Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Ενα μεγάλο ερώτημα που πλανιέται ...

εν ήταν λογικό για έναν ηγέτη που νοιάζεται για τον λαό του να μην δημοσιοποιήσει τα κακά νέα για τη διαφθορά στην Ελλάδα και τις διάφορες κομπίνες των κυβερνήσεων ώστε να μην προκαλέσει ο ίδιος την καταστροφή ?

Γιατί τόση σπουδή να καταγγείλει στη διεθνή κοινωνία τη διαφθορά του πολιτικό-οικονομικού συστήματος της Ελλάδας ? ενώ συγχρόνως επέτρεπε την εκμετάλλευση και την καταλήστευση της οικονομίας από τους σορτάκηδες με την σύμπραξη της Τράπεζας της Ελλάδος, ανεβάζοντας τελικά τα spreads από τις διακόσιες μονάδες στις 1000 !Πρώτα δανείζεσαι με καλούς ορους και μετά προσπαθείς να βάλεις τάξη στα δημοσιονομικά σου προβλήματα, χωρίς φανφάρες και με μόνο οδηγό τη σύνεση.

Γιατί θέλησε να τρομάξει τον ελληνικό λαό ρίχνοντας όλα τα βάρη επάνω του με μια τρομακτική προπαγάνδα που εξαπέλυσε -με τα παπαγαλάκια του- που θα την ζήλευε ακόμα και ο Γκέμπελς?


Η λογική εξήγηση είναι ότι είχε την πρόθεση ή την εντολή να κάνει ακριβώς αυτό που έκανε σαν να ήθελε να τιμωρήσει τους Έλληνες γι' αυτή την κατάσταση που κατεξοχήν δημιούργησαν ο πατέρας του, ο Σημιτης και ο ίδιος.

Θα μπορούσε ωραιότατα να βάλει μια τάξη στα οικονομικά αφού πρώτα είχε εξασφαλίσει ένα μεγάλο ποσό με χαμηλό επιτόκιο ώστε να έχει ένα καλό διαπραγματευτικό χαρτί αργότερα και κατόπιν να φέρει στην δημοσιότητα τις δυσκολίες της χώρας. Αλλά και αυτό με μέτρο, όχι με τις κραυγές που το έκανε.

Πολλές άλλες χώρες έχουν το ίδιο πρόβλημα αλλά καμιά δεν κατηγορήθηκε από τον ίδιο της τον πρωθυπουργό για διαφθορά και ανικανότητα να εξοφλήσουν το χρέος τους.

Τι να έκαναν οι δανειστές μας όταν έμαθαν τα νέα ? δεν θα ανέβαζαν συνεχώς τα επιτόκια? Και δεν θα απαιτούσαν να πάρουν τώρα, από μια αιμορραγούσα Ελλάδα, όποια προίκα της άφησε ο καλός Θεούλης και κάποιοι γενναίοι πραγματικοί Έλληνες?

Γιατί δεν έκανε την μόνη σωστή κίνηση? είναι ένα μεγάλο ερώτημα που πλανιέται στη σκέψη όλων των Ελλήνων αυτή την ώρα που αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο, σε όλο της το μεγαλείο, το ελεεινό σχέδιο της οικονομικής απογύμνωσης μιας Ελλάδας που σπαράζει κάτω από τα τρωκτικά της διεθνούς τοκογλυφίας.

Δεν ξέρουμε πως μπορούμε να το ονομάσουμε αυτό ? προδοσία ? ανικανότητα ? η υποκριτική ειλικρίνεια ?