Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Αυτή η συζήτηση περί κρίσιμης διαπραγμάτευσης δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια ακόμη καμπάνια τρομοκράτησης ...

Τι νόημα μπορεί να έχει αν γλιτώσει προσωρινά ο 14ος μισθός ή αν η μείωση των Επικουρικών Συντάξεων είναι 15% αντί για 20% ή αν θα γενικευθούν ή όχι οι ατομικές συμβάσεις εργασίας; Στην επόμενη «διαπραγμάτευση» θα καταργηθούν και αυτά. Αλλά και αν δεν καταργηθούν με απαίτηση της Τρόικας, θα καταργηθούν λόγω του Εργασιακού Μεσαίωνα που επέβαλε η κυβέρνηση Παπανδρέου:
Οταν μια θέση εργασίας διεκδικείται από 100 ανέργους, την παίρνει ο τελευταίος μειοδότης. Αυτή είναι η λογική της αγοράς!
Αρα, ολόκληρη αυτή η συζήτηση περί κρίσιμης διαπραγμάτευσης δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια ακόμη καμπάνια τρομοκράτησης και καταπτόησης του Λαού μας και η ψυχολογική προετοιμασία του να δεχθεί τα χειρότερα, – διότι, δυστυχώς, τα χειρότερα έρχονται.
Και θα έρχονται για πολλά χρόνια ακόμη.
Για τους Ελληνες «ραγιάδες» οι διάφοροι «Μόσκοβοι» –πότε από την Ανατολή και πότε από τη Δύση – τέλειωσαν, πια. Και κανένας «Μόσκοβος» δεν πρόκειται «να φέρει το σεφέρι / Μωριά και Ρούμελη». Ο Ελληνικός Λαός είναι μόνος – κατάμονος.
Και αποτελεί τη μόνη δύναμη που μπορεί ν’ αλλάξει τα δεδομένα και τους συσχετισμούς. Ολα τα άλλα αποτελούν συμπαιγνίες και κόλπα των εγχώριων και ξένων πολιτικών και κομματαρχών και των φερεφώνων τους...