Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Το μόνο που μας έχει απομείνει, είναι η απελπισία μας και η αναμονή για το πώς θα τη διαχειριστούμε.

Η αναξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος σε συνδυασμό με την πρωτοφανή ανικανότητά του να αντιμετωπίσει την απελπιστική πραγματικότητα θαρραλέα, με σχέδιο και αποφασιστικότητα, επιμηκύνει την κρίση και τινάζει στον αέρα όλες τις αιματηρές θυσίες ενός ολοκλήρου λαού. Κανένας και για κανέναν λόγο από το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος δεν στάθηκε άξιος των δραματικών περιστάσεων. Το πολιτικό μας σύστημα αποδεικνύεται ανίκανο, ανήμπορο και απελπιστικά ανεπαρκές να αντιμετωπίσει την πρωτοφανή κρίση που πλήττει τη χώρα. Το μόνο που καταφέρνει, είναι να επιμηκύνει τα αδιέξοδα, την απελπισία τη συντριβή της ζωής μας. Τα χρήματα των εξοντωτικών και αλλεπάλληλων φόρων φορτώνουν στις ζωές μας και σηματοδοτούν αναιδώς και χυδαία εν μέσω του αυγουστιάτικου καύσωνα την αρχή του τέλους μιας προαναγγελθείσας κατάρρευσης. Έχοντας υποβάλει τον ελληνικό λαό σε μια πρωτοφανή δοκιμασία, δεν κατάφεραν τα στοιχειώδη: να πετύχουν έστω και μια από τις προσδοκώμενες μεταρρυθμίσεις που υποτίθεται ότι θα έβγαζαν τη χώρα από την κρίση. Ενώ έχουν καταφέρει να κάνουν συντρίμμια την καθημερινότητά μας δεν είναι σε θέση παρά να μας ζητήσουν κι άλλους φόρους – χρήματα που δεν υπάρχουν. Ζούμε καθημερινά έναν εφιάλτη αηθών εξαγγελιών κεφαλικών φόρων που τρέφουν τα ιλιγγιώδη λογιστικά ελλείμματα με τις σάρκες μας Το μόνο πλέον που μας έχει απομείνει, είναι η απελπισία μας και η αναμονή για το πώς θα τη διαχειριστούμε.