Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Είδες παλιά μύγα πάνω στο μέλι μη την διώχνεις, γιατί είναι χορτάτη είδες καινούργια διώχτην γιατί είναι πεινασμένη και θα έρθουν και άλλες…

Πολλές υποχρεώσεις. Κάθε κόμμα που βρίσκεται στα πρόθυρα της εξουσίας οφείλει να εξηγεί στο εκλογικό σώμα πώς θα εφαρμόσει τα όσα υπόσχεται. Για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αδύνατο. Η υπόσχεση για καταγγελία της δανειακής σύμβασης και η δέσμευση για παραμονή στο ευρώ δεν κολλάνε. Το ένα ακυρώνει το άλλο. Και η αντίφαση αυτή σε συνδυασμό με την ακραία παροχολογία του υποτυπώδους προγράμματός του έχει ήδη οδηγήσει στη δημοσιοποίηση δηλώσεων και προτάσεων που όμως δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αλλά το επιτείνουν. Χαρακτηριστικότερη είναι η περίπτωση της κωλοτούμπας του Τσίπρα με την επιστολή του προς τους θεσμικούς παράγοντες της Ευρωζώνης. Αφησε στην άκρη τους παλικαρισμούς για καταγγελία της δανειακής σύμβασης και προσχώρησε στην άποψη της επανεξέτασής της. Και παράλληλα κατέβαλε φιλότιμη αλλά ανεπιτυχή προσπάθεια να προβάλει την άποψη ότι μπορεί ως κυβέρνηση να παγώσει όποια μέτρα θέλει χωρίς αυτό να συνεπάγεται ανάλογο πάγωμα των αναμενόμενων δόσεων. Στον μήνα που έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπος μ' έναν εξαιρετικά δύσκολο αντίπαλο: τον εαυτό του. Πόσο εκρηκτική είναι αυτή η προοπτική αποδεικνύεται από την υπόδειξη του Τσίπρα προς τους βουλευτές του να προσέχουν ιδιαίτερα τι θα λένε στις συζητήσεις που θα μετέχουν. Αλλά το πρόβλημά τους δεν είναι αν θα προσέχουν ή όχι αλλά ότι κάτι θα πρέπει να λένε. Κι αυτό το κάτι έπρεπε να είναι προαποφασισμένο και συγκεκριμένο. Τέτοια πολυτέλεια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν την έχει.