Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Όποιος έχει λεφτά θα σώζει την παρτίδα, για τους άλλους έχει ο Θεός…

Μπορεί οι βουλευτές και τα στελέχη της συγκυβέρνησης να διατρανώνουν την αταλάντευτη απόφασή τους να μην ψηφίσουν νέα μέτρα, αλλά φρόντισαν να αποδεχτούν όσα έπρεπε στην ώρα τους, νομοθετώντας τους προηγούμενους μήνες ρυθμίσεις που θα τινάξουν το σύστημα στον αέρα. Από την πρώτη μέρα του νέου έτους, για παράδειγμα, περισσότερο από 100.000 συνταξιούχοι που είναι κάτω από 65 ετών θα σταματήσουν να παίρνουν το ΕΚΑΣ, το οποίο θα δίνεται από τα 65 και πάνω και μάλιστα με εισοδηματικά κριτήρια.
Το ήδη κλονισμένο ανεπανόρθωτα ασφαλιστικό θα μετατραπεί σε ένα απρόσωπο υβρίδιο, που θα χορηγεί μια βασική προνοιακού χαρακτήρα σύνταξη με οροφή τα 360 ευρώ και άλλη μια αναλογική, η οποία θα εξαρτάται από τις εισφορές των εργαζομένων. Το κράτος αποσύρει ουσιαστικά τη συμμετοχή του από την αιμοδοσία του συστήματος, αφήνοντας τους πολίτες στην τύχη τους έρμαια των ιδιωτικών εταιρειών, μετατρέποντας την υγεία σε λόττο: όποιος έχει λεφτά θα σώζει την παρτίδα, για τους άλλους έχει ο Θεός…
Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι με τα σημερινά δεδομένα – και αυτό παρά τις ασθενείς διαβεβαιώσεις Βρούτση – τα ταμεία σε πολύ λίγα χρόνια δεν θα μπορούν να δίνουν ούτε καν τις παραπάνω συντάξεις και θα οδηγηθούν σε νέες δραστικές μειώσεις.
Κι αυτό γιατί πρέπει να υπολογίσει κανείς πλάι στη διαχρονική λεηλασία των αποθεματικών τη διαρκή μείωση της χρηματοδότησης, τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, την ασύλληπτη εισφοροδιαφυγή, την ανασφάλιστη και μαύρη εργασία, τη φοβερή ανεργία και τις νέες εργασιακές σχέσεις με τα χαμηλά μεροκάματα, ώστε να αντιληφθεί ότι το σύστημα έχει στραγγίσει από ζωτικούς πόρους. Πόσο ν’ αντέξει;
Το ερώτημα δεν αφορά τους νοήμονες συμπολίτες…