Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Ενα 24ωρο της κυβέρνησης


Μια ακόμη ημέρα τσούλησε χθες για την κυβέρνηση. Ηδονικά αργά, ξέγνοιαστα και διασκεδαστικά. Ολα θύμιζαν μια ημέρα από τα παλιά. Πρωί πρωί ο Γ. Πανούσης αποκαλύπτει ότι «ψυχικά το σκέφτηκε να παραιτηθεί» και μετά διαβεβαίωσε ότι η κατάληψη της Πρυτανείας θα λυθεί εντός ολίγων ωρών. Το απόγευμα τα ΜΑΤ έδιναν μάχη να αποτρέψουν την τροφοδοσία των καταληψιών με τρόφιμα, μπουκάλια για μολότοφ και φρεσκοσιδερωμένα παντελόνια? Και να σου η Τασία η Χριστοδουλοπούλου που αποκάλυψε το σχέδιό της: διασπορά των παράνομων μεταναστών σε όλη την Ελλάδα και μετατροπή των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων σε καταυλισμούς. Κι αν δεν φτάσουν, υπάρχει και το Μουσείο της Ακρόπολης...
Καπάκι το δίδυμο Μπαλτά - Κουράκη να ανάβει το φιτίλι στο φουρνέλο στα θεμέλια της Δευτεροβάθμιας και της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Τη γλίτωσαν τα νηπιαγωγεία; Από τον σκοταδιστικό «τζιχαντισμό» δεν γλιτώνει κανείς. Οι μόνοι που σώζονται είναι οι αιώνιοι φοιτητές, οι κουκουλοφόροι, οι Πακιστανοί πλανόδιοι της ΑΣΟΕΕ και τα κομματικά κουρέλια που θα εκλέγονται τώρα με κάλπη διευθυντές σχολείων και πρυτάνεις. Ο υπουργός Ν. Παρασκευόπουλος κάνει το όραμά του πραγματικότητα στέλνοντας τον Σάββα (τον Ξηρό) σπίτι του. Ο κ. Μάρδας, πιο πρακτικός, μαζεύει με νόμο τα ασημικά των ΔΕΚΟ για να βγάλουμε τον μήνα, αν και όλοι λένε ότι δεν έχουμε πρόβλημα, ενώ στη ζούλα ζητήσαμε από το ΔΝΤ να πάει πίσω την πληρωμή και να μη βρεθούμε στο δίλημμα «μισθοί και συντάξεις ή ΔΝΤ».
Στο δίλημμα είχαν βρεθεί Ζιμπάμπουε και Ζαΐρ και έκαναν τη λάθος επιλογή. Αυτή που πρότειναν χθες ο κ. Στρατούλης, ο κ. Βούτσης και αρκετοί άλλοι... Η ώρα περνούσε και δεν χωρά η σελίδα την καθημερινότητα της κυβέρνησης. Εξάλλου ο πρωθυπουργός δήλωνε ότι όλα πάνε καλά και σύντομα θα υπάρξει συμφωνία, παρά τις διαφωνίες με τους δανειστές στο ασφαλιστικό, στα εργασιακά, στον ΦΠΑ και στις αποκρατικοποιήσεις! Μας επανέφεραν στην πραγματικότητα οι εικόνες από την Πρυτανεία και τα Εξάρχεια, με τα (αριστερά) ΜΑΤ και τα (εύγευστα) καπνογόνα. Με το μήνυμα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» (εφόσον είναι ψηφοφόρος μας) να είναι το σύνθημα. Και το βαθύ σκοτάδι έπεφτε μαθαίνοντας τα νέα από την Ουάσιγκτον...