Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Ενόψει εκλογών, τα κόμματα έχουν βγει στη γύρα.

ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ, ενόψει εκλογών, τα κόμματα έχουν βγει στη γύρα προς άγραν λαμπερών προσώπων για τα ψηφοδέλτιά τους. Μέχρι ένα σημείο, δίκαιο, αναμενόμενο και αποτελεσματικό ως προς τις προθέσεις και των δύο πλευρών. Κάθε ενήλικας πολίτης έχει το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Με ποια λογική κάποιος που τυγχάνει να είναι πιο αναγνωρίσιμος από τον άλλον να εξαιρείται από το εν λόγω δικαίωμα; Και ποιο στερεότυπο αποδεικνύει ότι ο λεγόμενος «επώνυμος» θα είναι χειρότερος δημοτικός σύμβουλος ή δήμαρχος από έναν λιγότερο γνωστό υποψήφιο; Στο τέλος-τέλος, αν ο αναγνωρίσιμος αξιοποιήσει αυτή τη δυναμική για να παρουσιάσει θέσεις, να αναδείξει προβλήματα ή να ανοίξει κλειστές πόρτες, μάλλον για καλό σκοπό θα είναι η συμμετοχή του και όχι το αντίθετο.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ
πόσο αγνές είναι σε κάθε περίπτωση οι εκάστοτε προθέσεις. Μιλάμε για ακόμα έναν «εθνοσωτήρα» στην ουρά όσων ήλθαν, πέρασαν και δεν ακούμπησαν με μοναδικό διαπιστευτήριο το όνομά τους, ή για έναν ευσυνείδητο πολίτη με τον έντιμο στόχο να προσφέρει; Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις από πριν, παρά μόνο μετά την εκλογή. Αλλά το κακό είναι ότι έπειτα από την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Γιατί, αν η εκλογή αποκαλυφθεί ότι δεν έχει καμία σχέση με την υποψηφιότητα, πρέπει να περιμένεις τουλάχιστον μέχρι την επόμενη αναμέτρηση.