Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Ζουν στο δικότους κόσμο…

Κατά συνέπεια αναμενόμενο είναι ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο «μεγάλων» της σημερινής πολιτικής πραγματικότητας θα εντείνεται όσο θα πλησιάζει η μέρα της κάλπης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η προεκλογική αντιπαλότητα θα πρέπει να εκδηλώνεται με υπερβάλλουσα σκληρότητα και για θέματα τα οποία μόνο ζημιά στον τόπο είναι ενδεχόμενο να προκαλέσουν.
Απόδειξη οι χθεσινές συγκρούσεις, που συνετέλεσαν ώστε ο πρωθυπουργός να κατηγορήσει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι «προσπαθεί να διαλύσει την κοινωνία» και να κατηγορηθεί από τον αντίπαλό του πώς «ζει στον δικό του, φανταστικό κόσμο». Και οι λόγοι κάθε άλλο παρά σχετικοί με το αντικείμενο της επικείμενης εκλογικής αναμέτρησης, αλλά σημαντικοί τόσο για τη διεθνή εικόνα της χώρας αλλά όσο και για την καταβαλλόμενη προσπάθεια απεμπλοκής από το μνημόνιο.
Δεν ταιριάζει, για παράδειγμα, σε σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα η επίθεση νεολαίων του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό γραφείο του υπουργού Ναυτιλίας και η προσπάθεια να ερμηνευτεί η παρέμβαση της ΕΛ.ΑΣ ως επίθεση εναντίον της κοινωνίας και της αντιπολίτευσης.
Και δεν προάγει την υπόθεση της επιθυμητής απ΄ όλους απεμπλοκής μας από το μνημόνιο το θέμα που ανέκυψε ανάμεσα στον αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ως προς την ετοιμότητα ή μη του Αλ. Τσίπρα να προτείνει μέτρα για την έξοδό μας από την κρίση.
Μπορεί για τον μικρόκοσμο της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας τα πάντα να προσφέρονται για την εξυπηρέτηση μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, αλλά εδώ και τέσσερα χρόνια είμαστε -είτε μας αρέσει είτε όχι- κάτω από το μικροσκόπιο της παγκόσμιας κοινότητας και ελεγχόμαστε αυστηρά, διαρκώς και από κάθε άμεσα ή έμμεσα ενδιαφερόμενο.