Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Αναμφίβολα κρίνονται τα πάντα τις επόμενες 60 ημέρες ...

Αυτές οι διαπιστώσεις προέρχονται από συζητήσεις των ημερών με πολίτες της μέσης, είναι η αλήθεια, τάξης, που πλήττονται από την κρίση, που αγωνιούν, αλλά δεν αντιμετωπίζουν ακόμη πρόβλημα επιβίωσης. Πρόκειται για ανθρώπους του μεσαίου χώρου, χωρίς κομματικές εξαρτήσεις, οι οποίοι κατά καιρούς έχουν ψηφίσει τα δύο μεγάλα κόμματα, βλέπουν με δέος το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή και αποδέχονται, τουλάχιστον θεωρητικά, ότι για να μην πέσει η Ελλάδα στην άβυσσο, απαιτούνται πολύ μεγάλες αλλαγές στη διοίκηση, τη νοοτροπία και τη συμπεριφορά.

Τέτοιοι πολίτες δεν ζουν μόνο στην πρωτεύουσα, αλλά και εκτός Αθηνών. Δεν αποτελούν την πλειοψηφία, βέβαια, αλλά σε μία κανονική χώρα αποκαλούνται αστοί και αποτελούν την κινητήρια δύναμη της λειτουργίας της. Εχει αποδειχθεί ιστορικά πλέον ότι η στιβαρή αστική τάξη, με παιδεία και συναίσθηση των ευθυνών της, είναι η σπονδυλική στήλη ενός κράτους και χωρίς αυτήν δεν μπορεί να προχωρήσει. Από τη σύσταση του ελληνικού κράτους, μέχρι και σήμερα, υπήρχε και υπάρχει έλλειμμα τέτοιας αστικής τάξης, εκτός από κάποιες περιόδους που το έλλειμμα αυτό το αναπλήρωνε ο ελληνισμός της διασποράς.

Στις αγωνιώδεις ερωτήσεις αυτών των πολιτών, λοιπόν, οι απαντήσεις βασίζονται στην παραδοχή κάποιων σταθερών, ταυτόχρονα όμως περιλαμβάνουν και πολλά «αν». Αναμφίβολα κρίνονται τα πάντα τις επόμενες 60 ημέρες και αναμφίβολα ο Λ. Παπαδήμος είναι ο καταλληλότερος, από πλευράς γνώσεων και αξιοπιστίας, να οδηγήσει τη χώρα σε αυτή τη συγκυρία, αλλά θα πατήσουμε σε πιο στέρεο έδαφος αν: η ελληνική κοινωνία δει καθαρά την πραγματικότητα, οι πολιτικοί αρχηγοί, τα κόμματα και η πολιτική τάξη κάνουν την υπέρβαση που απαιτούν οι περιστάσεις και στηρίξουν τις οδυνηρές, πράγματι, περικοπές και αλλαγές, ο σημερινός πρωθυπουργός ξεπεράσει τον εαυτό του, δείξει την απαραίτητη πυγμή στο εσωτερικό της κυβέρνησης και επικοινωνήσει με την κοινωνία, η Ευρωζώνη αντεπεξέλθει στη δική της κρίση και συνεχίσει να στηρίζει την Ελλάδα.