Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Στην Ελλάδα, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελεί μέρος του πολιτικού παιχνιδιού .

Στην Ελλάδα, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελεί μέρος του πολιτικού παιχνιδιού των κομμάτων, που δεν τα απασχολεί ο θεσμός και η προσωπικότητα του Προέδρου, αλλά το αν θα προκληθούν ή όχι εκλογές με την ευκαιρία αυτή.
Σύσσωμη η σημερινή αντιπολίτευση έχει ήδη διακηρύξει ανοιχτά ότι δεν θα ψηφίσει κανέναν υποψήφιο, προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές!
Ο εκλογικός νόμος επίσης, σταθερός στις... κανονικές χώρες, στην Ελλάδα αποτελεί εργαλείο διαμόρφωσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας και μεταβάλλεται ανάλογα με τις σκοπιμότητες και τα συμφέροντα των κομμάτων και των σχηματιζόμενων μπλοκ εξουσίας.
Γι' αυτό άλλωστε και συζητείται κάθε φορά μόλις διαφαίνονται εκλογές και κάθε φορά τα κόμματα ξεχνούν τις... ανυποχώρητες αρχές που είχαν υπερασπίσει κατά την προηγούμενη συζήτησή του.
Σε τέτοιες σκοπιμότητες υπάγεται συνήθως και η αναθεώρηση άρθρων του Συντάγματος της χώρας -συζήτηση που άνοιξε ήδη με τις προτάσεις που κατέθεσε η ΝΔ- και που τις περισσότερες φορές μέχρι σήμερα έγινε πιο πολύ για να κατοχυρώσει τα κεκτημένα, παρά για να ταρακουνήσει τα λιμνάζοντα νερά του πολιτικού μας συστήματος.
Μπορεί να βιώνουμε τις τραγικές συνέπειες μιας βαθιάς οικονομικής κρίσης, αλλά το πρόβλημα της χώρας μας είναι, πάνω απ' όλα, θεσμικό.
Κανένα πολιτικό σύστημα δεν μπορεί ν' ανταποκριθεί στην αποστολή του αν δεν λειτουργεί με βάση συγκεκριμένους, σεβαστούς και αποδεκτούς από όλους θεσμικούς κανόνες που δημιουργούν ένα πλαίσιο νομιμότητας και πολιτικής σταθερότητας.
Ας ελπίσουμε ότι το θεσμικό αυτό πλαίσιο θα αποτελέσει το περιεχόμενο ενός νέου δικού μας μνημονίου -της επείγουσας αναθεώρησης του Συντάγματος, για παράδειγμα- που θα αξιοποιήσει την αρνητική εμπειρία που μας οδήγησε στην κρίση και θα μας κάνει να νιώσουμε κι εμείς πολίτες μιας... κανονικής χώρας!