Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Μια χώρα βυθισμένη στην κρίση και αποκλεισμένη από τις χρηματαγορές .

Μια κυβέρνηση «κοινωνικής σωτηρίας», σε μια χώρα, βυθισμένη στην κρίση και αποκλεισμένη από τις χρηματαγορές, να αντέχει επί τρεις μήνες στην πολιορκία της νέας ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής ιεράς συμμαχίας. Στέκεται όρθια απέναντι στον στυγνό και ανήθικο χρηματοδοτικό εκβιασμό. Παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε και συνεχίζει να πορεύεται σε ναρκοθετημένη περιοχή εν μέσω, μάλιστα, ακατάπαυστων καταιγιστικών πυρών. Τόσο έξωθεν όσο και έσωθεν από κόμματα και δυνάμεις που υπάρχουν και δρουν αποκλειστικά σχεδόν ως αντικυβέρνηση.
Μια χώρα η οποία από επαίτης χρηματικών δόσεων και υπό νεοαποικιακό καθεστώς αποκτά ιδιότητες που την καθιστούν παράγοντα με θετικό πρόσημο στις ευρωπαϊκές διαδικασίες. Να επιχειρεί ρηγματώσεις στο νεοφιλελεύθερο ευρωτείχος, με όπλο ότι οι άνθρωποι προηγούνται των αγοραίων δεικτών.
Η κυβέρνηση, παρά την απειρία, τα λάθη και τις αδυναμίες της, έχει κατορθώσει ως τώρα να μείνει σταθερή στις βασικές δεσμεύσεις της, στηριγμένη από την πλειονότητα των πολιτών και παρά τον ά-λογο πόλεμο από μια κοινοβουλευτική «αντιπολίτευση του τίποτα». Με την έννοια ότι για τα μείζονα οικονομικά δεν προβάλλει παρά μόνο ως συνέχεια της προηγούμενης καταστροφικής πολιτικής. Ενώ για τα εσωτερικά ζητήματα επενδύει καιροσκοπικά τα πάντα στον φόβο, όπως και προεκλογικά. Τόσο με την οικονομική τρομοκρατία όσο και με τα φαντάσματα της ακυβερνησίας.
Την αφωνία της απέναντι στις κόκκινες γραμμές που θέτει ρητά και δημοσίως η κυβέρνηση, καλώντας να πάρει ξεκάθαρη θέση, αντικαθιστά με δημαγωγικές κραυγές και θεατρινισμούς για τον «νόμο και την τάξη». Καταγγέλλοντας την ίδια στιγμή τον κυβερνητικό αυταρχισμό!
Τα όσα διαδραματίζονται τα τελευταία εικοσιτετράωρα στη Βουλή, με τη μεθοδευμένη όξυνση, είναι εξόχως αποκαλυπτικά για την ποιότητα και τις στοχεύσεις της αξιωματικής, κυρίως, αντιπολίτευσης. Αφορμή αποτελούν συγκεκριμένα νομοθετήματα (φυλακές, ταμειακά αποθέματα κ.ά.). Η ουσία είναι ότι πιέζει με όλα τα μέσα, ώστε να παραδοθεί η χώρα για να δικαιωθεί ή ίδια. Πλήρης σύμπτωση πολιτικών στόχων με τους δανειστές...