Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

Περαστικά μας.

Και τώρα; Με τα capital controls έχει περισταλεί η μία βασική ελευθερία που είχαμε. Η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων. Δυστυχώς όλοι νομίζουν ότι οι επιπτώσεις εξαντλούνται στο ποσό που μπορούν να σηκώνουν από την τράπεζα. Με τις διάφορες ενέργειες που γίνονται και τις κορώνες που έχουν κατά καιρούς ειπωθεί, κινδυνεύουμε να χάσουμε και τη δεύτερη ελευθερία. Της ελεύθερης κίνησης ανθρώπων. Οσοι θυμούνται τους ελέγχους και τις ουρές στα σύνορα δύσκολα θα νομίσουν ότι δεν τρέχει τίποτα. Αν πιστέψουμε την τέως πρόεδρο της Βουλής, ακόμη και ο πρωθυπουργός εκτιμούσε ότι μόνο μια αλλαγή του πολιτικού συστήματος θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Αστεία πράγματα...
Ομως, όπως πάντα η διαχείριση κρίσεων δεν είναι το φόρτε της διοίκησης. Αναζητούνται έσοδα για τη συντήρηση του πελατειακού κράτους με καινοφανή επιχειρήματα. Αν η οικογένεια χρειάζεται επίδομα, να νομοθετήσουν για επιδόματα στις οικογένειες. Οχι να λένε ότι η σύνταξη είναι επίδομα και για αυτό αυξάνουν φόρους και ανακαλύπτουν εισφορά ανάλογη με το εισόδημα. Δεν καταλαβαίνουν ότι οι «κακομοίρηδες» κατά τον πρόεδρο της Βουλής δεν μπορούν να συνεχίσουν να πληρώνουν; Δεν καταλαβαίνουν ότι αν αυξήσουν τους φόρους απλά δεν θα παράγεται πλούτος; Γιατί πλούτος δεν είναι οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι και κυρίως η δημιουργικότητά τους και τα κίνητρα που τους δίνεις παράγουν πλούτο. Δεν είναι πλούτος.
Διολισθαίνουμε με τις τοποθετήσεις μελών της οικογένειας σε αυταρχικού τύπου καθεστώτα. Διολισθαίνουμε με την προσπάθεια να αποφασίσει η κυβέρνηση διά της πλειοψηφίας των 153 τον αριθμό αδειών σε αυταρχικού τύπου καθεστώτα. Σίγουρα δεν θα τους ενοχλούσε να αποφασίσουν και ποιοι θα πάρουν τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες. Θα ξεφυτρώσουν πειρατικοί σταθμοί. Τι νομίζουν; Οτι στην εποχή της ψηφιακής πραγματικότητας θα γίνουν αναλογικά τα κανάλια; Πλάνη οικτρά.
Σιγά σιγά, δειλά δειλά ψελλίζουν την πιθανότητα εκλογών. Δύο έγιναν το 2015. Να μη γίνουν και το 2016; Νομίζουν ότι με την απειλή θα συγκρατήσουν τους 153 που έχουν ακόμη και άλλα μέλη της οικογένειάς τους. Αναπαράγουν ολοκληρωτικά επιχειρήματα. Πώς το έλεγαν στην ΕΣΣΔ; Οποιος απεργεί, απεργεί κατά της λαϊκής εξουσίας. Αρα εναντίον του λαού. Και έτσι η απεργία δεν υπήρχε. Εσπειραν ανέμους, θα θερίσουν θύελλες. Περαστικά μας.