Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Ηρθε η ώρα του λογαριασμού


Τώρα που τα προεκλογικά ψεύδη αποκαλύπτονται με θόρυβο και έρχεται η ώρα του λογαριασμού σε όλους και για όλα, θα φανεί στην πράξη πόσο και τι αντέχει η κοινωνία που πήγε χαλαρά στις κάλπες ή αδιαφόρησε απέχοντας επιδεικτικά από τις εκλογές. Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι οι πολίτες εμπιστεύτηκαν τον πρωθυπουργό, που απέφυγε προεκλογικά τις κακές λέξεις μνημόνιο και άλλα συναφή, αλλά όλα ήταν γνωστά και δικαιολογίες δεν υπάρχουν.
Ο κ. Τσίπρας ζήτησε και έλαβε εντολή να υλοποιήσει ένα σκληρό μνημόνιο το οποίο ακόμη διαλαλεί απλώς ως συμφωνία και συνεχίζει να υπόσχεται ένα δήθεν παράλληλο πρόγραμμα που δεν υπάρχει και κυρίως δεν μπορεί να υλοποιηθεί διότι λεφτά δεν υπάρχουν.
Μέσα στις επόμενες ημέρες και λίγες εβδομάδες θα ξεδιπλωθεί πλήρως το τιμολόγιο των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η χώρα έναντι των δανειστών και η κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να τις υλοποιήσει χωρίς περιστροφές καθώς οι πιεστικές ανάγκες δεν επιτρέπουν πια ολιγωρίες. Το ερώτημα βεβαίως που μένει να απαντηθεί στην πράξη είναι αν η κοινωνία θα αντέξει να σηκώσει αυτόν τον βαρύ λογαριασμό και ως εκ τούτου αν η κυβερνητική πλειοψηφία μείνει σταθερή σε αυτήν την επώδυνη δοκιμασία που δεν γνώρισε στην προηγούμενη περίοδο των ψευδαισθήσεων.
Τότε ζούσαν με τα ολίγα που είχαν μαζέψει οι προηγούμενοι και έσπρωχναν τον χρόνο μέχρι να έλθει η στιγμή της αποκάλυψης, αλλά η... τετραετία τους κράτησε μόλις επτά μήνες. Το πόσο θα κρατήσει η... δεύτερη τετραετία θα εξαρτηθεί απολύτως από την αποφασιστικότητα των τριών πρώτων μηνών καθώς ο χρόνος για την παρούσα κυβέρνηση μετρά αθροιστικά.
Η υφιστάμενη κυβερνητική πλειοψηφία δεν μπορεί ούτε να συμπληρωθεί ούτε να επεκταθεί με δάνειες δυνάμεις από το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι όπως σιγοψιθυρίζουν ορισμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ. Τα συγκεκριμένα κόμματα είναι προφανές ότι μπορούν να επιβιώσουν ή και να ανασυνταχθούν για καλύτερες μέρες μόνο στην αντιπολίτευση και κάθε άλλη σκέψη μοιάζει αυτοκαταστροφική.
Πέρα όμως από τους υπολογισμούς των κομμάτων για το μικροσυμφέρον τους, σημασία έχει η πορεία του τόπου και αυτή δεν μπορεί να χωρέσει σε ασκήσεις πολιτικής επιβίωσης του ενός ή του άλλου. Ο μονόδρομος αυτής της περιόδου δεν αφήνει περιθώρια σε κανέναν και δυστυχώς αν δεν αντέξουμε οι καταστροφές είναι μπροστά μας.