Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Στρώνοντας το χαλί στον Τσίπρα

Στρώνοντας το χαλί στον Τσίπρα
Το πολιτικό τοπίο βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Τον Ιούνιο του 2012, η ΝΔ παρά τα αποκαρδιωτικά ποσοστά της, κέρδισε τη μάχη του «μικρότερου κακού» έναντι του εκτιναχθέντος ΣΥΡΙΖΑ, που όμως τρόμαζε τη μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων οι οποίοι ήθελαν τη χώρα στο ευρώ. Ομως, οι νίκες που βασίζονται στο «μικρότερο κακό» αποδεικνύονται πύρρειες. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ άλλωστε παρέμειναν έκτοτε βαθιά φθαρμένα κόμματα, χωρίς να αλλάξουν σε νοοτροπίες, πρακτικές και στελεχιακό δυναμικό.
Τα πάλαι ποτέ αυτά κυρίαρχα κόμματα κυβέρνησαν σαν να μην είχαν αντίπαλο. Ηταν «κατόρθωμα» η εκδίωξη Κουβέλη, που έστω και συμβολικά λειτουργούσε ως μηχανισμός μερικής αποτοξίνωσης των δύο άλλων. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με όλα τα φορτία τους, έμειναν μετά μόνα για να διαχειριστούν την κρίση. Εχοντας αποφύγει να κάνουν μεταρρυθμίσεις στο πελατειακό και διάτρητο κρατικό τους φέουδο, αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε οριζόντιες περικοπές και μια ισοπεδωτική και χαοτική φορολογία.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μπορεί να μην κατέστησαν τον ΣΥΡΙΖΑ ελκυστικό, όμως σταδιακά του έδωσαν την ευκαιρία να αντιμετωπιστεί από όλο και περισσότερους ψηφοφόρους ως το εν δυνάμει «μικρότερο κακό». Ο Τσίπρας έγινε μετριοπαθέστερος. Εντάχθηκε στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Διστακτικά ανοίγεται πλέον στον μεσαίο χώρο. Αλλωστε, στον χώρο αυτό κέρδισε στις ευρωεκλογές το 25% του ΠΑΣΟΚ. Εκεί κέρδισε τρεις ψηφοφόρους από τη ΝΔ για κάθε έναν ψηφοφόρο που έχασε προς αυτήν. Ετσι, αν μη τι άλλο, ο Τσίπρας, λίγο-πολύ, φαίνεται να διαθέτει κάποια στρατηγική, όταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι παντελώς ανερμάτιστοι.
Σαμαράς και Βενιζέλος είναι εκτός τόπου και χρόνου. Εκαναν μια κακή προεκλογική εκστρατεία. Εκαναν έναν ακόμη χειρότερο και πιθανότατα μοιραίο ανασχηματισμό με λαϊκιστές από τα πιο άρρωστα κομματικά τους σπλάχνα. Μπορούν με αυτό το υλικό και τις αντιλήψεις να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση; Μπορούν κατάκοποι κομματικοί οργανισμοί να αντιμετωπίσουν τη δυναμική υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ; Ή μήπως στον χρόνο που τους απομένει στρώνουν απλώς το χαλί στον Τσίπρα, ώστε να θεωρηθεί το «μικρότερο κακό»;