Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Το δράμα είναι ότι οι πολίτες δεν βλέπουν προοπτική…

Στην εποχή χρεοκοπίας της χώρας, μαζί της δείχνει χρεοκοπημένο και το πολιτικό σύστημα. Τα κόμματα – με πρώτο και καλύτερο το κυβερνητικό, το οποίο εκλήθη να διαχειριστεί αυτήν τη χρεοκοπία – δείχνουν να κινούνται στα τυφλά και να πολιτεύονται με τους όρους με τους οποίους πολιτεύονταν σε όλη τη διάρκεια της πολιτικά εξαντλημένης μεταπολίτευσης. Δεν είναι τυχαίο ότι...
στις δημοσκοπήσεις κυριαρχούν η αμφισβήτηση και ο «Κανένας».
Ούτε είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κόσμος παρακολουθεί απελπισμένος και πεισμένος ότι έρχονται τα χειρότερα. Βλέπει απέναντί του πολιτικές ηγεσίες που μετατοπίζουν τις ευθύνες τους στην πλάτη του, ζητώντας του μάλιστα «να πληρώσει το μάρμαρο»… πολιτικές ηγεσίες που εναλλάσσονται στην εξουσία και φαίνεται να κινούνται στον αυτόματο πιλότο και σύμφωνα με τις επιταγές είτε της Ε.Ε. είτε της τρόικας είτε του ΔΝΤ.
Ψάχνεται λοιπόν ο κόσμος… Αναζητεί πολιτική ηγεσία ικανή να αντιμετωπίσει την κρίση και να βάλει τη χώρα σε άλλη ρότα. Πολιτική ηγεσία που θα μπορεί να πυροδοτήσει τις πραγματικές αλλαγές που χρειάζεται η χώρα, να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, να διατηρήσει την κοινωνική συνοχή και να εμφυσήσει έναν αέρα ανανέωσης.
Το δράμα είναι ότι οι πολίτες δεν βλέπουν προοπτική… Γι’ αυτό και το σημερινό πρωτοσέλιδο του «Π» έχει και έναν συμβολικό χαρακτήρα… Δεν φαίνεται φως στο τούνελ, δεν υπάρχουν φωνές που να ξεχωρίζουν, να δημιουργούν ελπίδα, να δείχνουν ότι ξέρουν και ότι θέλουν να αντιμετωπίσουν την κρίση. Εκεί, ανάμεσα στις αγγελίες για τους άνεργους που ψάχνουν για δουλειά, υπάρχει και η αγγελία «ΖΗΤΕΙΤΑΙ πολιτική ηγεσία»…

Το δράμα είναι ότι οι πολίτες δεν βλέπουν προοπτική…

Στην εποχή χρεοκοπίας της χώρας, μαζί της δείχνει χρεοκοπημένο και το πολιτικό σύστημα. Τα κόμματα – με πρώτο και καλύτερο το κυβερνητικό, το οποίο εκλήθη να διαχειριστεί αυτήν τη χρεοκοπία – δείχνουν να κινούνται στα τυφλά και να πολιτεύονται με τους όρους με τους οποίους πολιτεύονταν σε όλη τη διάρκεια της πολιτικά εξαντλημένης μεταπολίτευσης. Δεν είναι τυχαίο ότι...
στις δημοσκοπήσεις κυριαρχούν η αμφισβήτηση και ο «Κανένας».
Ούτε είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κόσμος παρακολουθεί απελπισμένος και πεισμένος ότι έρχονται τα χειρότερα. Βλέπει απέναντί του πολιτικές ηγεσίες που μετατοπίζουν τις ευθύνες τους στην πλάτη του, ζητώντας του μάλιστα «να πληρώσει το μάρμαρο»… πολιτικές ηγεσίες που εναλλάσσονται στην εξουσία και φαίνεται να κινούνται στον αυτόματο πιλότο και σύμφωνα με τις επιταγές είτε της Ε.Ε. είτε της τρόικας είτε του ΔΝΤ.
Ψάχνεται λοιπόν ο κόσμος… Αναζητεί πολιτική ηγεσία ικανή να αντιμετωπίσει την κρίση και να βάλει τη χώρα σε άλλη ρότα. Πολιτική ηγεσία που θα μπορεί να πυροδοτήσει τις πραγματικές αλλαγές που χρειάζεται η χώρα, να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, να διατηρήσει την κοινωνική συνοχή και να εμφυσήσει έναν αέρα ανανέωσης.
Το δράμα είναι ότι οι πολίτες δεν βλέπουν προοπτική… Γι’ αυτό και το σημερινό πρωτοσέλιδο του «Π» έχει και έναν συμβολικό χαρακτήρα… Δεν φαίνεται φως στο τούνελ, δεν υπάρχουν φωνές που να ξεχωρίζουν, να δημιουργούν ελπίδα, να δείχνουν ότι ξέρουν και ότι θέλουν να αντιμετωπίσουν την κρίση. Εκεί, ανάμεσα στις αγγελίες για τους άνεργους που ψάχνουν για δουλειά, υπάρχει και η αγγελία «ΖΗΤΕΙΤΑΙ πολιτική ηγεσία»…