Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Ομως η κρίση βαθαίνει και η απελπισία των Ελλήνων πολιτών είναι πια εμφανής...

Ομως η κρίση βαθαίνει και η απελπισία των Ελλήνων πολιτών είναι πια εμφανής και κάνει τον γύρο του κόσμου. Ανεργία ή υποαπασχόληση, απώλεια ιδιοκτησίας λόγω κατάσχεσης, χαμηλές συντάξεις, όποια και αν είναι η αιτία, η φτώχεια πλήττει πλέον και όσους είχαν επαρκές βιοτικό επίπεδο. Η ύφεση και η ανεργία έχουν πλέον ξεφύγει από κάθε έλεγχο και αποτελούν πια το βασικό πρόβλημα επιβίωσης της χώρας. Και το τρέχον έτος η οικονομία συνεχίζει να βουλιάζει και η έκρηξη του αριθμού των αστέγων στα αστικά κέντρα έχει προ πολλού ξεπεράσει ακόμα και τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις.
Το κλεπτοκρατικό και σπάταλο μοντέλο, που κυριάρχησε για πάρα πολλά χρόνια στη χώρα, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια ιδιότυπη «φούσκα». Η αιτία είναι διπλή: Πρώτον, η μάστιγα της διαπλο­κής/διαφθοράς εμπόδισε την ανάπτυξη. Δεύτερον, η εκτεταμένη σπατάλη στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Οι πόροι δεν διοχετεύθηκαν σε παραγωγικές επενδύσεις, οι οποίες θα δημιουργούσαν πρόσθετο πλούτο. Κατά κανόνα, λεηλατήθηκαν και σπαταλήθηκαν. Τροφοδότησαν την κατανάλωση και μάλιστα τις εισαγωγές. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε πολύ χρήμα, αλλά με δυσανάλογα μικρό παραγωγικό αποτέλεσμα. Αυτό ισχύει από την εκπαίδευση μέχρι τους εξοπλισμούς, από την έρευνα μέχρι την υγεία και από την κοινωνική πολιτική μέχρι τα δημόσια έργα. Με μαθηματική ακρίβεια κάποια στιγμή η φούσκα θα έσκαγε.

Ωστόσο, η οικονομία δεν μπορεί να είναι ασύνδετη από την πολιτική και κόντρα στο γενικότερο συμφέρον της κοινωνίας. Η Ιστορία καταδεικνύει ότι μέσα από την ίδια την κρίση, κάθε φορά, μπαίνει μπροστά μία δυναμική ανατροπής, η οποία αναδύει ή υποβαθμίζει δυνάμεις, μεταβάλλει επιρροές και κυριαρχίες στον σκληρό οικονομικό και, κατ’ επέκταση, πολιτικό στίβο.