Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Προφανώς χρειάστηκε ο δύσκολος τρόπος για να καταλάβει ο Κάρολος Παπούλιας ότι όλοι είμαστε στο ίδιο καράβι.

Άλλοι θα πουν ότι... 40 μέρες πριν την παρέλαση της 25ης Μαρτίου θυμήθηκε ο Κάρολος Παπούλιας να παραιτηθεί του μισθού του. Ένας φίλος ανέκραξε: Επιτέλους!

Ισως επειδή όλοι περίμεναν κάτι. Μια συμβολική κίνηση. Μια ενέργεια από τον πολιτικό κόσμο που να δείχνει ότι και οι πολιτικοί στο σύνολό τους είναι θεσμός και δεν έχουν καταντήσει εσμός.

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, λέει ο λαός. Και ο Κάρολος Παπούλιας το έκανε πράξη. Παραιτήθηκε της προεδρικής αποζημίωσης που ανέρχεται σε περίπου 300 χιλιάδες ευρώ το χρόνο για να δώσει το μήνυμα ότι δεν είναι δυνατόν οι πολιτικοί και η τρόικα να επιβάλλουν εξοντωτικές θυσίες μόνο στο λαό. Και για να πει ότι δεν είναι δυνατόν να πληρώνουν το κόστος της δημοσιονομικής προσαρμογής μόνο οι μη έχοντες.

Προφανώς χρειάστηκε ο δύσκολος τρόπος για να καταλάβει ο Κάρολος Παπούλιας ότι όλοι είμαστε στο ίδιο καράβι. Ισως οι αποδοκιμασίες και η κραυγή εναντίον του, "προδότη", στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου έπαιξαν το ρόλο τους. Ισως βοήθησαν και οι εισηγήσεις συνομιλητών του που τον ενημέρωναν ότι ο ίδιος είναι στόχος έντονης και πολλές φορές ισοπεδωτικής κριτικής από τους πολίτες.

Ο Κάρολος το τόλμησε. Γυρίζει πίσω στον κρατικό προϋπολογισμό τα 300 χιλιάρικα που δαπανώνται ετησίως για την αποζημίωσή του.

Το ερώτημα είναι άλλο. Οι 300 της Βουλής πότε θα το αποφασίσουν; Πότε θα δηλώσουν ότι παραιτούνται από τα προνόμιά τους; Μπορεί να μην το γνωρίζετε όμως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας "κοστίζει" 300 χιλιάδες το χρόνο, αλλά οι βουλευτές είναι πολύ πιο ακριβοί. Κάθε ένας από τους 300 εθνοπατέρες χρειάζεται 660 χιλιάδες ευρώ ετησίως για το μισθό, τα επιδόματα, το αυτοκίνητο, το κινητό, τα γραφεία, τα ξενοδοχεία, τα αεροπορικά εισιτήρια, τους συνεργάτες και όλα τα άλλα προνόμια που δεν λένε να καταργήσουν οι βουλευτές από την λίστα με όσα εισπράττουν.
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό. Αλλωστε θα πρέπει να ξέρουν οι βουλευτές, ότι δεν κυβερνάς μόνο με τις πολιτικές και τους νόμους που περνάς αλλά κυρίως με το παράδειγμά σου.