Ωρολογιακή βόμβα

Το τελευταίο διάστημα καλλιεργείται από την κυβέρνηση η εντύπωση πως η χώρα βγαίνει από την κρίση και ότι έχουν δημιουργηθεί γερά θεμέλια για μια αναπτυξιακή προοπτική. Η εντύπωση αυτή απέχει από την πραγματικότητα. Κάποια βήματα, που όντως έχουν γίνει στο πεδίο της δημοσιονομικής προσαρμογής, παραμένουν μετέωρα. Αλλωστε, το πλεόνασμα το οποίο τόσο διαφημίζεται έχει επιτευχθεί με βαρύτατη φορολόγηση, περικοπές συντάξεων και μισθών, καθώς και απλήρωτες οφειλές του Δημοσίου.
Επιπροσθέτως, τα θεμέλια της οικονομίας παραμένουν πάντα σαθρά. Καταρχήν, οι μεταρρυθμίσεις που θα δημιουργούσαν νέες δομές σέρνονται. Ο δημόσιος τομέας, παρά τη μείωση προσωπικού, παραμένει αντιπαραγωγικός, πολυδάπανος και δεν αναμορφώνεται εκ θεμελίων. Το κράτος είναι πάντα γραφειοκρατικό, διεφθαρμένο και πελατειακό. Ανεπαρκείς κομματικοί βρίσκονται παντού σε θέσεις-κλειδιά. Ολα αυτά συν ένα χαοτικό φορολογικό σύστημα αποθαρρύνουν τις επενδύσεις και πνίγουν την ανάπτυξη. Τα περισσότερα κεφάλαια που εισρέουν είναι βραχυχρόνια και κερδοσκοπικά.
Η μεταρρυθμιστική αλλεργία συνδέεται άμεσα με ένα παθογενές κομματικό σύστημα, που στο μεδούλι του δεν θέλει να αλλάξει τίποτα στο κράτος. Αυτή η παθογένεια δεν εμφανίζεται σε χώρες όπως η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Κύπρος, που ή βγαίνουν από την οικονομική κρίση ή βάζουν τις βάσεις για μια πραγματική έξοδο από αυτή. Ακόμη και η παγίως πολιτικά ασθενής Ιταλία συνέρχεται και διαμορφώνει συνθήκες συναίνεσης. Οι εταίροι και δανειστές μας αντιλαμβάνονται μια κομβική πραγματικότητα. Οτι το κομματικό σύστημα της χώρας αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα της.
Το εγχώριο κομματικό σύστημα είναι πρωταθλητής στην κοινωνική απαξίωση σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Η έκταση της απαξίωσης εντοπίζεται σε τρία επίπεδα: Πρώτον, στα δύο μεγάλα κόμματα που δεν εμπνέουν καμία εμπιστοσύνη και επιλέγονται ως το μη χείρον. Δεύτερον, στα υπολείμματα της πάλαι ποτέ κραταιάς Κεντροαριστεράς, που προκαλεί οίκτο στην πορεία αφανισμού της. Τρίτον, σε κόμματα διαμαρτυρίας που είναι ή λαϊκίστικα, ή ντροπιαστικά ακραία, ή κούφια πέρα για πέρα. Με αυτό το κομματικό μωσαϊκό παθογένειας, είναι προφανές πως η χώρα διαθέτει μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλιά της, καθώς παλεύει για τη σωτηρία της.