Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας δεν διαμορφώνει μόνο νέες προοπτικές για την αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά προκαλεί αλυσιδωτές  παρενέργειες συνολικά στο πολιτικό σύστημα. Η κυβέρνηση του κ.Τσίπρα, αποκτά πλέον ένα αξιόμαχο αντίπαλο δέος, καθώς η ΝΔ  μετά από μια πορεία εσωτερικής καθήλωσης ,απόρροια των χαμένων εκλογικών αναμετρήσεων της περασμένης χρονιάς, μπαίνει σε ένα δρόμο  οργανωτικής και πολιτικής ανασύνταξης με τη δυναμική μάλιστα που της προσδίδει η νέα ηγεσία.

Είναι αξιοσημείωτο επίσης ότι ο κ.Μητσοτάκης εξελέγη με ένα καθαρό πολιτικό πρόγραμμα, με σαφή ευρωπαϊκό και μεταρρυθμιστικό προσανατολισμό. Αν αυτή η πολιτική πρόταση επιβεβαιωθεί και στην πράξη, η κυβέρνηση θα έχει πλέον απέναντι της έναν αντίπαλο που θα ασκεί κριτική επί της ουσίας και δεν θα τις επιτρέπει να εμφανίζεται ως μοναδικός θεματοφύλακας της σταθερότητας και της πορείας εξόδου  από την  κρίση. Παράλληλα και οι ευρωπαϊκές ηγεσίες που ως τώρα δεν έβλεπαν άλλη εναλλακτική λύση για την Ελλάδα, εκτός του κ.Τσίπρα θα αρχίσουν ενδεχομένως να αναθεωρούν τη στάση τους.

Αλλά και για τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, η επικράτηση Μητσοτάκη δημιουργεί πιέσεις για ανασύνταξη και ανανέωση. Φάνηκε ήδη από τις πρώτες αντιδράσεις τους ότι αισθάνονται ήδη αυτή την πίεση και αυτή την ανάγκη. Αν ο νέος αρχηγός της ΝΔ φανεί συνεπής στις προεκλογικές δεσμεύσεις του, οι δυνάμεις της κοινωνίας που επενδύουν στο σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και δεν είχαν αξιόπιστη πολιτική εκπροσώπηση, πειστούν από την πολιτική Μητσοτάκη,οι επιπτώσεις στην ελάσσονα αντιπολίτευση, θα αρχίσουν να γίνονται ορατές.

όλα αυτά βέβαια  με την προϋπόθεση ότι η νέα ηγεσία της ΝΔ θα αφήσει πίσω της τα βαρίδια, τις εύκολες λαϊκίστικες υποσχέσεις και θα επενδύσει στη  ριζική ανανέωση του κόμματος αλλά και σε συγκεκριμένες μεταρρυθμιστικές θέσεις και προτάσεις. Ο κ.Μητσοτάκης έχει την ευκαιρία να αποδείξει ότι η ανατροπή που πέτυχε στη μάχη για την ηγεσία της παράταξης του ,υποστηρίζοντας όχι ιδιαίτερα δημοφιλείς απόψεις για αρκετά θέματα,έχει συνέχεια και συνέπεια. Οτι δεν θα βάλει «νερό στο κρασί του» για λόγους κομματικών ή πελατειακών ισορροπιών αλλά θα μείνει συνεπής στις υποσχέσεις του, υποστηρίζοντας το γενικότερο συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας, αδιαφορώντας για τις σειρήνες του λαϊκισμού.