Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Αλληλεγγύη και διάθεση προσφοράς χρειάζονται τούτη την ώρα.

Κάθε μέρα πια βλέπουμε στη μεγάλη πρωτεύουσα τέτοιες ταπεινωμένες φιγούρες να κλονίζουν τη συνείδησή μας και να φωνάζουν μέσα μας ότι δεν είναι δυνατόν ακόμη και σε τούτους τους καιρούς της μεγάλης κρίσης να μην υπάρχει πρόνοια και δυνατότητα κάλυψης των απόκληρων και των δυστυχισμένων.
Και δικαίως, γιατί ακόμη και τώρα υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι και πλούτος απροσμέτρητος, ικανός να προστατεύσει κατ' ελάχιστον τους άπορους και τους άστεγους των μεγαλουπόλεων.
Συντονισμός χρειάζεται και η ελάχιστη διάθεση αλληλεγγύης για να καλυφθεί η συγκεκριμένη ανάγκη.
Μόνο οι εφοπλιστές να συντονιστούν, οι μεγάλοι επιχειρηματίες να προστρέξουν, οι μεγάλες αλυσίδες εμπορίου να συνδράμουν και γενικώς οι έχοντες να δείξουν ελάχιστη  διάθεση προσφοράς, θα συγκεντρωθούν άπειρα τρόφιμα, μεγάλος όγκος ρούχων - και γιατί όχι; - και στέγη μπορεί να εξασφαλισθεί για τους άστεγους πένητες και τους φτωχούς που κινδυνεύουν να πεθάνουν στους δρόμους.
«Για να μεταφέρεις βασικά τρόφιμα αξίας πεντακοσίων ευρώ χρειάζεσαι φορτηγάκι» έλεγε ένας φίλος που συνδράμει μια φτωχική κοινότητα του Πειραιά, για να γίνει αντιληπτό ότι δεν χρειάζονται άπειρα χρήματα προκειμένου να στηριχθούν εκείνοι που δεν έχουν και δεν μπορούν. Αλληλεγγύη και διάθεση προσφοράς χρειάζονται τούτη την ώρα.
Και δεν υπάρχουν δικαιολογίες άρνησης, ιδεολογικές και άλλες, για όσους έχουν και μπορούν. Και οι πολιτικοί οργανισμοί επίσης δεν έχουν καμία δικαιολογία. Της Αριστεράς ιδιαιτέρως, της κινηματικής ακόμη περισσότερο, που είναι έτοιμη να οργανώσει άλλα κι άλλα και δεν βρίσκει τρόπους και μεθόδους να στηρίξει τους φτωχούς και τους ανήμπορους.