Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Αγκαστήκαμε να τραπούμε και πάλι σε άτακτη υποχώρηση.

Το καλοκαίρι κινδυνεύσαμε με χρεοκοπία επειδή η τύχη της χώρας είχε αφεθεί στα καραγκιοζιλίκια του Βαρουφάκη και χρειάστηκε να φορτωθούμε ένα νέο μνημόνιο για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Και τώρα αναγκαζόμαστε να πληρώσουμε στο προσφυγικό ένα δυσανάλογα βαρύ κόστος και με απρόβλεπτες τελικά συνέπειες εξαιτίας της κωμικοτραγικής διαχείρισής του, των εμμονικών ιδεοληψιών που την υπαγόρευσαν και του βλακώδους εφησυχασμού ότι τίποτα το ανησυχητικό δεν συμβαίνει τη στιγμή που ανοιχτά συζητιόταν μέχρι και η αποπομπή μας από τη Σένγκεν.
Εχουμε απόλυτο δίκιο όταν λέμε ότι το προσφυγικό δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό πρόβλημα. Μόνο που τα ευρωπαϊκά προβλήματα αντιμετωπίζονται και με ευρωπαϊκούς τρόπους και όχι με γελοιότητες όπως εκείνες στις οποίες κατέφευγαν οι πονόψυχες κυρίες του υπουργικού συμβουλίου υποδυόμενες τις σοβαρές και υπεύθυνες πολιτικούς. Διότι οι πρόσφυγες ούτε λιάζονταν και φυσικά δεν εξαϋλώνονταν στις πλατείες, αλλά ούτε και οι μαγειρικές ικανότητες της μιας ή της άλλης υπουργού συνέβαλλαν στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Τώρα αναγκαστήκαμε να τραπούμε και πάλι σε άτακτη υποχώρηση. Δεχόμαστε αυτά που χθες απορρίπταμε, σπεύδουμε να οργανώσουμε το σύστημα που αν και είχαμε αποδεχθεί δεν εφαρμόσαμε, ένας Θεός ξέρει αν και με ποιον τρόπο θα καταστεί αποτελεσματικότερος ο έλεγχος των θαλάσσιων συνόρων, και μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να προβληματιζόμαστε για τις χιλιάδες των μεταναστών που δεν υπάγονται στους ευρωπαϊκούς σχεδιασμούς, αλλά μας τους έχει φορτώσει η πολιτική των ανοιχτών συνόρων που εφαρμόστηκε επί μήνες.
Το πρόβλημα σε αυτόν τον τόπο δεν είναι μόνον ότι δεν μονοιάζουμε όταν πρέπει. Είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα ότι αποδεικνυόμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε σοβαρά και υπεύθυνα τα προβλήματά μας. Συνεχώς αυτό αποδεικνύουμε.