Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Η ευθύνη είναι μεγάλη και είναι δική μας.

Η Ελλάδα διαθέτει όλους τους θεσμούς που χρειάζεται μια Δημοκρατία για την εύρυθμη λειτουργία της. Το γεγονός, όμως, ότι φθάσαμε στην κρίση και ακόμη δεν έχει πεισθεί ο λαός ότι επιβάλλεται νέο καθεστώς με μεγαλύτερη δικαιοσύνη και ισότητα, αποδεικνύει τις χρόνιες αδυναμίες των θεσμών. Αυτό δεν υπονομεύει μόνο την εμπιστοσύνη των πολιτών στο σύστημα, αλλά και των επενδυτών, καταδικάζοντας την οικονομία σε μαρασμό. Δεν είναι τυχαίο ότι τα χρόνια της χλιδής συνοδεύτηκαν από την άνθηση της δωροδοκίας σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας, της διοίκησης και της κοινωνίας. Εντός ή εκτός Μνημονίων, αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Επίσης, πρέπει να απλουστευθούν οι νόμοι και να εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση. Η ατιμωρησία των ισχυρών «δικαιολογεί» τη γενικευμένη αυθαιρεσία των πολλών (και ίσως λειτουργεί ως «άλλοθι» για τις υπερβολές των ισχυρών). Τέτοιες αλλαγές απαιτούν μια εντελώς διαφορετική σχέση μεταξύ πολιτικών και πολιτών – όπου και οι δύο πλευρές πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία. Στην οικονομία και στο εμπόριο, μεταξύ άλλων αλλαγών, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την πύλη που άνοιξε η σιδηροδρομική σύνδεση του Πειραιά με την Ευρώπη.

Συμμετέχουμε συνεχώς σε μια έντονη πολιτική συζήτηση, όπου κυριαρχούν ο εθνοκεντρισμός, το παράπονο, η αίσθηση της απειλής και διάφορες θεωρίες συνωμοσίας. Οι παράλληλες αλλά διαφορετικές αντιλήψεις της ιστορίας και της πραγματικότητας συχνά υπονομεύουν την εθνική ενότητα. Σήμερα, παρότι θυμωμένοι και πολωμένοι, ας κατανοήσουμε ότι το μέλλον του τόπου και του έθνους θα κριθεί από το πώς θα ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας. Χωρίς τη βοήθεια, τη στήριξη και τις νουθεσίες οποιουδήποτε άλλου. Η ευθύνη είναι μεγάλη και είναι δική μας.