Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

Δεν έχουμε τίποτε άλλο να δώσουμε αλλά και τίποτε άλλο να χάσουμε...

Ο μισθός που ακόμη εισπράττουν όσοι εργάζονται εξανεμίζεται στην καταβολή των φορολογικών υποχρεώσεων -με όποια μορφή έχουν βρεί οι ειδήμονες- και πλέον η αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις υπόλοιπες υποχρεώσεις και στην καθημερινότητα έγινε εφιάλτης.
Ο πρωθυπουργός δεν ζει σε γυάλινο πύργο. Αντιλαμβάνεται πλήρως την κατάσταση. Επομένως, το ζητούμενο δεν είναι να στραφεί στον ελληνικό λαό για να ζητήσει και άλλη υπομονή κι άλλες θυσίες, εν όψει μιας αβέβαιης τιθάσευσης της ύφεσης, το 2014. Τέτοιο ενδεχόμενο δεν φαίνεται ούτε με το τηλεσκόπιο. Για να συγκρατηθεί η ύφεση, να ανοίξουν νέες δουλειές, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας πρέπει να τρέξει ζεστό χρήμα στην αγορά, είτε μεγάλες επενδύσεις είτε μικρές. Και θαύματα δεν γίνονται, όταν το κράτος εξακολουθεί να είναι αφιλόξενο και αφερέγγυο. Κορυφαίο παράδειγμα αφερεγγυότητας οι επενδύσεις στα φωτοβολταϊκά και αναφέρομαι στις μικρές μονάδες που έκαναν χιλιάδες άνθρωποι δίνοντας εμπιστοσύνη στο συμβόλαιο που υπέγραψαν με το κράτος. Κορυφαίο παράδειγμα αφιλόξενης αντιμετώπισης επενδύσεων το νέο φορολογικό. Τι να τα λέμε τώρα, λες και δεν τα ξέρουμε όλοι. Ο πρωθυπουργός πρέπει να στραφεί προς τους εταίρους και δανειστές οι οποίοι εισπράττουν με το αζημίωτο το δάνειο που έδωσαν. Και να τους πει ότι η Ελλάδα ζει μια δραματική καταστροφή.
Το χειρότερο που μπορεί να της συμβεί δεν είναι να ξεχυθούν στους δρόμους οι Πολίτες. Είναι αν η απελπισία τους τους οδηγήσει να καταθέσουν τυφλά την αντίδρασή τους στην εκλογική αναμέτρηση και αναδυθούν από την κάλπη εφιαλτικά σενάρια τα οποία δεν θα είναι χωρίς επιπτώσεις στη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ας εξηγήσει στην τρόικα ο Αντώνης Σαμαράς ότι εδώ δεν πρόκειται για ανυπακοή στις υποχρεώσεις που ανελήφθησαν. Αλλωστε έως τώρα αυτή η κυβέρνηση έκανε περισσότερα από ό,τι μπορούσε για να ανταποκριθεί και ο ελληνικός λαός μάτωσε και έδειξε αντοχή στην πίεση περισσότερη από όση θα περίμεναν. Ομως, η σωτηρία που σχεδιάστηκε αποδεικνύεται χαριστική βολή για την ελληνική οικονομία. Δεν έχει νόημα να μας απειλούν πλέον: Δεν έχουμε τίποτε άλλο να δώσουμε αλλά και τίποτε άλλο να χάσουμε...

Πόσο ανίκανο και διεφθαρμένο μπορεί να είναι ένα πολιτικό σύστημα.

Οι πολίτες που σέβονται τους νόμους και πληρώνουν τους φόρους τους βλέπουν τι γίνεται γύρω τους και εξοργίζονται.
Πόσο ανίκανο και διεφθαρμένο μπορεί να είναι ένα πολιτικό σύστημα που επί τρία χρόνια υπόσχεται και ξαναϋπόσχεται ότι θα πατάξει τη φοροδιαφυγή, ενώ κάθε μέρα όλοι μας ερχόμαστε σε επαφή με γιατρούς που δεν κόβουν απόδειξη και καταστήματα που προσφέρουν έναν λογαριασμό με ΦΠΑ και έναν χωρίς;
Πόσο ανεπαρκές μπορεί να είναι ένα πολιτικό σύστημα που επί τρία χρόνια δεν τολμάει να διώξει τους επίορκους και τους μη απαραίτητους από το Δημόσιο, ενώ παράλληλα οδηγεί τους γιατρούς του Δημοσίου, τους ενστόλους κ.ά. σε μισθούς εξαθλίωσης και αφήνει τα πολεμικά μας χωρίς καύσιμα;
Πόσα χρόνια θα πληρώνουν φόρους οι μισθωτοί και οι ιδιοκτήτες ακινήτων για να μισθοδοτούν τα συσσωρευμένα ρουσφέτια και να καλύπτουν τα κενά που αφήνουν πίσω τους μικροί και μεγάλοι απατεώνες φοροφυγάδες; Ξέρουμε ότι γίνονται προσπάθειες να αλλάξουν τα πράγματα.
Ο πρωθυπουργός και λίγοι υπουργοί δίνουν μια μάχη για να ολοκληρώσουν πράγματα που έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και χρόνια. Ενα κομμάτι του φοροεισπρακτικού μηχανισμού πήρε πάλι μπροστά και δουλεύει.