Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Τελικά τι συμβαίνει;

Τελικά τι συμβαίνει; Είναι η κρίση η οικονομική παγκόσμια; Δεν φταίνε μόνον οι… κακοί Ελληνες; Είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Πώς μπορεί δηλαδή ολόκληρος Γάλλος Πρόεδρος να βγαίνει και να λέει ότι η σημερινή οικονομική κρίση είναι «εξαιρετικής σοβαρότητας» και δεν θα γλιτώσει απ’ αυτήν καμία χώρα;
Τους Γερμανούς τούς ρώτησε; Τον GAP, που από τις αρχές του 2009 υποστήριζε μετά μανίας ότι η κρίση είναι ελληνική και φταίει γι’ αυτήν η… κακή κυβέρνηση της Ν.Δ. και ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, τον ρώτησε;
«Βρισκόμαστε» είπε ο Γάλλος Πρόεδρος «ενώπιον μιας κρίσης εξαιρετικής σοβαρότητας, μιας μακράς κρίσης, η οποία διαρκεί ήδη περισσότερα από τέσσερα χρόνια και από την οποία καμία από τις μεγάλες οικονομικές δυνάμεις, ακόμη και τις αναδυόμενες, δεν είναι δυνατό εφεξής να γλιτώσει».
Είπε και άλλα, όπως για παράδειγμα ότι «Η ανάπτυξη επιβραδύνεται παντού και οι τιμές των πρώτων υλών, των δημητριακών, λόγω επίσης κλιματικών αιτιών, όπως και κερδοσκοπικών αλλά και του πετρελαίου αυξάνονται σημαντικά».
Είπε δηλαδή την αλήθεια. Μια αλήθεια που κανείς δεν ήθελε να ακούσει όταν ο GAP, «μεθυσμένος» από τη νίκη των εκλογών του 2009, έταζε και εν συνεχεία… προσγειωμένος από την πραγματικότητα (που κατά πολλούς γνώριζε και πριν) άρχισε να επιρρίπτει ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση.
Στις αρχές του 2010 ο πρώην υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαθανασίου αναρωτιόταν αν η Ν.Δ. φταίει για την κρίση στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία ή και στην Ισπανία. Κανείς δεν άκουγε.
Τώρα όμως; Τώρα που ο ίδιος ο Πρόεδρος της Γαλλίας μιλά για μια κρίση που θα χτυπήσει όλες τις χώρες, ποιος ευθύνεται; Ο Κ. Καραμανλής; Η Ν.Δ.; Ή αυτοί που προσπάθησαν να πείσουν ότι η κρίση είναι ελληνική και ευθύνονται οι… κακοί, οι… διεφθαρμένοι Ελληνες;
Και να υπενθυμίσουμε ότι αυτά δεν τα έλεγαν οι ξένοι. Ελληνες τα έλεγαν. Μας εκπροσωπούσαν κιόλας, αφού είχαν ψηφισθεί. Μιλούσαν για διαφθορά και για «Τιτανικό» και για οικονομική κρίση που δύναται να αντιμετωπιστεί με υποσχέσεις.
Τη στιγμή που η κρίση ήταν και είναι παγκόσμια και ως εκ τούτου απαιτεί μια δραστική πολιτική λύση από τους ηγέτες.
Ειδικά αυτούς των χωρών που έχουν τη δυνατότητα. Εκτός αν θέλουν να επιβεβαιώσουν όλους όσοι λένε ότι δυστυχώς η κρίση στην οικονομία προέκυψε διότι βρήκε την ευκαιρία της κρίσης στην πολιτική και ειδικά στις ηγεσίες των μεγάλων ανεπτυγμένων χωρών.