Προφανώς, «μαζεύουν» τη «χαλαρή ψήφο» και άρα μειώνουν την εκλογική δυναμική των άλλων κομμάτων. Από την άλλη όμως, η μεν ΝΔ «ωραιοποιεί τα πράγματα» απέναντι σε μία δύσκολη πραγματικότητα που βιώνει η πλειονότητα των πολιτών, ο δε ΣΥΡΙΖΑ «καταστροφολογεί» με τρόπο όμως που φοβίζει την πλειονότητα, καθώς δεν υπάρχει σαφές εναλλακτικό σχέδιο χωρίς υψηλό ρίσκο. Θα ξέρουμε μετά το αποτέλεσμα της Κυριακής πού θα «μας βγάλει» αυτή η «πολιτική παραχάραξη» των ευρωεκλογών, που γενικά δεν συμφέρει τη χώρα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα, με αφορμή το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, δεν τίθεται θέμα αλλαγής κυβέρνησης! Αλλο πολιτικές συνέπειες και μηνύματα και άλλο θέμα κυβερνητικής ανατροπής. Υπάρχει θέμα σταθερότητας και ρίσκου για τη χώρα; Υπάρχει. Ομως, όχι με τον προεκλογικό τρόπο που τον θέτουν τα κόμματα του διπολισμού. Η σταθερότητα έχει κοινωνικές και πολιτικές προϋποθέσεις.
Οι κοινωνικές αφορούν την εξάντληση της οικονομικής αντοχής ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας, τη φτώχεια και τη μεγάλη ανεργία. Αν δεν υπάρξουν σοβαρές απαντήσεις σ' αυτά τα ζητήματα, η σταθερότητα «κρέμεται από μια κλωστή». Υπάρχει όμως αυτοτελώς και το θέμα της πολιτικής σταθερότητας που συνδέεται με τη στάση των κομμάτων. Η τεχνητή όξυνση βοηθάει; Η έλλειψη ύπαρξης ενός μίνιμουμ consensum για ορισμένα θέματα βοηθάει;
Και πώς θα υπάρξουν συνεργασίες χωρίς προγραμματικές συγκλίσεις και δεσμεύσεις που θα τηρούνται; Μια «διχαστική πολιτική αντίληψη» είναι μόνιμος «υπονομευτικός μηχανισμός» για τη σταθερότητα, όποιος κι αν κερδίσει το βράδυ των εκλογών. Αντιλαμβανόμαστε τις... «απλοποιήσεις» των προεκλογικών αναγκών, αλλά δυστυχώς όταν υπερβαίνουν ένα όριο, δημιουργούν «μόνιμες βλάβες»!
