Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει πώς τελικά θα διαμορφωθεί.

Εχει καταλήξει να αποτελεί μόνιμη εκτίμηση τον τελευταίο καιρό η άποψη ότι το αμέσως προσεχές διάστημα θα είναι ενδεχομένως καθοριστικό για την πορεία και το μέλλον του τόπου. Και είναι αναπόφευκτο να συμβαίνει, μια και βιώνουμε, όπως όλη η Ευρώπη, μια ρευστή όσο και εκρηκτική πραγματικότητα που κανένας δεν μπορεί να προβλέψει πώς τελικά θα διαμορφωθεί.

Με βάση τις χθεσινές εξελίξεις, το κρίσιμο πλέον χρονικό διάστημα έχει ως καταληκτική ημερομηνία τη 13η Φεβρουαρίου. Τότε θα κατατεθεί η τελική πρόταση για την οριστικοποίηση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους και τότε θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί και η διαπραγμάτευση για τη δανειακή σύμβαση.

Αν και σε ποιο βαθμό θα τηρηθούν τελικά τα χρονικά αυτά όρια, είναι κάτι που η πράξη μόνο θα το καταδείξει. Εκείνο που εύκολα συνάγεται είναι ότι το βάρος της διαπραγμάτευσης για το PSI θα το επωμισθούν άτυπα αλλά ουσιαστικά οι Γερμανοί, και εκεί που θα κληθούμε να έχουμε ενεργότερο ρόλο είναι στη διαπραγμάτευση για το περιεχόμενο της δανειακής σύμβασης και των δεσμεύσεων που θα αναλάβουμε.

Και το «αναλάβουμε» δεν είναι ούτε θεωρητικό ούτε γενικό και αόριστο. Δεν θα αφορά μόνο την κυβέρνηση ή ένα κόμμα ή μια συγκεκριμένη ηγεσία. Θα αφορά και τους τρεις κυβερνητικούς εταίρους και θα τους δεσμεύει ως προς την πολιτική που θα ακολουθήσουν και μετά τις εκλογές.