Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Είναι δυνατόν ο 'ελληνικός πολιτισμός καποτε να πεθάνει ;

Σου πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό ότι ό Γεώργιος Παπανδρέου μπορεί να είναι ένας συνειδητός καταστροφέας της πατρίδας μας ; Σου πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό η σκέψη ότι μπορεί να ήρθε στην Ελλάδα για να ανακόψει την πρόοδο να υποβαθμίσει το πολιτικό επίπεδο του λαού, να φθείρει τους θεσμούς, να εξευτελίσει το σοσιαλισμό και νοθεύσει την ελληνικότητα μας; Όταν δεν θα έχει μείνει τίποτε πιά όρθιο στον τόπο αυτό, όταν το πέρασμα του Παπανδρέου από την πολιτική μας ζωή θα ισοδυναμεί καθαρά με πέρασμα ΤΥΦΩΝΑ που κατέστρεψε και ισοπέδωσε τα πάντα τότε όλοι οι ‘Ελληνες θα αρχίσουν να θυμούνται μια προς μια τις καταστροφές που έχει προκαλέσει ό μοιραίος αυτός άνθρωπος στην πολιτική μας ζωή. Και οι περισσότεροι θα στοιχηματίζουν ότι η καταστροφές αυτές δεν ήσαν αποτελέσματα αποτυχιών και ανικανότητας, αλλά μέρη ‘ενός προσεκτικά καταστρωμένου επιτελικού σχεδίου ανακοπής της πορείας της χώρας μας προς την αληθινή της ανεξαρτησία…

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Θα κάνουμε την Ελλάδα τη Δανία του Νότου δεν μας υπόσχονταν;

Χρειαζόταν το μνημόνιο για να καταλάβει η κυβέρνηση ότι ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης και ο εκδημοκρατισμός του πολιτικού συστήματος περνάει μέσα από τη σύγκρουση με τις δυνάμεις της αδράνειας, του λαϊκισμού και με τους πελατειακούς μηχανισμούς που πνίγουν κάθε εξυγιαντική προσπάθεια; Για «ειρηνική επανάσταση» δεν μίλαγε ο Γ. Παπανδρέου; Να έχουν συμπεριφορά αντιεξουσιαστών δεν προέτρεπε τους υφισταμένους του; Μηδενίζουμε το κοντέρ, θα ανατρέψουμε ό,τι κρατά τη χώρα καθηλωμένη, εξουδετερώνοντας τις αγκυλώσεις που μας κληροδότησε η μεταπολίτευση δεν διατυμπάνιζαν urbi et orbi οι προπαγανδιστές της νέας εποχής; Θα κάνουμε την Ελλάδα τη Δανία του Νότου δεν μας υπόσχονταν; Αποδεικνύεται άλλη μια φορά ότι ο δικομματισμός δεν διστάζει να μετέρχεται όλα τα μέσα προκειμένου να παραπλανήσει την κοινωνία.

Δηλαδή, το μνημόνιο ευθύνεται που σπεύδει σήμερα η κυβέρνηση να ιδιωτικοποιήσει άρον άρον και κοψοχρονιά δημόσιες επιχειρήσεις, ενώ μπορούσε να τις πουλήσει πριν από έναν χρόνο με διαφανείς διαδικασίες, αποσπώντας καλύτερο τίμημα; Το μνημόνιο ευθύνεται που έκανε εφτά μήνες να επιλέξει γενικούς γραμματείς υπουργείων και έναν χρόνο για να τοποθετήσει διοικήσεις στα νοσοκομεία; Το μνημόνιο ευθύνεται που επί οκτώ μήνες το ΙΚΑ ήταν σχεδόν ακέφαλο, γιατί οι δοκησίσοφοι της κυβέρνησης έψαχναν τον εκλεκτό μέσω της διαδικασία της διαβούλευσης για να καταλήξουν στο τέλος στο στέλεχος που ήταν δίπλα τους; Το μνημόνιο ευθύνεται που το ΕΣΠΑ καρκινοβατεί; Το μνημόνιο ευθύνεται που ο πρωθυπουργός δεν έχει οικονομικούς συμβούλους και έτσι αναγκαστικά δέχεται ό,τι του εισηγείται το οικονομικό επιτελείο; Το μνημόνιο ευθύνεται που έχουν περάσει από τη Βουλή δεκάδες νομοσχέδια και τα περισσότερα δεν εφαρμόζονται; Το μνημόνιο ευθύνεται που τα κλειστά επαγγέλματα «ανοιγοκλείνουν», αναλόγως των πιέσεων που ασκούνται από ισχυρές επαγγελματικές ομάδες;

Αυτά τα ξεχνάει η κ. Μπακογιάννη;

Και για πρωταπριλιάτικο να μας το λέγατε, δεν θα το πιστεύαμε. Τη στιγμή που τα κανάλια έχουν τίτλους, όπως “πυρετώδεις διεργασίες για το Σκοπιανό”, η Ντόρα να κάνει επίσκεψη σε εφημερίδα. Τελικά, αποδεικνύεται ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι τι θα εισπράξει στο εσωτερικό, ενώ αδιαφορεί για τα μείζονα θέματα εξωτερικής πολιτικής, για το τι θα κερδίσει ή θα χάσει η χώρα μας. Διότι δεν εξηγείται αλλοιώς μιά ημέρα πρίν τη σύνοδο του ΝΑΤΟ να βρίσκεται στον Ελ.Τύπο. Μόνο ως προσπάθειά της για να βρεί στηρίγματα από τις εφημερίδες για τις ημέρες που θα ακολουθήσουν τη σύνοδο, μπορεί να εννοηθεί. Αυτά όμως, δείχνουν πόσο επικίνδυνα λειτουργούν οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες. Μα καλά, δεν διδάχθηκαν τίποτε από τη νύκτα των Ιμίων, και την παρουσία του τότε υπουργού Εξωτερικών Πάγκαλου στο Μέγκα; Προφανώς, δεν έμαθαν τίποτε. Ούτε οι Νεοδημοκράτες, αλλά, μάλλον, ούτε και οι ΠΑΣΟΚοι. Η Ντόρα λοιπόν, το μόνο που κοιτάζει είναι η πάρτη της. Η δελφίνος της ΝΔ τα κατάφερε μια χαρά με το Σκοπιανό. Και στους αμερικάνους φάνηκε ότι ήταν το καλό παιδί, και στο εσωτερικό της χώρας μας δεν καταδείχθηκε ο ρόλος που παίζει στην υπόθεση, ώστε να πληγεί πολιτικά. Εύγε και πάλι στο Μαξίμου!

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Γίναμε η χλεύη των ητ­τημένων.

Γίναμε η χλεύη των ητ­τημένων. Τρέχουμε πί­σω από τον Σαμαρά και τον παρακαλάμε να κά­νει καμιά πρόταση μήπως και σωθού­με» λένε με απόγνωση τα κυβερνητι­κά στελέχη, που στις κατ’ ιδίαν συνα­ντήσεις τους επισημαίνουν ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, αφού η κυ­βέρνηση είναι ανεπανόρθωτα τραυμα­τισμένη.

Μπορεί τα «όχι» που εισέπραξε προχτές από τους πολιτικούς αρχη­γούς - πλην Τσίπρα και Παπαρήγα που δεν πήγε - να μην ήταν τόσο εκκωφα­ντικά, αλλά ο πρωθυπουργός δείχνο­ντας διαγράμματα και δραματοποιώ­ντας την κατάσταση έμοιαζε να παρα­καλεί για λίγα ψίχουλα συναίνεσης.

Δικαίως στη Νέα Δημοκρατία τρί­βουν τα χέρια τους, αφού ξαφνικά έγιναν κόμμα ευθύνης, με προτάσεις διεξόδου από την κρίση που, ενώ μέ­χρι τώρα γίνονταν δεκτές με ειρωνικά σχόλια για Χάρι Πότερ της πολιτικής, τώρα ο Παπανδρέου τρέχει να τις με­λετήσει και κάποιες να τις αποδεχτεί.

Όλες οι κινήσεις πανικού των τελευ­ταίων ημερών από τον πρωθυπουργό επιβεβαιώνουν την κριτική που γίνε­ται, τόσο από τον διεθνή Τύπο και τους δανειστές όσο και από τη Νέα Δημο­κρατία, ότι η κυβέρνηση τους τελευ­ταίους 4 μήνες έχει κάτσει εντελώς, έχει χάσει πολύτιμο χρόνο και δεν ξέ­ρει πώς να προχωρήσει.

Παρ’ όλα αυτά, πολλούς υπουρ­γούς σοκάρει όχι μόνο η ηρεμία του πρωθυπουργού, αλλά και το γεγονός ότι έπειτα από μια τέτοια ομολογία ήττας, όπως προκύπτει από το νέο εφιαλτικό πακέτο μέτρων, κρατάει ακόμα τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου στη θέση του.

Όλοι σχεδόν οι υπουργοί εκνευρίστηκαν αφόρητα από τη δίωρη τοποθέτηση Παπακωνσταντίνου στο τελευ­ταίο δραματικό Υπουργικό Συμβού­λιο, από την απουσία οποιουδήπο­τε ίχνος κριτικής και αυτοκριτικής.

Αντίθετα, ο υπουργός Οικονομικών υπεραμύνθηκε της ανάγκης λήψης και άλλων εισπρακτικών μέτρων, παρ’ ότι ο ίδιος είχε δηλώσει ότι, αν αναγκα­στεί να το κάνει, θα παραιτηθεί. Προχτές όχι μόνο δεν έδειξε διάθε­ση παραίτησης, αλλά και ούτε ' ίχνος προσπάθειας να αναλάβει κάποιες έστω ευθύνες για την πλή­ρη αστοχία του μνημονίου που βυθίζει τη χώρα στην απελπισία και μας σπρώ­χνει προς τη χρεοκοπία.

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Η αποτυχημένη συνταγή πολιτικής που ακολούθησε, φέρνοντας την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού...

Η τελευταία απεγνωσμένη προσπάθεια του κ. Παπανδρέου να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τους πολιτικούς αρχηγούς, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να αποσπάσει την επιδιωκόμενη συναίνεση και να καταστήσει και άλλους συνυπεύθυνους στο καταστροφικό του έργο, μπορεί να φθάνει μέχρι και σε σχηματισμό κυβέρνησης τεχνοκρατών ή και υιοθέτηση κάποιων προτάσεων της Ν.Δ. για την οικονομία. Είναι προφανές, όμως, ότι, σε κάθε περίπτωση, ο ύστατος αυτός πολιτικός ελιγμός του πρωθυπουργού αποσκοπεί, όχι στη σωτηρία του τόπου, αλλά στην πολιτική διάσωση του ίδιου - ούτε καν της κυβέρνησής του.
ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ ότι η μέχρι τώρα πορεία του Γ. Παπανδρέου στη διακυβέρνηση της χώρας και η αποτυχημένη συνταγή πολιτικής που ακολούθησε, φέρνοντας την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού, καθιστούν απαγορευτική την παρουσία του στο πολιτικό σκηνικό. Και, ειλικρινά, αυτό δεν το λέμε για λόγους πολιτικής αντιπαλότητας. Είναι η σκληρή πραγματικότητα. Ασφαλώς, είναι σημαντική η υπεύθυνη στάση που θα πρέπει να τηρήσουν τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης, μέσα σε ένα κλίμα διεθνών πιέσεων και εκβιασμών και με τη χώρα να κινδυνεύει με χρεοκοπία. Το βέβαιο είναι, όμως, ότι έχει χρεοκοπήσει πολιτικά ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος απέδειξε, με την πολιτική του, ότι είναι επικίνδυνος για τη χώρα και γι’ αυτό πρέπει να φύγει.

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Και όπως το περίστροφο του ΔΝΤ εκπυρσοκρότησε στα χέρια του Παπανδρέου...

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ που τέθηκε χθες από την κυβέρνηση, διά της διορισμένης επιτρόπου Μαρίας Δαμανάκη, είναι πλέον σαφές: Ή μπαίνει φόρος στην γκαζόζα ή επιστρέφουμε στη δραχμή! Προκαλεί τουλάχιστον οργή ο απερίσκεπτος και επικίνδυνος τρόπος με τον οποίο ο πρωθυπουργός και οι συμβουλάτορές του αντιμετωπίζουν τα θέματα της οικονομίας. Κατ’ αρχήν και μόνο στο άκουσμα της δραχμής ο μέσος αποταμιευτής σκέπτεται το πώς θα διασφαλίσει τις καταθέσεις του, και όλοι ξέρουμε πόσο σημαντική για την ευστάθεια της χώρας είναι η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα.
Το δίλημμα της κυρίας Δαμανάκη θα ήταν πιστευτό πέρυσι. Αλλωστε, το είχε θέσει τότε ο κ. Παπανδρέου λέγοντας: Ή υπογράφετε το Μνημόνιο ή χρεοκοπούμε. Δώδεκα μήνες μετά η κυβερνητική παρέα επανέρχεται με θράσος και απειλεί: Επειδή εφαρμόσαμε το Μνημόνιο αλλά φέτος ο Προϋπολογισμός θα ξεφύγει 6 δισ. ευρώ, δεχθείτε και άλλα μέτρα πριν σας χρεοκοπήσω.
ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ τον πολιτικό εκβιασμό και την πρόθεση της κυβέρνησης να εκφοβίσει τους πολίτες. Το γνωρίζουμε το παιχνίδι. Ομως πλέον ποιος εκφοβίζεται περισσότερο: Ενας βουλευτής για να ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα ή ένας καταθέτης; Κανείς δεν είναι τρελός να θέλει την καταστροφή της χώρας του, όμως όλοι οι σκεπτόμενοι Ελληνες γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να επέλθει σωτηρία με την επέκταση της αποτυχημένης συνταγής της υπερφορολόγησης και της ύφεσης. Εάν η είσοδος του ΔΝΤ ήταν το δήθεν «περίστροφο» του κ. Παπανδρέου προς τους δανειστές του, τώρα η απειλή της δραχμής είναι ένα όπλο μαζικής καταστροφής που ο πρωθυπουργός με απίστευτη πολιτική αφέλεια το στρέφει κατά της οικονομίας. Και όπως το περίστροφο του ΔΝΤ εκπυρσοκρότησε στα χέρια του Παπανδρέου, πολύ φοβόμαστε ότι θα συμβεί το ίδιο με το φόβητρο της δραχμής εάν η κυβέρνηση συνεχίσει να πορεύεται με την ίδια πολιτική ανοησία που τη διακρίνει έως τώρα…

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Εχουμε δυστυχώς μπλέξει άσχημα!

Τι έγινε και δεν πήγαμε καλά και είμαστε πάλι μπροστά στο ίδιο δίλημμα; Φταίει κανείς; Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες; Ηταν κακή η συνταγή; Δεν την εφαρμόσαμε σωστά; Και τα δύο; Κάποιος κάτι πρέπει να μας πει... Το λέω αυτό γιατί το «αντεπιχείρημα» δεν είναι μόνο η κοινωνική σκληρότητα των μέτρων ή η λογική του «ξεπουλήματος» (γιατί η αποκρατικοποίηση είναι άλλο πράγμα), αλλά κυρίως η βάσιμη αμφιβολία των πολιτών αν όλα αυτά μπορούν να μας βγάλουν από την κρίση ή θα μας «χώσουν μέσα» πιο βαθιά! Δηλαδή αν πρόκειται για «ξεζούμισμα» χωρίς αποτέλεσμα για τη χώρα ή όχι.
Οι αμφιβολίες δεν είναι αβάσιμες. Ο «πρώτος χρόνος» του μνημονίου δεν πήγε καλά. Η ύφεση μας «έπνιξε». Το χρέος εκτινάχθηκε. Τα spreads έσπασαν όλα τα ρεκόρ και οι στόχοι για έξοδα και έσοδα είχαν όχι και τόσο μικρές αποκλίσεις κλπ. Μας έμειναν η... ανεργία και η... κατήφεια. Και τα «νέα μέτρα» δεν είναι άλλης λογικής, απλά προστέθηκαν και οι αποκρατικοποιήσεις. Από την άλλη μεριά πολλοί έγκυροι αναλυτές (όχι παπαγαλάκια), σοβαροί οικονομικοί οίκοι αλλά και «προκαθήμενοι» της ΕΕ και του Eurogroup βλέπουν και δηλώνουν (δημόσια ή εμπιστευτικά) ότι το «πράγμα» δεν βγαίνει χωρίς «άλλου τύπου» παρεμβάσεις. Φοβούμαι ότι έχουν δίκιο. Το «πρόγραμμα» δύσκολα βγαίνει, αν βγαίνει... Εχουμε δυστυχώς μπλέξει άσχημα!

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Παράσταση στο θέατρο του παραλόγου.

Κάθε φορά που οι εγκληματικές επιλογές του οδηγούν σε μεγαλύτερα ή μικρότερα αδιέξοδα, το διεφθαρμένο, αντιλαϊκό και αντιπαραγωγικό πολιτικό σύστημα θυμάται και επικαλείται τα τρία «συν»: Συν-διαλλαγή, Συν-εννόηση, Συν-αίνεση.
Όπως –καλή ώρα- και τώρα: Αφού όλα τα άφησαν να γίνουν μπάχαλο και αφού το πάνω χέρι σε όλα το πήρε η Τρόικα, - ο πρωθυπουργός, οι σύμβουλοί του και οι υπουργοί του θυμήθηκαν ότι η Ελλάδα έχει και άλλα κόμματα, έχει και άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, πέρα από το ΠΑΣΟΚ, και έχει και έναν λαό, ο οποίος πρέπει να πειστεί ότι δεν του στήνουν μια ακόμη μηχανή εξαπάτησης και λεηλασίας.
Και τους φώναξαν, όχι, βέβαια, επειδή έχουν ανάγκη από τη συναίνεσή τους, αλλά «δια το θεαθήναι τοις ανθρώποις» και για να δραματοποιήσουν περαιτέρω την ήδη δραματική κατάσταση, - ανεβάζοντας με αυτόν τον τρόπο μια ακόμη παράσταση στο θέατρο του παραλόγου.

Να παραδεχτεί ότι δεν μπορεί πλέον. Οδηγεί την χώρα στην καταστροφή.

Αν διαθέτει στοιχειώδη πολιτική αξιοπρέπεια και αίσθημα ευθύνης, πρέπει σήμερα κιόλας να υποβάλει την παραίτηση σου. Να παραδεχτεί ότι δεν μπορεί πλέον. Οδηγεί την χώρα στην καταστροφή. Αν ο κ. Παπανδρέου θέλει συναίνεση και την εννοεί, τότε σήμερα κιόλας να επισκεφτεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να παραιτηθεί από την πρωθυπουργία για να ακολουθήσουν οι προβλεπόμενες εκ του Συντάγματος διαδικασίες. Γιατί συναίνεση σε μια αποτυχημένη κυβέρνηση και σ΄ έναν αποτυχόντα πρωθυπουργό είναι εθνικό χαρακίρι! Δεν αποτελεί υπηρεσία στη χώρα.
Αν ο κ. Παπανδρέου εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορεί να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, αλλά χρειάζεται ευρύτερη στήριξη, τότε αντί να εκβιάζει τη συναίνεση των κομμάτων, το καλύτερο και για αυτόν, αλλά και για τον τόπο, θα ήταν να προσφύγει στην ετυμηγορία του ελληνικού λαού. Να παρουσιάσει την κατάσταση ως έχει (να πει δηλαδή την αλήθεια) και να ζητήσει εντολή για να διαπραγματευτεί (αν εκλεγεί) το νέο μνημόνιο. Ένα μήνα μπορούν να περιμένουν όλοι! Και οι αγορές και οι δανειστές μας!

Αν πάλι ο κ. Παπανδρέου αισθάνεται ότι είναι αρκετά ισχυρός, η κοινοβουλευτική του ομάδα συμπαγής, το ΠΑΣΟΚ είναι δίπλα του και το κυβερνητικό του πρόγραμμα αξιόπιστο και αποτελεσματικό, τότε δεν χρειάζεται καμιά συναίνεση! Μπορεί να προχωρήσει μόνος του, όπως έκανε μέχρι σήμερα!

Να παραδεχτεί ότι δεν μπορεί πλέον. Οδηγεί την χώρα στην καταστροφή.

Αν διαθέτει στοιχειώδη πολιτική αξιοπρέπεια και αίσθημα ευθύνης, πρέπει σήμερα κιόλας να υποβάλει την παραίτηση σου. Να παραδεχτεί ότι δεν μπορεί πλέον. Οδηγεί την χώρα στην καταστροφή. Αν ο κ. Παπανδρέου θέλει συναίνεση και την εννοεί, τότε σήμερα κιόλας να επισκεφτεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να παραιτηθεί από την πρωθυπουργία για να ακολουθήσουν οι προβλεπόμενες εκ του Συντάγματος διαδικασίες. Γιατί συναίνεση σε μια αποτυχημένη κυβέρνηση και σ΄ έναν αποτυχόντα πρωθυπουργό είναι εθνικό χαρακίρι! Δεν αποτελεί υπηρεσία στη χώρα.
Αν ο κ. Παπανδρέου εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορεί να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, αλλά χρειάζεται ευρύτερη στήριξη, τότε αντί να εκβιάζει τη συναίνεση των κομμάτων, το καλύτερο και για αυτόν, αλλά και για τον τόπο, θα ήταν να προσφύγει στην ετυμηγορία του ελληνικού λαού. Να παρουσιάσει την κατάσταση ως έχει (να πει δηλαδή την αλήθεια) και να ζητήσει εντολή για να διαπραγματευτεί (αν εκλεγεί) το νέο μνημόνιο. Ένα μήνα μπορούν να περιμένουν όλοι! Και οι αγορές και οι δανειστές μας!

Αν πάλι ο κ. Παπανδρέου αισθάνεται ότι είναι αρκετά ισχυρός, η κοινοβουλευτική του ομάδα συμπαγής, το ΠΑΣΟΚ είναι δίπλα του και το κυβερνητικό του πρόγραμμα αξιόπιστο και αποτελεσματικό, τότε δεν χρειάζεται καμιά συναίνεση! Μπορεί να προχωρήσει μόνος του, όπως έκανε μέχρι σήμερα!

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Νομιμοποιούν τον Λαό να ξεσηκωθεί και να επιβάλει τον σεβασμό του Συντάγματος ...

Ας συμφωνήσουν όλοι και ας συμπράξουν στη διενέργεια πρόωρων βουλευτικών εκλογών μέχρι τις 20 Ιουνίου, ώστε να ξεκαθαρίσει το πολιτικό σκηνικό, να αναλάβει τις ευθύνες του ο ελληνικός Λαός, αλλά και να σταθούν με υπευθυνότητα απέναντι στην κατάσταση, τα κόμματα, τα Συνδικάτα, οι Δημόσιοι υπάλληλοι και η τοπική αυτοδιοίκηση.
Σήμερα όλα σέρνονται. Αποφάσεις που η κυβέρνηση ανέλαβε την υποχρέωση να τις έχει υλοποιήσει από το περασμένο καλοκαίρι, συνεχώς αναβάλλονται και παρέχεται η εντύπωση ότι δεν προχωρούν διότι η κυβέρνηση δεν έχει ενιαία γραμμή, ότι οι υπουργοί δεν συνεννοούνται και δεν συνεργάζονται, ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει τη γενναιότητα να αναγνωρίσει ότι η διαπραγμάτευσή τους με την Τρόικα δεν ήταν ούτε επαρκής ούτε λυσιτελής, ότι τίποτε δεν μπορεί να αποφασιστεί αν δεν καταγραφεί η βούληση του ελληνικού Λαού!
Χόρτασε από λόγια ο ελληνικός Λαός: Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι τον τελευταίο βουλευτή, όλοι επιδίδονται σε αποφθέγματα και σε σοφιστείες, - αποφεύγοντας συστηματικά τα πρακτικά.
Επιτέλους: Σε μια τόσο τραγική συγκυρία είναι δυνατό να μην ερωτηθεί ο Λαός -εκείνος που πληρώνει τα εγκλήματα των πολιτικών και της πολιτικής τους- τι ακριβώς θέλει; Οσοι το υποστηρίζουν μόνο στη δημοκρατία δεν πιστεύουν. Κάτι χειρότερο:
Νομιμοποιούν τον Λαό να ξεσηκωθεί και να επιβάλει τον σεβασμό του Συντάγματος με κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή του!

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Nα θυμηθεί ότι η στάση του ΠΑΣΟΚ ήταν κάθετα αρνητική.

το ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνησή του, που θα έπρεπε λογικά να έχουν αναλάβει προ πολλού τις σχετικές πρωτοβουλίες, αντίθετα έχουν επιδείξει μέχρι σήμερα αδικαιολόγητη πολιτική αλαζονεία. Ακόμη και κατά τη συζήτηση και ψήφιση του πρώτου Μνημονίου στη Βουλή, στην οποία εύλογα θα ανέμενε κανείς να επιδιώξουν τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία, βασικό και κύριο μέλημά τους ήταν να χρεώσουν την κρίση στις κυβερνήσεις της Ν.Δ., περιλαμβάνοντας στο σχετικό νομοθέτημα κρίσεις και σχόλια που ουσιαστικά «απαγόρευαν» την υποστήριξή του από την αξιωματική αντιπολίτευση.

ΑΝ, ΜΑΛΙΣΤΑ, επιστρέψει κανείς νοητά στην άνοιξη του 2009, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς, όταν ο τότε πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής κάλεσε τους πολιτικούς αρχηγούς και ζήτησε τη βοήθειά τους για να εφαρμόσει μια περιοριστική οικονομική πολιτική, που θα απέτρεπε την πτώχευση της χώρας, θα θυμηθεί ότι η στάση του ΠΑΣΟΚ ήταν κάθετα αρνητική. Και, βέβαια, ακολούθησε ο πολιτικός «εκβιασμός» του κ. Γ. Παπανδρέου εν όψει της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, που αναμφίβολα συνετέλεσε σημαντικά στην τελική απόφαση Καραμανλή να στήσει πρόωρα κάλπες. Χάθηκε, έτσι, πολύτιμος χρόνος. Εξι μήνες πριν και έξι μήνες μετά τις εκλογές, μέχρι να γίνει οριστικά αντιληπτό ότι τα... λεφτά δεν υπήρχαν, η χώρα βούλιαζε στην απραξία...

Κάποτε, έστω και αργά, ο λαός θα καταλάβαινε ...

Και το χειρότερο: Προκειμένου να απιστεί το ΠΑΣΟΚ απέναντι στην Εργατική Τάξη (πότε με την πολύφερνη «οικονομία της Αγοράς», πότε με την Ανταγωνιστικότητα και πότε με την… Τσουλαρία Αποκρατικοποίηση), κατέστησε συνένοχή του την ηγεσία του Συνδικαλιστικού Κινήματος. Της έδωσε θέσεις, προνομίες, οφίτσια και κυβερνητικά αξιώματα.
Ετσι, απιστούσε δύο περίπου δεκαετίες, εκ του ασφαλούς, - με την Εργατική Τάξη καθεύδουσα!
Τώρα, όμως, τέλειωσαν τα ψέματα. Και τέλειωσαν, διότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ (και ηγετική ομάδα της κυβέρνησης) πίστεψε ότι θα ανατάξει την οικονομία και θα βγάλει και τη χώρα από την κρίση - με τα ίδια μέσα που χρησιμοποιούσε επί τριάντα χρόνια:
Με τα επικοινωνιακά κόλπα!
Οχι με εθνική πανστρατιά, όχι με τη στρατολόγηση των ικανών, ανεξαρτήτως χρώματος, όχι με ολόκληρη την αλήθεια στον λαό, όχι με σκληρές διαπραγματεύσεις έναντι όλων, όχι με τη φειδωλή διαχείριση των ανθρωπίνων πόρων, όχι με τη νέμεση και τον κολασμό, όχι με την αλλαγή οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, αλλά με παραπλανητικά τεχνάσματα, προκειμένου τον «ήσσονα λόγον, κρείττονα ποιείν…».
Μέχρι εδώ ήταν!
Κάποτε, έστω και αργά, ο λαός θα καταλάβαινε ότι τον εγκατέλειψαν και πήγανε με την Ολιγαρχία - την ντόπια και την ξένη. Και όταν είδε με τα μάτια του την απιστία τους, αποφάσισε κι εκείνος να τους εγκαταλείψει. Και τους εγκαταλείπει.
Αν θέλει να πάει σπίτι του, ας πάει. Αν θέλει ν’ αγωνιστεί μέσα από το Λαϊκό Κίνημα, ας συστρατευθεί μαζί του. Η επιλογή είναι δική του. Και αφορά τον ίδιο και τα παιδιά του!

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Πού την είχαν γραμμένη τη δημοκρατία όλοι αυτοί;

Τώρα πλέον πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό που θεωρούμε ως εθνική αξιοπρέπεια – προσωπικά ελάχιστα πίστεψα ότι υπάρχει σε αυτό τον τόπο – έχει απεμποληθεί μαζί με τον πλούτο, την τιμή και την ελπίδα της χώρας. Ας αφήσουμε τώρα τις κλάψες και τις εξυπνακίστικες μεταπολιτευτικές ρητορείες. Ωστόσο, σ’ αυτό το πικρό σημείωμα χρωστώ μια ειδική μνεία σε όλους εκείνους τους απεχθείς πάλαι ποτέ πρασινοφρουρούς του συστήματος, που σύρθηκαν στα υψώματα της εξουσίας ως λιμασμένα ερπετά και θεώρησαν κι αυτοί με τη σειρά τους την πατρίδα τσιφλίκι τους. Όλοι αυτή η συνδικαλιστική αλητεία που εξέθρεψαν τα ΠΑΣΟΚικά καθεστώτα δίνει τώρα τη χαριστική βολή στο ήδη εκτελεσμένο ψοφίμι της πατρίδας μας, για να προφυλάξει και να υπερασπιστεί «τον δημόσιο χαρακτήρα» των ΔΕΚΟ, των πλέον διεφθαρμένων οργανισμών του πλανήτη… Μιλάμε για κάτι σπιθαμιαίου αναστήματος αξύριστα συνδικαλιστάρια που βάζουν την ταφόπλακα όχι μόνο στην οικονομία της πατρίδας – έτσι κι αλλιώς τη λήστευαν συστηματικά –, αλλά και στον ελεύθερο βίο μας. Στη συνέχεια θα χάσουμε όχι μόνο τις δουλειές μας – που τις χάνουμε συστηματικά και με αυξανομένη πρόοδο –, αλλά και βασικές ελευθερίες μας, έτσι όπως υποθήκευσαν τα πάντα...


--------------------------------------------------------------------------------

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Γιατί η κυβέρνηση δεν αντιδρά μπροστά σ' αυτά τα καταστροφικά σενάρια ..

Γνωρίζουμε όμως ότι όλη αυτή η κατασυκοφάντηση από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου των πολιτικών αντιπάλων της- κατασυκοφάντηση που υιοθέτησαν και οι Ευρωπαίοι εναντίον των ελληνικών κυβερνήσεων- είχε ως αποτέλεσμα:
1. Να τρομοκρατήσει και να τρομοκρατεί τους Ελληνες και τις Ελληνίδες, να παραλύει τα ανακλαστικά τους και να τους κλείσει στα σπίτια τους...
2. Να "αποδεχθούν" οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι όλα τα ανήκουστα περιοριστικά μέτρα με μικρές και διαχειριστικές αντιδράσεις...
3. Να σταματήσει κάθε παραγωγική δραστηριότητα, διότι όλοι -επιχειρηματίες και επενδυτές- σταμάτησαν τα πάντα, εν αναμονή των εξελίξεων...
4. Να πυκνώσουν οι αναλήψεις καταθέσεων από τις Τράπεζες, άλλες εκ των οποίων φυγαδεύτηκαν έξω από τη χώρα και άλλες καταχωνιάστηκαν σε κρυψώνες... Και,
5. Είναι, ήδη, ορατός ο κίνδυνος, με τα νέα μέτρα, οι αναλήψεις να ενταθούν και να τιναχθούν στον αέρα τραπεζικό σύστημα και οικονομία...
Το κρίσιμο ερώτημα είναι: Γιατί η κυβέρνηση δεν αντιδρά μπροστά σ' αυτά τα καταστροφικά σενάρια και ενδεχόμενα; Γιατί δεν κάνει εκείνο που έκαναν όλες οι νεοελληνικές κυβερνήσεις στις κρίσιμες περιόδους;
Γιατί, δηλαδή, ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν καλεί στο γραφείο του τους Διευθυντές των Εντύπων και των ηλεκτρονικών ΜΜΕ -όπως έκαναν οι Βενιζέλοι, ο Π. Τσαλδάρης, ο Πλαστήρας, ο Σοφούλης, ο Παπάγος, ο Καραμανλής, ο Γ. Παπανδρέου, ο Κ. Μητσοτάκης κ.λπ. κ.λπ.- να τους ενημερώσουν για τους κινδύνους που καραδοκούν και να τους ζητήσει να ρίξουν τους τόνους;
Τι να υποθέσει τάχα, κανείς;
* Οτι η ηγετική ομάδα κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ μένει πιστή στο πνεύμα του δοκιμίου του αείμνηστου Ευάγγελου Λεμπέση για την "Τεράστια σημασία των βλακών εν τω σύγχρονω βίω";
* Οτι η κυβέρνηση δεν ανησυχεί διότι οδηγεί συνειδητά την Ελλάδα, πρώτα στην πτώχευση και ύστερα σε έξοδο από τη ζώνη του ευρώ;
* Οτι, όλα τα αφήνουν να σέρνονται και θα πάρουν μέτρα το πολύ 6 μήνες πριν από τις εκλογές, ώστε να υφαρπάσουν για μια ακόμη φορά ψήφους;
* Ή ότι, οι δυνάμεις που ενοχλούνται από την ύπαρξη του ευρώ, μεθοδεύουν να ξεκινήσουν το ξήλωμα και την υπόσκαψή του από την Ελλάδα;

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Αντώνη γερά με τσαμπουκά.

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, το ξαφνικό κι ασφυκτικό πολιτικό «φλερτ» της κυβέρνησης προς το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά πηγάζει κατά κύριο λόγο από την επιμονή της Τρόικας να εγκριθεί το λεγόμενο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα με την ψήφο και της Νέας Δημοκρατίας. Ωστόσο, την πληροφορία αυτή επιχείρησε να διαψεύσει χθες ο κ. Πεταλωτής, δηλώνοντας πως η επιδιωκόμενη συναίνεση δεν είναι «απαίτηση της Τρόικας», αλλά «απαραίτητη εσωτερική διαδικασία», επαναλαμβάνοντας με νόημα πως υπάρχουν ακόμα ευκαιρίες για συζήτηση και τόπο συμβολής της Ν.Δ. στην προσπάθεια της χώρας...
Επιμένοντας σε αυτή τη κατεύθυνση πρόσθεσε μάλιστα: «Αλίμονο αν η Ν.Δ. κινείται με τη λογική ότι αν δεν είναι το σχέδιο για τη χώρα στη λογική του δικού μου σχεδίου, δεν συμφωνώ», και κάλεσε τη Ν.Δ. να εκμεταλλευτεί τη διαδικασία στη Βουλή, όταν θα συζητείται το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, το οποίο -όπως είπε- θα περιλαμβάνει πλήρες σχέδιο αποκρατικοποιήσεων, και να δείξει εμπράκτως την συναίνεσή της, καταθέτοντας προτάσεις για την επίτευξη των στόχων της χώρας. Γνωστοποίησε, δε, ότι η συζήτηση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος πρόκειται να αναβληθεί για λίγες μέρες για να ολοκληρωθεί η επεξεργασία και να γίνουν οι απαιτούμενες διορθώσεις.
Όσο για την καταβολή της επόμενης δόσης του δανείου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανέφερε ότι η αξιολόγηση από την Τρόικα συνεχίζεται και πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση είναι αισιόδοξη ότι θα καταβληθεί εγκαίρως

Είναι αδιανόητο γιατί η κυβέρνηση καθυστέρησε και καθυστερεί ...

Τώρα δεν αναζητούμε αγωνιωδώς δάνεια, αλλά αναζητείται η πιστή εφαρμογή του μνημονίου και κυρίως οι μεταρρυθμίσεις και οι αλλαγές στο Δημόσιο. Το μεγάλο πρόβλημα δεν θα ήταν οι νέες περικοπές και οι απολύσεις στο Δημόσιο αν προηγουμένως είχαμε καταφέρει να περιορίσουμε τη φοροδιαφυγή, η οποία το 2010 ήταν μεγαλύτερη από το 2009.

Είναι αδιανόητο γιατί η κυβέρνηση καθυστέρησε και καθυστερεί τόσο, όχι μόνο στη φοροδιαφυγή, ούτε στην αξιοποίηση (και πώληση) της περιουσίας του Δημοσίου, αλλά στις αποκρατικοποιήσεις, στο ξερίζωμα της γραφειοκρατίας, στο πραγματικό άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, στην απαλλαγή των επενδύσεων από εμπόδια, στο κλείσιμο υπηρεσιών και οργανισμών-φαντάσματα του Δημοσίου, την απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων και πολλών άλλων που εμείς πρέπει να κάνουμε ανεξαρτήτως αν περιλαμβάνονται ή όχι στο μνημόνιο.

Αν ήδη είχαμε προχωρήσει σε ορισμένα από τα προαναφερόμενα μέτρα, διαφορετική θα ήταν η εικόνα, μικρότερο θα ήταν το έλλειμμα και υψηλότερη από 0,8% η ανάπτυξη το πρώτο τρίμηνο.

Επιτέλους ας κατανοήσουν στην κυβέρνηση, η ανάπτυξη δεν αναζητείται πλέον. Ηρθε νωρίτερα και ή θα την ενισχύσουμε ή θα τη χάσουμε και θα την ψάχνουμε πάλι με το φανάρι του Διογένη...

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Ολο και περισσότεροι τον θεωρούν υπαίτιο για το αδιέξοδο της χώρας....

Πιο ψύχραιμος φαίνεται να είναι ο λαός, ο οποίος συνολικά έχει επιδείξει αξιοσημείωτη εγκαρτέρηση και πειθαρχία στα νέα δεδομένα πτωχείας και ανεργίας. Σε ένα βουβό πλειοψηφικό ρεύμα, αρκετές από τις μεταρρυθμίσεις που προβλέπονται στο Μνημόνιο γίνονται αποδεκτές, στον βαθμό που εξορθολογίζουν το κράτος· άλλες μεταρρυθμίσεις και περικοπές κρίνονται μη αναγκαίες ή και καταστροφικές. Αυτό που δεν γίνεται αποδεκτό είναι το ενδεχόμενο Δεύτερο Μνημόνιο, επαχθέστερο από το πρώτο και συνεπαγόμενο βαθύτερη ύφεση. Επιπλέον η κοινή γνώμη φαίνεται να μετατοπίζεται και ως προς τον Γ. Παπανδρέου: ενάμιση χρόνο από την εκλογική του νίκη, όλο και περισσότεροι τον θεωρούν υπαίτιο για το αδιέξοδο της χώρας.

Σε αυτό το κομβικό σημείο, εμφανίζεται ο Αντώνης Σαμαράς στο Ζάππειο 2. Ο πρώην αποσυνάγωγος του πολιτικού συστήματος, το αουτσάιντερ που κέρδισε την ηγεσία της συντριβείσας Ν.Δ., επιβαρυμένης με κυβερνητικά σκάνδαλα και σπατάλες, αποτόλμησε κάποιες αλλαγές εν μέσω κρίσης: άλλαξε τη ρητορική του κόμματος, άλλαξε στόχευση και φυσιογνωμία. Κυρίως αποτόλμησε να εναντιωθεί στο Μνημόνιο, και τώρα, που ζητούμενο είναι μια άλλη διέξοδος, αισθάνεται δικαιωμένος ιστορικά, έτοιμος να διεκδικήσει την εξουσία.

Με την προχθεσινή του παρέμβαση αλλάζει την ατζέντα προς όφελός του: έκανε ηγετική εμφάνιση, δίνοντας έμφαση στην ανάκτηση της χαμένης αυτοπεποίθησης του λαού και παρουσιάζοντας μια διέξοδο από την ύφεση, ενώ ταυτόχρονα προσελκύει το ενδιαφέρον του ξένου παράγοντος, που αναζητεί συνομιλητές με πολιτική αποδοχή. Ο δρόμος θα είναι εξαιρετικά δύσβατος για τον Αντ. Σαμαρά, αλλά ήδη του ανοίγεται μια δυνατότητα.

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Ο πρωθυπουργός δεν είναι δυνατόν να πείσει την κοινωνία που δοκιμάζεται.

Ο πρωθυπουργός δεν είναι δυνατόν να πείσει την κοινωνία που δοκιμάζεται. Δεν είναι σε θέση να πείσει ούτε τα στελέχη της κυβέρνησής του. Και, βεβαίως, αδυνατεί να πείσει πλέον και την ίδια την τρόϊκα ότι η κυβέρνηση μπορεί να τα καταφέρει ακόμη και στην εφαρμογή αυτού του Μνημονίου που από κοινού έχουν επιβάλει.

Με τα δεδομένα αυτά, είναι ενδιαφέρον να εξηγηθεί γιατί έχει ανοίξει τώρα αυτή η συζήτηση περί συναίνεσης, ποιοι την επιδιώκουν, για ποιους λόγους και τι είδους συναίνεση επιζητούν. Είναι σαφές ότι η τρόϊκα έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως η ελληνική κυβέρνηση έχει αποτύχει δραματικά τόσο στον τομέα των δημοσιονομικών μέτρων, όσο και στις λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές. Δεν εμπιστεύεται πλέον τον Γ. Παπανδρέου και το οικονομικό επιτελείο για την υλοποίηση του Μνημονίου και είναι προφανές ότι οι πιέσεις που ασκεί για πολιτική συναίνεση αποσκοπούν στην επιτυχή επιβολή νέων σκληρότερων μέτρων

Από την πλευρά του, ο Γ. Παπανδρέου διαπιστώνει ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του βρίσκονται υπό κατάρρευση. Αδυνατεί να περάσει την πολιτική του και αναζητά σωσίβιο για να διασωθεί. Είναι βέβαιο, άλλωστε, ότι πιθανή εξασφάλιση «μίνιμουμ» συναίνεσης θα του παρείχε άλλοθι για την εφαρμογή της καταδικασμένης σε αποτυχία πολιτικής του, η οποία επιδεινώνει, αντί να βελτιώνει, την κατάσταση της οικονομίας και στέλνει συνεχώς το λογαριασμό στον πολίτη.

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί τον τόπο...

Την επικαιροποιημένη πρόταση της ΝΔ για την οικονομία και την έξοδο της χώρας από την κρίση παρουσίασε στους εκπροσώπους της τρόικας ο Αντώνης Σαμαράς, στην πενηντάλεπτη συνάντησή τους που έγινε στα γραφεία του κόμματος χθες το απόγευμα. Οι εκπρόσωποι των δανειστών μας επιζητούν διακομματική συναίνεση -ιδίως των δύο κομμάτων εξουσίας- προκειμένου να προχωρήσουν τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση και στο πλαίσιο αυτό κινήθηκαν και κατά τη συνάντησή τους με τον πρόεδρο της ΝΔ. Στην αξιωματική αντιπολίτευση, πάντως, παραπέμπουν στην προχθεσινή τοποθέτηση του Αντώνη Σαμαρά στο Ζάππειο, ότι δεν μπορεί να συναινέσει σε αυτό που διαφωνεί και διαλύει τη χώρα. «Η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί τον τόπο και χρειάζεται συναίνεση των πολιτικών κομμάτων ή η τρόικα δεν αναγνωρίζει την κυβέρνηση και χρειάζεται να συμμετάσχουν και άλλα πολιτικά κόμματα για να εκπροσωπήσουν τη χώρα μας;», διερωτήθηκε, μέσω του «ράδιο 9», ο αναπληρωτής τομεάρχης Οικονομίας του κόμματος Νότης Μηταράκης. Στη ΝΔ δηλώνουν απόλυτα ικανοποιημένοι από τις προτάσεις που παρουσιάστηκαν στη μεγάλη προχθεσινή εκδήλωση και εκτιμούν ότι η υποδοχή των μέτρων από τους πολίτες είναι ήδη πολύ θετική.
Σχολιάζοντας την κυβερνητικές αντιδράσεις για το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ, ο εκπρόσωπος της ΝΔ Γιάννης Μιχελάκης έκανε λόγο για «μη ενιαία η στάση μέσα στην κυβέρνηση» και εξήγησε:
«Ο κ. Βενιζέλος είπε ότι μερικά από αυτά τα συζητάμε, ο κ. Πεταλωτής είπε ότι πολλά από αυτά τα συζητάμε και θα είναι στο πρόγραμμά μας, την ίδια ώρα με non paper τα απορρίπτουν όλα. Είναι δυνατόν», αναρωτήθηκε, «όταν τα λέμε εμείς να είναι ανεφάρμοστα και όταν τα εντάσσουν αυτοί στους σχεδιασμούς τους να είναι εφαρμόσιμα;».

Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Ηομιλία του ήταν, κυρίως, πολιτική, – δεν μάσησε τα λόγια του.

Λίγες μόνο ώρες αργότερα από την κυβερνητική επέλαση, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Αντ. Σαμαράς ανακοίνωσε από το Ζάππειο την οικονομική πρόταση του κόμματός του για διόρθωση της πορείας της χώρας και για έξοδό της από την κρίση.
Φυσικά, αν υπήρχαν κάποιοι πολίτες που ανέμεναν ότι ο κ. Σαμαράς θα παρουσίαζε συνταγή μεταμόρφωσης του καπιταλιστικού λύκου σε ειρηνικό αρνάκι ή ότι θα καλούσε τον Λαό να ανατρέψει το Σύστημα, – σίγουρα θα απογοητεύτηκαν, διότι στόχος του Αρχηγού της Μείζονος Αντιπολίτευσης ήταν να πει ότι υπάρχει, μέσα στο ίδιο το Σύστημα, και ένας άλλος δρόμος που οδηγεί σε διέξοδο και που θ’ ακολουθήσει ο ίδιος όταν κληθεί από τον ελληνικό Λαό.
Η ομιλία και η όλη παρουσίαση των προτάσεων που έκανε ο κ. Σαμαράς, ούτε τεχνοκρατική ήταν, ούτε οικονομική. Ηταν εντόνως πολιτική, διότι, – όπως, άλλωστε, και παλιότερα έχει δηλώσει, – το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό.
Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι η ομιλία του ήταν, κυρίως, πολιτική, – δεν μάσησε τα λόγια του. Πρότεινε να ενισχυθεί η επιχειρηματικότητα και εξήγησε με ποιον τρόπο και με ποιο κόστος. Πρότεινε να προχωρήσουν οι αποκρατικοποιήσεις, αλλά οι πραγματικές και όχι οι αποκρατικοποιήσεις – μαϊμού. Πρότεινε να υπάρξει λύση για τα αυθαίρετα, αλλά να είναι οριστική και αμετάκλητη.
Κοντολογίς: Πρότεινε αιτιολογημένα και κοστολογημένα μέτρα προς ενίσχυση του αστικού καθεστώτος και της αστικής δημοκρατίας και δεν έκρυψε ούτε κατ’ ελάχιστο την προσήλωσή του στην αστική δημοκρατία και στην οικονομική τάση της οποίας αποτελεί το πολιτικό εποικοδόμημα.
Με την ομιλία, δηλαδή, και με τις προτάσεις του ο κ. Σαμαράς έπεισε σίγουρα πολλούς – σε όλο το πολιτικό φάσμα, – ότι υπάρχει και άλλος δρόμος μέσα στο σύστημα, λιγότερο επικίνδυνος, λιγότερο σκληρός και περισσότερο αποτελεσματικός. Και, κυρίως, έπεισε οπαδούς του Κινήματος.
Επεισε, όμως, και την Αριστερά ότι προτίθεται να παίξει ένα καθαρό ταξικό και φιλελεύθερο παιχνίδι.

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να είναι απλός παρατηρητής ...

Δεν μπορεί τα επίσημα στοιχεία που ανακοινώνονται να δείχνουν ότι η κατάσταση στην οικονομία οδηγείται σε αδιέξοδο και παράλληλα τα στελέχη της τρόικας να πιέζουν για συγκεκριμένα μέτρα και ανάλογες δεσμεύσεις αλλά ο πρωθυπουργός να παρακολουθεί κάποιους υπουργούς του να κάνουν αντίσταση...

Δεν μπορεί την ώρα που οι πάντες σχεδόν φωνάζουν ότι οι επόμενες εβδομάδες θα είναι εξαιρετικά κρίσιμες να μην ανασκουμπώνεται η κυβέρνηση , να μην ασκεί συνεχείς πιέσεις ο κ. Παπανδρέου στους υπουργούς να τρέξουν όλες τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει...

Και τό χειρότερο απ΄ όλα, δεν μπορεί την ώρα που ο κόμπος έχει φτάσει πάλι στο χτένι να βαυκαλιζόμαστε ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο και να λέμε μισές αλήθειες στον κόσμο η να κάνουμε ασκήσεις πολιτικής ισορροπίας...

Τα μηνύματα απο τους ευρωπαίους εταίρους μας και τις αγορές είναι κυριολεκτικά τραγικά.Και θα είναι πραγματικά αυτοκτονικό για τη χώρα αλλά και για το πολιτικό σύστημα να θεωρούν κάποιοι ότι μπορούμε να επαναπαυόμαστε γιατί θα αναγκαστούν πάλι να μάς κάνουν τις απαραίτητες ενέσεις σωτηρίας, χωρίς να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας, χωρίς να βάλουμε τάξη στα του οίκου μας.

Η ρητορική διαχείριση των προβλημάτων, η συνέχιση της αδράνειας και τα ημίμετρα δυστυχώς έχουν τελειώσει... Όπως οφείλει να συνειδητοποιήσει τάχιστα ο πρωθυπουργός ότι φυλλορροεί και το συμβολικό πολιτικό του κεφάλαιο, που του επέτρεπε να διαχειρίζεται με σχετική ασφάλεια την κατάσταση, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό. Αν ως χώρα και ως κυβέρνηση δεν τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας και η εμπιστοσύνη των εταίρων μας εξαντλείται αλλά και η αντοχή των πολιτών. Και πολύ εύκολα η κατάσταση μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όλους μας...

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Τι να πεί κι΄ αυτός ο καημένος


Εάν ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος πιστεύει ότι προσφέρει υπηρεσία στον τόπο κατά τις χαλεπές αυτές ώρες αποκαλώντας δημοσίως την κατακερματισμένη Αριστερά… δογματική, είναι κάτι που αφορά τον ίδιο και τον πρωθυπουργό, του οποίου αποτελεί τη φωνή…
Ολα αυτά όχι μόνο δεν ενδιαφέρουν τον Λαό, όχι μόνο δεν τον αφορούν, όχι μόνο τα θεωρεί μικρόψυχα και μικρόνοα, αλλά και τον εξοργίζουν, διότι του υπενθυμίζουν πόσο μικροί και ασημαντολόγοι είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι, αφού δημιούργησαν το μεγαλύτερο κομμάτι της κρίσης, τώρα, ανασκουμπώθηκαν, λέει, προκειμένου «να βγάλουν τον τόπο από την κρίση».
Του υπογραμμίζει με τι ασχολούνται εκείνοι που ανέλαβαν αυτοβούλως να… «τον σώσουν»!
Τον ελληνικό Λαό τον ενδιαφέρει να μάθει επίσημα τι ακριβώς έγινε στο Λουξεμβούργο την περασμένη Παρασκευή, διότι έχει την αίσθηση ότι όσα έγιναν ή επιχειρήθηκαν να γίνουν στο Μεγάλο Δουκάτο συναρτώνται με τον μισθό του, με τη σύνταξή του, με την εργασία του, με την ανεργία του, με την αφαίμαξή του, με την επιδρομή εναντίον του γλίσχρου εισοδήματός του, με το ζοφερό μέλλον των παιδιών του…
Για όλα αυτά, όμως, όλοι εκείνοι που έστειλαν τον υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου στο Λουξεμβούργο μέσω Μονάχου (προκειμένου να διασφαλίσουν τη μυστικότητα της σύναξης και της συζήτησης), τηρούν αιδήμονα σιγή – και ας γνωρίζουν ήδη, και οι Τούρκοι ακόμη, την ατζέντα της σύσκεψης…
Αρκεί να μην τη μάθει ο εχθρός ελληνικός Λαός – αρκεί να μένει στο σκοτάδι ο, το πάλαι ποτέ, κυρίαρχος, «από τον οποίο πηγάζουν όλες οι εξουσίες και υπέρ του οποίου ασκούνται…».
Διότι, αν τα ζωτικότερα ζητήματα του ελληνικού Λαού γίνονται αντικείμενο μυστικής διαπραγμάτευσης, σημαίνει ότι είναι εις βάρος του Λαού και οι εκπρόσωποι της Εξουσίας φοβούνται τις αντιδράσεις του. Και διότι, αν επιχειρήθηκε διαπραγμάτευση με τους όρους εκείνους που έγινε πριν από ένα χρόνο (δηλαδή, άνευ όρων!), τότε οπλίζουν το πιστόλι για τη χαριστική βολή στον κρόταφο του Λαού.
Ποιος, άλλωστε, δεν το θυμάται; Στις 25 Μαρτίου του 2010, στις Βρυξέλλες, έδωσαν στον κ. Γ. Παπανδρέου το γεμάτο πιστόλι που αξίωνε, προκειμένου να… φοβίσει τις Αγορές! Και τι έγινε;
Αντί να το στρέψει εναντίον των κερδοσκόπων, το χρησιμοποίησε προκειμένου να εξαναγκάσει την ελληνική κοινωνία να επιστρέψει στις αρχές του 20ού Αιώνα!

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Θα μπορούσε να έλεγε κανείς ότι το γεγονός θυμίζει το μύθο του ψεύτη βοσκού με το λύκο...

Κι ήταν φυσικό να συμβεί και ο σάλος και να το πιστέψουν πολλοί:
Από τον Δεκέμβριο του 2009 και επί 16 μήνες τώρα, με ευθύνη και της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, η Ελλάδα διασύρεται, λοιδορείται, συκοφαντείται και γράφονται ή λέγονται συνεχώς γι’ αυτήν ακόμη και τα πιο απίστευτα πράγματα! Ποιος δεν τα θυμάται ή δεν τα ζει καθημερινά;
Τεμπέληδες μάς ανεβάζουν, χαραμοφάηδες μάς κατεβάζουν! Απατεώνες και λωποδύτες μάς αποκαλούν, ανεπιθύμητους μάς κράζουν! Από 20 μέχρι και 50 φορές μέχρι τώρα, διάφοροι οικονομολόγοι και διάφορα έντυπα και διάφοροι παράγοντες (επενδυτές, τραπεζίτες, κυβερνητικοί), έχουν αναδιαρθρώσει και «κουρέψει» το δημόσιο χρέος μας! Και όποιος επώνυμος επιθυμεί να τονίσει ότι «παντός κακού υπάρχει κάτι χειρότερο» φέρνει ως παράδειγμα την… Ελλάδα!
Και στο μεν εξωτερικό, λίγοι υπήρξαν εκείνοι που πίστεψαν ότι η Ελλάδα γυρίζει στη δραχμή. Στην Ελλάδα, όμως, παρά τις άμεσες διαψεύσεις, εκείνοι που το πίστεψαν ήταν πολλοί.
Είναι και αυτό φυσικό, όταν πρόκειται για μια κυβέρνηση χωρίς πολιτικά και ιδεολογικά πλαίσια. Και έτσι, ο κάθε πολίτης ποτέ να μη μπορεί να εικάσει αν πήρε την Αλφα ή τη Βήτα απόφαση, διότι θεωρεί το «Υπουργείο Γ. Παπανδρέου», ικανό να πάρει και την πιο καταστροφική απόφαση.
Κι αυτό είναι το χειρότερο.
Ακόμη και βετεράνος κοινοβουλευτικός, Σάββατο βράδυ, σχολιάζοντας τις εξελίξεις γύρω από αυτό το θέμα έλεγε με πολλή περίσκεψη:
- Θα μπορούσε να έλεγε κανείς ότι το γεγονός θυμίζει το μύθο του ψεύτη βοσκού με το λύκο, αν δεν συμβαίνει το τελείως αντίθετο: Να μας συνηθίσουν, δηλαδή, και στο ενδεχόμενο αυτό, ούτως ώστε, αν, τελικά, προκριθεί ως η καλύτερη λύση για όλους, να μην υπάρξουν αντιδράσεις. Και δεν σκέφτονται ότι η αποχώρηση από την ευρωζώνη, θα σημάνει και αποχώρηση από το Σύστημα και πέρασμα σε ένα άλλο!

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Στην πολιτική η οποιαδήποτε αποτυχία ξεπερνιέται.Η γελοιοποίηση όμως σκοτώνει…


‘Οσο αρνείστε να το δεχθείτε αυτό.Τόσο περισσότερο θα γελάει ό λαός μαζί σας. Και η γενική θυμηδία που προκαλείτε, θα είναι ή μόνη αποζημίωση του λαού για τις μαύρες μέρες που ζεί έξ αιτίας της ανευθυνότητας και της ανικανότητας σας…

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

ε αμάξι κολλημένο στη λάσπη μοιάζει η κυβέρνηση...

Με αμάξι κολλημένο στη λάσπη μοιάζει η κυβέρνηση, με τα χρονοδιαγράμματα να αλλάζουν καθημερινά και η μία παράταση να δίνει τη θέση της στην άλλη, σε ό,τι αφορά το μεγαλεπήβολο σχέδιο της τελικής εκπόνησης του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Προγράμματος. Ένα πρόγραμμα, στο οποίο τόσο επένδυσε επικοινωνιακά ο Παπανδρέου, χωρίς το αναμενόμενο αντίκρισμα.

Η εικόνα που δίνει τους τελευταίους δύο μήνες η κυβέρνηση είναι κάτι παραπάνω από απογοητευτική, αφού εκτός από τις δυσκολίες της κατάστασης που έχουν προκαλέσει πολλά ερωτήματα για τη μακροημέρευσή της, τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου δεν νιώθουν καθόλου σίγουρα για τη θέση τους τις επόμενες εβδομάδες.

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Πώς είναι δυνατό να παραμένει πρωθυπουργός σε μια τόσο τραυματισμένη – και από τον ίδιο! – χώρα;

Και ο λόγος είναι απλός: Επί τριάντα τόσα χρόνια στο πολιτικό κουρμπέτι, ο κ. Γ. Παπανδρέου κατόρθωσε να διατηρήσει ήπιους τόνους και στις πιο τεταμένες εποχές, κατόρθωσε να αποκτήσει τη φήμη ενός ζηλωτή του διαλόγου, της διαβούλευσης και της συνδιαλλαγής και, ακόμη, κατόρθωσε, ώστε φίλοι και αντίπαλοι, όταν αναφέρονταν σ’ αυτόν, να λένε ανεπιφύλακτα:
– Ο Γιώργος είναι καλό παιδί!
Η ταυτότητα αυτή του «καλού παιδιού», – όταν είσαι γιος και εγγονός πρωθυπουργού – που του έδωσε ο ελληνικός Λαός και όταν ζεις σε μια χώρα η οποία αρέσκεται να κονταίνει εκείνους που ψηλώνουν και να κλείνει τα στόματα όσων ρητορεύουν, – υπήρξε η μεγάλη του προίκα, υπήρξε το πολύτιμο πολιτικό του κεφάλαιο.
Αυτή, όμως, την αλήθεια δεν τη συνειδητοποίησε ποτέ ο κ. Γ. Παπανδρέου. Αντιθέτως (όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται) φαίνεται να πίστευε ότι το πολιτικό του κεφάλαιο συναπαρτίζουν: Η γέννησή του στις ΗΠΑ και οι σχέσεις του με ομογενειακούς και μη κύκλους ισχύος της Υπερδύναμης, οι φιλίες και οι διασυνδέσεις του και ως υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας και ως προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς με σημαντικές προσωπικότητες της Υφηλίου, οι διαβεβαιώσεις τόσο της Ουάσιγκτον όσο και άλλων πρωτευουσών ότι θα τον στηρίξουν αν εφαρμόσει μια πολιτική που να υπηρετεί και τα δικά τους συμφέροντα, η πεποίθησή του ότι αν παίξει το αντιρωσικό και φιλοαμερικανικό χαρτί στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη θα είναι ωφέλιμο και για τον ίδιο και για τη χώρα κ.λπ. κ.λπ...
Προκειμένου, όμως, να ασκήσει αυτή την πολιτική του θαυματοποιού και ακροβάτη, έγινε Ιανός, έγινε Πρωτέας, έπαψε να είναι «καλό παιδί» και θυσίασε το πολιτικό του κεφάλαιο σε αλλότριους στόχους, – αποδομώντας την προσωπικότητά του. Ετσι:
1. Ενώ υποσχέθηκε να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του πολιτικού κόσμου και της χώρας, με πράξεις και παραλείψεις του την έριξε στο ναδίρ...
2. Ενώ υποσχέθηκε παντού διαφάνεια, όλες τις σημαντικές αποφάσεις όχι μόνο τις έλαβε στο σκοτάδι, αλλά και εξωθεσμικά…
3. Ενώ διακήρυσσε ότι ο Λαός θα πρέπει να γνωρίζει όλη την αλήθεια προκειμένου να στηρίξει το Μεταρρυθμιστικό Πρόγραμμα της κυβέρνησης, απέκρυψε και αποκρύπτει από τον Λαό κάθε αλήθεια...
4. Ενώ ζήτησε (και έλαβε) την ψήφο του Λαού προκειμένου να τον σώσει από τη χρεοκοπία, τον οδηγεί συνειδητά – τον οδήγησε ήδη, – και στη χρεοκοπία και στη μειωμένη εθνική κυριαρχία και στην κατοχή.
5. Ενώ ζητεί – και επιβάλλει – συνεχώς θυσίες από τον Λαό, του είπε και του λέει ψέματα: Και για το δημόσιο χρέος, και για το ΔΝΤ, και για την Ε.Ε., και για το Μνημόνιο, και για τις αναθεωρήσεις του Μνημονίου, και για τα λαμβανόμενα μέτρα, και για τον Στρος – Καν, και για τον Αθεμπίγιο, και για τις – δήθεν – «διαπραγματεύσεις» του στις Βρυξέλλες. Για όλα!
Και το ερώτημα παραμένει: Πώς είναι δυνατό να παραμένει πρωθυπουργός σε μια τόσο τραυματισμένη – και από τον ίδιο! – χώρα;

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Μάστιξ διά τον ίππον, κημός διά τον όνον και ράβδος διά την ράχην των αφρόνων!!!!

Δώστε μου ένα καλό λόγο να έχω σκέπτομαι όταν ακούω ότι ο συμπολίτης αυτοκτόνησε από τα χρέη. Όταν η γειτόνισσα έχασε την δουλειά της. Όταν ο απεναντινός δεν έχει να πληρώσει το πετρέλαιο για να ζεσταθούν τα παιδιά του…
Δώστε μου ένα καλό λόγο να σκέπτομαι όταν ο φίλος μου έκλεισε το μαγαζί του και έφυγε μετανάστης. Έναν καλό λόγο για το συγγενή που απολύθηκε, για την ξαδέρφη που δεν πληρώνεται πια κανονικά από την δουλειά της, για το παλικάρι που δεν βρίσκει δουλειά με γλώσσες και πτυχία…
Για τα χαμένα επιδόματα δώρα μισθούς και συντάξεις. Για παιδιά που έχασαν το σχολειό τους, για τις οικογένειες που στενάζουν, για τα μωρα που τους κρύβουμε την αλήθεια ελπίζοντας ότι αύριο θα είναι καλύτερα…
Για τα ασημικά που πάνε για ξεπούλημα, για την τόση μεγάλη ξεφτίλα…
Επίτηδες καθυστέρησε να πάρει μέτρα μέσα στο 2009 και επίτηδες καθυστέρησε να δανειστεί με χαμηλά επιτόκια, επίτηδες πήρε μέτρα κατώτερα των προσδοκιών στις αρχές του 2010.
Επίτηδες παρίστανε ότι δεν καταλαβαίνει.
Επίτηδες άφησε το T+10 να δουλεύει Υπέρ των κερδοσκόπων.
Επίτηδες καθυστέρησε να διορίσει πρόεδρο στον Οργανισμό διαχείρισης του χρέους.
Επίτηδες αποκάλυψε με τόση φασαρία τα χάλια της ελληνικής οικονομίας παγκόσμιως. Επίτηδες συκοφάντησε τους έλληνες και την οικονομία τους.
Επίτηδες μίλησε για τιτανικό και καταστροφολογούσε.
Επίτηδες έστειλε την χώρα στο ΔΝΤ βάζοντας την τρόικα να καταστρέφει ανά τρίμηνο τις ζωές μας την οικονομία μας τις οικογένειες μας.
Επίτηδες είναι πάντα πίσω από όλα όσα απαιτούνται, και ηθελημένα παραμένει κατώτερος των περιστάσεων. Οι δικές του “περιστάσεις” είναι άλλες. Επίτηδες οδηγεί την χώρα στο ξεπούλημα των ασημικών της του ορυκτού πλούτου της ανεξαρτησίας της με τόση ευκολία.
Επίτηδες… Τόσα πολλά επίτηδες τόσο μεγάλη πλεκτάνη.
Ο Παπανδρέου πρέπει να λογοδοτήσει στην δικαιοσύνη για τον πόνο που σκόρπισε στην χώρα και στις οικογένειες, για τους νεκρούς που αφήνει η πολιτική του, για τις χαμενες δουλειές για τα νέα παιδιά για την πατρίδα.
Μιλάμε για προδοσία που σοκάρει. Αντίστοιχη με την προδοσία της Κύπρου. Οι πόρτες στους κερδοσκόπους άνοιξαν από μέσα. Υπάρχουν ένοχοι και ευθύνες με βάση κάθε είδους δίκαιο. Ποινικό ηθικό αλλά με με βάση το σύνταγμα. Υπάρχει η ανάγκη να καλυφθεί το περί δικαίου αίσθημα.
Μ

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Παπανδρέου κρυφά και υπόγεια για να μην πάρει είδηση ο ελληνικός λαός...

Θα πρέπει λοιπόν ο Αντώνης Σαμαράς να ζητήσει άμεσα εκλογές και να αφήσει κατά μέρος τους φόβους της τυχόν συσπείρωσης του ΠΑΣΟΚ. Εδώ έχουμε αποδεδειγμένη εξαπάτηση του ελληνικού λαού, εδώ έχουμε ένα μνημόνιο αντισυνταγματικό, με τρεις δανειακές συμβάσεις που δεν ήταν γνωστές όταν ψηφιζόταν το μνημόνιο, εδώ έχουμε πλήρη υποδούλωση της χώρας και θα καθίσουμε να ανεχόμαστε αυτή την κατάσταση;;; Θα πρέπει να το κοιτάξει το θέμα αυτό άμεσα ο Αντώνης Σαμαράς, γιατί μάλλον δεν του τα μεταφέρουν καλά οι σύμβουλοί του. Ο κόσμος έξω έχει αρχίσει να ταυτίζει και τους δύο (Σαμαρά και Παπανδρέου) και από αυτή την ταύτιση κυρίως χαμένος θα βγει ο Σαμαράς, αν δεν ενεργήσει γρήγορα για να δώσει θάρρος στον ελληνικό λαό και ελπίδα ότι μπορεί να βασίζεται σ’ αυτόν.

Σε ότι αφορά τον κ. Παπανδρέου, το πρόβλημα δεν είναι τόσο οι μυστικές επαφές με τον κ. Στρος Καν ερήμην του λαού και του Κοινοβουλίου (που και αυτές δυστυχώς είναι πρόβλημα), αλλά το κύριο πρόβλημα, για το οποίο και θα πρέπει να ελεγχθεί είναι γιατί, ενώ επιθυμούσε και συζητούσε κρυφά να βάλει τη χώρα στο ΔΝΤ, μετά έβγαινε διεθνώς και μιλούσε για απώλεια Εθνικής Κυριαρχίας, για διεφθαρμένη από την κορυφή μέχρι κάτω χώρα, για Τιτανικό, για περίστροφα στο τραπέζι κ.λ.π., δηλώσεις που εμφάνιζαν την Ελλάδα ως μια χρεοκοπημένη και διεφθαρμένη χώρα και εκτόξευσαν τα spreads στα ύψη, κάνοντας βέβαιη την υποδούλωση της χώρας στο ΔΝΤ;;;

Σε όλα αυτά λοιπόν ο Αντώνης Σαμαράς, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα πρέπει να προστατεύσει το λαό και να ζητήσει άμεσα εξηγήσεις και λογοδοσία ενώπιον του ελληνικού λαού και όπου αλλού κριθεί ότι θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις ο κ. Παπανδρέου. Θα πρέπει δε να το κάνει το ταχύτερο, πριν κλείσει η τακτική Σύνοδος της Βουλής και υπάρξουν παραγραφές για τις ευθύνες, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος.

Αν δεν το πράξει αυτό ο Αντώνης Σαμαράς θα καταστεί στα μάτια του λαού συνένοχος, χωρίς να είναι και φυσικά θα φορτωθεί πολιτικό κόστος που δεν του ανήκει.

Η ανυπαρξία σοβαρής πολιτικής ...

Για 20 μήνες η ελληνική κοινωνία βιώνει με επώδυνο τρόπο τις αλλεπάλληλες διαψεύσεις των κυβερνητικών εξαγγελιών. Οι πολίτες ακούν μονίμως τις επαναλαμβανόμενες, συνήθως υπεραισιόδοξες, προβλέψεις από τα χείλη των κυβερνητικών παραγόντων που στη συνέχεια καταρρέουν κάτω από το βάρος της σκληρής πραγματικότητας.
Το εύρος και το βάθος της αποτυχίας της ακολουθούμενης πολιτικής δεν έχει προηγούμενο. Η αδυναμία αντιμετώπισης του όποιου προβλήματος προκύπτει...
στην οικονομική και κοινωνική σφαίρα, είναι πρωτοφανής. Αντί συγκεκριμένων, άμεσων και ουσιαστικών λύσεων εξαγγέλλονται για πολλοστή φορά «νέα μέτρα» με σύντομη ημερομηνία λήξεως.

Επιπλέον, το κάθε πρόβλημα βγάζει, συνήθως, στην επιφάνεια ενδοκυβερνητικές συγκρούσεις. Πρόκειται στην πραγματικότητα για κυβερνητικό σχήμα που δεν έχει ούτε ενιαία φωνή, ούτε ισχυρό συντονιστή του κυβερνητικού έργου, καθώς ο πρωθυπουργός περιορίζεται στη διατύπωση παραινέσεων, λησμονώντας μάλλον το ρόλο του.

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

ο Μίμης Ανδρουλάκης είπε πως "προεκλογικά χάθηκε το παιχνίδι ...

Σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό "Βήμα 99,5" εκτίμησε ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι, χαρακτήρισε "για τα πανυγήρια" τον ανασχηματισμό που έγινε πέρυσι και ζήτησε την υιοθέτηση οργανωτικού σχήματος για το συντονισμό του κυβερνητικού σχήματος, όπως π.χ. η κυβερνητική επιτροπή που λειτουργούσε επί κυβερνήσεων Σημίτη. Μιλώντας για τον Γιάννη Ραγκούση, ο οποίος έχει αναλάβει χρέη συντονιστή, τον αποκάλεσε "παιδί", διερωτώμενος τι θα μπορούσε να κάνει από τη στιγμή που "την πρώτη μέρα τον άδειασαν πέντε-έξι".

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ υποστήριξε ότι τα προβλήματα δημιουργούν "οι άνθρωποι του Παπανδρέου στην κυβέρνηση [...] αυτοί που είναι γενικά του περιβάλλοντος και μέσα σε ένα βράδυ αναδείχθηκαν από τον Παπανδρέου από του μηδενός".

Άφησε αιχμές για τη Λούκα Κατσέλη, λέγοντας πως "τώρα, ο Χρυσοχοΐδης κάνει κάτι [σ.σ. στο υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης], ενώ "φτάσαμε ένα χρόνο στο υπουργείο Ανάπτυξης και δεν έγινε τίποτα". Επιτέθηκε, χωρίς να τον κατονομάσει, και στον υπουργό Επικρατείας Χάρη Παμπούκη. "Ακούς υπουργούς να ταξιδεύουν στο Πεκίνο, Αστακοί... Παναγία μου! Τι πράγματα είναι αυτά! Τι είναι αυτά; Θα κάνει απεργία, λέει, η ΔΕΗ την επόμενη εβδομάδα για την ιδιωτικοποίηση. Ποια ιδιωτικοποίηση; Αυτά είναι “Astakos line”. Αέρα-πατέρα. Δεν υπάρχουν σχέδια! Όλα στον αέρα", ανέφερε.

Αν και δήλωσε ότι θα στηρίξει τις προσπάθειες του Γ. Παπακωνσταντίνου για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, σημείωσε ότι "δεν παύει να είναι το έκτο φορολογικό νομοσχέδιο που έρχεται και αυτό φέρνει μια διαρκή αναστάτωση στην αγορά και την οικονομία".

Μιλώντας για τον πρωθυπουργό, είπε μεταξύ άλλων, ότι δεν έχει οικονομικό σύμβουλο, διαφώνησε με τη στρατηγική του πρωθυπουργού "να ανοίγεις διαρκώς τα θέματα και να ψηφίζεις διαρκώς νομοσχέδια" και μίλησε για μία λάθος "αρχική προσέγγιση της διακυβέρνησης αμέριμνη με φρου-φρου κι αρώματα, πράσινα ποδήλατα και πράσινες κυριακάτικες εκδρομές"

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Η χώρα βρίσκεται σε... κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Παρά τα ανελέητα μέτρα που λάβατε σε βάρος κυρίως των αδύνατων και μεσαίων στρωμάτων , όχι μόνον δεν απέδωσαν αλλά επιδείνωσαν την κατάσταση. Η ανεργία καλπάζει. Τα λουκέτα πολλαπλασιάζονται. Τώρα είμαστε χειρότερα από τότε που ξεκινήσαμε. Και ο λαός με το δίκαιο του απορεί: Τι έγιναν τα χρήματα των φοβερών περικοπών μισθών-συντάξεων; Των αλλεπάλληλων φορολογικών επιβαρύνσεων; Των δυσβάστακτων εισφορών; Των υπέρογκων διοδίων και των πάντων εν γένει; Ως τώρα δεν μας δώσατε λογαριασμό. Που πήγαν τα κλεμμένα; Γιατί δεν μπήκε ούτε ένας στη φυλακή; Γιατί παραδώσατε τον επίγειο και υπόγειο πλούτο στους δανειστές; Γιατί έγινες επαίτης, ενώ μας χρωστούν οι Γερμανοί τις πολεμικές αποζημιώσεις; Γιατί δεν διαπραγματεύτηκες σκληρά;

Ακούμε καθημερινά και νέα νούμερα που αλλάζουν την επομένη. Νέα μέτρα που επικαλύπτονται με άλλα την μεθεπομένη . Καθημερινά μας βομβαρδίζετε θαρρείς πως σκοπεύετε να μας σπάσετε το ηθικό και όχι να μας καταστήσετε κοινωνούς στην προσπάθεια εξυγίανσης της οικονομίας. Ο λαός σαν υπάκουο υποζύγιο φέρει - έστω και γογγύζοντας - το δυσβάστακτο φορτίο του. Σαν άλλος Σίσυφος κάθε φορά που του λέτε ότι φθάνει στην κορυφή του λόφου, κάτι συμβαίνει και του ξαμολάτε το φορτίο και αρχίζει από τα ριζά του λόφου καινούργια προσπάθεια. Επειδή αυτό συνεχίζεται εδώ και χρόνια έχασε την υπομονή του και είναι έτοιμος να πετάξει ομαδικά το λίθο επί της κεφαλής όλων των πολιτικών, που τον φτάσατε στην χρεωκοπία. Προς το παρόν το κάνει ατομικά με αθώα γιαουρτώματα.