Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Ο λαός έχει κάνει πρωτοφανείς προσπάθειες να σταθεί στα πόδια του.

Ο πόλεμος νεύρων της τρόικας με την Αθήνα είναι συστατικό της διαπραγμάτευσης από τις πρώτες ημέρες της ελληνικής κρίσης. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας καθησυχάσει ότι και αυτή η φορά είναι σαν τις άλλες. Ούτε πρέπει οι άνθρωποι που βρίσκονται στον πυρήνα της τρόικας –αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις– να ξεχνούν και τις δικές τους ευθύνες. Η Ελλάδα βρίσκεται εκεί που βρίσκεται χάρη στις θυσίες του λαού της και τις προσπάθειες της κυβέρνησης, με όλες τις αστοχίες και παραλείψεις της που απεικονίζουν τη βαθιά παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος. Με τη στήριξη των εταίρων μας και παρά τα λάθη που έκαναν στο μείγμα πολιτικής που επέλεξαν, διανύσαμε πολύ δρόμο από το 2012. Η Ελλάδα παρέμεινε στην Ευρωζώνη και έχουν αρχίσει τα αμυδρά σημάδια της ανάκαμψης. Αλλά τα έξι χρόνια ύφεσης και οι επιπτώσεις της σκληρής λιτότητας έχουν αφήσει βαθιές πληγές στην οικονομία και στους πολίτες. Δεν είναι ώρα για αυτοματισμούς και εμμονές από την Ευρώπη και το ΔΝΤ. Η κ. Μέρκελ, ο κ. Ντράγκι και η κ. Λαγκάρντ οφείλουν να καταλάβουν ότι το θέμα δεν αφορά μόνο αριθμούς και δόγματα. Αφορά την αντοχή και την τύχη ενός λαού, αφορά την ικανότητα της Ευρώπης να διαχειριστεί μια σοβαρή κρίση. Οταν ένας λαός έχει κάνει πρωτοφανείς προσπάθειες να σταθεί στα πόδια του, κανείς δεν δικαιούται να πειραματίζεται με τα όρια της αντοχής των πολιτών και του πολιτικού συστήματός του.