Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Πάλι τα ίδια και τα ίδια.

Πάλι τα ίδια και τα ίδια. Αντί ο κίνδυνος της τρομοκρατίας να ενδυναμώνει το κοινό πολιτικό μέτωπο εναντίον της, γίνεται αντικείμενο μικροκομματικής αντιπαράθεσης, με πρωτοβουλία (όπως συνήθως) της ΝΔ. Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι καταδικάζει την τρομοκρατία, νιώθει την... ανάγκη να αποδώσει χωρίς στοιχεία κυβερνητική σκοπιμότητα στην «απόδραση» Ξηρού για να... αποπροσανατολιστεί η κοινωνία!
Την ίδια ώρα μάλιστα που η κυβέρνηση δέχεται ισχυρές διεθνείς αποδοκιμασίες για ό,τι συνέβη, που στρέφονται εις βάρος της και εις βάρος της χώρας, επιβαρύνοντας το ήδη περίπλοκο και συγκεχυμένο πολιτικό περιβάλλον... Από την άλλη μεριά βλέπουμε εν όψει εκλογών η ΝΔ να επιχειρεί παράλληλα μια... ρετρό ανασύσταση της εποχής της «Δεξιάς του Κυρίου» με τις καταγγελίες περί «αθεΐας» του κ. Τσίπρα. Ολα αυτά συνιστούν θλιβερό επίπεδο διαλόγου και πολιτικής αντιπαράθεσης. Ιδίως σε μια εποχή που της Εκκλησίας ηγείται ένας σεμνός και μετριοπαθής ιεράρχης. Το θέμα, σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του κ. Τσίπρα -που έχουν δημοσίως κατατεθεί- αλλά οι πολιτικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στα ζητήματα των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας. Αντί αυτά να ενδιαφέρουν τη ΝΔ, προτιμάται η «κίτρινη αθεΐα» σ' ένα συνταγματικό πλαίσιο που εγγυάται την ανεξιθρησκεία... Στην τελευταία φάση των «μνημονίων» το ζητούμενο επικεντρώνεται πια στο «πώς θα εξέλθουμε από την κρίση». Παρά τις σημαντικές διαφορές μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, υπάρχουν πολλοί «κοινοί τόποι» γύρω από το τι πρέπει να κάνει η ίδια η χώρα για τον εαυτό της και τι να διεκδικήσει από τους εταίρους-δανειστές, στο πλαίσιο της Ευρώπης και του ευρώ.