Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Φάγαμε τα μούτρα μας για μία ακόμη φορά με την πολιτική διαπραγμάτευση και φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση.

Έτσι, λοιπόν, φάγαμε τα μούτρα μας για μία ακόμη φορά με την πολιτική διαπραγμάτευση και φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση, με την τρόικα να έχει επιστρέψει και η μοναδική διαπραγμάτευση που μπορούμε να κάνουμε πλέον είναι τεχνική. Το τεχνικό ζητούμενο, λοιπόν, έτσι όπως το διατυπώνει η «αρμόδια υπηρεσία», είναι το εξής: «Κύριοι, εμείς μπορούμε πλέον μόνο να αναχρηματοδοτούμε και να διευθετήσουμε το υφιστάμενο δημόσιο χρέος σας. Νέο χρέος, όμως, δεν μπορείτε να δημιουργήσετε. Θα πρέπει τα έσοδά σας να είναι εσαεί μεγαλύτερα από τα έξοδά σας, χωρίς τις δαπάνες εξυπηρέτησης παλαιών χρεών, τις οποίες, μην ανησυχείτε, θα τις τακτοποιήσουμε εμείς. Αυτό εννοούμε όταν λέμε ότι θέλουμε “βιώσιμο” πρωτογενές πλεόνασμα». Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι αυτός ο στόχος επιτυγχάνεται με τον προϋπολογισμό που τους παρουσιάσαμε και η τρόικα διαφωνεί.  Αυτό που είναι βέβαιο, όμως, είναι ότι τους δώσαμε πάτημα να μη μας πιστεύουν: τους λέμε, για παράδειγμα, ότι το Δημόσιο συρρικνώθηκε κατά 2.000 υπαλλήλους με το κλείσιμο της ΕΡΤ, έστω και αν οι υπάλληλοι αυτοί επαναπροσλήφθηκαν στη Δ.Τ. Και απαιτούμε να μην προσμετρήσουν τις επαναπροσλήψεις. Τους λέμε επίσης ότι ενώ οι αμυντικές μας βιομηχανίες μπαίνουν εδώ και 20 χρόνια μέσα, ξαφνικά θα γίνουν κερδοφόρες. Και ότι με κάτι καινούργια προγράμματα στους υπολογιστές των ασφαλιστικών Ταμείων θα ξεφυτρώσουν 500 εκατ. ευρώ. Τα προγράμματα αυτά, υποθέτω, είναι τόσο αξιόπιστα όσο το «Εργάνη» του κ. Βρούτση, σύμφωνα με το οποίο κάθε μήνα οι προσλήψεις στην Ελλάδα είναι περισσότερες από τις απολύσεις και η αύξηση της ανεργίας μια οφθαλμαπάτη.
Στο μεταξύ, οι βουλευτές αντιδρούν σε κάθε μέτρο που προτείνει ο κ. Στουρνάρας, ώστε να φέρουμε το σκάφος «ίσα βάρκα ίσα νερά» και οι σχολιαστές των οκτώ, μαζί με την αντιπολίτευση, έχουν ανέβει στα κάγκελα, προσκαλώντας σε γενική εξέγερση. Τις εναλλακτικές τους προτάσεις όμως για το πώς δεν θα μπαίνει μέσα ο προϋπολογισμός να μην μπαίνει μέσα χωρίς τις δαπάνες εξυπηρέτησης χρέους), δεν έχουν την καλοσύνη να μας τις αναπτύξουν. Ούτε να μας πουν ποιος θα μας δώσει τα λεφτά να χρηματοδοτήσουμε τα νέα ελλείμματά μας. Το μόνο ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι το εξής: το κάνουν επίτηδες για να διαλύσουν τη χώρα ή είναι τόσο ολιγόνοες, ώστε να μην γνωρίζουν πως τα λεφτά δεν φυτρώνουν πια στη γη;