Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Ρεσιτάλ γελοιότητας


Ούτε περίμενα ούτε περιμένω θαύματα από τους πολιτικούς μας και τα κόμματά μας. Αλλωστε ποτέ δεν τους θεώρησα αποκλειστικά υπεύθυνους για τα χάλια μας. Ολοι το βάλαμε -και συνεχίζουμε να το βάζουμε- το χεράκι μας. Αλλά κάποιες στοιχειώδεις αξιώσεις τις έχω. Αν μη τι άλλο, λίγη σοβαρότητα θα έπρεπε να την επιδεικνύουν. Τουλάχιστον οι δύο διεκδικητές του πρωθυπουργικού αξιώματος.
Πασχίζω φιλότιμα, αλλά μου είναι αδύνατο να καταλάβω τι την ήθελε αυτήν τη σαββατιάτικη «συνέντευξη» ο Σαμαράς. Να είχε κάτι καινούργιο να πει, κομμάτια να γίνει. Αλλά δεν είχε. Γνωστά επιχειρήματα επανέλαβε. Και το ισοζύγιο, φυσικά, αρνητικό. Εκείνη την ένδειξη «αποκλειστική συνέντευξη» ποιος είχε την ιδέα να την κοτσάρουν φαρδιά-πλατιά από κάτω; Κι επίτηδες να το έκαναν αποκλείεται να έβρισκαν κάτι περισσότερο γελοίο!
Και ήταν και το δίδυμο των «ιεροεξεταστών» του. Αυτούς πάλι γιατί τους ταλαιπώρησε και τους εξέθεσε; Δόξα τω Θεώ, κάθε άλλο παρά υστερούμε σε τεχνογνωσία για παντός είδους -ποδοσφαιρικά και άλλα- «στησίματα». Χάθηκε ο κόσμος να προβλεφθούν και δύο ή τρεις «δύσκολες» ερωτήσεις, στις οποίες φυσικά δεν θα χρειαζόταν ν' απαντήσει γιατί δεν θα τον πίεζαν να το κάνει;
Κι από την άλλη ο Τσίπρας. Που φαίνεται ότι δεν του αρκούσαν οι φαιδρότητες για τα νταούλια και τους χορούς των αγορών και γι' αυτό αποφάσισε να επαναφέρει στο ρεπερτόριό του τις δοκιμασμένες αστειότητες περί ανατροπής των ευρωπαϊκών ισορροπιών, περί ευρωπαϊκών ηγεσιών που θα καμφθούν μόλις τον δουν πρωθυπουργό και περί «πλατιών λαϊκών συμμαχιών», που ήταν ωραία όταν τα διακήρυττε ο Ανδρέας του 47%, αλλά προκαλούν ακατάσχετα γέλια όταν τα παπαγαλίζει ο ηγέτης ενός λαχανιασμένου 27% που αναζητεί απεγνωσμένα στήριξη στο 2,5% με 3% του Καμμένου και το 0% του Κουβέλη.
Εχουμε σοβαρά και δύσκολα προβλήματα μπροστά μας. Γι' αυτά έχουν να μας πουν κάτι ουσιαστικό; Αν ναι, περιμένουμε. Αν όχι, τουλάχιστον ας μην προκαλούν τη νοημοσύνη μας.