Κυριακή 15 Μαΐου 2016

Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.

Μετά τα δυσβάσταχτα σκληρά μέτρα, που πάρθηκαν για να κλείσει η αξιολόγηση και να ανοίξει η στρόφιγγα της δανειακής ρευστότητας, απαιτούνται επειγόντως πράξεις για τη βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη. Λόγος δεν γίνεται εδώ απλώς για κάποια λήψη μέτρων άμβλυνσης των εντυπώσεων από το σκληρό «πακέτο». Ούτε για κάποια επικοινωνιακή αντεπίθεση στον αντιπολιτευτικό πόλεμο. Αυτό είναι αδιάφορο για τους πολίτες. Μιλάμε για μάχες βελτίωσης της ποιότητας ζωής των πολιτών, που συνεχίζει να κατρακυλά τα έξι τελευταία χρόνια. Δυστυχώς, όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα στις καθημερινές πτυχές της ζωής, η Ελλάδα σε πληγώνει, για να χρησιμοποιήσουμε μια μεταφορά κοινής χρήσης. Από την υγεία και την παιδεία έως τις εργασιακές σχέσεις και βασικές πτυχές της καθημερινής ζωής.
Συνήθως διαφεύγει ότι οι θυσίες για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων γίνονται ακριβώς για τη βελτίωσή τους. Οχι για το αντίθετο, όπως συμβαίνει έως τώρα. Σε αυτά τα «αλώνια» θα δοκιμαστούν και θα κριθούν οι κυβερνώντες. Ιδιαίτερα, μάλιστα, όσοι υπεύθυνοι εκ της θέσης τους δεν είχαν άμεση εμπλοκή στις εξαντλητικές διαπραγματεύσεις. Ειδικά αυτοί καλούνται να αποδώσουν ταχύτατα έργο. Αφού το άλλοθι της έλλειψης χρόνου για άσκηση κυβερνητικού έργου δεν είναι συλλογικό. Διεκπεραιωτές, διακοσμητικοί, κατ' όνομα υπουργοί, αναπληρωτές και άλλοι αξιωματούχοι δεν υπάρχουν. Στη φάση που διανύουμε, κατά τη λαϊκή, όσο και σοφή έκφραση, «κάθε κατεργάρης στον πάγκο του».
Απαραίτητο όπλο στον πόλεμο της καθημερινότητας, πέραν των προσώπων, είναι, φυσικά, και η ύπαρξη συγκεκριμένου πολιτικού σχεδιασμού. Ανανεωμένου και προσαρμοσμένου στις νέες συνθήκες και τις ανάγκες των πολιτών. Μαζί με, πάραυτα, ορατά αποτελέσματα.