Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Δεν νομίζουμε ότι ο πρωθυπουργός δίνει δεκάρα τσακιστή για τα αισθήματα των πολιτών.

Θα επιβάλει λοιπόν την πολιτική του ο Γιώργος Παπανδρέου δια της βίας, είτε αρέσει είτε όχι στον ελληνικό λαό. Αυτό είναι αναγκαίο να το καταστήσει σαφές σε όσους διαφωνούν και κυρίως σε όσους έχουν τη διάθεση να εκφράζουν τη διαφωνία τους κινητοποιούμενοι. Βίαιη εφαρμογή ακραία αντιλαϊκής πολιτικής χωρίς την εγκαθίδρυση κράτους αστυνομοκρατικού φόβου δεν υφίσταται. Η επίδειξη αστυνομικής ισχύος λοιπόν χθες ήταν απαραίτητη και γι' αυτό προσχεδιασμένη από την κυβέρνηση. Το σχέδιό της υλοποιήθηκε με άριστα αποτελέσματα για την πολιτική της.

Η κυβέρνηση θέλει επίσης να εξαλείψει από το Σύνταγμα τους "Αγανακτισμένους". Θέλει να το μετατρέψει σε μια "πολεμική ζώνη", όπου δεν θα έχουν θέση φιλήσυχοι διαμαρτυρόμενοι πολίτες που δεν συμμετέχουν σε διαδηλώσεις και πορείες. Οι επόμενες μέρες θα δείξουν αν πέτυχε και αυτό τον στόχο της.

Αναμφισβήτητα η χθεσινή μέρα κατέστησε την κυβέρνηση Παπανδρέου πιο αντιπαθή, για να το θέσουμε ήπια, σε πλατιά στρώματα του ελληνικού λαού. Δεν νομίζουμε ότι ο πρωθυπουργός δίνει δεκάρα τσακιστή για τα αισθήματα των πολιτών. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να περάσει την πολιτική και του νέου Μνημονίου στα δύο και πλέον χρόνια πρωθυπουργικής θητείας που του απομένει, αν κατορθώσει να την εξαντλήσει ολόκληρη.

Δεν ισχυριζόμαστε ότι δεν θα μπορέσει να περάσει την πολιτική του. Νομίζουμε όμως ότι υποτιμά ενδεχομένως το εύρος και την επιμονή των αντιστάσεων που θα συναντήσει στην εφαρμογή εκείνων των σημείων της πολιτικής του που προϋποθέτουν κάποιου βαθμού συναίνεση εκ μέρους του λαού. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ποιες μορφές θα εκφραστεί αυτή η άρνηση του λαού να συνεργαστεί με αυτή την κυβέρνηση, είναι βέβαιο όμως ότι θα εκφραστεί και μάλιστα σύντομα.

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Και τώρα κύριε Παπανδρέου ποια εικόνα παρουσιάζει η χώρα.

Το σπουδαιότερο απ’ όλα όμως ήταν ότι θα έφερνες στην πατρίδα μας την Αλλαγή. Θα εξαφάνιζες τη διάκριση ανάμεσα σε προνομιούχους και μη προνομιούχος ‘Έλληνες και θα ερχόταν μέσα σε 100 μέρες η οικονομική άνθηση… Όταν οι πολιτική αντίπαλοι ρωτούσαν που θα βρείτε τα λεφτά εσύς τους αποστομώνατε. Με το λεφτά υπάρχουν… Αρκούν και μόνο τα δισεκατομμύρια από την φοροδιαφυγή που τώρα εσείς καλύπτετε ! Και τώρα κύριε Παπανδρέου ποια εικόνα παρουσιάζει η χώρα, ύστερα από δύο χρόνια πρωθυπουργίας σου; Οικονομικό χάος, ανεργία και μαρασμός. Το εισόδημα των εργαζομένων συνεχώς συρρικνώνεται. Οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη. Η εφορία κυνηγάει αμείλικτα τους μικρομεσαίους. Οι λογαριασμοί του νοικοκυριού στα ύψη. Ο τουρισμός και η ναυτιλία μας αργοπεθαίνουν… Κοίταξε, λοιπόν , γύρω σου και προσπάθησε να δεις καθαρά. Άξιζε τέλος πάντων τον κόπο; Πρόγραμμα για τη χώρα δεν είχες. Οι οραματισμοί σου ήταν μόνο προσχήματα. Συγκεκριμένη πολιτική πυξίδα δεν είχες. Και η πορεία σου προς την εξουσία, όπως και τώρα με την εξουσία δεν ήταν και τίποτα καλώ… Τουλάχιστον για σήμερα και αυτό το ρεζιλίκι που επικρατεί στο Σύνταγμα μου θυμίζει τον Παπαδόπουλο και τον Πιττακό που έφεραν τα τανκς στην Ομόνοια και άρπαξαν με την βία την εξουσία, και σε σένα που είπες στον ‘Ελληνικό λαό να σε ψηφήσει για να δει καλύτερες μέρες και ύστερα του είπες να σφίξει το ζωνάρι του γιατί οι μέρες είναι κακές και ψυχρές. Δε βρίσκω, δηλαδή να διαφέρει κατά πολύ η βία από την ΑΠΑΤΗ… Για να μην πω ότι η σκέτη απάτη είναι από πολλές πλευρές χειρότερη…

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Και μόνο οι τυφλοί δεν το βλέπουν!

Αλλωστε, το γνωρίζει ο κ. Γ. Παπανδρέου: Σε όποιο σημείο της Επικράτειας και ενώπιον οποιουδήποτε κοινού και να βρεθεί, θα εισπράξει αποδοκιμασίες, διότι η πολιτική του είναι καταστροφική για το σύνολο του ελληνικού Λαού, με εξαίρεση μια δράκα πλουτοκρατών και μια φούχτα ανεγκεφάλων.
Δεν θα κρίνουμε την οιονεί φυγομαχία του. Ενδεχομένως να έπραξε και συνετά. Δεν μπορούμε, όμως, στο γεγονός αυτό να μην αντιπαραθέσουμε ένα άλλο γεγονός που προβληματίζει και ερεθίζει σύμπασα την ελληνική κοινωνία:
Οτι επίλεκτοι παράγοντες – σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική – της Νέας Τάξης (πολιτικοί, αξιωματούχοι, μεγαλοεπενδυτές, τραπεζίτες, τεχνοκράτες και Μιντιάνθρωποι) καθημερινά δίνουν τα ρέστα τους υπέρ της κυβέρνησής του και σοφίζονται χίλια δυο τεχνάσματα προκειμένου να πείσουν ή να εξαναγκάσουν στην υπερψήφιση του Μεσοπροθέσμου!
Το φαινόμενο αυτό είναι τόσο μαζικό και τόσο έντονο, ώστε κάθε σκεπτόμενος πολίτης αυτής της χώρας αναρωτιέται «γιατί», – όταν, μάλιστα, δεν υπάρχει προηγούμενο ιστορικό τόσης διεθνούς πρεμούρας υπέρ ελληνικής κυβέρνησης.
Ακόμη και η χούντα, την οποία «φύτεψαν» στη χώρα μας οι Μυστικές Υπηρεσίες των ΗΠΑ (και για το οποίο «φύτεμα» ζήτησε όψιμα συγγνώμη ο πρώην Πρόεδρος της Αμερικής κ. Μπιλ Κλίντον!), δεν είχε τόσο αμέριστη τη συμπαράσταση του Δυτικού Κόσμου και – αν και «φυτεμένη» – δεν υπήρξε τόσο πειθήνια στους πάτρωνές της.
Ελεγε και «όχι»!
Και εδέησε να ανατρέψουν τη χούντα με μια νέα χούντα, προκειμένου να «διευθετήσουν» το Κυπριακό σύμφωνα με τα σχέδια των Μπρζεζίνσκι και Κίσινγκερ! Καίγοντας, φυσικά, μετά ταύτα, και τη χούντα και τη χούντα της χούντας!
Επειδή τους γνωρίζουμε, πια, τους Δυτικούς «Νεοταξίτες», είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι δεκάρα τσακιστή δεν δίνουν για το πολιτικό μέλλον του κ. Γ. Παπανδρέου και για την προσωπική του πολιτική τιμή. Ενδιαφέρονται να διασφαλίσουν τις αξιώσεις τους και όσα θεωρούν δικαιώματά τους.
Και μετά τη διασφάλιση, με άνεση μπορούν να τον στείλουν στα Τάρταρα.
Διότι – το ξαναλέμε – οι τσιριμόνιες και η στήριξη προς την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου είναι επίθεση εναντίον του ελληνικού Λαού και μακροχρόνιο αλυσόδεμά του.
Και μόνο οι τυφλοί δεν το βλέπουν!

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Στο δίλημμα «ή ψηφίζετε ή πτωχεύετε».

Η Ελλάδα, δηλαδή, εκβιάζεται ωμά, απροσχημάτιστα και ξετσίπωτα.
Δεν γνωρίζουμε, φυσικά, αν, στον πρωτοφανή -ιστορικά- αυτό εκβιασμό, η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου βρίσκεται στην πλευρά των εκβιαζόμενων ή των εκβιαστών. Διότι, τα κύρια χαρακτηριστικά της κυβερνητικής πορείας επί 20 μήνες είναι η συσκότιση και η αδιαφάνεια και οι διαβουλεύσεις και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι.
Εκείνο που γνωρίζουμε -και που μαζί μας το γνωρίζουν όλοι οι Ελληνες- είναι ότι ο Μεγάλος Εκβιασμός δεν έγκειται στο δίλημμα «ή ψηφίζετε ή πτωχεύετε», ή στο βρόχο «προτιμήστε το παλούκωμα από τον τυφεκισμό», ή στο απατηλό δέλεαρ «αν ψηφίσετε θα έχετε άλλα 120 δισ. βοήθεια, αν όχι πάτε για χρεοκοπία και χάος»!
Ο Μεγάλος Εκβιασμός έγκειται στο γεγονός ότι:
* Τόσο οι Ευρωπαίοι φύλακες - κέρβεροι των τραπεζών (που παριστάνουν τις κυβερνήσεις και τους ηγέτες),
* όσο και η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου (που συνεχώς διατυμπανίζει τα μεσσιανικά και πατριωτικά της αισθήματα)…
…φρόντισαν να μην έχουν και φρόντισαν να μην υπάρξει (επί 20 μήνες τώρα) καμιά εναλλακτική πρόταση και λύση -ένα άλλο, διαφορετικό, ντοσιέ- ούτε καν μια υποτυπώδης έστω αναπτυξιακή διάσταση, προκειμένου να καταστήσουν ανέφικτο οποιονδήποτε άλλο δρόμο - χωρίς υποταγή, χωρίς κατοχή, χωρίς εξευτελιστικά Μνημόνια και χωρίς ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας!
Αρα: Αυτό το οποίο απέκλεισε και αποκλείει η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι τραπεζίτες της και αυτό υπέρ του οποίου δεν αγωνίστηκε και δεν αγωνίζεται η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, μόνο ο ελληνικός λαός δύναται να το επιβάλει και να το κατακτήσει. Διότι, βεβαίως, υπάρχουν και άλλοι δρόμοι, όσο και να τους κρύβουν οι Βρυξέλλες και η Αθήνα.
Αλλωστε, ο ελληνικός λαός δεν έχει να πληρώσει τα μυθώδη ποσά που, επιπλέον, του ζητούν. Και το θέμα σε 6 μήνες θα είναι οξύτερο, έστω κι αν ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο! Γιατί, λοιπόν, να χαθεί και άλλος πολύτιμος χρόνος;
Αρα, όλοι στις απεργίες και στις πλατείες!

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Προς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Για τον κάθε άνθρωπο στην οικουμένη και σε όλες τις εποχές υπάρχει πάντοτε μια πορεία προς τη Δαμασκό Ο καθένας μας κάποτε στη ζωή συμβαίνει να αντιλαμβάνεται ότι έχει ακολουθήσει λαθεμένη πορεία. Και ξαφνικά, ένα σωτήριο υπέρλαμπρο φώς δείχνει το λάθος, δείχνει το μάταιο του προς κέντρα λακτίζειν >>. Χωρίς καμμιά απολύτως αντιπολιτευτική διάθεση, χωρίς την παραμικρή πρόθεση να θίξω την πολιτική σας τιμή, σας απευ θύνω σήμερα έκκλιση δραματική να επαναξετάσετε την πορεία σας. Διότι είναι αλήθεια κρίμα να ολισθαίνετε κάθε μέρα και περισσότερο σ’ έναν πολιτικό και ηθικό κατήφορο που οπωσδήποτε δεν σας ταιριάζει. Ξεχάστε για λίγο,κύριοι του ΠΑΣΟΚ τους φανατισμούς της μικρόψυχης κομματικής αντιπαράθεσης και προσπαθείστε, έστω και την ύστατη ώρα, να δείτε σε ποιο σημείο σας έχει οδηγήσει η λαθεμένη πορεία σας που με αλλόκοτο πείσμα μέχρι σήμερα ακολουθείτε. Πείτε μου τώρα ειλικρινά; Αισθάνεστε εντάξει απέναντι στην πολιτική σας συνείδηση; Ήταν αυτό μια πράξη που σας τιμα; Ήταν μήπως μια εικόνα που πρόσθετε στο κύρος της βουλής και στην πολιτική τιμή και αξιοπρέπεια του βουλευτή; Αυτός είναι ο λόγος που έθεσε θέμα εμπιστοσύνης προς τον εαυτό του, για να σας καταστήσει ( συνηγόρους) στο μεσοπρόθεσμο, για να εκτεθείτε υπέρ αυτού…

Αποτελεί την πιο φριχτή σημερινή απειλή για την πατρίδα μας.


Είπε ο Ηρόστρατος. Δεν πέτυχα τίποτε στη ζωή μου. Είμαι ασήμαντος. Αν όμως προκαλέσω μια μεγάλη καταστροφή, θα μείνω στην ιστορία…Το είπε λοιπόν και το’κανε… Κατέστρεψε ένα από τα εφτά θαύματα του κόσμου και ,,,έμεινε αθάνατος! Κανείς ποτέ δε λησμονεί τους μεγάλους καταστροφείς. Δεν μπορώ φυσικά να είμαι βέβαιος ότι ανάμεσα στα αναρίθμητα ψυχολογικά σου πλέγματα, λειτουργεί και ελλοχεύει για την καταστροφή μας το ηροστράτειο σύμπλεγμα. Δυστυχώς όμως κατά πως δείχνουν μέχρι σήμερα τα πράγματα ένας μικρός Ηρόστρατος που ζεί μέσα στην αρρωστημένη σου ψυχονοοτροπία, αποτελεί την πιο φριχτή σημερινή απειλή για την πατρίδα μας. Ανίκανος να δεχτείς την αποτυχία και την ήττα και μη μπορώντας ούτε για μια στιγμή να σηκώσεις στους ώμους σου το βάρος από την << κάτω βόλτα >> της ζωής, δείχνεις έτοιμος να καταστρέψεις γύρω σου τους πάντες και τα πάντα… Είναι η κλασσική περίπτωση του << κοινωνικού μίσους>>, που πλυμμυρίζει τις ψυχές όλων των << αποτυχημένων .>> Όλα αυτά αποτελούν ότι υπήρξε ΣΧΕΔΙΟ. Σχέδιο οργανωμένο, το οποίο πιθανόν να αγνοούσαν πολλοί από εκείνους που το υποστήριξαν…

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

‘Ο άφρων άνθρωπος στην έξαρση της μωρίας του είναι πιο επικίνδυνος κι από αρκούδα που της πήραν το παιδί της…


Ο Ε. Βενιζέλος βλέπει να δοκιμάζεται εξαρχής κάθε ανακουφιστική προσδοκία που είχε επενδυθεί στο πρόσωπό του και επίσης να δοκιμάζεται η πολιτική του αξιοπιστία, παρά τους παρηγορητικούς λόγους που διατύπωσε προχθές. Παρηγορητικούς, με αρκετή ειλικρίνεια και ευαισθησία. Ωστόσο, ο μέσος Ελληνας δεν εκλαμβάνει τον Ε. Βενιζέλο ως νέο υπουργό στα οικονομικά με περίοδο χάριτος. Διαβλέπει ότι η υπουργική του θητεία επιβαρύνεται από τρεις μεγάλες ελλείψεις, σχεδόν απροσδόκητες: Καμία, ούτε επιμέρους, τροποποίηση στα σκληρά φορολογικά μέτρα, που έγιναν σκληρότερα. Ο μονόδρομος του «κάθε δόση και χειρότερα». Εως πότε, όμως; Και για πόσο καιρό; Κανένας ορίζοντας διεξόδου στη διαρκή λιτότητα. Χειροτέρευση στα εισοδήματα των μικρομεσαίων και στην κατάσταση της αγοράς. Με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα να προκαλεί τις επόμενες μέρες νέες, ευρύτερες αναστατώσεις. Πολιτικές, κοινωνικές, κομματικές.
* Το φετινό καλοκαίρι θα είναι περισσότερο καυτό σε οργή και αγανάκτηση. Θα εκθρέψει νέα φαινόμενα ανατροπών και δυσαρέσκειας. Η διαφορά της Νέας Δημοκρατίας από το ΠΑΣΟΚ θα μεγαλώσει και θα ξεπεράσει τις πέντε μονάδες, ενώ από τον Σεπτέμβριο η ανεργία και η ύφεση θα γίνουν οξύτερες σε όλη την Ελλάδα. Τα φαινόμενα αδυναμίας του μέσου Ελληνα να ανταποκριθεί στις νέες επιβαρύνσεις θα αυξηθούν (από τους λογαριασμούς έως τα προβλήματα της καθημερινής διατροφής και ζωής), ενώ θα προκύψουν φαινόμενα «ανυπακοής» και απειθαρχίας, όπως αυτά με το κίνημα «Δεν πληρώνω». Η τακτική του «κάθε δόση και χειρότερα» αποτελεί έναν διαρκή εκβιασμό πλέον, έναν δρόμο προς την εκπτώχευση των περισσότερων Ελλήνων και πιθανώς θα εκθρέψει φαινόμενα έντονης άρνησης προς το Μνημόνιο, την Τρόικα και το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
* Ο μέσος πολίτης, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, εξακολουθεί να θεωρεί τον μονόδρομο της φορολογίας ένα σύστημα άδικο και αναποτελεσματικό, χωρίς καμία ελπίδα και διέξοδο.

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Οκ. Γ. Παπανδρέου να πληροφορηθεί πώς αισθάνεται ο Λαός...

Σίγουρα, τεράστιες μάζες του ελληνικού Λαού αγρυπνούν και θα κινητοποιηθούν την κατάλληλη ώρα δυναμικά προκειμένου να ματαιώσουν τα αντιδημοκρατικά μέτρα του παπανδρεϊσμού, – μποϊκοτάροντας με όλα τα μέσα και αγωνιζόμενοι με νύχια και με δόντια εναντίον κάθε δημοψηφίσματος που θα προηγηθεί των εκλογών.
Και, αν επιθυμεί ο κ. Γ. Παπανδρέου να πληροφορηθεί πώς αισθάνεται ο Λαός, – αντί να τρέχει χίλια, όλα κι όλα, μέτρα στον Μαραθώνιο προκειμένου να τον απαθανατίσουν οι κάμερες, – καλά θα κάνει να επαναλάβει την πορεία των Σπαρτιατών και να διανύσει την απόσταση από το άγαλμα του Λεωνίδα στη λακωνική πρωτεύουσα μέχρι το Σύνταγμα, με τα πόδια.
Να εννοήσει ποια ανυποχώρητη βούληση και ποια ασίγαστη οργή οδηγεί το μυαλό, τα πόδια και τα χέρια Ελλήνων τε και Λακεδαιμονίων!

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Ο κ. Βενιζέλος Μπαρούφα τελικά…

<< Γνώρισα πολλούς μεγαλοαστούς καθηγητές που τους αρέσει να παριστάνουν τους σοσιαλιστές. Πρόκειται απλά για άλλη μια πτυχή της αθλιότητας της φιλοσοφίας. >>

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Η χρεοκοπία της χώρας σε ποιόν θα πιστωθεί;

Ανασχηματισμός πίεσης και όχι ουσίας. Το μικρό ευέλικτο σχήμα εξελίχθηκε σε πολυμελή «θίασο», για να χωρέσουν όλες οι τάσεις του ΠΑΣΟΚ.

Το κόμμα και η κυβέρνηση παραδόθηκαν στον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, που πλέον θα διοικεί και θα είναι το Νο 2 στο ΠΑΣΟΚ. Αποφάσισε ο «πρωθυπουργός του εξωτερικού», να μην ασχοληθεί άλλο με τα «ασήμαντα θέματα» της καθημερινότητας του πολίτη και της χώρας, αλλά να αφοσιωθεί στην εξωτερική διπλωματία και στη σοσιαλιστική διεθνή! Η χρεοκοπία της χώρας σε ποιόν θα πιστωθεί;

Κρίμα για την χώρα να έχει τόσο φτωχό πολιτικό προσωπικό και να την κυβερνούν οι αντ’ αυτού και όχι οι εκλεκτοί του λαού!

Ο πρωθυπουργός απέδειξε ότι δεν έχει το ανάστημα να κυβερνήσει και από προχθές ουσιαστικά έχει αποσυρθεί.

Η σημερινή κυβέρνηση των ισορροπιών έχει ημερομηνία λήξης και όλοι ετοιμάζονται για την επόμενη ημέρα στο ΠΑΣΟΚ.

Η Ελλάδα μας θα ζήσει και χωρίς τις παλαιοκομματικές λογικές και πρακτικές. Τα συστήματα των κομμάτων τελειώνουν και ξημερώνει μια νέα ημέρα….

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Ποιος ζει ποιος πεθαίνει μέχρι το 2013

Ο Καραμανλής πήγε σε εκλογές με λίγο υψηλότερα ποσοστά από αυτά που έχει σήμερα το ΠΑΣΟΚ (αν και με μεγαλύτερη διαφορά από αυτή που φαίνεται να έχει προς το Παρόν η ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ) και χωρίς να έχει χιλιάδες κόσμο στον δρόμο καθημερινά να τον φωνάζουν «προδότη» και με διάφορους άλλους χαρακτηρισμούς. Χωρίς να μιλούν για «χούντα». Και χωρίς να τον προτρέπουν να φύγει με το ελικόπτερο.

Αλλά ο σημερινός πρωθυπουργός, δεν φεύγει, δεν πάει πουθενά. Το οικοδόμημα σείεται συθέμελα αλλά αυτός αποφεύγει τις εκλογές όπως ο διάολος το λιβάνι. Αντιθέτως επιδεικνύει με καμάρι την «αυτοθυσιαστική» του στάση να αγνοεί την κοινωνία που υποτίθεται ότι σώζει. Και σαν να λέει «ου γαρ οίδασι»... διατρανώνει καθημερινά την πρόθεσή του να μην φύγει αν δεν προχωρήσει αυτό που ξεκίνησε, ακόμα και με το ένα πόδι στον πολιτικό του τάφο.

Για να μας σώσει μπορεί να κάνει και τον κλόουν ακόμα, ξεπαραιτούμενος και θέτοντας εαυτόν υπό την ασφαλή σκιά του Βενιζέλου που όπως έχουμε ξαναπεί γυαλίζει το μάτι του από τη φιλοδοξία ... να «σώσει» τη χώρα.

Μπορεί στο σημείο που έχουμε φτάσει οι εκλογές να μην οδηγούν από μόνες τους σε λύση, ωστόσο δεν παύουν να συνιστούν έκφραση της κοινωνίας σε μια δεδομένη στιγμή όχι μόνο του τι επιλέγει αλλά και του τι δεν επιλέγει.

Αντ’αυτού ο Γεώργιος ο Β’ ο απελευθερωτής έβγαλε από το μανίκι το χαρτί του δημοψηφίσματος για το Σύνταγμα! Γιατί η θεραπεία για την οικονομική κρίση δεν είναι τα οικονομικά μέτρα όπως νομίζαμε αλλά το Σύνταγμα και οι θεσμοί. Οι αγανακτισμένοι θα επιστρέψουν το Σεπτέμβριο από την όποια θερινή ανάπαυλα (δε λέμε «διακοπές» που παραπέμπει σε άλλες εποχές) εξουθενωμένοι οικονομικά, με το φόβο της ανεργίας στην αρχή της οικονομικής σεζόν για να ψηφίσουν επί ενός ζητήματος που αφορά το 2013!

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Ο Γ. Παπανδρέου εγκατέλειψε το πρόσκαιρο μεγαλείο ενός ηγέτη που ξέρει να ομολογεί την αδυναμία του...

ΤΑ ΟΣΑ ΖΗΣΑΜΕ την προηγούμενη εβδομάδα συνθέτουν ασφαλώς ένα έργο πολιτικού σουρεαλισμού, στο οποίο μόνο το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου θα μπορούσαν να είναι πρωταγωνιστές. Το ΠΑΣΟΚ με το πρωτόγονο ένστικτο κομματικής αυτοσυντήρησης και ο Γιώργος με τις απίθανες καινοτομίες που προσφέρουν γέλιο και κλάμα ταυτόχρονα, για το διασυρμό του ύπατου κυβερνητικού αξιώματος.

ΕΞΙΣΟΥ ΑΠΙΘΑΝΗ με τις ιδιόρρυθμες πολιτικές πρωτοβουλίες του ηγεμόνος είναι και η ασυλία, την οποία εξακολουθεί να απολαμβάνει από το κόμμα του, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και το επιχειρηματικό κατεστημένο της χώρας. Και όχι, ευτυχώς, από την κοινωνία, η οποία έχει προ καιρού ξεσηκωθεί με μοναδικό αίτημα την απαλλαγή από τη μνημονιακή κυβέρνηση και την ομηρία της διεθνούς κερδοσκοπίας.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ότι, υπό οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες, τα πρόσφατα καραγκιοζιλίκια του Γ. Παπανδρέου θα είχαν οδηγήσει στην άμεση απομάκρυνσή του. Γιατί είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του κοινοβουλευτισμού που εν ενεργεία πρωθυπουργός, με διακριτή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, παραδίδει, έστω και για λίγες ώρες, τα κλειδιά του γραφείου του, υποβάλλοντας τηλεφωνικώς την παραίτησή του στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ έχει αν η, στιγμιαία έστω, αυτοκατάργηση του πρωθυπουργού υπήρξε προϊόν ανθρώπινης απόγνωσης ή αποτυχημένου ελιγμού που κατέληξε σε εγκλωβισμό. Γεγονός είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου για λίγες ώρες τράβηξε την πρίζα απ’ το γραφείο του, αφήνοντας σύξυλους τους υπουργούς του. Πολύ περισσότερο αυτούς που το πληροφορήθηκαν από τα ίδια τα χείλη του, όταν τους ζήτησε τηλεφωνικά τη γνώμη τους για τη μυθική πρωτοβουλία με το αφοπλιστικό: «Εσύ τι λες;».

ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, βέβαια, επικράτησαν ωριμότερες σκέψεις και ο πρωθυπουργός αποφάσισε να επανέλθει στα καθήκοντά του με την ίδια ευκολία που τα είχε εγκαταλείψει. Η κυβίστηση υπήρξε άγαρμπη και προς στιγμήν έδειξε ότι ο κασκαντέρ επρόκειτο να τσακιστεί. Ο Γ. Παπανδρέου εγκατέλειψε το πρόσκαιρο μεγαλείο ενός ηγέτη που ξέρει να ομολογεί την αδυναμία του και επέστρεψε τσαλακωμένος στη γνώριμη εικόνα του αποδοκιμαζόμενου πρωθυπουργού υπό προθεσμία.

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Η χώρα, όμως, δεν μπορεί να είναι αιχμάλωτη μιας ανεύθυνης, επικίνδυνης, αναποτελεσματικής και εμφανώς αδύναμης κυβέρνησης.

Παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες το θέατρο του παραλόγου, με έναν πρωθυπουργό εμφανώς απελπισμένο, ο οποίος είναι απλώς γαντζωμένος στην εξουσία και διακατέχεται από αδυναμία άσκησης εξουσίας. Παραιτήσεις, ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών, αλλεπάλληλες συζητήσεις για συναίνεση και κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, υπαναχωρήσεις, πρωθυπουργικές «κωλοτούμπες», ενδοΠΑΣΟΚικά μαχαιρώματα και οξύτατες εκφράσεις συνθέτουν την εικόνα. Και κάπου στο βάθος η Ελλάδα. Η κοινή πρωτοβουλία για τη σωτηρία της χώρας μετατράπηκε σε απεγνωσμένη διάσωση της ΠΑΣΟΚικής εξουσίας. Ο πρωθυπουργός δεν άντεξε τις πιέσεις στο εσωτερικό του κόμματός του και έγινε ο ίδιος αιχμάλωτός τους. Η χώρα, όμως, δεν μπορεί να είναι αιχμάλωτη μιας ανεύθυνης, επικίνδυνης, αναποτελεσματικής και εμφανώς αδύναμης κυβέρνησης.

Ο παραιτηθείς και ξεπαραιτηθείς πρωθυπουργός αποδείχθηκε ανίκανος να διαχειριστεί μια κρίση στο εσωτερικό του κόμματός του και να αποσοβήσει ακόμη μια χειρότερη κρίση στην ελληνική κοινωνία. Είναι ορατό, λοιπόν, όταν σε αυτά εμφανίζει αδυναμία άσκησης πολιτικής, πόσο ανίκανος είναι να χειριστεί και να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας μας στο εξωτερικό.

Η χώρα οδηγείται σε κατάρρευση. Και αυτή η χώρα είναι τόσο περήφανη που δεν θα την αφήσουμε ούτε να καταρρεύσει ούτε να καμφθεί το φρόνημά της. Εφόσον ο κ. Παπανδρέου αδυνατεί πλέον να ασκήσει τη διακυβέρνηση της χώρας, οφείλει να προσφύγει στον ελληνικό λαό, έτσι ώστε να δώσει αυτός τη λύση.

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Το πρωί παραιτείται και το βραδάκι την βλέπει αλλιώς και παραμένει στην θέση του για να ασκήσει τα καθήκοντα του ...

Στον κάδο πλυντηρίου ανακυκλώθηκαν για άλλη μια φορά τα πρόσωπα… Με απορρυπαντικά επιλογής της Πρωθυπουργάρας μας, από την μια το πρωί παραιτείται και το βραδάκι την βλέπει αλλιώς και παραμένει στην θέση του για να ασκήσει τα καθήκοντα του (!) Καλό έ…

Σε αυτή την απόφαση βοήθησαν βέβαια και οι κολοτούμπες που πήγαιναν και έρχονταν χθες από τους καρεκλοκένταυρους, οι οποίοι από την μια πίεζαν με παραιτήσεις, αλλά τελικά δηλώσαν πως είναι «όλα καλά». Μοιράσανε για άλλη μια φορά την τράπουλα και συνεχίζουν να παίζουν το πόκερ τους στην πλάτη μας. Η μπλόφα όμως, είναι πλέον φανερή και η παρτίδα θα χαθεί. Όταν τραβάς το περίστροφο πυροβολείς ή σε πυροβολούν… Ο λαός έχει πάρει τις αποφάσεις του και έχει συνταχθεί με τη φράση της Βάσως Παπανδρέου: «ο βίος του ΠΑΣΟΚ θα είναι σύντομος και θα συρθούμε σε εκλογές».

Το ζητούμενο λοιπόν, δεν ήταν και δεν είναι ο ανασχηματισμός, αλλά η λήξη της κατρακύλας μας. Η πολιτική που εφαρμόζει ο ΓΑΠ δεν νομιμοποιείται πλέον από τον ελληνικό λαό. Γνωρίζει καλά ότι ζει σε μια εικονική πραγματικότητα με κυβερνήτη έναν αυτόματο πιλότο για συγκεκριμένο προορισμό… Και δεν ξεγελιέται…Η ΠΛΑΤΕΊΑ είναι εκεί και έχει στείλει το βροντερό μήνυμα, σε τέτοιου είδους πρακτικές του πολιτικού συστήματος, ότι δεν θα τα βγάλει εύκολα πέρα μαζί της.

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Στη συνείδηση του ελληνικού λαού ο κ. Παπανδρέου έχει διαγραφεί με ένα μεγαλοπρεπές «delete».

Ο κ. Παπανδρέου αυτοκαταργήθηκε χθες το μεσημέρι για λίγες ώρες με μία μοναδική καινοτομία. Τράβηξε μόνος του την πρίζα απ’ το γραφείο του, δηλώνοντας αδυναμία διακυβέρνησης. Στο μέσον της θητείας του και διατηρώντας, τύποις τουλάχιστον, διακριτή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, λύτρωσε τη χώρα, υποβάλλοντας την παραίτησή του τηλεφωνικώς στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Διέταξε και το κυβερνητικό του φερέφωνο να εμφανίσει την πρωτοβουλία αυτή ως συνειδητή πράξη πολιτικής μεγαλοθυμίας…

Δυστυχώς το θαύμα κράτησε μόνον λίγες ώρες. Ο υπεύθυνος και γενναιόψυχος ηγέτης, που παραχώρησε την καρέκλα του για το καλό της πατρίδας, αίφνης μεταμορφώθηκε σε αδίστακτο επαγγελματία πολιτικάντη. Από αυτούς που δεν διστάζουν να κάνουν «το άσπρο μαύρο» για να ζήσουν λίγα ακόμη 24ωρα εφήμερης εξουσίας.

Αδιάφορο μου είναι ποιος έπεισε τον κ. Παπανδρέου να λεκιάσει την ύστατη σελίδα της προβληματικής πολιτικής του καριέρας. Και δεν θα σταθώ στο αν τελικά υπέκυψε στη μοίρα της κομματικής του ομηρίας ή στον ασφυκτικό εναγκαλισμό της οικογενειακής του εξάρτησης.

Το κρίσιμο είναι ότι οι αυτοσχεδιασμοί ενός ημιθανούς πρωθυπουργού, που άγεται και φέρεται σαν ζαλισμένο κοτόπουλο, οδηγούν τη χώρα στα βράχια.

Το συμπέρασμα έχει ήδη βγει. Ο Γιώργος Παπανδρέου εγκατέλειψε το πλοίο σε συνθήκες πανικού, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς, με περίσσευμα υπομονής και πολιτικής ευθύνης, απέφυγε το στιγμιαίο πειρασμό να το καταλάβει με εκλογικό ρεσάλτο.

Η Ιστορία έχει χρόνο να κρίνει. Αλλά αυτή την ώρα στη συνείδηση του ελληνικού λαού ο κ. Παπανδρέου έχει διαγραφεί με ένα μεγαλοπρεπές «delete». Στις πλατείες, όσο και στο τελευταίο κορφοβούνι της Ελλάδας.

Αύριο ο γόνος μιας ιστορικής πολιτικής οικογένειας θα έχει την τελευταία ευκαιρία να ομολογήσει το λάθος του και να αποχωρήσει ησύχως για τον προορισμό που του ταιριάζει. Σε αντίθετη περίπτωση, θα φύγει κυνηγημένος κάτω από το βάρος της λαϊκής κατακραυγής. Αφού όμως πρώτα θα έχει οδηγήσει τη χώρα σε απερίγραπτες περιπέτειες…




Ελεύθερος Τύπος - Σχετικά Άρθρα

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Μήν απορείτε. Εις τήν πολιτική υπάρχουν και φελλοί, οι οποιοι έχουν την ιδιότητα να... βυθίζονται.

Υπεύθυνος πρωθυπουργός όμως αυτής της χώρας δεν μπορείς να είσαι. Τι άλλο δηλαδή πρέπει ακόμα να δούν τα μάτια μας για να το καταλάβεις αυτό και να παραιτηθείς, πρίν να είναι πολύ αργά για όλους μας; Εχεις άραγε συνειδητοποιήσει ότι οδηγείς την χώρα με μαθηματικ ή ακρίβεια σε οδυνηρές εθνικές περιπέτειες; Νόμισες ότι θα μπορούσες να παίξης το ρόλο ενός πολιτικού Ιανού με τη μάσκα του ατρόμητου λιονταριού προς τα μέσα και το πρόσωπο του υπάκουο προβάτου προς τα έξω… Νόμισες ότι θα μπορούσε να περάσει σήμερα στη διεθνή ζωή και πρακτική η διγλωσσία και η διπροσωπία σου… Και απατήθηκες οικτρά…

Δηλαδή καταφεύγει και πάλι στον εκβιασμό!

Δεν έμαθε το μάθημα από την προηγούμενη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών ο Γιώργος και θα το επιχειρήσει εκ νέου. Ο πρωθυπουργός θα ζητήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συγκαλέσει σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Εκεί θα προτείνει να συγκροτηθεί οικουμενικού χαρακτήρα κυβέρνηση (κατά πάσα βεβαιότητα με πρωθυπουργό τον ίδιο, βάση της εκλογικής δύναμης των κομμάτων). Αν η απάντηση των κομμάτων (και συγκεκριμένα της ΝΔ, η οποία είναι εκείνη που τον ενδιαφέρει) είναι αρνητική, ο ΓΑΠ θα πει ότι θα γίνουν εκλογές.

Δηλαδή καταφεύγει και πάλι στον εκβιασμό! Στην σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών εκβίασε τα κόμματα. Πριν από 10 μέρες εκβίασε τα ΜΜΕ ότι συντηρούνται χάρις στην δική του πολιτική (που τους εξασφαλίζει δάνεια). Τώρα κάνει ένα τριπλό εκβιασμό: στα κόμματα, στους βουλευτές του και στο λαό που περικυκλώνει την Βουλή. Πολιτεύεται με την λογική του χαρτοπαίκτη.

Η πρόταση του ΓΑΠ θα είναι η νέα κυβέρνηση να απολαμβάνει ευρείας αποδοχής και να την αποτελούν τεχνοκράτες (όπως οι Παπαδήμος και Στουρνάρας), αλλά και κοινά αποδεκτά πολιτικά πρόσωπα που θα οριστούν με συμφωνία των κομμάτων.

Ο στόχος του Γιώργου δεν είναι να γίνει Καραμανλής και να εγκαταλείψει το πλοίο (όπως του αρέσει να ισχυρίζεται), αλλά να σχηματίσει μία κυβέρνηση – την όποια κυβέρνηση… – στην οποία θα προεδρεύει ο ίδιος! Ο Τσίπρας δεν του είχε πει πως «δεν σκέφτεται οποιαδήποτε άλλη λύση που να έχει ως προοπτική την πιθανότητα να μην είναι πρωθυπουργός»;

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

«Δεν δίνουμε άλλοθι σε όσους μας θέλουν έξω από το ευρώ».

«Δεν δίνουμε άλλοθι σε όσους μας θέλουν έξω από το ευρώ».
Αν αυτή η δήλωση – μήνυμα του κ. Γ. Παπανδρέου είναι ειλικρινής, θα παρατηρήσουμε ότι σωστά πράττει και «δεν δίνει άλλοθι» σε όσους μας θέλουν έξω από την ευρωζώνη των «17». Θα θέλαμε, όμως, στο σημείο αυτό να παρατηρήσουμε:
Αν ο κ. Γ. Παπανδρέου αναφέρεται σε ξένους ηγέτες, αξιωματούχους ή τραπεζίτες, είτε τους δώσουμε άλλοθι είτε όχι δεν μπορούν να μας εκδιώξουν από την ευρωζώνη ή από την Ευρωπαϊκή Ενωση, διότι οι Ευρωπαϊκές Συνθήκες δεν προβλέπουν διαδικασίες αποβολής μέλους. Και, άρα, αν μια χώρα δεν επιθυμεί να αποχωρήσει οικειοθελώς, είναι αδύνατη η απομάκρυνσή της…
Αν, πάλι, ο κ. Γ. Παπανδρέου αναφέρεται σε εγχώριες πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις, καμιά από αυτές… «δεν μας θέλει έξω από το ευρώ»! Ακόμη και το πιο αυθεντικό τμήμα της Αριστεράς να καταλάβει την εξουσία, δεν πρόκειται να απομακρύνει βιαίως την Ελλάδα από το ευρώ, διότι θα ήταν καταστροφικό, αλλά θα δρομολογήσει μια ήπια και προϊούσα αποδέσμευση, ώστε να δύναται να απορροφηθεί από την οικονομία και την κοινωνία.
Και όχι σπασμωδικές κινήσεις και αποφάσεις.
Ο μόνος, ο οποίος θα μπορούσε, κατά τεκμήριο, να εργαστεί για την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη ή και από την Ε.Ε. είναι ο ίδιος ο κ. Γ. Παπανδρέου. Και οι λόγοι είναι ουσιαστικοί και πραγματικοί και όχι πολιτικοί ή ιδεολογικοί. Ολοι το γνωρίζουν:
* Ότι, οι ΗΠΑ είναι η γενέτειρά του,
* Ότι, τα αμερικανικά είναι η μητρική γλώσσα του,
* Ότι, αμερικανική είναι η μόρφωση και η κουλτούρα του,
* Ότι, στις ΗΠΑ βρίσκονται οι καλύτεροι προσωπικοί φίλοι του,
* Ότι ποτέ δεν θα ζήμιωνε τη χώρα στην οποία γεννήθηκε και η οποία ανέδειξε τους γονείς του,
* Ότι και με δική του πρωτοβουλία το ΔΝΤ μπήκε στην Ευρωζώνη,
* Ότι η παρουσία του στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας αποτελεί εγγύηση για τα αμερικανικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή κ.λπ…
Στο σημείο αυτό η μνήμη μας ανακαλεί το απόφθεγμα του αείμνηστου Παναγιώτη Κανελλόπουλου στη Βουλή, όταν είχε ανάψει συζήτηση περί του ποιος είπε το «ΟΧΙ» κατά την 28η Οκτωβρίου 1940. Είπε τότε το ακαταμάχητο:
- Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο μοναδικός Ελληνας που θα μπορούσε να πει «ναι» στους Ιταλούς φασίστες, είπε «όχι».
Τι χανόσαστε, λοιπόν, σε λεπτομέρειες. Η ουσία είναι αυτή και δεν αλλάζει με σοφιστείες…
Θα μπορούσαμε, λοιπόν, παραφράζοντας το απόφθεγμα του Π. Κανελλόπουλου να λέγαμε, εν προκειμένω:
Ο μοναδικός Ελληνας που θα μπορούσε να βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ είναι ο κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος, όμως, από μόνος του δεν δύναται να διαπράξει ένα τόσο μεγάλο έγκλημα και είναι υποχρεωμένος, ακόμη και αν δεν το επιθυμεί, να μάχεται υπέρ του ευρώ!
Για την ώρα, τα υπόλοιπα περιττεύουν…

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Ελληνίδες και οι Ελληνες δεν έχουν ανάγκη από νέους σωτήρες...

Οσοι τους ψήφισαν, τους ψήφισαν με την εντολή να κυβερνήσουν τον τόπο. Και, μάλιστα, να τον κυβερνήσουν καλύτερα από τους προηγούμενους – δηλαδή, με περισσότερη διαφάνεια, με περισσότερη αξιοπιστία, με περισσότερη φειδώ στα δημόσια χρήματα και με περισσότερη δικαιοσύνη.
Αλλωστε, είναι νωπές ακόμη οι μνήμες. Και οι Ελληνίδες και οι Ελληνες δεν έχουν ανάγκη από νέους σωτήρες, διότι γνώρισαν τους παλιότερους. Εκείνους, οι οποίοι πριν από 44 χρόνια άρπαξαν την Ελλάδα με τα κουμπούρια και με τα τανκς, προκειμένου να μας «σώσουν από τον κομμουνισμό και τη φαυλοκρατία»!
Ηταν και εκείνοι οι αμερικανοκίνητοι, ήταν και εκείνοι «θερμοί πατριώτες» και (ένστολοι) Μεσσίες και επί επτά και πλέον χρόνια, προκειμένου να μας σώσουν, και στο γύψο μας έβαλαν και στα ξερονήσια και στα μπουντρούμια και στους σκυλάνθρωπους των βασανιστηρίων μας παρέδωσαν…
Το μόνο που κατόρθωσαν, όμως, ήταν να διευκολύνουν τον Αττίλα και να του προσφέρουν ισχυρό πρόσχημα για να αποβιβαστεί στην Κύπρο, όπου και στρογγυλοκάθεται μέχρι σήμερα - 37 χρόνια μετά.
Το ξαναλέμε: Οι Ελληνίδες και οι Ελληνες ψήφισαν για την εκλογή κυβέρνησης και όχι «σωτήρων». Ψήφισαν μια παράταξη η οποία υποσχέθηκε ότι θα διοικήσει και θα διαχειριστεί το κράτος δημοκρατικότερα, φιλολαϊκότερα και δικαιότερα από όσο οι προηγούμενοι.
Αυτό ψήφισε ο λαός. Και όχι επικοινωνιολόγους ή πολιτικούς κοστολόγους ή φατρίες ή συνωμότες ή σωτήρες ή παρακρατικούς που προσπαθούν να φιμώσουν τις αντίθετες φωνές που πασχίζουν να σκεπάσουν τις αντίθετες απόψεις, που ρίχνουν τριβόλους και παγίδες στο δρόμο ενός διαχρονικού αγωνιστή του Ελληνισμού –το Μίκη Θεοδωράκη- και που κινητοποιούν δημάρχους, πρυτάνεις, τοπάρχες και κομματάρχες να σαμποτάρουν κάθε τι το διαφορετικό.
Δηλαδή, όταν και αυτά τα κόλπα αποδειχθούν άγονα, τι θα κάνουν οι αυτοδιόριστοι «Σωτήρες»; Θα κατεβάσουν τα τανκς;

Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

<< Μας ρημάξατε, ανάθεμα τον πατέρα σας μ’αυτές τις βλακείες>>

Θα πρέπει μαλιστα να παραδεχτώ ότι δεν σου λείπει ένα παράδοξο είδος πολιτικού ρεαλισμού, ανάλογα με εκεινο του Κονδύλη που δήλωνε ότι θα μπορούσε να κυβερνήσει την Ελλάδα από δεκανέας η μ΄εκείνον του Καφαντάρη ο οποιος διαπίστωνε ότι στον ταλαίπωρο αυτόν τόπο γίνεσαι τελικά ότι δηλώσεις πως είσαι! Κατά το << ομοίος ομοίω αεί πελάζει>> θα σπεύσουν να σε πλησιάσουν και να σε πλαισεώσουν όλοι οι γνωστοί και διακεκριμένοι ανεπάγγελτοι του ΠΑΣΟΚ Ο ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ο ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ ΟΔΡΟΥΤΣΑΣ ΗΜΠΙΡΜΠΙΛΗ και άλλη να μην τους αναφέρω, που για μοναδικό μέχρι σήμερα επάγγελμα τους που γνώρισαν την…συμμετοχή τους στο ΠΑΣΟΚ! Ολοι μαζί θα αποτελέσετε την λαμπρή νεα γενιά πολιτικών η οποία θα σκύψει πάνω από τα καυτά προβλήματα των εργαζομένων! Καταλαβαίνεις λοιπόν Κυριε παπανδρέου τους προβληματισμούς μου. Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι τους αφορισμούς του Καφαντάρη και Κονδύλη. Πανικός με καταλαμβάνει στη σκέψη ότι είναι δυνατό να εξακολουθούν ακόμη να ισχύουν συνθήκες τέτοιας πολιτικής ανωριμότητας του λαού μας. Και με παρηγορεί μόνο το γεγονός ότι το περασμά σας από την εξουσία αποτέλεσε για όλους τους Ελληνες μια συγκλονιστική εμπειρία , μιαν εμπειρία που οπωσδήποτε ωρίμασε πολιτικά και τον πιο αδιάφορο, τον πιο απολίτικο ‘Ελληνα…Διότι σήμερα μια είναι η αδιαφιλονίκητη αλήθεια. Ότι χειρότερη κυβέρνηση από τη δική σας δεν έχει γνωρίσει ποτέ άλλοτε ο τόπος αυτός.’Επρεπε να περάσετε από την εξουσία για να γίνουν κτήμα και του τελευταίου πολίτη όλα όσα κάνατε… << Μας ρημάξατε, ανάθεμα τον πατέρα σας μ’αυτές τις βλακείες>>

Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

5,5 Χρόνια ήσουν συνεχώς με το όχι στο στόμα τώρα ζητάς συναίνεση …

Νέα έκκληση προς τις ηγεσίες όλων των κομμάτων για συνεργασία και εθνική συνεννόηση απηύθυνε ο Πρωθυπουργός, με δηλώσεις του για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα από το Μέγαρο Μαξίμου, τόσο γιατί η χώρα έχει ανάγκη τις αλλαγές, όσο και γιατί η θέση της θα είναι ισχυρότερη στις προσεχείς δύσκολες διαπραγματεύσεις εάν εμφανιστεί με ένα πρόγραμμα ευρύτερης αποδοχής.

Όπως ανέφερε, με τη εθνική συνεννόηση μπορούμε να διαπραγματευτούμε από κοινού με τους εταίρους μας. «Καλώ και πάλι όλους, μέχρι την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, αλλά και μετά, να καταθέσουν κάθε χρήσιμη πρότασή τους, αρκεί βέβαια οι προτάσεις να είναι εφικτές και να μας οδηγούν στον στόχο του νοικοκυρέματος της οικονομίας και του κράτους μέσα στο πλαίσιο των διεθνών μας υποχρεώσεων» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Επισήμανε επίσης ότι «υπάρχουν πολλές και σημαντικές συγκλίσεις. Και με εθνική συνεννόηση μπορούμε να διαπραγματευτούμε - εκείνες τις λύσεις που προκρίνουμε - από κοινού με τους εταίρους μας. Κοιτώντας το καθήκον και όχι το αποτέλεσμα της επόμενης κάλπης».

Δήλωσε μάλιστα ανοιχτός στο να υπάρξουν κοινές ομάδες εργασίας, να επιλεγούν άτομα κοινής αποδοχής σε κρίσιμες θέσεις και να επεξεργαστούν κοινές προτάσεις.

«Μπορούμε και πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε σε θέση να υπερβούμε τα κομματικά τείχη», τόνισε ο κ. Παπανδρέου και κάλεσε όλους να δείξουν όλοι την απαραίτητη στάση ευθύνης.

Δάκτυλο» της κυβέρνησης βλέπει η Ν.Δ. πίσω από τις πιέσεις ...

Δάκτυλο» της κυβέρνησης βλέπει η Ν.Δ. πίσω από τις πιέσεις που δέχεται ο Αντώνης Σαμαράς από Ευρωπαίους αξιωματούχους προκειμένου να συναινέσει στην αδιέξοδη κυβερνητική πολιτική. Σύμφωνα με εκτιμήσεις «γαλάζιων» στελεχών, τόσο ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου όσο και ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται στις επαφές τους στο εξωτερικό, παραπληροφορούν εσκεμμένα τους εταίρους μας στην Ε.Ε. όσον αφορά τη θέση της ΝΔ απέναντι στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής πολιτικής αλλά και την ευρύτερη κυβερνητική πολιτική.
«Δεν επιδεικνύουμε στείρα άρνηση», επεχείρησε να πείσει τους υψηλόβαθμους συνομιλητές του σε Παρίσι και Βρυξέλλες το προηγούμενο διήμερο ο κ. Σαμαράς, διευκρινίζοντάς τους τα σημεία στα οποία η παράταξή του συμφωνεί, όπως τους στόχους μείωσης ελλείμματος και χρέους, τις εκτενείς περικοπές της δημόσιας σπατάλης, το πάγωμα και στη συνέχεια τον περιορισμό των προσλήψεων, τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές, τις αποκρατικοποιήσεις και την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Εκείνο που πρέπει να αλλάξει, τους είπε, είναι ο τρόπος με τον οποίο επιδιώκεται η επίτευξη των στόχων αυτών. Ο εκπρόσωπος της ΝΔ Γιάννης Μιχελάκης, με αφορμή ερώτηση που έθεσε στον Αντώνη Σαμαρά ξένος ηγέτης σχετικά με το αν η ΝΔ είναι κατά των αποκρατικοποιήσεων, έκανε λόγο για «σκόπιμη παραπληροφόρηση των θέσεων της ΝΔ», χωρίς ωστόσο να κατονομάσει από ποιους γίνεται.
Αυτό που είναι επιτακτικό, σύμφωνα με την αξιωματική αντιπολίτευση, είναι να γίνει επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου με την οποία θα αλλάξει η εφαρμοζόμενη πολιτική.

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Λεφτά υπάρχουν, και οι ξένοι έχουν πολλά…

Πολλοί φέρνουν στο νου αυτές τις ημέρες εκείνο το περιβόητο, προεκλογικό του ΓΑΠ, «λεφτά υπάρχουν». Αν το έχετε ξεχάσει (σκόπιμα ή μη) πατήστε εδώ για να φρεσκάρετε τη μνήμη σας και να συνεχίσουμε.

Με την ατάκα αυτή ο ΓΑΠ ήθελε να πει (ή για την ακρίβεια ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου του είπε να πει) ότι χρήματα υπήρχαν, αλλά η «δεξιά» δεν ήξερε να τα βγάζει, ή τα χάριζε στις τράπεζες. Αποτέλεσμα να στριμώχνεται δημοσιονομικά η χώρα, αλλά και ο Έλληνας πολίτης ο οποίος κατά τον ΓΑΠ θα μπορούσε να τύχει φορολογικών ελαφρύνσεων. Μ αυτά και με τα’ άλλα ο ΓΑΠ πήρε τις εκλογές, για να αποκαλυφθεί μερικές μέρες αργότερα, ότι όχι μόνο δεν υπήρχαν χρήματα στο ταμείο, αλλά η Ελλάδα ήταν ανήμπορη ακόμη και να δανειστεί. Ο ΓΑΠ επιχείρησε τότε να μαζέψει την ατάκα, για να μην του κάνει επικοινωνιακή ζημιά, αλλά τα προβλήματα είχαν διογκωθεί σε τέτοιο βαθμό που κανείς δεν ασχολείτο και ιδιαίτερα. Το αστείο βέβαια είναι ότι… λεφτά υπάρχουν.


Ένα χρεωκοπημένο κράτος, κατάφερε να βρει μόλις σε μερικές εβδομάδες 110 δις. ευρώ - ένα από τα μεγαλύτερα πακέτα διάσωσης στον ιστορία, και σίγουρα το μεγαλύτερο για μια χώρα 10 εκατομμυρίων πολιτών. Μάλιστα τα πήρε, έχοντας κοροϊδέψει τους δανειστές του, τόσο για το πόσο θα δίνει ως αποπληρωμή, όσο και ως προς το τι διαθέτει ως «εγγύηση» για να τα πάρει. Λεφτά υπάρχουν, και οι ξένοι έχουν πολλά…


Κι όταν μετά από ένα χρόνο οι δανειστές κατάλαβαν ότι τους δουλεύουν, αποκαλύφθηκε ότι θα χρειαστούν περίπου άλλα 100 δις. Και τελικά οι δανειστές θα τα δώσουν και αυτά, αφού όμως πια βεβαιωθούν ότι θα παραλάβουν και τα «κλειδιά» της χώρας. Όπως είπαμε όμως, λεφτά υπάρχουν… Και δεν έχουν μόνο οι ξένοι.


Το γεγονός ότι θα πάρουμε ένα δεύτερο δάνειο κολοσσιαίων διαστάσεων ένα μόλις χρόνο αφότου πήραμε το πρώτο, το οποίο κανονικά είχε τριετή διάρκεια (…) ουδόλως φαίνεται να ενοχλεί τον ΓΑΠ και τους υπουργούς του. Όπως είπαμε, λεφτά υπάρχουν και θα τα δώσουν οι πολίτες. Έτσι, έβαλαν, τους βουλευτές να προτείνουν άλλη μία έκτακτη εισφορά, και μάλιστα της τάξης του 3% για τους Έλληνες με ετήσιο εισόδημα άνω των 6.000 ευρώ ετησίως. Πως είπατε; Θα φορολογήσουμε ανθρώπους με αποδοχές πείνας

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Για ποιο λόγο λοιπόν να προκηρύξει εκλογές ο Γ. Παπανδρέου, για να... χάσει την εξουσία;

Οι αγανακτισμένοι της πλατείας Συντάγματος φαίνεται ότι ήδη έγειραν οριστικά την πλάστιγγα στις λαϊκές διαθέσεις: μόνο με θαύμα πλέον μπορεί το ΠΑΣΟΚ να βγει πρώτο κόμμα σε πρόωρες εκλογές, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι η ΝΔ αποκλείεται με βάση τα σημερινά δεδομένα να μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Για ποιο λόγο λοιπόν να προκηρύξει εκλογές ο Γ. Παπανδρέου, για να... χάσει την εξουσία; Κάτι τέτοιο είναι παράλογο - εκτός φυσικά αν κάποια στιγμή αποφασίσει να φύγει, όπως έκανε και ο προκάτοχός του Κώστας Καραμανλής.

Αντιθέτως, ο πρωθυπουργός ελπίζει ότι η διαδικασία εκποίησης της δημόσιας περιουσίας θα ενισχύσει τις συμμαχίες του τόσο με τις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες που επιχειρήσεις τους θα αγοράσουν ελληνικές κρατικές εταιρείες ή γη όσο και με τους ισχυρούς οικονομικούς ομίλους που θα επωφεληθούν από αυτές τις αγορές. Ευελπιστεί ότι προσωπικά ο ίδιος θα βγει πολιτικά ενισχυμένος μέσα από αυτή τη διαδικασία.

Παράλληλα βέβαια το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα θα βουλιάζει όλο και βαθύτερα όσο εφαρμόζεται αυτή η πολιτική και θα οδηγείται στον δρόμο της διαλυτικής εκλογικής συντριβής. Γεννιέται έτσι μια τεράστια αντίφαση - κατά πόσο είναι δυνατόν να ενισχύεται πολιτικά ως πρόσωπο ο Γ. Παπανδρέου κατά τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ θα βουλιάζει στις προτιμήσεις του λαού. Αυτό είναι αδύνατον κατά τη δική μας άποψη, αλλά κατά τη γνώμη του πρωθυπουργού αυτό είναι εφικτό, ιδίως για ένα σύντομο μεταβατικό διάστημα που θεωρεί αναγκαίο για να ολοκληρώσει το κυβερνητικό του σχέδιο και κατόπιν να εγκαταλείψει την εξουσία, ενδεχομένως και τη χώρα.

Οι βουλευτές και οι υπουργοί βεβαίως που θέλουν να συνεχίσουν την πολιτική καριέρα τους στην Ελλάδα διαφωνούν με αυτή την πολιτική, αλλά προτιμούν να παραμείνουν βουλευτές υπερψηφίζοντας το Μνημόνιο παρά να διαγραφούν από τον Γ. Παπανδρέου αν το καταψηφίσουν.

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Η κωμωδία...τελείωσε.

Σου πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό ότι ό Γεώργιος Παπανδρέου μπορεί να είναι ένας συνειδητός καταστροφέας της πατρίδας μας ; Σου πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό η σκέψη ότι μπορεί να ήρθε στην Ελλάδα για να ανακόψει την πρόοδο να υποβαθμίσει το πολιτικό επίπεδο του λαού, να φθείρει τους θεσμούς, να εξευτελίσει το σοσιαλισμό και νοθεύσει την ελληνικότητα μας; Όταν δεν θα έχει μείνει τίποτε πιά όρθιο στον τόπο αυτό, όταν το πέρασμα του Παπανδρέου από την πολιτική μας ζωή θα ισοδυναμεί καθαρά με πέρασμα ΤΥΦΩΝΑ που κατέστρεψε και ισοπέδωσε τα πάντα τότε όλοι οι ‘Ελληνες θα αρχίσουν να θυμούνται μια προς μια τις καταστροφές που έχει προκαλέσει ό μοιραίος αυτός άνθρωπος στην πολιτική μας ζωή. Και οι περισσότεροι θα στοιχηματίζουν ότι η καταστροφές αυτές δεν ήσαν αποτελέσματα αποτυχιών και ανικανότητας, αλλά μέρη ‘ενός προσεκτικά καταστρωμένου επιτελικού σχεδίου ανακοπής της πορείας της χώρας μας προς την αληθινή της ανεξαρτησία…

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Προς τι όλη η φασαρία λοιπόν;

Επανειλημμένως έχουμε δει στην ελληνική Ιστορία ότι όταν αντιμετωπίζουμε κοινό εχθρό, και έχουμε έναν ηγέτη που μας εμψυχώνει, ενωνόμαστε και πετυχαίνουμε τα ακατόρθωτα. Τις μεγαλύτερες νίκες τις πετύχαμε όταν μπορέσαμε να συνδέσουμε το δικό μας συμφέρον με αυτό των ισχυρότερων συμμάχων μας. Οταν ο εχθρός εκλείψει, όμως, τρωγόμαστε μεταξύ μας έως ότου ο ένας επιβληθεί του άλλου - και όποτε μπορούμε εκμεταλλευόμαστε τους ξένους συμμάχους για να πετύχουμε τους εσωτερικούς στόχους μας. Αμέτρητες τραγωδίες γεννήθηκαν από τις εμφύλιες διαφωνίες μας και ακόμη δεν μάθαμε να τις αποφεύγουμε.

Αφού, λοιπόν, ο Αντώνης Σαμαράς επέλεξε να παραμείνει «αντιμνημονιακός» πόλος της πολιτικής, και ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε ότι συνεχίζει υπερήφανος και μόνος τις προσπάθειες να πετύχει συμφωνία με τους δανειστές, και ενώ ένα διογκούμενο πλήθος οργισμένων αμφισβητεί ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα, η αγωνία για συναίνεση μεταφέρθηκε στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ... Είτε φταίει ο Παπανδρέου που δεν ενημερώνει τους βουλευτές του για τις μεγάλες αποφάσεις, είτε φταίνε τα στελέχη που δεν πιέζουν στην ώρα τους να μάθουν, είναι απίστευτο ότι ακόμη και μέσα στο κυβερνών κόμμα αισθάνονται ότι έχουν την πολυτέλεια να διαφωνούν μεταξύ τους. Με τέτοια τακτική και τέτοια νοοτροπία, πώς θα πείσουν τους πολίτες για την ανάγκη της δημοσιονομικής προσαρμογής και των άλλων σκληρών μέτρων; Οταν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σύσσωμη η Αριστερά αμφισβητεί τη σημερινή πορεία, πώς θα ενθαρρυνθεί ο κόσμος με το μήνυμα ότι οι θυσίες θα οδηγήσουν στη σωτηρία;

Λίγοι φαίνεται να έχουν καταλάβει ότι δεν υπάρχουν διλήμματα, άρα δεν υπάρχει χώρος μεγάλων διαφωνιών. Κανένα κόμμα δεν θέλει την έξοδο από την Ευρωζώνη και επιστροφή στη δραχμή, κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι αν παύαμε τις πληρωμές στους δανειστές δεν θα κατέρρεε η οικονομία και μαζί της η κοινωνία. Ποιος πιστεύει ότι οι πολιτικοί μπορούν να αγνοήσουν την οργή των ψηφοφόρων και να μην προσπαθήσουν να τους δώσουν ελπίδα για το μέλλον; Προς τι όλη η φασαρία λοιπόν; Εκτός αν κάποιοι πιστεύουν ακόμη ότι ο λαός θα βγει κερδισμένος από μια κατάρρευση της κοινωνίας. Αν το πιστεύουν, ας το πουν.

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Όταν όμως: Η κυβέρνηση είναι, αποδεδειγμένα, ανίκανη να υλοποιήσει οποιοδήποτε πρόγραμμα...

Όχι μόνο επειδή η κυβέρνηση -ακόμη και αν δεν ανατραπεί- δεν διαθέτει την αναγκαία συνοχή, πίστη και πειθώ, προκειμένου να κινητοποιήσει τις υγιείς και δημιουργικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας…
Όχι μόνο επειδή η Δημόσια Διοίκηση – λοιδορούμενη, συκοφαντούμενη, απαξιωνόμενη, προπηλακιζόμενη και καθημερινά ευτελιζόμενη- δεν έχει καμιά προθυμία να εκτελέσει τις διαταγές και τις εντολές και τους σχεδιασμούς των υβριστών της…
Αλλά και διότι ο ελληνικός λαός -ακόμη και εκείνος που θεωρεί ειλικρινής τις προθέσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου, ακόμη και εκείνος που γνωρίζει άριστα την τραγικότητα της κατάστασης- δεν πρόκειται να συμπράξει στη διαιώνιση της αιχμαλωσίας του ούτε να βάλει πλάτη στους φοροεισπράκτορες των ξένων τραπεζικών που παριστάνουν τους υπουργούς.
Όταν όμως: Η κυβέρνηση είναι, αποδεδειγμένα, ανίκανη να υλοποιήσει οποιοδήποτε πρόγραμμα, το κράτος είναι απρόθυμο να κινητοποιηθεί, προκειμένου να συμβάλει στην υλοποίηση του Μεσοπρόθεσμου και ο ελληνικός λαός αδυνατεί να ανταποκριθεί, διότι ισχύει γι’ αυτόν το προγονικό «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» - τότε πώς θα συγκεντρωθούν τόσα δισεκατομμύρια και πώς θα πραγματοποιηθούν όλες οι προβλεπόμενες τομές;
Αλλωστε, τα τρένα δεν πάτησαν μόνο τους μάγκες, αλλά και τις μαγικές συνταγές, βάσει των οποίων οι πονηροί κάνουν επανάσταση με αντεπαναστατικά μέτρα (!) ώστε να μπορούν να αποκαλούν την

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Μπορεί να είναι ένας συνειδητός καταστροφέας της πατρίδας μας ;

Σου πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό ότι ό Γεώργιος Παπανδρέου μπορεί να είναι ένας συνειδητός καταστροφέας της πατρίδας μας ; Σου πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό η σκέψη ότι μπορεί να ήρθε στην Ελλάδα για να ανακόψει την πρόοδο να υποβαθμίσει το πολιτικό επίπεδο του λαού, να φθείρει τους θεσμούς, να εξευτελίσει το σοσιαλισμό και νοθεύσει την ελληνικότητα μας; Όταν δεν θα έχει μείνει τίποτε πιά όρθιο στον τόπο αυτό, όταν το πέρασμα του Παπανδρέου από την πολιτική μας ζωή θα ισοδυναμεί καθαρά με πέρασμα ΤΥΦΩΝΑ που κατέστρεψε και ισοπέδωσε τα πάντα τότε όλοι οι ‘Ελληνες θα αρχίσουν να θυμούνται μια προς μια τις καταστροφές που έχει προκαλέσει ό μοιραίος αυτός άνθρωπος στην πολιτική μας ζωή. Και οι περισσότεροι θα στοιχηματίζουν ότι η καταστροφές αυτές δεν ήσαν αποτελέσματα αποτυχιών και ανικανότητας, αλλά μέρη ‘ενός προσεκτικά καταστρωμένου επιτελικού σχεδίου ανακοπής της πορείας της χώρας μας προς την αληθινή της ανεξαρτησία…

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Μπήκα από την κεντρική πόρτα και θα βγω πάλη από εκεί. Τελικά βγήκε από την πίσω πόρτα…

Ενώ είχε φτάσει στο 1ο ΚΑΠΗ της Αργυρούπολης και μιλούσε σε κομματική εκδήλωση, ομάδα περίπου εξήντα ατόμων επιτέθηκε με γιαούρτια, πέτρες και μπουκάλια στη συνοδεία του, με συνέπεια να κινδυνέψουν

Τον Γ. Πεταλωτή προστάτευσαν οι αστυνομικοί της προσωπικής του φρουράς, ενώ για την αντιμετώπιση των δραστών πήγε αμέσως στον χώρο του επεισοδίου μία διμοιρία των ΜΑΤ.

Οι αστυνομικοί πέτυχαν να απωθήσουν τους πρωταγωνιστές του επεισοδίου, αλλά συλλήψεις έως πριν από λίγο δεν είχαν γίνει.

Παρά το επεισόδιο, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος συνέχισε κανονικά την ομιλία του προς τα άτομα τα οποία είχαν συγκεντρωθεί στο ΚΑΠΗ. Αναφερόμενος στην επίθεση, έκανε λόγο για τραμπούκους και φασίστες και "εγκάθετους του ΣΥΡΙΖΑ".

Οι πρωταγωνιστές όμως του επεισοδίου παρέμειναν για αρκετή ώρα στην περιοχή και φώναζαν συνθήματα κατά της κυβερνητικής πολιτικής.

Η ένταση στον χώρο της εκδήλωσης ήταν τέτοια, που οι συμμετέχοντες σε αυτή έβαλαν στα παράθυρα του κτιρίου τραπέζια και μαξιλάρια ,ώστε να προστατευθούν από τις πέτρες που πετούσε η ομάδα και τις ακτίνες λέιζερ από τις ειδικές συσκευές που είχαν μαζί τους.

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

ΟΙ ΑΤΥΧΕΙΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ...

ΟΙ ΑΤΥΧΕΙΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου σχετικώς με τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης και την διαπραγμάτευση έωλων απαιτήσεων που εξυπηρετούν αποκλειστικά ξένα οικονομικά συμφέροντα και πολυεθνικές, εις βάρος των συμφερόντων του ελληνικού λαού, τον έχουν οδηγήσει στο απόλυτο τέλμα. Προφανώς αυτό είναι και το κύκνειο άσμα της πολιτικής σταδιοδρομίας του κ. Παπανδρέου .

ΜΕ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ αυτά, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αντώνης Σαμαράς κρίνεται από το αποτέλεσμα της πολιτικής στρατηγικής και των θέσεων που έχει τηρήσει ως αδιαμφισβήτητος ρυθμιστής των εξελίξεων. Από την πρώτη στιγμή έθεσε «κόκκινες γραμμές» όσον αφορά στη διαπραγμάτευση του Μνημονίου και τη διαχείριση του εξωτερικού χρέους της χώρας, με μοναδικό κριτήριο την αδιασάλευτη οικονομική δραστηριότητα στη χώρα που θα εξασφαλίσει ανθρώπινες συνθήκες απασχόλησης, θέσεις εργασίας σε Έλληνες και αξιοπρεπή διατήρηση του κοινωνικού επιπέδου διαβίωσης.

Η ΣΥΝΕΠΗΣ ΣΤΑΣΗ του κ. Αντώνη Σαμαρά σε συνδυασμό με την εντεινόμενη φημολογία περί επικειμένων εκλογών -εφόσον το σχέδιο πολιτικής συμπαιγνίας στο όνομα δήθεν της εθνικής συναίνεσης δεν τελεσφορεί- οδηγούν τον ελληνικό λαό με μαθηματική ακρίβεια στο δίλλημα άμεσων και δραστικών επιλογών:
- Είτε υποταγή σε ξένους πάτρωνες με τον κ. Γιώργο Παπανδρέου στον θώκο του πρωθυπουργού.
- Είτε επαναδιαπραγμάτευση του όρου του μνημονίου με την λήψη δέσμης μέτρων για την τήρηση του χωρίς όμως να αποδομηθούν τα κοινωνικά κεκτημένα του ελληνικού λαού από έναν στιβαρό και υπεύθυνο πολιτικό, όπως ο κ. Αντώνης Σαμαράς.

Θέλουμε να λεγόμαστε σύγχρονο κράτος.

Κατά καιρούς έχει αποδειχθεί ότι όταν το ελληνικό έθνος φθάνει στο χείλος της αβύσσου, μια μαγική δύναμη, ως από μηχανής θεός, κάνει την εμφάνισή της και το καθοδηγεί ξανά προς τη δόξα... Αλήθεια, γιατί όμως θα πρέπει να αγγίζουμε πάτο για να αποδεχθούμε ότι μπορούμε να καθίσουμε γύρω από ένα τραπέζι, να ανταλλάξουμε δυο κουβέντες και να συμφωνήσουμε σε πέντε βασικά πράγματα; Χρόνια τώρα, όλοι συζητούν για τη διαφθορά στο Δημόσιο και όχι μόνον. Για την αδιαφάνεια από την οποία καλύπτονται πολλά από τα πεπραγμένα του δημόσιου τομέα.

Θέλουμε να λεγόμαστε σύγχρονο κράτος. Σε κανέναν δεν αρέσει ο χαρακτηρισμός «ψωροκώσταινα».