόσια Διοίκηση ν' αλλάξει. Σύμφωνοι. Αλλά ταυτόχρονα ν' αλλάξει και να κάνει δουλειά και μάλιστα «χωρίς λεφτά», είναι ένα ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα. Θέλει προτεραιότητες, ιεραρχήσεις και κυρίως προετοιμασία και σοβαρό σχεδιασμό, που δεν φαίνεται να υπάρχει. Αυτό «μπλοκάρει» πολλά πράγματα και «ακυρώνει» κρίσιμες πολιτικές επιλογές.

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Εν μέσω του κλίματος αυτού, τα «αντάρτικα» εκδηλώνονται...

Εικόνα διάλυσης και ολικής επαναφοράς σε «εμφυλιοπολεμικές» καταστάσεις του παρελθόντος του βγάζει προς τα έξω το ΠΑΣΟΚ, υπό την πίεση που προκαλούν στο εσωτερικό του η δραματική κατάσταση στην οικονομία μετά την αποτυχία του Μνημονίου και η έντονη αβεβαιότητα για το μέλλον.
Εν μέσω του κλίματος αυτού, τα «αντάρτικα» εκδηλώνονται το ένα μετά το άλλο στο κόμμα, τα ξεσπάσματα των βουλευτών δείχνουν ανεξέλεγκτα, τα κορυφαία στελέχη ξεδιπλώνουν ανοιχτά πλέον προσωπικές στρατηγικές και το Μαξίμου παρακολουθεί αμήχανο και με έντονη καχυποψία τις εσωτερικές εντάσεις, που φθάνουν πολλές φορές σε σημείο αμφισβήτησης του πρωθυπουργού.
Με ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα αντιμετωπίζει το πρωθυπουργικό περιβάλλον κυρίως τις κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού, Κ. Σημίτη, ο οποίος την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται σε δεινή θέση επανήλθε στο πολιτικό προσκήνιο ζητώντας επιτακτικά αναδιάρθρωση της οικονομίας, κόντρα στην επίσημη κυβερνητική «γραμμή». Το γεγονός δε ότι η παρέμβαση Σημίτη έλαβε χώρα παράλληλα με μία δυναμική ομάδα βουλευτών του λεγόμενου «εκσυγχρονιστικού μπλοκ» του ΠΑΣΟΚ έκανε συνεργάτες του κ. Παπανδρέου να επεξεργάζονται σενάρια για συντονισμένη προσπάθεια εκ των έσω, με στόχο την αποδόμηση του Γ. Παπανδρέου και την επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων.

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Λιγότερα και σοβαρότερα λόγια.

Ευχής έργο θα ήταν, φυσικά, να ίσχυε και σήμερα η γνωστή προγονική ρήση «ο τρώσας και ιάσεται».
Δυστυχώς, όμως, δεν ισχύει. Από το 1981 μέχρι σήμερα και τα δύο κόμματα εξουσίας άσκησαν και ασκούν μια πολιτική η οποία, με μαθηματική ακρίβεια, οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.
Και οσάκις ορισμένα μεμονωμένα στελέχη επιχείρησαν κάτι ν’ αλλάξουν στο όλον σύστημα, – αφύπνισαν το «αμυντικό τείχος των μετριοτήτων και ανικανοτήτων», τους ξεσήκωσαν και εμπόδισαν κάθε βήμα προς προοδευτική κατεύθυνση.
Κάτι χειρότερο: Ολα αυτά τα μεμονωμένα στελέχη το σύστημα τα εξέβρασε και τα εξαφάνισε, σε όποιο από τα δύο κόμματα και αν ανήκαν. Και υπάρχουν ακόμη πολίτες που αναρωτιούνται τι απέγιναν οι: Δρεττάκης, Κουλουριάνος, Λάζαρης, Παλαιοκρασσάς, Παπαδόπουλος κ.λπ. κ.λπ.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες και δεν πιστεύουμε ότι είναι δυνατό η ηγετική ομάδα ενός κόμματος που έμαθε να ασκεί μια συγκεκριμένη (και καταστροφική) πολιτική, – μπορεί ξαφνικά να ασκήσει μια άλλη, δημοκρατική, παραγωγική και φιλολαϊκή πολιτική.
Ξέρουμε ότι θα συνεχίσει την ίδια πολιτική.
Γι’ αυτό και το μόνο που μπορεί να ζητήσει κανείς από την ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ (και της κυβέρνησης) είναι κάτι ευκολότερο: Λιγότερα και σοβαρότερα λόγια. Λιγότερες και σοβαρότερες δηλώσεις. Λιγότερες παρουσίες στα κανάλια. Λιγότερες δημόσιες αντεγκλήσεις.
Δηλαδή συμπεριφορές που να προκαλούν και να εξοργίζουν λιγότερο το κοινό!

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

ΟΛαός δεν αντέχει νέο πρεσάρισμα...

Τώρα, αν συγχρόνως υπάρχουν μέσα και έξω από την Ελλάδα φωνές υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους, αν πληθύνονται οι προσωπικότητες που διατυπώνουν την άποψη ότι οι αριθμοί δεν βγαίνουν και πρέπει και αναδιάρθρωση να γίνει και κούρεμα του χρέους και αν ο λαός δεν αντέχει νέο πρεσάρισμα, οι φίλοι, συνεργάτες και προστάτες του κ. Γ. Παπανδρέου δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή.
Τον Γ. Παπανδρέου θέλουν. Ο οποίος ασκεί την πολιτική που επιθυμούν αδιαμαρτύρητα. Και ο οποίος υπερθεματίζει!
Αν, όμως, πιστεύουν, πράγματι, οι ιθύνοντες του ΔΝΤ, της Ε.Ε και της ΕΚΤ, ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι κελεπούρι, ας τον καλέσουν να του αναθέσουν τη διοίκηση και του ΔΝΤ και της Ε.Ε. και της ΕΚΤ και του ΝΑΤΟ και του ΟΑΣΕ και του ΟΗΕ ακόμη ή και των ίδιων των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Μια παρόμοια μετακίνηση θα είναι σωτήρια για την Ελλάδα και, ενδεχομένως, και για την ανθρωπότητα. Τους τον χαρίζουμε, αν τον θέλουν πράγματι. Διότι, η μεν χώρα μας θα απαλλαγεί από τον κίνδυνο μιας γενικευμένης κοινωνικής έκρηξης, η δε ανθρωπότητα θα βρει τον τέταρτο δρόμο για το σοσιαλισμό.
Στο κάτω - κάτω, ο κ. Κ. Σημίτης, ο συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, ο επί 8 και πλέον χρόνια πρωθυπουργός και ο Ελληνας που κατόρθωσε να εντάξει την Ελλάδα στην ΟΝΕ, παρά τα πολλαπλά διαρθρωτικά και δομικά της προβλήματα -ζητώντας αναδιάρθρωση- όλο και κάτι γνωρίζει περισσότερο από τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου ή τον κ. Σαχινίδη ή τον κ. Παμπούκη.
Αλλωστε, είναι κρίμα το πολιτικό δαιμόνιο του κ. Γ. Παπανδρέου να αναλώνεται περί τα χρέη μιας μικρής περιφερειακής χώρας, όταν τόσα προβλήματα ταλανίζουν την ανθρωπότητα. Ας φύγει να λύσει εκείνα. Κι εμείς θα βρούμε το δρόμο μας…

Ο Λαός δεν αντέχει νέο πρεσάρισμα...

Τώρα, αν συγχρόνως υπάρχουν μέσα και έξω από την Ελλάδα φωνές υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους, αν πληθύνονται οι προσωπικότητες που διατυπώνουν την άποψη ότι οι αριθμοί δεν βγαίνουν και πρέπει και αναδιάρθρωση να γίνει και κούρεμα του χρέους και αν ο λαός δεν αντέχει νέο πρεσάρισμα, οι φίλοι, συνεργάτες και προστάτες του κ. Γ. Παπανδρέου δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή.
Τον Γ. Παπανδρέου θέλουν. Ο οποίος ασκεί την πολιτική που επιθυμούν αδιαμαρτύρητα. Και ο οποίος υπερθεματίζει!
Αν, όμως, πιστεύουν, πράγματι, οι ιθύνοντες του ΔΝΤ, της Ε.Ε και της ΕΚΤ, ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι κελεπούρι, ας τον καλέσουν να του αναθέσουν τη διοίκηση και του ΔΝΤ και της Ε.Ε. και της ΕΚΤ και του ΝΑΤΟ και του ΟΑΣΕ και του ΟΗΕ ακόμη ή και των ίδιων των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Μια παρόμοια μετακίνηση θα είναι σωτήρια για την Ελλάδα και, ενδεχομένως, και για την ανθρωπότητα. Τους τον χαρίζουμε, αν τον θέλουν πράγματι. Διότι, η μεν χώρα μας θα απαλλαγεί από τον κίνδυνο μιας γενικευμένης κοινωνικής έκρηξης, η δε ανθρωπότητα θα βρει τον τέταρτο δρόμο για το σοσιαλισμό.
Στο κάτω - κάτω, ο κ. Κ. Σημίτης, ο συνιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, ο επί 8 και πλέον χρόνια πρωθυπουργός και ο Ελληνας που κατόρθωσε να εντάξει την Ελλάδα στην ΟΝΕ, παρά τα πολλαπλά διαρθρωτικά και δομικά της προβλήματα -ζητώντας αναδιάρθρωση- όλο και κάτι γνωρίζει περισσότερο από τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου ή τον κ. Σαχινίδη ή τον κ. Παμπούκη.
Αλλωστε, είναι κρίμα το πολιτικό δαιμόνιο του κ. Γ. Παπανδρέου να αναλώνεται περί τα χρέη μιας μικρής περιφερειακής χώρας, όταν τόσα προβλήματα ταλανίζουν την ανθρωπότητα. Ας φύγει να λύσει εκείνα. Κι εμείς θα βρούμε το δρόμο μας…

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Με μισοβυθισμένο καρά­βι μοιάζει το κυβερνών κόμμα...

Με μισοβυθισμένο καρά­βι μοιάζει το κυβερνών κόμμα, που οι βουλευ­τές του σαν τα ποντίκια επιχειρούν να μπουν στη βάρκα των… αντιδράσεων, με στόχο να διασωθούν την επόμενη μέρα.

Τα άλλοτε ερμητικά κλειστά στόματα ανοίγουν όλο και πιο συχνά τις τελευ­ταίες μέρες και το νέο «Εθνικό Σχέ­διο», σε συνδυασμό με την εμφανή αποτυχία του μνημονίου και την αλλε­πάλληλη επιδρομή μέτρων, έχει φέρει πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στα πολιτι­κά τους όρια.

Παρ’ ότι κανείς προς το παρόν δεν πο­ντάρει σε οργανωμένη αντίδραση και πτώση της κυβέρνησης από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος, όλο και περισσότεροι βουλευτές υψώ­νουν φωνή επιχειρώντας να διατηρήσουν ψήγματα πολιτικής και ιδεολογι­κής αυτοτέλειας και ανεξαρτησίας, με προφανή στόχο τη διάσωσή τους από μια διαβρωτική διακυβέρνηση και μια κυβέρνηση σε πτωτική τροχιά.

Ο πρωθυπουργός, σαν αναστενάρης, προσπαθεί να μην πατήσει τα αναμ­μένα κάρβουνα που απλώνουν μπρο­στά του οι βουλευτές, με όπλα: την ψυχραιμία, τη σιωπή και ένα σχέδιο αποδραματοποιήσης της κατάστασης. Παρ’ ότι, όπως υπογραμμίζουν συνερ­γάτες του, έχει διαπιστώσει πως το σύ­στημα έχει πιεστεί πολύ και χρειάζεται πραγματική συνεργασία και διαβού­λευση της κυβέρνησης με τους βου­λευτές προκειμένου να αποφευχθούν πιο δραματικές εξελίξεις.

Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Και θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα: και την πειθώ και την απειλή της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες ...

Με άλλα λόγια: Το συμπολιτευόμενο ΠΑΣΟΚ θα προσπαθήσει σήμερα να πείσει το αντιπολιτευόμενο ΠΑΣΟΚ να ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Λιτότητας, διότι, διαφορετικά κινδυνεύουν να χάσουν την εξουσία και το συμπολιτευόμενο και το αντιπολιτευόμενο Κίνημα!
Και αυτή ακριβώς είναι η τραγωδία του τόπου από το 1981 μέχρι σήμερα. Και οι τρεις ηγετικές ομάδες του ΠΑΣΟΚ (Α. Παπανδρέου, Κ. Σημίτη και Γ. Παπανδρέου), έχοντας μια ιδιάζουσα αντίληψη περί δημοκρατίας, φρόντιζαν να είναι συγχρόνως και Συμπολίτευση και Αντιπολίτευση, προκειμένου:
1. Να εισπράττουν οι ίδιοι την κυβερνητική φθορά τους
2. Να μειώνουν το αντιπολιτευτικό έργο των άλλων κομμάτων
Οταν, πάλι, οι πολλές αμαρτίες του, έστελναν το ΠΑΣΟΚ στην Αντιπολίτευση, στα μεν μικρά και μεσαία πολιτικά θέματα έκανε «αντιπολίτευση φθοράς», στα δε σημαντικά εμπόδιζε τη λήψη αποφάσεων, – αποτελώντας, οιονεί, μια αρνητική κυβέρνηση η οποία επέβαλλε βιαίως το «όχι» της!
Οποιοσδήποτε – πολιτικός, κόμμα, Συνδικάτο ή ΜΜΕ – παραγνωρίζει τη διφυή αυτή υπόσταση του ΠΑΣΟΚ και όταν είναι κυβέρνηση και όταν είναι Αντιπολίτευση, εκτιμά λαθεμένα τις εξελίξεις και είναι πανέτοιμος να επαναλάβει λάθη του παρελθόντος.
Και ναι μεν, – αν κρίνει κανείς από τα πεπραγμένα δεκαετιών του ΠΑΣΟΚ – το συμπολιτευόμενο τμήμα του, κατά πάσα πιθανότητα, θα πείσει και πάλι το αντιπολιτευόμενο και θα ψηφίσει «το όλον Κίνημα» και τις νέες αλυσίδες στα χέρια και τα πόδια του Λαού…
Είναι, όμως, από προβληματικό μέχρι εξοργιστικό και απαράδεκτο να βιώνει η κοινωνία μας μια πρωτοφανή ανεργία, ανέχεια, μιζέρια και ακρίβεια, μια εθνική και κοινωνική καχεξία και έναν παραμορφωτικό ραχιτισμό της περηφάνιας της και να ψάχνει να βρει τι είπαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ ή βουλευτές του για να αισθανθεί ότι υπάρχουν στη χώρα και αντιπολιτευόμενες δυνάμεις.
Θα απασχολήσει, τάχα, το Προγραμματικό Συνέδριο της Ν.Δ. αυτή η κατάσταση, η οποία νοθεύει το Πολίτευμα και η οποία οδηγεί τον τόπο από το κακό στο χειρότερο;

Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Αργοπορίες, καθυστερήσεις και παλινωδίες, – προκειμένου να κερδίσει πολιτικό χρόνο ...

Αν η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου πιστεύει ότι η πολιτική που ασκεί από κοινού με την Τρόικα (των Δυνάμεων Κατοχής) είναι η πιο ενδεδειγμένη και πιο αποτελεσματική, τότε έχει την ιστορική υποχρέωση να επισπεύσει διαδικασίες, προθεσμίες και μέτρα, προκειμένου να διαβεί η χώρα μας γρηγορότερα το Στενό των Συμπληγάδων…
* Αν η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ασκεί μια πολιτική (από κοινού με την Τρόικα), στην οποία δεν πιστεύει και την οποία δεν θεωρεί ικανή να φέρει επιθυμητά αποτελέσματα σε ορατό χρόνο – τότε έχει ιερή υποχρέωση να καταγγείλει το Μνημόνιο, ν’ αλλάξει αμέσως ρότα και να ασκήσει μια άλλη πολιτική – είτε το θέλουν είτε όχι στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον…
* Αν η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου δεν πιστεύει μεν στην πολιτική που ασκεί από κοινού με την Τρόικα αλλά σέρνεται σ’ αυτήν και την ασκεί όσο πλημμελέστερα μπορεί – με Αν η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου πιστεύει ότι η πολιτική που ασκεί από κοινού με την Τρόικα (των Δυνάμεων Κατοχής) είναι η πιο ενδεδειγμένη και πιο αποτελεσματική, τότε έχει την ιστορική υποχρέωση να επισπεύσει διαδικασίες, προθεσμίες και μέτρα, προκειμένου να διαβεί η χώρα μας γρηγορότερα το Στενό των Συμπληγάδων…
* Αν η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ασκεί μια πολιτική (από κοινού με την Τρόικα), στην οποία δεν πιστεύει και την οποία δεν θεωρεί ικανή να φέρει επιθυμητά αποτελέσματα σε ορατό χρόνο – τότε έχει ιερή υποχρέωση να καταγγείλει το Μνημόνιο, ν’ αλλάξει αμέσως ρότα και να ασκήσει μια άλλη πολιτική – είτε το θέλουν είτε όχι στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον…
* Αν η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου δεν πιστεύει μεν στην πολιτική που ασκεί από κοινού με την Τρόικα αλλά σέρνεται σ’ αυτήν και την ασκεί όσο πλημμελέστερα μπορεί – με αργοπορίες, καθυστερήσεις και παλινωδίες, – προκειμένου να κερδίσει πολιτικό χρόνο και την επανεκλογή της για νέα κυβερνητική θητεία, – τότε κινδυνεύει να πάθει ό,τι και οι «6» της Μικρασιατικής Καταστροφής:
Να στηθεί σ’ ένα νέο Γουδί…
Δυστυχώς για την κυβέρνηση (και για τον Δικομματισμό), η πνευματική ηγεσία του τόπου, –Ακαδημαϊκοί, Πανεπιστημιακοί, προσωπικότητες των Γραμμάτων και των Τεχνών κ.λπ. – έστω και πολύ όψιμα, πήρε προχθές θέση στο ζήτημα Διακυβέρνησης σε μια επιστημονική ημερίδα, η οποία ξεχείλιζε από επιχειρήματα, αλλά και από οργή.
και την επανεκλογή της για νέα κυβερνητική θητεία, – τότε κινδυνεύει να πάθει ό,τι και οι «6» της Μικρασιατικής Καταστροφής:
Να στηθεί σ’ ένα νέο Γουδί…
Δυστυχώς για την κυβέρνηση (και για τον Δικομματισμό), η πνευματική ηγεσία του τόπου, –Ακαδημαϊκοί, Πανεπιστημιακοί, προσωπικότητες των Γραμμάτων και των Τεχνών κ.λπ. – έστω και πολύ όψιμα, πήρε προχθές θέση στο ζήτημα Διακυβέρνησης σε μια επιστημονική ημερίδα, η οποία ξεχείλιζε από επιχειρήματα, αλλά και από οργή.

Η κατάσταση θα χειροτερέψει.

Εάν υπήρχε αντιπολίτευση, η οποία να ενδιαφέρεται πράγματι για τα συμφέροντα της χώρας, όχι να συμπράττει στις παράνομες πράξεις της κυβέρνησης της εσωτερικής κατοχής, θα μπορούσε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο και να ζητήσει την ακύρωση της Σύμβασης, δηλαδή του Μνημονίου. Δυστυχώς, δεν υπάρχει. Ο τρόπος που αντιπολιτεύονται την παράνομη κυβέρνηση, τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης, δείχνει συνενοχή. Η Νέα Δημοκρατία, έχει γίνει ανύπαρκτη. Στην περίπτωση ετούτη, που ξεπούλησαν την Ελλάδα ο Παπανδρέου και οι υποτακτικοί του, έπρεπε να είχε χαλάσει τον κόσμο.

Έπρεπε, με δυναμισμό και με σαφή τρόπο, να ενημερώσει τον λαό για τις παράνομες και εγκληματικές σε βάρος της χώρας πράξεις της κυβέρνησης της εσωτερικής κατοχής, να εξαναγκάσει την παράνομη κυβέρνηση σε παραίτηση και να ζητήσει, στη συνέχεια, να σχηματισθεί κυβέρνηση από όλες τις τάξεις, έστω και αν έπαιρνε πλειοψηφία σε εκλογές. Το παράδειγμα του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, που παρ’ ότι είχε την πλειοψηφία, εντούτοις παρεχώρησε το δικαίωμα σχηματισμού κυβέρνησης στον Θεμιστοκλή Σοφούλη, έπρεπε να καθοδηγεί εκείνους οι οποίοι ενδιαφέρονται πραγματικά για το συμφέρον της χώρας. Δεν το βλέπω.

Τα υπόλοιπα Κόμματα, δεν έχουν καμία ελπίδα να μετάσχουν στην άσκηση της εξουσίας, εκτός εάν κάποιος τους πετάξει κανένα κόκαλο, όπως έκανε ο Μητσοτάκης το 1989, με τη λεγόμενη οικουμενική κυβέρνηση της αποτυχίας.



Πάντως, σε κάθε περίπτωση, ο λαός πρέπει να αφυπνισθεί και να καταλάβει τι έγινε σε βάρος της χώρας του από τους παράνομους κυβερνήτες. Να καταλάβει ότι, συντελέστηκε το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας και να ενεργήσει αναλόγως. Μπορεί ο καθένας να υποβάλει μηνύσεις κατά του Παπανδρέου, του Παπακωνσταντίνου και γενικώς, κατά όλων εκείνων που ψήφισαν τη Σύμβαση με την οποία ξεπούλησαν την Ελλάδα.



Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Μην περιμένουμε από κανέναν να μας λύσει τα προβλήματα και εμείς να καθόμαστε. Η κατάσταση θα χειροτερέψει. Τα μέτρα που λαμβάνονται, δεν έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν τη μοίρα της χώρας. Ο συνεχής δανεισμός, ξεπουλάει και το τελευταίο κομμάτι γης, αν έμεινε έξω από το Μνημόνιο. Ο φαύλος κύκλος διευρύνεται. Η σπατάλη στο Δημόσιο όχι μόνο δεν περιορίστηκε, ως έπρεπε να γίνει, αλλά επεκτάθηκε. Κανένα πρόγραμμα για ανάπτυξη δεν έχει καταρτισθεί. Τίποτε δεν παράγουμε. Όλα τα τρόφιμα τα εισάγουμε. Πώς και από πού θα πληρώσουμε τα χρέη μας; Όλοι ξέρουμε ότι δεν θα μπορέσουμε. Οι ξένοι εξασφαλίστηκαν. Θα πάρουν τις πόλεις μας, τα νησιά μας, τα χωριά μας, τα αεροδρόμιά μας, τα λιμάνια μας, τα πάντα. Γι’ αυτό έφεραν τον Παπανδρέου και την παρέα του στην εξουσία. Και το έγκλημα συνεχίζεται…

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Θα τον αφήσουμε να μας βουλιάξει;

Η κυβέρνηση με τις επανειλημμένες δηλώσεις της για “αξιοποίηση” της δημόσιας περιουσίας, δεν πρόκειται να βάλει κανένα στον ύπνο. Όλοι είμαστε υποψιασμένοι πού το πάει. Ακόμα και εκείνοι που δεν ασχολούνται με τα κοινά και που δεν έχουν τις αναγκαίες γνώσεις, γνωρίζουν πλέον τις προθέσεις της κυβέρνησης. Η αντιπολίτευση της Αριστεράς, η οποία τώρα δεν συμπλέει με τα σχέδια της κυβέρνησης, δεν θα αφήσει να περάσει μια τέτοια πρωτόγνωρη διαδικασία ξεπουλήματος της Ελλάδος. Καθ’ όσον αφορά στην άλλη αντιπολίτευση, δεν διαφέρει σε τίποτε από την κυβέρνηση και ο λαός κατάλαβε και κουμπώθηκε σφιχτά.

Η ανάγκη που προβάλλει σήμερα ως εθνικό καθήκον των πάντων, αλλ’ ειδικότερα των δυναμένων να συμβάλλουν στην παραπέρα διαδικασία, είναι, επαναλαμβάνω, ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής επιβίωσης. Η χώρα είναι ήδη στο χείλος του γκρεμού. Τα μέτρα που λαμβάνονται έχουν εντελώς αρνητικά αποτελέσματα. Μέχρι πότε θα δανειζόμαστε; Και πού θα πάμε; Πού θα βρούμε ένα τρισεκατομμύριο Ευρώ για να πληρώσουμε τα χρέη μας; Η κυβέρνηση αυτή με σχέδιο μας οδηγεί στην καταστροφή. Μπορεί να φανταστεί κανένας ότι είναι από ανικανότητα; Δεν καταλαβαίνει ο κ. Παπανδρέου και αυτό είναι κατανοητό, αλλά κανένας από τους άλλους που ανήκουν στο Κόμμα που κυβερνάει δεν καταλαβαίνει; Κανένας; Δεν είναι δυνατόν!

Επικράτησε και επιβλήθηκε η “αρχή του ενός ανδρός”. Θα τον ανεχθούν για πολύ ακόμα αυτόν τον άνδρα; Η Ελλάδα αγκομαχά. Η Ελλάδα στενάζει. Το χάος προβάλλει αβυσσαλέο και θα καταπιεί ό,τι δημιούργησαν οι Έλληνες τα περασμένα εκατόν ενενήντα χρόνια. Κανένας δεν θα του υποδείξει να πράξει το πρέπον; Θα τον αφήσουμε να μας βουλιάξει;

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Το σχέδιο που συμφώνησε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου με το ΔΝΤ προβλέπει πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας...

Το σχέδιο που συμφώνησε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου με το ΔΝΤ προβλέπει πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας, ενώ η Ελλάδα υποσχέθηκε να αναλάβει ένα ενδελεχές πρόγραμμα διόρθωσης των διαρθρωτικών αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας.

Κάποιες σημαντικές μεταρρυθμίσεις σίγουρα έχουν γίνει, όπως η αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού, η μεγαλύτερη ευελιξία της αγοράς εργασίας, η κατάργηση των μονοπωλίων όπως στα φορτηγά. Όμως η αποτελεσματικότητα του προγράμματος αμφισβητείται καθώς οι φαρμακοποιοί και οι δικηγόρο έχουν διατηρήσει τα προνόμια τους και η μεταρρύθμιση του κλάδου των εμπορευματικών μεταφορών θα διαρκέσει δυόμισι χρόνια.

Όμως παρ’ όλα τα μέτρα, τα μεγέθη της οικονομίας δεν βελτιώθηκαν καθώς το σημείο εκκίνησης ήταν χειρότερο από ότι είχε υπολογισθεί και η πρόοδος των περικοπών ήταν αργή. Τα μέτρα αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής θα μπορούσαν να φέρουν καρπούς αλλά χρειάζεται χρόνος. Η κατάσταση αυτή έχει προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία στις αγορές με αποτέλεσμα την αύξηση των αποδόσεων. Αν και οι τράπεζες δεν ήταν η πηγή του προβλήματος, όπως στην Ιρλανδία, δηλητηριάζονται από τα τοξικά δημόσια οικονομικά και αναγκάζονται να αυξήσουν τα επιτόκια των δανείων λόγω της δυσκολίας χρηματοδότησης.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η έξοδος από την κρίση πλησιάζει, αρκεί η χώρα να μείνει πιστή στο πρόγραμμα. Ο υπουργός Oικονομικών δηλώνει ότι η αύξηση των εξαγωγών και η πτώση του κόστους εργασίας είναι καλά σημάδια.

Το Μάρτιο, η κυβέρνηση υποσχέθηκε να πουλήσει δημόσια περιουσία για να συγκεντρώσει 50 δισ. ευρώ. Οι ιδιωτικοποιήσεις συναντούν αντίδραση από τα συνδικάτα, οπότε το μεγαλύτερο μέρος εσόδων πρέπει να έρθει από τα ακίνητα, για τα οποία όμως απαιτείται κτηματολόγιο, κάτι που η χώρα ακόμη δεν διαθέτει.
Για να μπορέσει να προχωρήσει αυτό το πρόγραμμα, χρειάζεται ισχυρή ηγεσία, κάτι που στα μάτια πολλών ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί να προσφέρει. Η άποψη των αισιόδοξων είναι ότι η Ελλάδα είναι μια τεράστια ηλιόλουστη επενδυτική ευκαιρία, όπως η Φλόριντα χωρίς τους βάλτους. Χωρίς αποφασιστική πολιτική δράση η αυστηρότερη κρίση των αγορών θα είναι αυτή που θα υπερισχύσει..

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Ανίκανη η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της οικονομικής συγκυρίας...

Ανίκανη η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της οικονομικής συγκυρίας με όρους πολιτικούς, καταφεύγει σε αρχέτυπες μορφές αντιπαραθέσεως, κατηγορώντας τη Νέα Δημοκρατία, για κακοδιαχείριση εξωπραγματικών διαστάσεων. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Αντώνης Σαμαράς επικρίνεται –και από άτομα που ειλικρινώς αγωνιούν για την πορεία της εθνικής οικονομίας και γενικώς της χώρας– διότι δεν στηρίζει τις κυβερνητικές πολιτικές.

Αλλά η κυβερνητική πολιτική στο θέμα του Μνημονίου, έχει τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και των κομμάτων του κ. Γιώργου Καρατζαφέρη και της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, κάτι που δεν μπορούσε να διανοηθεί ποτέ κυβέρνηση της Δεξιάς, ακόμη και σε θέματα μικρότερης σημασίας. Πέραν τούτου, η απορριπτική στάση της Ν.Δ. στο Μνημόνιο θα ήταν δυνατόν να δημιουργήσει περιπλοκές, εάν ανέπτυσσε εξωκοινοβουλετική δραστηριότητα.

Αλλά η Δεξιά στην χώρα μας έπαυσε να ελέγχει τα συνδικάτα από τον Δεκέμβριο του 1964, όταν αντικαταστάθηκε ο Φώτης Μακρής στην ηγεσία της ΓΣΕΕ· και εν πάση περιπτώσει, το συνδικαλιστικό κίνημα –ιδιαίτερα των ΔΕΚΟ– ελέγχεται εδώ και αρκετές δεκαετίες από το ΠΑΣΟΚ.

Το πρόβλημα της κυβερνήσεως δεν είναι η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, είναι η βρεφονηπιακή αντίληψη περί πολιτικής από την οποία εμφορείται η εκσυγχρονιστική ομάδα που περιβάλλει τον κ. Παπανδρέου, και η οποία δεν κατανόησε ποτέ ότι σαρωτικές αλλαγές δεν γίνονται δίχως τη στήριξη κάποιας κοινωνικής ομάδος.

Σάββατο 9 Απριλίου 2011

Σχέδιο σε ψήφο εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση.

Σε απόλυτη στενωπό έχει περιέλθει ο πρωθυπουργός, κ. Γ. Παπανδρέου, καθώς οι πιέσεις από ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες για αναδιάρθρωση του χρέους πληθαίνουν, στην Αθήνα καταφθάνουν μηνύματα από τις Βρυξέλλες πως μπορεί να τεθεί υπό αίρεση ακόμη και η επόμενη δόση του δανείου με την τρόικα, ενώ η κυβέρνηση εμφανίζει πλέον την εικόνα ομάδας «ατάκτων» και μια διευρυνόμενη ομάδα βουλευτών αμφισβητεί δημοσίως το Μνημόνιο.

Ο κ. Παπανδρέου επί του παρόντος κρατά κλειστά τα χαρτιά του για τον τρόπο με τον οποίο θα επιχειρήσει την ανάταξη του πολιτικού κλίματος, αλλά και την αποτελεσματικότερη λειτουργία της κυβέρνησης που, όπως ομολογείται από τα ίδια τα μέλη της, έχει απολέσει κάθε δυναμική.

Το Μέγαρο Μαξίμου διαψεύδει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι σε σύσκεψη, προχθές υπό τον πρωθυπουργό, εξετάστηκε το ενδεχόμενο ο κ. Παπανδρέου να μετατρέψει την ψηφοφορία για το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο σε ψήφο εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση. Εξάλλου, εκ των πραγμάτων η σχετική ψηφοφορία θα έχει ανάλογο χαρακτήρα, αφού εάν το σχέδιο καταψηφιστεί από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός δεν θα έχει άλλη οδό από το να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Αντιθέτως, ανοικτό παραμένει, κατά πληροφορίες, να ζητηθεί η ψήφιση με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών, ώστε να «δεσμευθεί» επ' αυτού και η αξιωματική αντιπολίτευση το Σύμφωνο για το Ευρώ, αλλά πολλοί στο κυβερνητικό επιτελείο εκτιμούν πως μια τέτοια κίνηση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε πρόωρες εκλογές.

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Ότι οι κουλοχέρηδες θα φέρουν την "οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων"...

Ο Γιώργος Παπανδρέου φέρεται έντονα ενοχλημένος με τη Βάσω Παπανδρέου, ενώ δείχνει προβληματισμένος με την έλλειψη συνοχής στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή, το Σαββατοκύριακο θα είναι καθοριστικό για το μέλλον της Κυβέρνησης, μιας και όλα τα ενδεχόμενα είναι πλέον ανοιχτά.
Το επικρατέστερο είναι ο Πρωθυπουργός να προχωρήσει σε ανασχηματισμό προκειμένου να δώσει χαρακτήρα επανεκκίνησης, κατευνάζοντας ταυτόχρονα τη δυσαρέσκεια μεταξύ των βουλευτών. Το πρόβλημα είναι ο Γ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος αυτή τη στιγμή πρέπει να παίξει το ρόλο της Ιφιγένειας, κάτι που δεν επιθυμεί το Μαξίμου αφού κάτι τέτοιο ουσιαστικά θα αποτελούσε ομολογία αποτυχίας του ίδιου του Πρωθυπουργού. Όπως έλεγε κορυφαίος υπουργός, ο ανασχηματισμός «αρχίζει και τελειώνει στον Παπακωνσταντίνου». Όπερ μεθερμηνευόμενο δεν αλλάζει το κλίμα αν δεν αλλάξει ο υπουργός.

Το άλλο σενάριο είναι η προσφυγή στις κάλπες, ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι, αλλά κάτι τέτοιο δεν θα ήθελε να το χρεωθεί ο Πρωθυπουργός απευθείας. Θα ισοδυναμούσε- πάντα κατά τα λεγόμενα του συνομιλητή μας- με «ηρωική έξοδο» και αυτό δεν συνάδει με τη μέχρι τώρα πορεία του Γ. Παπανδρέου. Γι αυτό και θα επιχειρήσει τις επόμενες ώρες να συζητήσει με τους συνεργάτες του το ενδεχόμενο να θέσει «προ των ευθυνών τους» όσους δημιουργούν προσκόμματα στη λειτουργία της Κυβέρνησης. Σ’ αυτή την περίπτωση δεν πρέπει να αποκλειστεί η περίπτωση της ψήφου εμπιστοσύνης.

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

ΓΙΝΕΤΑΙ μετά να τους πιστέψεις;

ΞΕΧΝΟΥΝ λοιπόν εύκολα ό,τι έλεγαν. Και βάλλουν εκεί που χειροκροτούσαν. Ανακαλύπτουν ότι «το Μνημόνιο δεν βγαίνει», ότι «πρέπει να λέμε όλη την αλήθεια» ακόμη και ότι χρειάζεται... αναδιαπραγμάτευση.


ΚΑΠΩΣ έτσι, ξαφνικά (;), αυτοί που ξόρκιζαν κάθε συζήτηση για αναδιάρθρωση του χρέους, τώρα μιλούν μαζικά για την αναγκαιότητά της. Ο ένας αποφάσισε οψίμως ότι «δεν είναι κακό πράγμα», η άλλη ότι είναι «αναπόφευκτη» και ένας τρίτος βάζει το κερασάκι στην τούρτα επισημαίνοντας ότι «το κλίμα στην κοινωνία δεν είναι καλό όπως πέρυσι»!


ΠΩΣ να είναι; Τόσα μέτρα πήραν που αποδείχτηκαν μια τρύπα στο νερό. Τόσες δηλώσεις έκαναν που και οι ίδιοι τώρα τις χαρακτηρίζουν προσχηματικές ή αναληθείς. Τόσες δεσμεύσεις ανέλαβαν που τώρα καταδεικνύεται ότι δεν ήταν ούτε σωτήριες ούτε αναπόφευκτες.


ΓΙΝΕΤΑΙ μετά να τους πιστέψεις; Ακόμη κι αν αυτομαστιγώνονται δημοσίως ή αν μαστιγώνουν σε κάθε ευκαιρία αυτόν που αναγόρευσαν... τσάρο της οικονομίας.


ΠΟΙΑΣ οικονομίας άλλωστε; Της ανεργίας, των λουκέτων, των ψαλιδισμένων μισθών, των Ταμείων που καταρρέουν ή των ελπίδων που χάνονται κάτω από τις ερπύστριες της αγοράς;


ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ παραμένουν. Γι' αυτό και η καθυστερημένη αυτοκριτική τους, που δεν συνοδεύεται από αλλαγή πολιτικής, εύκολα αποκαλύπτεται φερετζές του ενόχου. Αυτοί νομίζουν ότι βάζοντας τα ρούχα τους αλλιώς, θα μπορέσουν να τη σκαπουλάρουν. Αλλά εμείς ξέρουμε πια ότι είναι γυμνοί!

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Καιρός να ακουστούν και μερικές αλήθειες.

Ο άσσος που φαίνεται να κρατά στο μανίκι του ο κ. Παπανδρέου. Αν ενταθούν οι πιέσεις και το κλίμα στην Κ.Ο. είναι τέτοιο, που θα καθιστά αμφίβολη την ψήφιση των μέτρων, δεν αποκλείεται να θέσει ζήτημα επαναδιαπραγμάτευσης των όρων του μνημονίου. Με πανθομολογούμενη την αποτυχία του, μπορεί να διεκδικήσει την χαλάρωση των όρων (με συνέχιση, όμως, των μεταρρυθμίσεων) προς μια περισσότερο αναπτυξιακή κατεύθυνση. Θα το πετύχει;

Και στο βάθος εκλογές;

Είναι γνωστή η ρήση ότι για να κερδίσεις τις εκλογές, χρειάζεται να θέσεις στο εκλογικό σώμα ένα καλό ερώτημα. «Αναθεώρηση μνημονίου ή πτώχευση», εκ πρώτης όψεως ακούγεται ως καλό ερώτημα! Όπως και «αναδιάρθρωση ή πτώχευση»!

Με τα εκλογικά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ να καταρρέουν, την προσωπική του εικόνα να ξεθωριάζει, την εμπιστοσύνη των πάλαι ποτέ ισχυρών υποστηρικτών του υπό αίρεση, ο κ. Παπανδρέου γνωρίζει ότι ο χρόνος που αγοράζει δουλεύει εναντίον του. Με την κρίση να βαθαίνει και την κυβέρνησή του να αδυνατεί να ανταποκρίνεται, η Ν.Δ. σύντομα θα σπάσει και δημοσκοπικά το ψυχολογικό φράγμα και θα περάσει πρώτη. Όταν συμβεί αυτό, τότε θ’ αλλάξουν όλα.

Και η αντίδραση του Αντώνη Σαμαρά;

Οι κινήσεις που προαναφέραμε, μεταξύ άλλων, στόχο έχουν να εγκλωβίσουν τον Αντώνη Σαμαρά. Να τον μετατρέψουν σε αρωγό της κυβέρνησης, στο όνομα δήθεν μια κοινής προσπάθειας, για το καλό της χώρας.

Τα ίδια που ακούγαμε και πέρυσι για την ψήφιση του μνημονίου.

Νομίζω ότι ο Πρόεδρος της Ν.Δ. έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του.

Το μνημόνιο, εξ υπαρχής, ήταν μια λάθος συνταγή που μας οδηγεί στην καταστροφή. Όταν τα έλεγε αυτά τον χαρακτήριζαν «λαϊκιστή»! Τώρα έγιναν όλοι ….λαϊκιστές!

Τρίτη 5 Απριλίου 2011

«Χρειάζεται άλλη πολιτική»

Το χορό έσυρε και πάλι η πρόεδρος της επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων, κυρία Βάσω Παπανδρέου. Απευθυνόμενη στον κ. Παπακωνσταντίνου και αφότου ο υπουργός Οικονομικών είχε ολοκληρώσει την ενημέρωση του Κοινοβουλευτικού Τομέα Εργασίας του ΠαΣοΚ για το σχέδιο που προβλέπει την παροχή νέων εγγυήσεων 30 δισ. ευρώ για το τραπεζικό σύστημα, είπε: «Ολο λέμε ότι δεν πάρουμε νέα μέτρα και όλο τα παίρνουμε, τελικά. Χρειάζεται άλλη πολιτική».

Πέραν τούτου, η κυρία Παπανδρέου εξέφρασε την εκτίμηση ότι θα πρέπει να υπάρξει νέα «ρύθμιση» του ελληνικoύ χρέους το συντομότερο δυνατό καθώς με βάση τις προβλέψεις για το νέο μηχανισμό στήριξης, από το 2013 θα υπάρχει η προοπτική της ελεγχόμενης χρεοκοπίας (orderly default). O κ. Παπακωνσταντίνου αρνήθηκε ότι θα υπάρχει τέτοια ανάγκη.

Κριτική δέχθηκε ο υπουργός Οικονομικών και για τις εγγυήσεις προς τις τράπεζες, τις οποίες ωστόσο υπερασπίστηκε, λέγοντας ότι καταβάλλεται προσπάθεια για την ισχυροποίηση του τραπεζικού συστήματος.

Μεταξύ των άλλων, η κυρία Νάντια Γιαννακοπούλου του επισήμανε ότι η κυβέρνηση δεν την έχει πείσει και ότι ως αντιπολίτευση, το ΠαΣοΚ είχε κάνει σημαία την κριτική για τα δισεκατομμύρια που παρείχε ως εγγυήσεις στις τράπεζες η κυβέρνηση Καραμανλή και παρέμεναν αναξιοποίητα και τώρα συμβαίνει το ίδιο.

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Για τον ψεύτη ξέρω...Ο καντηλανάφτης το ξέρει;

<< Κάποιοι απ' αυτούς που είναι ακόμα και σήμερα δίπλα του-του συστήνανε πράσιν
α ποδήλατα, πράσινη εκδρομή, πράσινα βατραχοπέδιλα, όταν η Ελλάδα βούλιαζε>>
Μ.ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ
<<Τα ψέματα τελειώσανε και τα κεράκια λιώσανε>>
Γ.ΒΟΥΡΟΣ

«Δέσμευσή μας είναι η πολιτική βάση αρχών και αξιών για να επανέλθει η ελπίδα και η αξιοπρέπεια»

Επιμένει αντιμνημονιακά ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος, στη σημερινή σύσκεψη των προέδρων των τοπικών οργανώσεων του κόμματος, επανέλαβε την κριτική του στην κυβέρνηση και προανήγγειλε ότι στο «Ζάππειο 2» θα παρουσιάσει τη δική του πρόταση για τη λειτουργία της οικονομίας και την ταχύτερη έξοδο από το μνημόνιο.

Ο πρόεδρος της ΝΔ θέλησε να κλείσει τα εσωκομματικά μέτωπα, λέγοντας ότι «εμείς τους λογαριασμούς μας με το χθες τους έχουμε κλείσει, απέναντί μας έχουμε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και μόνο, κοιτάζουμε μπροστά».

«Η κρίση της οικονομίας και της χώρας βαθαίνει, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζει νέα μέτρα που εντείνουν την ασφυξία της οικονομίας, την ανεργία και τα λουκέτα» είπε ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε ότι τα πρωτοφανή μέτρα που επέβαλε μέχρι τώρα η κυβέρνηση είχαν πενιχρά αποτελέσματα και οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν πιάνουν τόπο.

Ο κ. Σαμαράς υποστήριξε ότι η κριτική που έκανε μέχρι τώρα αποδείχθηκε σωστή, καθώς όλοι, ακόμη και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ -εκτός από την κυβέρνηση- παραδέχονται πια ότι το μνημόνιο δεν βγαίνει. «Η ΝΔ θα αλλάξει την πολιτική της ασφυξίας, θα βάλει την οικονομία να λειτουργήσει για να βγει η χώρα από το μνημόνιο» είπε ο κ. Σαμαράς και προανήγγειλε ότι στο Ζάππειο «θα δείξουμε πώς μπορεί η οικονομία να λειτουργήσει».

Είπε ακόμη ότι η κυβέρνηση δεν παράγει έσοδα, αλλά ελλείμματα και ότι η ΝΔ θα αποκαταστήσει τις αδικίες έναντι των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων.

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Βγαίνει και εκφράζει, εντός και εκτός της Ελλάδας, δημόσια την αισιοδοξία του, ότι η χώρα μας θα τα καταφέρει...

Από το ένα μέρος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου -παρά το βαρύ διεθνές κλίμα εις βάρος της Ελλάδας, παρά τις εκτιμήσεις δεκάδων επιφανών οικονομολόγων ότι οι αριθμοί δεν βγαίνουν, παρά τις τεράστιες δυσκολίες που συνεχώς αναφύονται- σχεδόν καθημερινά:
Βγαίνει και εκφράζει, εντός και εκτός της Ελλάδας, δημόσια την αισιοδοξία του, ότι η χώρα μας θα τα καταφέρει, ότι θα βγει από το τούνελ και ότι δεν θα χρειαστεί να αναδιαρθρώσει το χρέος της.
Από το άλλο μέρος, όμως, ένα σχεδόν έτος από την τρόικα και το Μνημόνιο, βγαίνουν βουλευτές του Κινήματος και -σάμπως να έπεσαν από τα σύννεφα- με καθυστέρηση δώδεκα μηνών, διαπιστώνουν ότι «οι θυσίες του ελληνικού λαού πάνε και πάλι χαμένες», ότι «θα σκεφθούν αν θα ψηφίσουν τα νέα μνημονιακά μέτρα», ότι… κ.τ.λ. κ.τ.λ…
Και εάν μεν το Μνημόνιο δεν το είχε καταψηφίσει η αξιωματική αντιπολίτευση, το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ (ελάσσονα αντιπολίτευση), αλλά και τρεις ακόμη βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος από τους όψιμους επικριτές του Μνημονίου, ότι δεν γνώριζε, ότι παρασύρθηκε, ότι πίστευε στην αποτελεσματικότητά του…
Επειδή, όμως, και αντιμνημονιακός αγώνας υπήρξε και μέχρι το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ έφτασε, κανένας δεν μπορεί, πια, να ισχυριστεί αξιόπιστα ότι:
* Δεν γνώριζε την κατοχική διάσταση του Μνημονίου…
* Αγνοούσε ποιο ήταν το ΔΝΤ…
* Δεν ήξερε τι ακριβώς ψηφίζει…
* Νόμιζε πως οι θυσίες θα έπιαναν τόπο… κ.λπ. κ.λπ…
Δεν πείθουν, βέβαια, οι όψιμοι «αντιρρησίες συνειδήσεως», ότι μόλις τώρα «ανένηψαν», ή ότι είναι λιγότερο ευφυείς από τους τρεις συναδέλφους τους που είπαν «όχι» στο Μνημόνιο, ή ότι πίστευαν πως χωρίς ανάπτυξη υπάρχει τρόπος να βρεθεί πρόσθετο χρήμα, ή ότι η «κοινοτική αλληλεγγύη» φτάνει μέχρι του σημείου να μας χαρίσουν μέρος από τα δάνεια που πήραμε…
Θα παρατηρηθεί, ίσως: Τώρα συνειδητοποίησαν το αδιέξοδο οι άνθρωποι και τώρα καταφέρονται εναντίον του Μνημονίου! Γιατί, τάχα, είναι κακό;
Μακάρι να ήταν έτσι, αλλά δεν είναι. Απλούστατα, κάποιοι φοβούνται μήπως βυθιστεί το σκάφος και προετοιμάζονται να το εγκαταλείψουν. Και αυτό δεν περιποιεί τιμή σε κανέναν!

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Υπάρχει κάποια άλλη έτοιμη συνταγή εθνικής σωτηρίας;

Η μοιραία αυτή γενιά, η γενιά του 1970 (στην πολιτική, στην οικονομία, στα γράμματα) πρέπει το ταχύτερο να μας απαλλάξει από την παρουσία της, πρέπει να πεθάνει. Με κάθε τρόπο. Αρκετά μας στέρησε από τις βρύσες της ζωής, αρκετά πηγάδια ζωής επιχωμάτωσε ή βοθροποίησε. Καμιά σωτηρία δεν μπορεί να προσφέρει αυτή η γενιά. Είναι ανίκανη για οποιαδήποτε ευφυή επινόηση. Στερείται κάθε ταλέντου. Καμιά αξιοθρήνητη εξιδανίκευση των μέτρων εξόδου από την κρίση δεν μπορεί να ανασκευάσει την βαθιά ψυχική παραμόρφωση αυτής της γενιάς. Γι’ αυτό και τα όποια μέτρα λαμβάνει είναι αναποτελεσματικά. Διότι όλοι αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν στόχο τη σωτηρία της πατρίδας αλλά τη σωτηρία των ατομικών και ταξικών συμφερόντων αυτής της γενιάς.

Το πραγματικό αίτιο της οικονομικής και ηθικής μας χρεοκοπίας είναι η υποβάθμιση των απαιτήσεων για ποιότητα ζωής, η υποκατάσταση της δημιουργικότητας του ανθρώπου από την ηδονιστική χρησιμοθηρία και την καταναλωτική βουλιμία, η έκλειψη της άμιλλας.

Ο τύπος του «πασόκου» ή του «νεοδημοκράτη» ή του «προοδευτικού αριστερού» δεν ενδιαφέρεται για το τι θα δημιουργήσει στη ζωή του, αλλά για το πώς θα βγάλει λεφτά, θα κερδίσει εύκολο χρήμα. Αυτή τη νοο-τροπία εκφράζει τυπικά ο τάχα και πολιτικός λόγος όλων των συντεχνιών του κομματικού φάσματος, με αυτή τη «φιλοσοφία» οργανώνουν την παιδεία των Ελλήνων, τριάντα χρόνια τώρα, οι συμπλεγματικοί «εκσυγχρονιστές» των κομμάτων εξουσίας!

Με άλλα λόγια: Είναι παράλογο και αντιφατικό να περιμένουμε από τα κόμματα την ανάκαμψη της οικονομίας, την επανίδρυση του κράτους, την ανασύνταξη της ελληνικής κοινωνίας.

Εχουμε αναρίθμητα τεκμήρια, αναμφίβολες αποδείξεις, ότι δεν μπορούν να το κάνουν.

Τα υπάρχοντα κόμματα έχουν ιστορικά τελειώσει, το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι οριστικά φθαρμένο, ντροπιαστικά εκφαυλισμένο, γελοιωδώς ανίκανο, εγκληματικά ένοχο.

Εδώ ακριβώς θα μπορούσε να προβληθεί βέβαια η καλόπιστη αντίρρηση:
Υπάρχει κάποια άλλη έτοιμη συνταγή εθνικής σωτηρίας;