Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Είναι επιεικώς εξωφρενικό.

Είναι επιεικώς εξωφρενικό. Και προφανώς, ανάλογο προηγούμενο ποτέ και πουθενά δεν έχει υπάρξει στο παρελθόν, αλλά ούτε και είναι πιθανό να υπάρξει στο μέλλον. Μόνο στην Ελλάδα του 2015 είναι δυνατό να ξεκινάει μια δίκη στις 21 Απριλίου και ο πρώτος μάρτυρας κατηγορίας να καταθέτει στις 29 Σεπτεμβρίου.
Και δεν είναι μια οποιαδήποτε δίκη. Στο εδώλιο τυπικά και μόνο κάθονται ένας δολοφόνος και οι έμμεσα εμπλεκόμενοι στο έγκλημα. Ουσιαστικά στο εδώλιο κάθεται ένα κόμμα, του οποίου ο επικεφαλής μόλις πριν από μερικές μέρες ομολόγησε δημόσια την πολιτική ευθύνη του ίδιου και του κόμματός του για την εν ψυχρώ δολοφονία του ατυχούς Φύσσα. Ηταν μια ενέργεια που σαφώς απέβλεπε να αποτρέψει τα χειρότερα, τα οποία δεν είναι άλλα από την ποινική ευθύνη που αποδίδει το κατηγορητήριο στους κατηγορουμένους.
Αυτό το κόμμα αναδείχθηκε μόλις πριν από μερικές μέρες σε τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας. Και η ευθύνη γι' αυτό δεν βαραίνει μόνο εκείνους που το ψήφισαν γνωρίζοντας την εγκληματική του δράση αλλά και την πρωτοφανή αδυναμία διεκπεραίωσης της υπό εξέλιξη διαδικασίας μέσα σε στοιχειωδώς λογικά χρονικά περιθώρια.
Είναι γνωστό ότι μέσα στις πολλές λειτουργικές αδυναμίες της δημοκρατίας μας είναι και η ταχεία απόδοση δικαιοσύνης με σοβαρές παρενέργειες για τη γενικότερη λειτουργία του κράτους. Αλλά η συγκεκριμένη δίκη εξελίσσεται με εξοργιστικά, ανεπίτρεπτα και απαράδεκτα αργούς ρυθμούς. Είναι έξω και πέρα από κάθε λογική ο πρώτος μάρτυρας μιας δικαστικής υπόθεσης, της όποιας υπόθεσης, να καταθέτει πεντέμισι μήνες μετά την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας. Πόσω μάλλον όταν η υπόθεση αυτή συνδέεται άμεσα και με την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος.