Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Μέχρι και πρόσφατα οι εξελίξεις ευνοούσαν τον μονόδρομο του ΣΥΡΙΖΑ.


Μέχρι και πρόσφατα οι εξελίξεις ευνοούσαν τον μονόδρομο του ΣΥΡΙΖΑ. Τουλάχιστον ως προς την επιβολή μέτρων. Ηδη, όμως, οι ισορροπίες μεταβάλλονται. Μέχρι στιγμής, όλα δείχνουν ότι ο Ιούνιος δεν θα μας επιφυλάξει δυσάρεστες εκπλήξεις. Αντίθετα μέχρι και σε σχετικά ευχάριστες μπορούμε να προσβλέπουμε. Οχι, βέβαια, τίποτα θεαματικό, αλλά πιθανότατα θα υπάρξει για πρώτη φορά κάποια φορολογική ελάφρυνση, έστω κι αν πρόκειται μόνο για τον ΦΠΑ στην εστίαση.
Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει ότι έρχονται νέα μέτρα και ότι η κυβέρνηση δεν θα αντέξει. Αλλά κοντός ψαλμός αλληλούια. Ενας μήνας και κάτι μας χωρίζει από τον Ιούνιο και τη δικαίωση ή τη διάψευση των διακηρύξεων του Τσίπρα και των συνεργατών του. Κι αν, όπως όλα δείχνουν, οι προβλέψεις τους διαψευστούν, τότε η συνέχεια προβλέπεται δύσκολη γι' αυτούς. Το μνημόνιο είναι αξιοποιήσιμο αντιπολιτευτικά μόνο όταν συνοδεύεται από περικοπές μισθών και συντάξεων και από επιβολές χαρατσιών και φορολογικών επιβαρύνσεων. Αν η διαπραγμάτευση του Ιουνίου δεν επιφυλάξει τέτοιες εκπλήξεις, τότε το αντιπολιτευτικό οπλοστάσιο του ΣΥΡΙΖΑ χάνει ένα σοβαρό μέρος από τη δύναμη πυρός του.
Και το ερώτημα που μοιραία θα προκύψει σε μια τέτοια περίπτωση είναι πάνω σε ποιες βάσεις θα στηρίξουν ο Τσίπρας και οι επιτελείς του την αντιπολιτευτική πολιτική τους. Αν το Μνημόνιο φτάσει να αφορά μόνο σε μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις, αν η κυβέρνηση καταφέρει να προχωρήσει και σε άλλες φορολογικές ελαφρύνσεις και με δεδομένο ότι κάποιες θετικές εξελίξεις προβλέπονται (έργα ξεκινάνε, η τουριστική κίνηση θα είναι αυξημένη, κάποιες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες προαναγγέλλονται), μπορεί να μη σημειωθούν άλματα προς την έξοδο από την κρίση, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ψάξει για αντιπολιτευτική γραμμή. Η σημερινή θα του έχει τελειώσει.