Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Η ελληνική οικονομία μετεξελίσσεται και τα ξένα κεφάλαια λαμβάνουν θέσεις ενω μόνο ορισμένα ελληνικά θα επικρατήσουν. Εν τω μεταξύ, στην ελληνική κοινωνία συνεχίζουμε να μετράμε ακόμη “πτώματα” της παρατεταμένης κρίσης απο το Μνημόνιο. 

Όσο κι αν δεν μας αρέσει η κυνική έκφραση “πτώματα” αφορά όλους όσοι επλήγησαν στον ιδιωτικό τομέα. Οι υπόλοιποι μπορεί να έχασαν μισθούς, αλλά δεν έχασαν - όλοι- τις δουλειές τους. Αυτή η αλήθεια πρέπει να αναγνωριστεί απ όλους.

Ο ιδιωτικός τομέας δουλεύει με 330 ευρώ τις 4 ώρες και οι υπάλληλοι είναι και ευχαριστημένοι. Δεν διαμαρτύρονται, δεν απεργούν, και υπομένουν. Αυτό, όμως, το εργασιακό κόστος είναι η μεγαλύτερη αδικία που επέβαλλαν ορισμένοι με άλλοθι το εργασιακό κόστος. Η κατάσταση λοιπόν είναι εκρηκτική και την επόμενη φορά οι σανίδες θα είναι “βρεγμένες”, ειδικά για τα συγκεκριμένα πολιτικά πτώματα που προκαλούν με εκδηλώσεις κλακαδόρων περασμένων δεκαετιών. Τα 4ωρα χρειάζεται να σταματήσουν, όπως και η άδικη φορολογία στα μπλοκάκια παροχής υπηρεσιών. 

Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν στην κυβέρνηση  και στον Σύριζα, τόσο το καλύτερο, διότι θα καταλήξουν στην ίδια θέση με τα προαναφερόμενα πολιτικά πτώματα. Διότι στην  κυβέρνηση περιμένουν την ανάπτυξη και ο Σύριζα λέει πως αυτόματα ο κατώτατος μισθός με νέες εργασιακές συμβάσεις  θα πάει στα 700 ευρώ.

Πως θα γίνει αυτό άραγε ; Με ένα μαγικό τρόπο θα υπογραφούν εργασιακές συμβάσεις με 700 ευρώ ; Θα βγάλει, προφανώς, απόφαση το πολιτ – μπυρό της Κουμουνδούρου. Εν όψει εκλογών λοιπόν κάποιοι επιμένουν στην ανόητη διαμάχη Σύριζα – Αντισύριζα. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική.