Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014

Επείγει να αλλάξει και να προετοιμάσει τους ψηφοφόρους του.

Οσο κι αν κοιτάξουμε προς τη Μεταπολίτευση, δεν θα συναντήσουμε παρά κόμματα με ακραία ρητορική που τάζουν τα πάντα και έχουν στόχο να εξοντώσουν τον απέναντι για να κατακτήσουν την εξουσία. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αντίπαλοι, παρά μόνο εχθροί. Δεν συγκρούονται ιδεολογίες, απόψεις, ακόμη και συμφέροντα, αλλά προδότες, τρομοκράτες και δωσίλογοι. Ενα νήμα αόρατο μας δένει πάντα με το αιματηρό παρελθόν του εμφύλιου μίσους. Την εποχή της αμεριμνησίας όλα αυτά τα γραφικά εμπόδιζαν την ολοκλήρωση της δημοκρατίας και τον εκσυγχρονισμό της χώρας, αλλά δεν μας απειλούσαν με αφανισμό. Στην τωρινή συγκυρία, τα γραφεία Τύπου κυβέρνησης και αντιπολίτευσης να ανταλλάσσουν νηπιακού επιπέδου επιχειρήματα και οι εκπρόσωποι να φέρονται ως χούλιγκαν είναι ολέθριο. Στην κυβέρνηση, η οποία υποτίθεται ότι διαθέτει έμπειρα στελέχη και ευρωπαϊκή κουλτούρα, πέφτει το μεγάλο βάρος της προσπάθειας για μια ελάχιστη εθνική συνεννόηση. Ακόμη κι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ υπερβάλλει, οφείλει να τον επαναφέρει κι όχι να τον συναγωνίζεται σε ακρότητες. Αυτό κάνουν τα αστικά κόμματα σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο.

Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκεται σε κομματική έξαψη από τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων, δεν έχει παρά να συλλογιστεί: ακόμη και αυτοδύναμος να βγει από τις κάλπες, ένα ποσοστό γύρω στο 35% είναι απελπιστικά λίγο για τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Θα έχει απέναντί του ηγέτες πανίσχυρων κρατών και τη δραματική κατάσταση της οικονομίας που μόνο με καταστροφή έπειτα από πόλεμο μπορεί να παρομοιαστεί. Είναι υποχρεωμένος να συζητήσει, να συμμαχήσει. Και οι περισσότεροι με τους οποίους θα συνομιλήσει ανήκουν σε χώρους που μέχρι σήμερα λούζει με ύβρεις. Επείγει να αλλάξει και να προετοιμάσει τους ψηφοφόρους του επίσης. Οι οποίοι είναι πολύ πιθανόν να θεωρήσουν μια αναγκαία στροφή προδοσία...