Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Δεν πέτυχα τίποτε στη ζωή μου. Είμαι ασήμαντος.


‘Αργήσαμε πολύ να αντιληφθούμε ότι ο Παπανδρέου επιζητούσε να θάψει την αποτυχία του κάτω από τις στάχτες ολόκληρης της Ελλάδας…

Σ’ αυτό το κλίμα, καθίσταται αδύνατη η συναίνεση…

Είναι εδώ και καιρό εξόφθαλμο ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν μπορεί πια να κυβερνήσει. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι πολίτες δεν την εμπιστεύονται. Για την ακρίβεια, στρέφονται ολοένα και περισσότερο εναντίον της. Σ’ αυτό το κλίμα, καθίσταται αδύνατη η αποκατάσταση του κλίματος στοιχειώδους πολιτικής εμπιστοσύνης του λαού προς την πολιτική εξουσία. Χωρίς πολιτική εμπιστοσύνη, όμως, κανένα πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης και ανάταξης της οικονομίας δεν θα επιτύχει.

Τα πρωτοφανή επεισόδια στην εθνική επέτειο κατέδειξαν ότι η θερμοκρασία στην κοινωνία έχει ανεβεί επικίνδυνα. Η κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι κάτι έπρεπε να κάνει για να εκτονώσει το εκρηκτικό κλίμα. Τουλάχιστον από τον περασμένο Μάιο - Ιούνιο, ερωτοτροπούσε με την ιδέα να προκηρύξει ένα δημοψήφισμα που θα μπορούσε να κερδίσει. Η αρχική ιδέα ήταν να αφορά τη μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος. Ο Παπανδρέου θεωρούσε ότι από ένα λαϊκό «ναι», η κυβέρνησή του θα μπορούσε να αντλήσει πολιτική νομιμοποίηση.