Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Το επικίνδυνο αυτό δημοψήφισμα μας επιτρέπει να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας

Τη Δευτέρα, θα πρέπει όλοι να δούμε εάν μπορούμε να συνεχίσουμε με την πόλωση και την επιπολαιότητα των τελευταίων χρόνων. Η ένταση των ημερών, η παράλυση της οικονομίας και οι άμεσοι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουμε ίσως μας αναγκάσουν να δούμε ότι δεν πετυχαίνουμε πολλά όταν συμπεριφερόμαστε σαν μαθητές σε κατάληψη. Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη τον Ιανουάριο, πολλοί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό καλωσόρισαν μια πολιτική δύναμη που φαινόταν νέα και άφθαρτη. Η πολιτική λιτότητας είχε αποτύχει και υπήρχε αρκετή καλή θέληση για να φανεί τι θα πετύχαινε η νέα κυβέρνηση. Οι τελευταίοι πέντε μήνες όχι μόνο δεν πέτυχαν νέα συμφωνία με τους δανειστές αλλά επέφεραν ακόμη μεγαλύτερη ζημία στην οικονομία. Και όσο πιο δύσκολα γίνονταν τα πράγματα, τόσο ανέβαζε τους τόνους η κυβέρνηση, με κορυφαίους υπουργούς να συνηθίζουν να περιγράφουν ανθρώπους που διαφωνούσαν μαζί τους ως «υπηρέτες των δανειστών», «τρόικα εσωτερικού» και άλλα. Αποδείχθηκε, δηλαδή, ότι ούτε οι παλιές πολιτικές δυνάμεις ούτε οι νέες έχουν μονοπώλιο στη σωστή διακυβέρνηση της χώρας. Γι’ αυτό, ας αναλογιστούν όλοι, σε όλους τους πολιτικούς χώρους, ότι έχουν ευθύνη να δουλέψουν προς έναν πολιτικό πολιτισμό που ποτέ δεν επέτρεψαν να εξελιχθεί. Πρέπει να μπουν νέοι άνθρωποι με νέες αντιλήψεις στην πολιτική και οι παλιοί να αλλάξουν νοοτροπία. Δεν θα είναι μόνον τραγωδία να χάσουμε την ασφάλεια και την ευημερία που είχαμε τις τελευταίες δεκαετίες, επειδή αρνιόμαστε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας – θα είναι έγκλημα. Το επικίνδυνο αυτό δημοψήφισμα μας επιτρέπει να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας. Αλλά και να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας.