Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

<< Η Ιστορία δεν βαδίζει με το κεφάλι κάτω και τα πόδια ψηλά.>>

Ας μην έχουμε, όμως, αυταπάτες. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ως έμπειρος πολιτικός και με ηγετικές φιλοδοξίες θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να διαψεύσει τον εαυτό του. Αλλωστε κάτι ανάλογο είχε πει και το 2007, μετά την ήττα του στη μάχη για την ηγεσία, όταν αποφάσισε να μην συγκροτήσει τον όμιλο προβληματισμού που ήταν για τον Γ. Παπανδρέου «αιτία πολέμου». Και τότε ο κ. Βενιζέλος δήλωσε ότι «βάζει την ενότητα της παράταξης πάνω από το προσωπικό συμφέρον του».

Η διαθεσιμότητά του να θυσιαστεί, πότε για την παράταξη, πότε για την πατρίδα, πιστεύει ότι θα εκτιμηθεί δεόντως από τους οπαδούς του κόμματος και, όταν χρειαστεί, αυτοί θα του το αναγνωρίσουν. Πότε; Οταν θα τεθεί θέμα ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Η αναβάθμιση του Ευ. Βενιζέλου στον τελευταίο ανασχηματισμό προκάλεσε κύκλο συζητήσεων σχετικά με το αν έχουμε να κάνουμε με παράδοση του δαχτυλιδιού της διαδοχής από τον Παπανδρέου στον Βενιζέλο.

Η φημολογία συντηρείται και εξαιτίας της μερικής «απομάκρυνσης» του πρωθυπουργού από το προσκήνιο, αλλά και της συγκέντρωσης στο πρόσωπο του κ. Βενιζέλου σχεδόν όλων των εξουσιών. Ως πρωθυπουργεύοντα τον αντιμετωπίζουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και κυρίως η Ν.Δ., η ηγεσία της οποίας εστιάζει τα πυρά της στον υπουργό Οικονομικών, με προφανή στόχο να εξουδετερώσει την όποια θετική δυναμική είχε δημιουργηθεί στον κόσμο με την τοποθέτηση του κ. Βενιζέλου στη δεύτερη θέση της κυβερνητικής ιεραρχίας.

Ωστόσο ο συγκεντρωτισμός σε εποχές οικονομικής κρίσης, πολιτικής αστάθειας και κοινωνικής έκρηξης δεν έχει πάντοτε καλά αποτελέσματα, ιδιαίτερα μάλιστα αν έχεις να αντιμετωπίσεις σύνθετες υποθέσεις, εντός και εκτός Ελλάδος, χωρίς αντερείσματα. Με τη δημόσια διοίκηση διαλυμένη, ,τους πολίτες σε κατάσταση απόγνωσης και την κυβέρνηση με έλλειμμα συνοχής, δεν μπορείς να αισιοδοξείς. Από ένα σημείο και μετά, άρχισαν να εκδηλώνονται και αμφισβητήσεις από το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.