Εταξαν στον συνταξιούχο αγρότη 450 ευρώ βασική σύνταξη...

Οι συμπατριώτες μας, μόχθησαν, ίδρωσαν, μάτωσαν και πόνεσαν, στα χωράφια τους, δίνοντας το δικαίωμα στην χώρα μας, να σταθεί γερά στα πόδια της και να έχει λόγο στα διεθνή φόρα, κρατώντας το κεφάλι της ψηλά, υπερήφανο. Όλα αυτά, μέχρι που πολιτικές επιλογές της δεκαετίας του ’80, βασισμένες στο δανεικό χρήμα, τους φούσκωσαν τα μυαλά, κάνοντάς τους να πιστέψουν, πως για να γίνουν πολίτες ενός ανεπτυγμένου κράτους, θα πρέπει να αφήσουν το χωράφι τους και να μεταναστεύσουν στην πόλη. Όσοι δεν άκουσαν όμως αυτό το γλυκό τραγούδι των σειρήνων της καταστροφής, που ο ψευτοσοσιαλιστικός λαϊκισμός τους ψιθύριζε στ’ αυτιά, έμειναν και συνέχισαν να αιμοδοτούν την ελληνική οικονομία, που σιγά – σιγά, πέθαινε. Με περηφάνια και καμάρι, έφταναν στην ηλικία εκείνη, που ως όφειλε, η πολιτεία έπρεπε να τους ανταμείψει, προσφέροντάς τους μια πενιχρή σύνταξη, που θα τους εξασφάλιζε την κάλυψη των βασικών τους αναγκών επιβίωσης. Πάλι κανείς απ’ αυτούς δεν διαμαρτυρήθηκε. Κανείς τους, δεν παραπονέθηκε για την σύνταξη των 50000 δραχμών, λίγο πριν την έλευση του κοινού νομίσματος. Συμβιβάστηκαν με τα 180 ευρώ, που η κυβέρνηση Σημίτη εξακολουθούσε να θεωρεί αρκετά για να επιβιώσουν τα περήφανα γηρατειά της αγροτιάς. Το 2004, η σύνταξη του Έλληνα αγρότη, αποτέλεσε μία υπόθεση που η κυβέρνηση Καραμανλή, έδωσε ιδιαίτερη σημασία, αποκαθιστώντας εν μέρει την αδικία, στον βαθμό που τα οικονομικά περιθώρια της χώρας επέτρεπαν. Έτσι, τα 180 ευρώ, σταδιακά, έγιναν 360, το 2009. Το γεγονός αυτ΄΄ο και πάλι όμως, δεν έλυνε τα προβλήματα. Η ακρίβεια σε όλα τα επίπεδα κάλπαζε, με αποτέλεσμα, τα χρήματα αυτά, να μην αρκούν στους συνταξιούχους Έλληνες αγρότες, να καλύψουν, όλες τις βασικές τους ανάγκες. Το 2009, ήρθαν στην εξουσία οι κηπουροί του Γ. Παπανδρέου, που μας είπαν ότι λεφτά υπάρχουν, καθώς επίσης, με βασική προεκλογική τους δέσμευση, έταξαν στον συνταξιούχο αγρότη 450 ευρώ βασική σύνταξη ατομικά και 950 ευρώ, αν στην ζωή, ήταν και τα δύο μέλη ενός αντρόγυνου συνταξιούχων. Φούμαρα… Ούτε τα λεφτά που υπήρχαν κανείς μας δεν είδε, ούτε η χήρα γιαγιά μου είδε την σύνταξή της να πηγαίνει στα 450 ευρώ… Αντίθετα, οι άνθρωποι που οδήγησαν την χώρα στην λαιμητόμο του ΔΝΤ, προσφέροντάς και όλους εμάς δούλους, στο μεγάλο παζάρι των αγορών της παγκόσμιας διακυβέρνησης, με αποφάσεις που υπέγραψαν, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια, τους συνταξιούχους αγρότες, στην εξαθλίωση, λογίζοντάς τους απλά ως αριθμούς και όχι ως ανθρώπινες οντότητες.